Rodzaje kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym jednostek gospodarki uspołecznionej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.9.29

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1986 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 21 stycznia 1985 r.
w sprawie rodzajów kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym jednostek gospodarki uspołecznionej.

Na podstawie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1984 r. Nr 16, poz. 75) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa rodzaje kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione, o które podwyższa się podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym jednostek gospodarczych określonych w art. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1984 r. Nr 16, poz. 75).
Za koszty nieuzasadnione uznaje się:
1) 1
70% kosztów poniesionych w związku z usunięciem ujawnionych przez odbiorców wad wyrobów i usług, robót i obiektów budowlanych, w tym także kosztów poniesionych w ramach udzielonych gwarancji; w wypadku ustalenia przez Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości bądź upoważnioną przez niego jednostkę organizacyjną normatywu kosztów napraw wyrobów objętych gwarancją z mocy prawa, za koszty nieuzasadnione uznaje się 100% przekroczenia normatywu tych kosztów,
2)
wydatki reprezentacyjne w wysokości wyższej niż 110% tych wydatków, poniesionych w roku poprzednim,
3)
kwotę rocznego narzutu obciążającego koszty działalności na utrzymanie obligatoryjnych zrzeszeń przedsiębiorstw w wysokości wyższej niż 110% kosztów narzutu poniesionych w roku poprzednim,
4)
kwotę rocznego narzutu obciążającego koszty działalności spółdzielni na utrzymanie związków spółdzielczych nie będących centralnymi związkami w wysokości wyższej niż 110% kosztów narzutu poniesionych w roku poprzednim; dotyczy to również narzutu ponoszonego przez spółdzielnie rzemieślnicze na utrzymanie izb rzemieślniczych,
5) 2
kwotę składek członkowskich uiszczanych na rzecz organizacji społecznych, obciążających koszty działalności jednostek gospodarczych, z wyłączeniem składek uiszczanych na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża oraz organizacji społecznych posiadających status wyższej użyteczności bądź zrzeszonych w organizacjach posiadających taki status.
Za straty nieuzasadnione uznaje się:
1)
kary umowne oraz inne kary, opłaty i odszkodowania z tytułu:
a)
wad dostarczonych towarów, wykonanych robót, usług i prac projektowych,
b)
zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów, prac projektowych, robót i remontów budowlanych,
c)
przetrzymania albo całkowitego lub częściowego zniszczenia taboru oraz urządzeń ładunkowych,
d)
niedoładowania taboru kolejowego i samochodowego, z wyjątkiem taboru do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych i ładunków wymagających pojazdów specjalistycznych,
e)
nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,
f)
niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli, dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
g) 3
naruszenia przepisów dotyczących zaopatrzenia materiałowo-technicznego,
2)
przedawnione wierzytelności pieniężne jednostek gospodarki uspołecznionej z tytułu należności wynikających ze stosunków cywilnoprawnych,
3)
50% kwot darowizn pieniężnych lub wartości darowizn rzeczowych na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia, Centrum Zdrowia Dziecka, Pomnika Matki Polki, Narodowego Czynu Pomocy Szkole oraz Funduszu Odnowy Zabytków Krakowa, sfinansowanych z innych źródeł niż z zysku do podziału lub z nadwyżki bilansowej w spółdzielniach, chyba że darowizna może być dokonana na podstawie odrębnych przepisów,
4)
kwoty darowizn pieniężnych lub wartości darowizn rzeczowych na rzecz organizacji politycznych, społecznych i zawodowych, komitetów społecznych, jak również jednostek i zakładów budżetowych, z wyjątkiem wymienionych w pkt 3, sfinansowanych z innych źródeł niż z zysku do podziału lub nadwyżki bilansowej w spółdzielniach, chyba że darowizna może być dokonana na podstawie odrębnych przepisów,
