Rozciągnięcie na ziemię Wileńską mocy obowiązującej ustawy z dnia 6 lipca 1920 r. o organizacji urzędów ziemskich i ustawy z dnia 10 kwietnia 1921 r. w przedmiocie utworzenia Państwowego Banku Rolnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.6.37

Akt utracił moc

Wersja od: 17 kwietnia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 11 stycznia 1923 r.

w przedmiocie rozciągnięcia na ziemię Wileńską mocy obowiązującej ustawy z dnia 6 lipca 1920 roku o organizacji urzędów ziemskich i ustawy z dnia 10 kwietnia 1921 r. w przedmiocie utworzenia Państwowego Banku Rolnego.

Na mocy art. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1922 roku o objęciu władzy państwowej nad Ziemią Wileńską (Dz. U. R. P. № 26 poz. 213) zarządza się co następuje:

§ 1. Na obszar powiatów: wileńskiego, trockiego, oszmiańskiego, święciańskiego i brasławskiego Ziemi Wileńskiej rozciąga się moc obowiązującą ustawy z dnia 6 lipca 1920 roku o organizacji urzędów ziemskich (Dz. U. R. P. № 70 poz. 461) z wyłączeniem art. 31, 32, 33, 34 i 38 oraz ustawy z dnia 10 czerwca 1921 r. w przedmiocie utworzenia Państwowego Banku Rolnego (Dz. U. R. P. № 59 poz. 369).

§ 2. Uchyla się moc obowiązującą rozporządzenia № 36 Tymczasowej Komisji Rządzącej Litwy Środkowej z dnia 29 grudnia 1920 roku w przedmiocie utworzenia urzędów ziemskich oraz ich organizacji (Dz. Urz. T. K. Rz. L. Śr. № 2/12 z dnia 9/1 1921 r.)" dekretu Na 202 Naczelnego Dowódcy Wojsk Litwy Środkowej z dnia 21 marca 1921 r. w przedmiocie przekazania wszelkich spraw, związanych z reformą rolną Centralnemu Urzędowi Ziemskiemu (Dz. U. T. K. Rz. L. Śr. № 14/24 z dn. 12 kwietnia 1921 r.), dekretu № 290 Naczelnego Dowódcy W. L. Śr. z dn. 7 lipca 1921 r. w przedmiocie uzupełnienia dekretu Na 202 Naczelnego Dowódcy W. L. Śr. z dnia 21 marca 1921 r. (Dz. U. T. K. Rz. L. Śr. № 26/36 z dnia 27 lipca 1921 r.) i rozporządzenia № 309 Tymczasowej Komisji Rządzącej z dnia 10 sierpnia 1921 r. w przedmiocie wynagrodzenia członków, przedstawicieli sfer rolniczych w centralnych i powiatowych komisjach ziemskich, oraz; w komisjach szacunkowych, a także w przedmiocie nakładania kar za uchylanie się od udziału w posiedzeniach (Dz. Urz. T. K. Rz. L. Sr. № 28/38 z dnia 29 sierpnia 1921 r.) oraz znosi się wszelkie urzędy ziemski i komisje ziemskie, utworzone na zasadzie tych przepisów.

§ 3. Tworzy się okręgowy urząd ziemski w Wilnie, obejmujący powiaty: wileński, oszmiański, święciański, trocki i brasławski.

Na ich obszarze stosowane będą w dalszym ciągu obowiązujące obecnie przepisy prawne o reformie rolnej i likwidacji serwitutów o ile nie są sprzeczne z przepisami ustaw w § 1 wymienionych, jednak z następującemi zmianami:

a) określone tami przepisami: działalność powiatowych urzędów i komisji ziemskich przechodzi do właściwości okręgowego urzędu ziemskiego i okręgowej komisji ziemskiej w Wilnie, a działalność Centralnego Urzędu Ziemskiego, Centralnej Komisji Ziemskiej i ich prezesa do właściwości Głównego Urzędu Ziemskiego, Głównej Komisji Ziemskiej i ich prezesa w Warszawie;

b) określony rozdziałem X (art. art. 71-73) dekretu № 213 Naczelnego Dowódcy W. L. Śr. z dnia 6 kwietnia 1921 r. (Dz. U. T. K. Rz. L. Sr. № 15/25 z dnia 23 kwietnia 1921 roku) fundusz parcelacyjny otrzymuje nazwę "wileński fundusz parcelacyjny" przechodzi do rozporządzenia Prezesa Głównego Urzędu Ziemskiego i będzie odrębnie administrowany przez Państwowy Bank Rolny, któremu aktywa i pasywa tego funduszu przekaże b. Centralny Urząd Ziemski w Wilnie;

c) tworzony na zasadzie dekretu Na 214 Naczelnego Dowódcy W. L. Śr. z dnia 6 kwietnia 1921 r. w przedmiocie wojskowego funduszu ziemskiego, (Dz. U. T. K. Rz. L. Sr. № 15/25 X dnia 23 kwietnia 1921 r.) Wojskowy Fundusz Ziemski bidzie przekazany przez Prezesa Głównego Urzędu Ziemskiego Państwowemu Bankowi Rolnemu do administracji, zarząd tegoż funduszu pozostanie przy Głównym Urzędzie Ziemskim w Warszawie i wykonywany będzie przy pomocy dotychczasowego Komitetu Wojskowego Funduszu ziemskiego, który pozostaje w Wilnie pod przewodnictwem prezesa okręgowego urzędu ziemskiego w Wlinie.

Utworzenie powiatowych urzędów ziemskich oraz powiatowych i gminnych komisji ziemskich pozostawia się rozporządzeniu Prezesa Głównego Urzędu Ziemskiego.

§ 4. 1 Punkt drugi art. 3 dekretu № 214 Naczelnego Dowódcy Wojsk Litwy Środkowej z dnia 6 kwietnia 1921 roku w przedmiocie Wojskowego Funduszu Ziemskiego (Dz. Urz. T. K. Rz. L. Śr. № 15/25 z dnia 23 kwietnia 1921 r. otrzymuje brzmienie następujące:

"2) od sumy, podlegającej opodatkowaniu przy obszarze do 50 ha, pobiera się 5% podatku, od nadwyżki przy obszarze ponad 50 ha do 200 ha włącznie - 10%, od nadwyżki przy obszarze ponad 200 ha do 500 ha włącznie-20%, od nadwyżki przy obszarze ponad 509 ha do 1000 ha włącznie - 25%, wreszcie od nadwyżki przy obszarze ponad 1000 ha-30%".

Punkt 3 art. 3 tegoż dekretu skreśla się, a jego miejsce zajmuje punki 4 ze zmianą umieszczonych w końcu tego punktu wyrazów "przepisów p. 3" na "przepisów p. 2".

§ 5. Powiaty: dziśnieński, duniłowiczowski i wilejski wyłącza się z okręgu okręgowego urzędu ziemskiego w Grodnie i przydziela się do okręgowego urzędu ziemskiego w Wlinia.

§ 6. Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Prezesowi Głównego Urzędu Ziemskiego.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1923 r. z wyjątkiem § 4, który wchodzi w życie od dnia 1 lutego 1923 r.

¹ § 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 kwietnia 1924 r. w przedmiocie zmiany na terenie Okręgowego Urzędu Ziemskiego w Wilnie wysokości sum, podlegających opodatkowaniu na rzecz Wojskowego Funduszu Ziemskiego (Dz.U.24.34.354) z dniem 17 kwietnia 1924 r.