Rodzaje wyróżnień i wysokość nagród za osiągnięcie wysokich wyników sportowych we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym oraz szczegółowe zasady i tryb ich przyznawania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.194.1894

Akt utracił moc
Wersja od: 11 marca 2006 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU 1
z dnia 5 listopada 2003 r.
w sprawie rodzajów wyróżnień i wysokości nagród za osiągnięcie wysokich wyników sportowych we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym oraz szczegółowych zasad i trybu ich przyznawania *

Na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889, z późn. zm. 2 ) zarządza się, co następuje:
1. 
Wyróżnieniami dla zawodników przyznawanymi za osiągnięcie wysokich wyników sportowych we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym, zwanymi dalej "wyróżnieniami", są plakietki, puchary i dyplomy.
2. 
Wyróżnienia mogą być przyznane zawodnikom w kategorii seniorów i juniorów.
1. 
Nagrody za osiągnięcie wysokich wyników sportowych we współzawodnictwie międzynarodowym, zwane dalej "nagrodami", mogą być przyznane zawodnikom w kategorii seniorów.
2.  3
 Podstawę ustalenia wysokości nagrody stanowi kwota 2.300,00 zł, zwana dalej "podstawą".
1. 
Nagroda dla zawodnika za osiągnięcie wysokiego wyniku sportowego w dyscyplinach i konkurencjach sportowych objętych programem igrzysk olimpijskich może być przyznana w wysokości:
1)
do 14-krotności podstawy za:
a)
ustanowienie rekordu świata,
b)
zajęcie pierwszego miejsca na igrzyskach olimpijskich lub w mistrzostwach świata;
2)
do 11-krotności podstawy za:
a)
ustanowienie rekordu Europy,
b)
zajęcie pierwszego miejsca w mistrzostwach Europy,
c)
zajęcie drugiego miejsca na igrzyskach olimpijskich lub w mistrzostwach świata;
3)
do 8-krotności podstawy za zajęcie drugiego miejsca w mistrzostwach Europy;
4)
do 6-krotności podstawy za zajęcie trzeciego miejsca na igrzyskach olimpijskich lub w mistrzostwach świata;
5)
do 5-krotności podstawy za zajęcie trzeciego miejsca w mistrzostwach Europy.
2. 
Zawodnikom występującym w dyscyplinach i konkurencjach sportowych nieobjętych programem igrzysk olimpijskich oraz zawodnikom niepełnosprawnym występującym w dyscyplinach i konkurencjach sportowych objętych programem igrzysk paraolimpijskich i igrzysk olimpijskich głuchych może być przyznana nagroda, raz w roku, w wysokości:
1)
do 8-krotności podstawy za zajęcie pierwszego miejsca w mistrzostwach świata lub na igrzyskach paraolimpijskich i igrzyskach olimpijskich głuchych;
2)
do 6-krotności podstawy za:
a)
zajęcie drugiego miejsca w mistrzostwach świata lub na igrzyskach paraolimpijskich i igrzyskach olimpijskich głuchych,
b)
zajęcie pierwszego miejsca w mistrzostwach Europy;
3)
do 4-krotności podstawy za zajęcie drugiego miejsca w mistrzostwach Europy;
4)
do 3-krotności podstawy za zajęcie trzeciego miejsca w mistrzostwach świata lub na igrzyskach paraolimpijskich i igrzyskach olimpijskich głuchych;
5)
do 2-krotności podstawy za zajęcie trzeciego miejsca w mistrzostwach Europy.
3. 
Zawodnikowi, za osiągnięcie wysokiego wyniku sportowego o niewymiernym charakterze, w tym samotny rejs żeglarski dookoła świata lub zdobycie trudnego szczytu górskiego, może być przyznana nagroda w wysokości do 8-krotności podstawy.
Nagroda dla zawodnika za osiągnięcie wysokiego wyniku sportowego w dyscyplinach i konkurencjach sportowych objętych programem akademickich mistrzostw świata albo uniwersjad letnich lub zimowych może być przyznana w wysokości:
1)
do 8-krotności podstawy za zajęcie pierwszego miejsca;
2)
do 6-krotności podstawy za zajęcie drugiego miejsca;
3)
do 3-krotności podstawy za zajęcie trzeciego miejsca.
W przypadku osiągnięcia przez zawodnika w czasie tych samych zawodów dwóch lub więcej wysokich wyników sportowych, o których mowa w § 3 ust. 1 i 2 oraz § 4, przyznaje się jedną nagrodę, której wysokość nie może przekroczyć 75 % sumy nagród za poszczególne osiągnięcia.
Zawodnikom sportowych gier zespołowych przyznaje się nagrodę zbiorową dla zespołu w wysokości do 75 % przysługującej nagrody indywidualnej, pomnożonej przez liczbę zawodników drużyny określoną przepisami międzynarodowymi, z tym że nagroda dla jednego zawodnika nie może przekroczyć wysokości nagród określonych w § 3 ust. 1 i 2 oraz § 4.
