Rozciągnięcie przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niektóre rodzaje świadczeń pieniężnych oraz określenie właściwości organów podatkowych w zakresie umarzania zaległości podatkowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.23.131

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1987 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 13 lipca 1987 r.

w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niektóre rodzaje świadczeń pieniężnych oraz określenia właściwości organów podatkowych w zakresie umarzania zaległości podatkowych.

Na podstawie art. 2 ust. 3 i art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i z 1985 r. Nr 12, poz. 50) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i z 1985 r. Nr 12, poz. 50), zwanej dalej "ustawą", stosuje się do:

1) niepodatkowych należności budżetowych jednostek gospodarki uspołecznionej, wynikających z przepisów prawnych normujących wpłaty (obciążenia) na rzecz budżetu państwa,

2) nadmiernie pobranych dotacji budżetowych, które nie zostały zwrócone w terminie na rachunek właściwej jednostki rozliczającej te dotacje,

3) obciążeń wyrównawczych stanowiących należność rachunku wyrównawczego handlu zagranicznego,

4) nadmiernie pobranych kwot dopłat wyrównawczych z rachunku wyrównawczego handlu zagranicznego,

5) opłat administracyjnych, pobieranych przez organy administracji państwowej na podstawie odrębnych przepisów,

6) opłaty elektryfikacyjnej,

7) opłaty melioracyjnej oraz opłat za urządzenia zbiorowego zaopatrzenia wsi w wodę i zbiorcze urządzenia kanalizacyjne wsi, wykonane przez państwo,

8) składek na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników,

9) świadczeń na fundusz gminny i fundusz miejski z wyjątkiem art. 8 ustawy,

10) należności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i składek na zaopatrzenie emerytalne, w zakresie określonym przepisami art. 14-17, 20, 21, 23-29 i 30 ust. 4 oraz art. 40-49 ustawy.

§ 2. Do umarzania zaległości podatkowych z tytułu łącznego zobowiązania pieniężnego w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy, podatków i opłat lokalnych oraz świadczeń na fundusz gminny i fundusz miejski, przypadających od jednostek gospodarki uspołecznionej, jak również od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, są uprawnione:

1) terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw finansowych stopnia podstawowego, jeżeli łączna kwota zaległości we wszystkich podatkach należnych od jednego podatnika nie przekracza 500.000 zł, przy czym łączna kwota podatków umorzonych temu podatnikowi w ciągu roku nie może przekroczyć 500.000 zł,

2) terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw finansowych stopnia wojewódzkiego - kwot wyższych niż określone w pkt 1.

§ 3. Urzędy skarbowe w zakresie ich właściwości rzeczowej są uprawnione do umarzania zaległości podatkowych:

1) jednostek gospodarki uspołecznionej w każdym rodzaju należności i za każdy rok podatkowy do 2.000.000 zł w zakresie zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu centralnego i do 1.000.000 zł w zakresie zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetów terenowych,

2) osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, jeżeli łączna kwota zaległości we wszystkich podatkach należnych od jednego podatnika nie przekracza 1.000.000 zł, przy czym łączna kwota podatków umorzonych temu podatnikowi w ciągu roku nie może przekroczyć 1.000.000 zł.

§  4.

1. Izby skarbowe w zakresie ich właściwości rzeczowej są uprawnione do umarzania:

1) zaległości podatkowych jednostek gospodarki uspołecznionej w każdym rodzaju należności i za każdy rok podatkowy powyżej 2.000.000 do 10.000.000 zł w zakresie zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu centralnego oraz powyżej 1.000.000 do 5.000.000 zł w zakresie zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetów terenowych,

2) zaległości podatkowych osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej - kwot wyższych niż określone w § 3 pkt 2.

2. Izby skarbowe są uprawnione do umarzania zaległości z tytułu kwot nienależnych i kwot dodatkowych, podlegających wpłacie do budżetu państwa, na podstawie przepisów o cenach, należnych od:

1) jednostek gospodarki uspołecznionej - do 10.000.000 zł,

2) osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej - bez ograniczenia kwoty.

§ 5. Jednostka gospodarki uspołecznionej uzasadniająca wniosek o umorzenie zaległości podatkowych sytuacją finansową powinna dołączyć do wniosku opinię banku finansującego jej działalność o aktualnej sytuacji finansowej i płatniczej.

§ 6. Zakres uprawnień określony w § 2-4 stosuje się odpowiednio, gdy decyzja w sprawie umorzenia dotyczy tylko odsetek za zwłokę.

§ 7. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o podatkach lub zaległościach podatkowych, rozumie się przez to również świadczenia pieniężne, na które rozciągnięto przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

§ 8. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 sierpnia 1981 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niektóre rodzaje świadczeń pieniężnych oraz określenia właściwości organów podatkowych w zakresie umarzania zaległości podatkowych (Dz. U. Nr 23, poz. 119, z 1983 r. Nr 3, poz. 20 i z 1985 r. Nr 7, poz. 22).

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.