Rodzaje, organizacja oraz sposób działania publicznych placówek kształcenia ustawicznego i publicznych placówek kształcenia praktycznego, w tym publicznych ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.132.1225

Akt utracił moc
Wersja od: 29 lipca 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU1)
z dnia 13 czerwca 2003 r.
w sprawie rodzajów, organizacji oraz sposobu działania publicznych placówek kształcenia ustawicznego i publicznych placówek kształcenia praktycznego, w tym publicznych ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego

Na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
Do publicznych placówek, które umożliwiają uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej oraz umiejętności i kwalifikacji zawodowych, należą:
1)
publiczne placówki kształcenia ustawicznego, którymi są:
a)
centra kształcenia ustawicznego,
b)
ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego,
2)
publiczne placówki kształcenia praktycznego, którymi są centra kształcenia praktycznego,

zwane dalej "placówkami".

1.
Centra kształcenia ustawicznego prowadzą ustawiczne kształcenie, dokształcanie i doskonalenie osób dorosłych.
2.
Do zadań centrum kształcenia ustawicznego należy:
1)
kształcenie, dokształcanie i doskonalenie osób dorosłych w szkołach wchodzących w skład centrum i w formach pozaszkolnych;
2)
opracowywanie i wydawanie skryptów, poradników oraz innych materiałów metodycznych dla słuchaczy;
3)
doskonalenie metod pracy dydaktyczno-wychowawczej, w szczególności w zakresie kształcenia, dokształcania i doskonalenia osób dorosłych;
4)
udzielanie pomocy organizacyjnej, metodycznej i dydaktycznej organizatorom ustawicznego kształcenia, dokształcania i doskonalenia;
5)
współpraca z organizatorami kształcenia ustawicznego w kraju i za granicą;
6)
współpraca z urzędami pracy i pracodawcami w zakresie rekwalifikacji kadr.
3.
Centrum kształcenia ustawicznego ponadto:
1)
prowadzi doskonalenie nauczycieli i wykładowców zatrudnionych w centrum kształcenia ustawicznego i innych placówkach, a także w szkołach, w zakresie kształcenia osób dorosłych w formach szkolnych i pozaszkolnych;
2)
opracowuje i wydaje materiały dydaktyczne dla nauczycieli i wykładowców;
3)
opracowuje i upowszechnia nowatorskie rozwiązania programowo-metodyczne oraz organizacyjne w zakresie kształcenia, dokształcania i doskonalenia osób dorosłych;
4)
gromadzi informacje naukowo-techniczne dla potrzeb kształcenia, dokształcania i doskonalenia osób dorosłych, ze szczególnym uwzględnieniem kierunków kształcenia, dokształcania i doskonalenia prowadzonych przez centrum kształcenia ustawicznego.
4.
Centrum kształcenia ustawicznego może prowadzić pozaszkolne formy kształcenia umożliwiające spełnianie obowiązku nauki.
1.
W skład centrum kształcenia ustawicznego wchodzą w szczególności szkoły dla dorosłych.
2.
Jednostki organizacyjne wchodzące w skład centrum kształcenia ustawicznego wymienia się w akcie założycielskim centrum.
3.
Do szkół wchodzących w skład centrum kształcenia ustawicznego stosuje się przepisy dotyczące szkół publicznych, w szczególności przepisy o ramowych statutach szkół publicznych.
1.
Centrum kształcenia ustawicznego może posiadać filie.
2.
Filie tworzy, przekształca i likwiduje organ prowadzący, na wniosek dyrektora centrum kształcenia ustawicznego.
1.
Ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, zwane dalej "ośrodkami", prowadzą dokształcanie młodocianych pracowników, zwanych dalej "młodocianymi", oraz realizują zadania z zakresu doskonalenia zawodowego osób dorosłych.
2.
Do zadań ośrodka należy:
1)
dokształcanie młodocianych zatrudnionych u pracodawców w celu nauki zawodu i uczęszczających do oddziałów wielozawodowych w zasadniczych szkołach zawodowych - w zakresie teoretycznych przedmiotów zawodowych, jeżeli szkoła nie ma możliwości ich zrealizowania;
2)
dokształcanie młodocianych zatrudnionych u pracodawców w celu nauki zawodu i nieuczęszczających do oddziałów wielozawodowych w zasadniczych szkołach zawodowych - w zakresie teoretycznej nauki zawodu w celu przygotowania do egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego lub czeladnika;
3)
doskonalenie zawodowe osób dorosłych w zakresie wynikającym z potrzeb lokalnego rynku pracy.
1.
Dokształcanie młodocianych w ośrodku odbywa się w formie turnusów, z zastrzeżeniem § 7.
2.
Turnusy organizuje się dla młodocianych dokształcających się w zakresie tego samego zawodu albo w zakresie zawodów pokrewnych.
3.
W szczególnych przypadkach turnusy mogą być organizowane dla młodocianych dokształcających się w zakresie różnych zawodów.
4.
Dokształcanie młodocianych w formie turnusu realizuje się w wymiarze odpowiednim do zakresu dokształcania, na które został skierowany młodociany, z uwzględnieniem programu nauczania dla danego zawodu lub programu będącego podstawą przeprowadzania egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego lub czeladnika.
5.
Liczba młodocianych uczestniczących w turnusie powinna wynosić co najmniej 20.
6.
Za zgodą organu prowadzącego ośrodek, liczba młodocianych uczestniczących w turnusie może być mniejsza niż 20.
1.
W szczególnych przypadkach dyrektor ośrodka w porozumieniu z organem prowadzącym może zorganizować dokształcanie młodocianych w formie konsultacji indywidualnych.
2.
Liczba godzin konsultacji, o których mowa w ust. 1, wynosi co najmniej 20% ogólnej liczby godzin przewidzianych na dokształcanie realizowane w formie turnusu.
1.
Po zakończeniu turnusu młodociany otrzymuje zaświadczenie.
2.
Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności: imię i nazwisko młodocianego oraz datę i miejsce jego urodzenia, określenie zawodu i zakresu odbytego dokształcania oraz oceny z zajęć edukacyjnych. Oceny te wpisywane są do arkusza ocen prowadzonego przez szkołę, do której uczęszcza młodociany.
1.
Młodociani są przyjmowani do ośrodka na podstawie skierowania wydanego przez:
1)
szkołę - w przypadku młodocianych dokształcających się w zasadniczych szkołach zawodowych;
2)
pracodawcę - w przypadku młodocianych nieuczęszczających do zasadniczych szkół zawodowych.
2.
Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1)
imię i nazwisko młodocianego oraz datę i miejsce jego urodzenia;
2)
nazwę szkoły lub pracodawcy kierującego młodocianego na dokształcanie w ośrodku;
3)
określenie zawodu oraz zakresu dokształcania.
3.
Skierowania, o których mowa w ust. 1, składa się do ośrodka w terminie określonym przez dyrektora ośrodka.
1.
Dyrektor ośrodka, na podstawie skierowań, o których mowa w § 9 ust. 1, sporządza plan dokształcania młodocianych na dany rok szkolny, w terminie do dnia 30 kwietnia danego roku.
2.
Plan, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
liczbę młodocianych, dla których ma być prowadzone dokształcanie;
2)
wykaz zawodów, w których ma być prowadzone dokształcanie młodocianych;
3)
zakres dokształcania młodocianych.
3.
Plan, o którym mowa w ust. 1, zatwierdza organ prowadzący ośrodek, po zasięgnięciu opinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny, w terminie do dnia 31 maja danego roku.
1.
Organy prowadzące ośrodki mogą, w drodze porozumienia, wyznaczyć jeden z ośrodków do koordynowania dokształcania młodocianych na terenie danego województwa lub województw, po zasięgnięciu opinii organu lub organów sprawujących nadzór pedagogiczny nad tymi ośrodkami.
2.
Ośrodek, o którym mowa w ust. 1, w szczególności:
1)
gromadzi i upowszechnia informację o zakresie dokształcania młodocianych, prowadzonego przez ośrodki działające na terenie danego województwa lub województw;
2)
analizuje potrzeby w zakresie dokształcania młodocianych.
3.
Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności zakres zadań ośrodka koordynującego dokształcanie młodocianych oraz warunki finansowania zadań ośrodka w tym zakresie.
Dla młodocianych dokształcających się poza miejscem stałego zamieszkania ośrodek może zorganizować internat, na warunkach określonych w odrębnych przepisach.
1.
Centra kształcenia praktycznego realizują zadania z zakresu przygotowania praktycznego uczniów, wynikające z programu nauczania dla danego zawodu.
2.
Do zadań centrum kształcenia praktycznego należy:
1)
prowadzenie zajęć praktycznych dla uczniów szkół prowadzących kształcenie zawodowe, w zakresie całego lub części programu nauczania dla danego zawodu;
2)
prowadzenie zajęć edukacyjnych w zakresie przysposobienia do pracy dla uczniów gimnazjów.
3.
Centrum kształcenia praktycznego może ponadto prowadzić:
1)
doskonalenie nauczycieli teoretycznych przedmiotów zawodowych i nauczycieli praktycznej nauki zawodu, w zakresie nowoczesnych technik i technologii;
2)
kursy umożliwiające uzyskanie lub podniesienie kwalifikacji zawodowych;
3)
zajęcia uzupełniające w zakresie nauki zawodu dla młodocianych;
4)
kształcenie w formie modułowej, zgodnie z programem nauczania dla danego zawodu lub profilu kształcenia ogólnozawodowego;
5)
pozaszkolne formy kształcenia umożliwiające spełnianie obowiązku nauki.
1.
Zajęcia praktyczne prowadzone w centrum kształcenia praktycznego realizowane są odpowiednio w pracowniach, warsztatach lub laboratoriach.
2.
Pracownią, warsztatem lub laboratorium kieruje nauczyciel - opiekun pracowni, warsztatu lub laboratorium.
3.
Zakres działania pracowni, warsztatu lub laboratorium powinien odpowiadać określonemu zakresowi zajęć praktycznych.
4.
Zajęcia praktyczne są prowadzone dla uczniów realizujących program nauczania dla danego zawodu.
5.
Warunki i tryb organizowania zajęć praktycznych w centrum kształcenia praktycznego określają odrębne przepisy.
Działalność placówek jest prowadzona z uwzględnieniem potrzeb osób niepełnosprawnych.
W placówce jest zorganizowana biblioteka służąca potrzebom danej placówki, na warunkach określonych w odrębnych przepisach.
1.
Placówką kieruje dyrektor.
2.
Placówka zatrudnia nauczycieli i innych pracowników pedagogicznych, w tym centrum kształcenia ustawicznego i centrum kształcenia praktycznego - nauczycieli - doradców metodycznych i konsultantów.
3.
Centrum kształcenia ustawicznego i centrum kształcenia praktycznego może ponadto zatrudniać doradców zawodowych, prowadzących poradnictwo w zakresie kształcenia i dokształcania osób dorosłych, oraz innych specjalistów, stosownie do potrzeb.
4.
Placówka może zatrudniać pracowników administracyjnych i obsługi.
1.
Placówki mogą pobierać opłaty za prowadzone w formach pozaszkolnych kształcenie, dokształcanie i doskonalenie, z wyjątkiem spełniania w formach pozaszkolych obowiązku nauki.
2.
Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala dyrektor placówki, z uwzględnieniem kosztów prowadzenia poszczególnych form pozaszkolnych.
3.
W uzasadnionych przypadkach, w szczególności w przypadkach losowych, dyrektor placówki może zwolnić zainteresowaną osobę z opłaty, w całości lub w części.
Placówki wydają świadectwa, zaświadczenia i inne dokumenty potwierdzające ukończenie kształcenia, dokształcania i doskonalenia, zgodnie z odrębnymi przepisami.
W sprawach nieuregulowanych w rozporządzeniu do centrów kształcenia ustawicznego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zespołów szkół.
Młodociani dokształcający się w ośrodkach dokształcania i doskonalenia zawodowego w zakresie programu nauczania realizowanego w szkole zasadniczej mogą kontynuować to dokształcanie nie dłużej niż do dnia 31 sierpnia 2003 r.
1.
Placówki dostosują organizację i sposób działania do wymogów wynikających z rozporządzenia, w terminie do dnia 31 sierpnia 2003 r.
2.
Działające w dniu wejścia w życie rozporządzenia w centrach kształcenia ustawicznego szkoły dla młodzieży mogą wchodzić w skład centrów kształcenia ustawicznego do zakończenia kształcenia w tych szkołach.
3.
Począwszy od roku szkolnego 2004/2005 nie dokonuje się naboru do klas pierwszych szkół dla młodzieży, o których mowa w ust. 2, chyba że organ prowadzący, w terminie do dnia 1 września 2004 r., postanowi o wyłączeniu szkoły dla młodzieży z centrum kształcenia ustawicznego.
4.
Wyłączenie szkoły dla młodzieży, o którym mowa w ust. 3, nie może nastąpić w terminie późniejszym niż termin zakończenia kształcenia w szkole, w razie niedokonania naboru zgodnie z ust. 3.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.3)
______