Wyróżnienia mogą być przyznane zawodnikom, którzy:
1)
ustanowili rekord świata, Europy lub Polski;
2)
zajęli pierwsze, drugie lub trzecie miejsce na igrzyskach olimpijskich, igrzyskach paraolimpijskich lub igrzyskach olimpijskich głuchych, w mistrzostwach świata lub Europy, w akademickich mistrzostwach świata, na uniwersjadach letnich lub zimowych;
3)
osiągnęli wysoki wynik sportowy o niewymiernym charakterze.
1. 
Nagroda za zajęcie pierwszego, drugiego lub trzeciego miejsca na igrzyskach olimpijskich, w mistrzostwach świata lub Europy, w akademickich mistrzostwach świata, na uniwersjadach letnich lub zimowych może być przyznana, jeżeli w zawodach brało udział co najmniej:
1)
12 zawodników w dyscyplinach indywidualnych;
2)
8 drużyn, osad lub załóg w sportach zespołowych.
2. 
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli regulamin zawodów przewiduje udział mniejszej liczby zawodników, drużyn, osad lub załóg w danej konkurencji sportowej lub wystąpiła naturalnie niższa frekwencja w najlżejszych i najcięższych kategoriach wagowych.
1. 
Nagroda dla zawodnika niepełnosprawnego za zajęcie pierwszego, drugiego lub trzeciego miejsca na igrzyskach paraolimpijskich, igrzyskach olimpijskich głuchych, w mistrzostwach świata lub Europy może być przyznana, jeżeli w zawodach brało udział co najmniej:
1)
8 zawodników w dyscyplinach indywidualnych;
2)
6 drużyn, osad lub załóg w sportach zespołowych.
2. 
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli regulamin zawodów przewiduje udział mniejszej liczby zawodników, drużyn, osad lub załóg w danej konkurencji sportowej lub wystąpiła naturalnie niższa frekwencja w najlżejszych i najcięższych kategoriach wagowych.
1. 
Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu przyznaje wyróżnienia:
1)
zawodnikom - na wniosek polskiego związku sportowego albo stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego o zasięgu ogólnokrajowym;
2)
zawodnikom niepełnosprawnym - na wniosek stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego o zasięgu ogólnokrajowym, działającego w dyscyplinach i konkurencjach sportowych objętych programem igrzysk paraolimpijskich i igrzysk olimpijskich głuchych.
2. 
Wniosek o przyznanie wyróżnienia składa się w roku kalendarzowym, w którym wysoki wynik sportowy został uzyskany przez zawodnika.
Wyróżnienia wręcza minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu lub upoważniona przez niego osoba.
1. 
Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu przyznaje nagrody:
1)
zawodnikom - na wniosek polskiego związku sportowego albo stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego o zasięgu ogólnokrajowym, udokumentowany protokołem z wynikami zawodów;
2)
zawodnikom niepełnosprawnym - na wniosek stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego o zasięgu ogólnokrajowym, działającego w dyscyplinach i konkurencjach sportowych objętych programem igrzysk paraolimpijskich i igrzysk olimpijskich głuchych, udokumentowany protokołem z wynikami zawodów.
2. 
Do wniosku o przyznanie nagrody przepis § 10 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. 
Za osiągnięcie wysokiego wyniku sportowego o niewymiernym charakterze, w tym samotny rejs żeglarski dookoła świata lub zdobycie trudnego szczytu górskiego, nagrodę przyznaje minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu z własnej inicjatywy.
4. 
Nagrody za ustanowienie rekordu świata lub Europy w dyscyplinach i konkurencjach sportowych objętych programem igrzysk olimpijskich mogą być przyznane, jeżeli wyniki te zostały zatwierdzone przez odpowiednie międzynarodowe organizacje sportowe.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. 4
1 Minister Edukacji Narodowej i Sportu kieruje działem administracji rządowej - kultura fizyczna i sport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (Dz. U. Nr 97, poz. 866).
* Z dniem 11 marca 2006 r. nin. rozporządzenie traci moc w części dotyczącej wyróżnień i nagród dla zawodników nieposiadających licencji zawodnika, zgodnie z § 14 rozporządzenia Ministra Sportu z dnia 27 lutego 2006 r. w sprawie przyznawania nagród i wyróżnień zawodnikom nieposiadającym licencji zawodnika (Dz.U.06.37.258).
2 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1115 oraz z 2002 r. Nr 4, poz. 31, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 130, poz.1112 i Nr 207, poz. 1752.
3 § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2004 r. (Dz.U.04.283.2820) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 stycznia 2005 r.
4 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 marca 2001 r. w sprawie rodzajów wyróżnień i wysokości nagród za osiągnięcie wysokich wyników sportowych we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym oraz szczegółowych zasad i trybu ich przyznawania (Dz. U. Nr 26, poz. 282), które utraciło moc z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 102, poz. 1115 oraz z 2002 r. Nr 93, poz. 820).