§ 7. - Rozporządzenie wykonawcze do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 kwietnia 1924 r. (Dz.U.R.P. Nr 36 poz. 383) w sprawie przekazania zarządom gmin miejskich i wiejskich zatwierdzania projektów budowli i wydawania pozwoleń na budowę na obszarze województw: warszawskiego, łódzkiego, lubelskiego, kieleckiego, białostockiego, nowogródzkiego, poleskiego, wołyńskiego, wileńskiego okręgu administracyjnego i m.st. Warszawy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.87.829

Akt utracił moc

Wersja od: 7 października 1924 r.

§ 7. Zatwierdzanie projektów budowli, wymienionych w ustępie 2-im paragrafu 2-go niniejszego rozporządzenia, jako też wydawanie pozwoleń na budowę, względnie przebudowę tych budowli, powinno być dokonywane na podstawie opinji architekta miejskiego, względnie rzeczoznawcy, posiadającego prawo prowadzenia robót budowlanych.

Stanowiska architektów miejskich mogą zajmować osoby, posiadające wyższe wykształcenie architektoniczne, tudzież prawo prowadzenia robót budowlanych.

Magistraty miast, nie posiadające stałych architektów miejskich, mogą powołać do opinjowania wyżej podanych projektów - rzeczoznawców, posiadających prawo prowadzenia robót budowlanych, bądź z mocy art. 35 Ustawy Budowlanej rosyjskiej, względnie uwagi do tego artykułu, bądź z mocy artykułu 2 dekretu z dn. 7 lutego 1919 r. (Dz. P. P. P. № 14, poz. 176). Dopuszczalne jest powołanie jednego rzeczoznawcy przez kilka sąsiednich miast.