1) Minister Edukacji Narodowej i Sportu kieruje działem administracji rządowej - oświata i wychowanie, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (Dz. U. Nr 97, poz. 866).

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 48, poz. 550, Nr 104, poz. 1104, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1320, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 144, poz. 1615, z 2002 r. Nr 41, poz. 362, Nr 113, poz. 984, Nr 141, poz. 1185 i Nr 200, poz. 1683 oraz z 2003 r. Nr 6, poz. 65 i Nr 128, poz. 1176.

3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone:

1) rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 października 1992 r. w sprawie centrów kształcenia ustawicznego (Dz. U. Nr 81, poz. 418 oraz z 1997 r. Nr 156, poz. 1022), które utraciło moc z dniem 22 października 2002 r. na podstawie art. 30 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 111, poz. 1194 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 362);

2) rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 września 1993 r. w sprawie rodzajów, organizacji i zasad działania publicznych placówek oświatowo-wychowawczych (Dz. U. Nr 95, poz. 434, z 1996 r. Nr 44, poz. 192 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 473), które utraciło moc z dniem 1 lipca 2000 r., na podstawie art. 74 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz. U. Nr 12, poz. 136, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1323, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1802 oraz z 2002 r. Nr 208, poz. 1763), w zakresie dotyczącym organizacji i zasad działania publicznych placówek oświatowo-wychowawczych, z wyłączeniem ramowych statutów tych placówek.