5)
straty na sprzedaży wyrobów i robót budowlano-montażowych dokonywanej po cenach umownych i regulowanych na rzecz własnych inwestycji, działalności socjalnej lub działalności finansowanej z innych funduszów specjalnych,
6)
straty związane z likwidacją szkód pożarowych, spowodowanych pożarami powstałymi w wyniku naruszenia przepisów o ochronie przeciwpożarowej, stwierdzonego przez właściwe organy,
7)
straty w mieniu jednostek gospodarki uspołecznionej spowodowane włamaniami i kradzieżami, powstałe na skutek nieprzestrzegania przepisów o ochronie mienia, stwierdzonego przez właściwe organy,
8)
odsetki od kredytów przeterminowanych,
9)
odsetki za zwłokę od należności, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych,
10)
70% zaliczonego na straty generalnego dostawcy niedoboru środków funduszu ryzyka i gwarancji,
11)
kwotę podatku obrotowego od nadmiernych ubytków niektórych produktów,
12)
kwotę wartości ubytków surowców, półfabrykatów, produkcji w toku, materiałów i wyrobów gotowych, przekraczającą poziom wynikający z norm ubytków naturalnych, z wyjątkiem produktów, o których mowa w pkt 11,
13)
nadwyżkę strat z tytułu opóźnienia załadunku lub wyładunku ze statków przez polskie morskie porty handlowe nad uzyskiwanymi premiami związanymi z przyspieszeniem załadunku i wyładunku,
14)
równowartość odprowadzonych do budżetu państwa kwot, o których mowa w § 15 i 16 uchwały nr 25 Rady Ministrów z dnia 6 lutego 1984 r. w sprawie oznaczania wyrobów państwowymi znakami jakości i znakiem bezpieczeństwa oraz konsekwencji ekonomicznych za nieodpowiednią jakość (Monitor Polski Nr 6, poz. 45),
15)
obciążenia finansowe jednostek gospodarczych na rzecz budżetu z tytułu strat w eksporcie spowodowanych dostawami nieodpowiedniej jakości,
16) 4
wpłaty uiszczane przez jednostki gospodarki uspołecznionej na podstawie odrębnych przepisów na centralny fundusz oszczędnościowy paliw, energii, surowców i materiałów oraz na fundusz surowców wtórnych z tytułu:
a)
sprzedaży wyrobów (usług) objętych zakazem produkcji, stosowania przy ich produkcji technologii wytwarzania nadmiernie energochłonnych i materiałochłonnych oraz stosowania niektórych materiałów do produkcji określonych wyrobów (usług),
b)
przekroczenia limitów zużycia energii elektrycznej i paliw gazowych,
c)
nieprzestrzegania przepisów o gospodarce paliwowo-energetycznej,
d)
przekroczenia państwowych normatywów zużycia paliw, energii, surowców i materiałów,
e)
zniszczenia użytecznych odpadów lub obniżenia ich wartości użytkowej,
17) 5
równowartość należnych kar umownych, wynikających z umów sprzedaży oraz umów dostawy między jednostkami gospodarki uspołecznionej i z umów o prace projektowe w budownictwie oraz o wykonanie inwestycji, robót i remontów budowlanych, których obowiązkowego dochodzenia zaniechano.
Minister Finansów określa zasady klasyfikacji i ewidencji księgowej kosztów i strat, o których mowa w § 2 i 3.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1983 r. w sprawie rodzajów kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 75, poz. 336 i z 1984 r. Nr 26, poz. 135).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1985 r.
1 § 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 4 października 1985 r. (Dz.U.85.51.264) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1986 r.
2 § 2 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 4 października 1985 r. (Dz.U.85.51.264) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1986 r.
3 § 3 pkt 1 lit. g) dodana przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 4 października 1985 r. (Dz.U.85.51.264) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1986 r.
4 § 3 pkt 16 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 4 października 1985 r. (Dz.U.85.51.264) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1986 r.
5 § 3 pkt 17 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 4 października 1985 r. (Dz.U.85.51.264) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1986 r.