Rodzaje oraz stężenia substancji, które powodują, że urobek jest zanieczyszczony.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.55.498

Akt utracił moc

Wersja od: 14 maja 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ŚRODOWISKA

z dnia 16 kwietnia 2002 r.

w sprawie rodzajów oraz stężeń substancji, które powodują, że urobek jest zanieczyszczony.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628 i z 2002 r. Nr 41, poz. 365) zarządza się, co następuje:

§  1. 

1. Określa się rodzaje oraz stężenia substancji, które powodują, że urobek pochodzący z pogłębiania akwenów morskich w związku z utrzymaniem infrastruktury zapewniającej dostęp do portów, a także z pogłębiania zbiorników wodnych, stawów, cieków naturalnych, kanałów i rowów w związku z utrzymaniem i regulacją wód jest zanieczyszczony.

2. Rodzaje oraz stężenia substancji, o których mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia.

§ 2. Urobek jest zanieczyszczony, gdy stężenie co najmniej jednej z substancji osiągnęło wartość wyszczególnioną w załączniku do rozporządzenia.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

ZAŁĄCZNIK

RODZAJE ORAZ STĘŻENIA SUBSTANCJI, KTÓRE POWODUJĄ, ŻE UROBEK POCHODZĄCY Z POGŁĘBIANIA AKWENÓW MORSKICH W ZWIĄZKU Z UTRZYMANIEM INFRASTRUKTURY ZAPEWNIAJĄCEJ DOSTĘP DO PORTÓW, A TAKŻE Z POGŁĘBIANIA ZBIORNIKÓW WODNYCH, STAWÓW, CIEKÓW NATURALNYCH, KANAŁÓW I ROWÓW W ZWIĄZKU Z UTRZYMANIEM I REGULACJĄ WÓD JEST ZANIECZYSZCZONY

1. Metale^{a, b}

1) Arsen - w stężeniu równym lub wyższym od 30 mg/kg suchej masy

2) Chrom - w stężeniu równym lub wyższym od 200 mg/kg suchej masy

3) Cynk - w stężeniu równym lub wyższym od 1.000 mg/kg suchej masy

4) Kadm - w stężeniu równym lub wyższym od 7,5 mg/kg suchej masy

5) Miedź - w stężeniu równym lub wyższym od 150 mg/kg suchej masy

6) Nikiel - w stężeniu równym lub wyższym od 75 mg/kg suchej masy

7) Ołów - w stężeniu równym lub wyższym od 200 mg/kg suchej masy

8) Rtęć - w stężeniu równym lub wyższym od 1 mg/kg suchej masy

2. Związki organiczne^c

1) Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA)^d

a) Benzo(a)antracen - w stężeniu równym lub wyższym od 1,5 mg/kg suchej masy

b) Benzo(b)fluoranten - w stężeniu równym lub wyższym od 1,5 mg/kg suchej masy

c) Benzo(k)fluoranten - w stężeniu równym lub wyższym od 1,5 mg/kg suchej masy

d) Benzo(ghi)perylen - w stężeniu równym lub wyższym od 1,0 mg/kg suchej masy

e) Benzo(a)piren - w stężeniu równym lub wyższym od 1,0 mg/kg suchej masy

f) Dibenzo(a,h)antracen - w stężeniu równym lub wyższym od 1,0 mg/kg suchej masy

g) Indeno(1,2,3-c,d)ipren - w stężeniu równym lub wyższym od 1,0 mg/kg suchej masy

2) Polichlorowane bifenyle (PCB)^e

Suma kongenerów PCB 28, 52, 101, 118, 138, 153 i 180 - w stężeniu równym lub wyższym od 0,3 mg/kg suchej masy.

______

Objaśnienia:

^a Pobieranie i przygotowywanie próbki reprezentatywnej do oznaczania metali: Dla prac czerpalnych na torach wodnych, w zbiornikach wodnych, ciekach naturalnych, kanałach i rowach przy głębokości czerpania do 1 m i w basenach portowych przy głębokości czerpania do 0,5 m próby pobrać chwytakiem. Dla większych głębokości czerpania pobrać próby rdzeniowe. Wymagana liczba punktów pobrania prób zależy od przewidywanej objętości prac czerpalnych:

- do 25.000 m³ urobku - 3 punkty poboru próbek,

- 25.000-100.000 m³ urobku - 4-6 punktów poboru próbek,

- 100.000-500.000 m³ urobku - 7-15 punktów poboru próbek,

- 500.000-2.000.000 m³ urobku - 16-30 punktów poboru próbek,

- powyżej 2.000.000 m³ urobku - dalszych 10 punktów poboru próbek na każdy 1 mln m³.

Reprezentatywną próbkę w ilości równej lub większej niż 1 kg należy wysuszyć w temperaturze pokojowej do stałej masy, przesiać przez sito nylonowe 2 mm. Stężenie substancji oznaczać we frakcji urobku o uziarnieniu <2 mm - w celu wyeliminowania materiałów niebędących składnikami urobku, takich jak: kawałki złomu metali, kawałki drewna, muszle, fragmenty żużlu, okruchy farb i lakierów, zestalone kawałki smoły czy asfaltu itp.

Z odsianej frakcji urobku <2 mm, po skwartowaniu, pobrać 100 g próbkę analityczną i utrzeć do ziaren <0,063 mm w moździerzu agatowym w celu uzyskania rozdrobnionej próbki.

^b Oznaczanie metali - metodą ICP - AES (spektrometria emisyjna ze wzbudzeniem plazmowym) lub ASA (absorpcyjna spektrometria atomowa) po roztworzeniu rozdrobnionych próbek roztworem kwasu solnego (1+4).

^c Pobieranie i przygotowywane próbki reprezentatywnej do oznaczania związków organicznych: Dla prac czerpalnych na torach wodnych, w zbiornikach wodnych, ciekach naturalnych, kanałach i rowach przy głębokości czerpania do 1 m i w basenach portowych przy głębokości czerpania do 0,5 m próby pobrać chwytakiem. Dla większych głębokości czerpania pobrać próby rdzeniowe. Wymagana liczba punktów pobrania prób zależy od przewidywanej objętości prac czerpalnych:

- do 25.000 m³ urobku - 3 punkty poboru próbek,

- 25.000-100.000 m³ urobku - 4-6 punktów poboru próbek,

- 100.000-500.000 m³ urobku - 7-15 punktów poboru próbek,

- 500.000-2.000.000 m³ urobku - 16-30 punktów poboru próbek,

- powyżej 2.000.000 m³ urobku - dalszych 10 punktów poboru próbek na każdy 1 mln m³.

Reprezentatywną próbkę urobku w ilości równej lub większej od 1 kg, przeznaczoną do oznaczeń związków organicznych, pobrać do szklanych naczyń i transportować w chłodziarkach, ewentualnie w torbach chłodniczych, po przywiezieniu do laboratorium suszyć w liofilizatorach.

^d Oznaczanie wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych - metodą GC - MSD (chromatografia gazowa z detektorem spektrometrii masowej), metodą HPLC (wysokosprawna chromatografia cieczowa) lub równorzędną w ekstraktach dichlorometanowych uzyskanych po ekstrakcji próbek dichlorometanem.

^e Oznaczanie polichlorowanych bifenyli - metodą GC - ECD (chromatografia gazowa z detektorem wychwytu elektronów) lub GC - MSD (chromatografia gazowa z detektorem spektrometrii masowej) w ekstraktach acetonowych uzyskanych po ekstrakcji próbek mieszaniną heksan/aceton.