Rozciągnięcie na obszarze b. zaboru austrjackiego podatku wojennego na nadwyżki zysków towarzystw i dochodów osób poszczególnych za r. 1919.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.67.456

Akt jednorazowy
Wersja od: 4 sierpnia 1920 r.

USTAWA
z dnia 16 lipca 1920 r.
o rozciągnięciu na obszarze b. zaboru austriackiego podatku wojennego na nadwyżki zysków towarzystw i dochodów osób poszczególnych za r. 1919.

Moc ustaw austrjackich: 1) z d. 16 lutego 1918 r. o podatku wojennym od wyższych zysków gospodarczych towarzystw i od nadwyżki dochodów osób poszczególnych za lata 1916 i 1917 (Dz. p. p. № 66) oraz 2) z dnia 17 kwietnia 1918 r. w przedmiocie rozciągnięcia podatku wojennego na wyższe zyski towarzystw i nadwyżki dochodów osób poszczególnych za r. 1918, jako też wyjaśniającego uzupełnienia dotychczasowych przepisów o podatku wojennym (Dz. p. p. № 160) rozciąga się ze zmianami, wyszczególnionemi w art. 2 ustawy niniejszej, na takie same wyższe zyski i nadwyżki dochodów towarzystw i osób poszczególnych na obszarze b, zaboru austrjackiego, osiągnięte w roku 1919.

Postanowienia ustaw, wymienionych w art. 1, dotyczące lat 1916, 1917 i 1918, podlegają analogicznemu zastosowaniu do r. 1919 z zastrzeżeniami następującemi:

1. za ostatni rok wojenny gospodarczy (rok wojenny) uważać należy rok 1919;

2. postanowienie ustawy z d. 16 lutego 1918 r., zawarte w § 8 ust. 4 zdanie 2, ma być stosowane do roku 1919, względnie do roku bilansowego 1919/20;

3. w § 14 tejże ustawy zamiast okresu lat 1917-1922, względnie w myśl ustawy z d. 17 kwietnia 1918 r. zamiast okresu 1917-1923, przyjąć należy okres lat 1917-1924;

4. terminy, ustanowione w ustawie z dn. 16 lutego 1918 r. (§ 19 ust. 3, § 24 ust. 2) na koniec 1919 roku oraz na d. 31 stycznia 1920 r., względnie w myśl ustawy z d. 17 kwietnia 1918 r. na koniec 1920 r. oraz na d. 31 stycznia 1921 r., przesunąć należy na koniec roku 1921 oraz na d. 31 stycznia 1922 r.;

5. przy wymiarze podatku za rok 1919, względnie dla przedsiębiorstw, obowiązanych do publicznego składania rachunków za rok operacyjny 1919-1920, należy dla obliczenia podlegającej podatkowi nadwyżki dochodu, względnie przychodu, przyjmować do porównania normalny dochód, względnie przychód, z roku pokojowego 1913, względnie z przecięcia lat 1911-1913 w pięciokrotnej wysokości.

6. postanowienie, zawarte w § 21 ustawy z d. 16 lutego 1918 r. zachowuje moc z tem ograniczeniem, że straty z wojennego roku gospodarczego (roku wojennego 1919) nie mogą być potrącone z nadwyżki zysku lub dochodu lat poprzednich.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Skarbu oraz Ministrowi Sprawiedliwości w porozumieniu z interesowanymi Ministrami.