Art. 1. - Rozciągnięcie obowiązujących na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego i cieszyńskiej części województwa śląskiego ustaw o obowiązkowem ubezpieczeniu robotników od wypadków na obszar województw: łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, wołyńskiego, poleskiego i nowogródzkiego oraz Ziemi Wileńskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.16.148

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 1928 r.

Art.  1.

Moc obowiązującą ustaw austrjackich z dnia 28 grudnia 1887 r. (austr. Dz. Ust. z r. 1888 № 1), z dnia 20 lipca 1894 r. (austr. Dz. Ust. № 168), §§ 11, 12 i 13 ustawy z dnia 9 sierpnia 1908 r. (austr. Dz. Ust. № 162), ustaw z dnia 8 lutego 1909 r. (austr. Dz. Ust. Na 29) i z dnia 30 grudnia 1917 r. (austr. Dz. Ust. № 523) w brzmieniu, ustalonem ustawą z dnia 21 sierpnia 1917 r. (austr. Dz. Ust. № 363) oraz ustawą z dnia 7 lipca 1921 r. w przedmiocie zmian niektórych postanowień ustaw austrjackich o ubezpieczeniu robotników od wypadków, obowiązujących na terytorjum b. zaboru austrjackiego, oraz o rozciągnięciu obowiązujących tam ustaw o ubezpieczeniu od nieszczęśliwych wypadków na terytorjum, przyłączone do Polski, a należące poprzednio do Królestwa Węgierskiego (Dz. U. R. P. № 65, poz. 413) - rozciąga się również na obszar województw: warszawskiego, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, wołyńskiego, poleskiego i nowogródzkiego oraz Ziemi Wileńskiej.