Rodzaje kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym jednostek gospodarki uspołecznionej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.75.336

Akt utracił moc

Wersja od: 14 maja 1984 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 27 grudnia 1983 r.

w sprawie rodzajów kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym jednostek gospodarki uspołecznionej.

Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z. dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289 oraz z 1983 r. Nr 71, poz. 318) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa rodzaje kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione, o które podwyższa się podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym jednostek gospodarczych określonych w art. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289 oraz z 1983 r. Nr 71, poz. 318).

§ 2. Za koszty nieuzasadnione uznaje się:

1) 50% kosztów poniesionych w związku z usunięciem ujawnionych przez odbiorców wad wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych, w tym także kosztów poniesionych w ramach udzielonych gwarancji,

2) wydatki reprezentacyjne w wysokości wyższej niż 110% tych wydatków poniesionych w roku poprzednim,

3) kwotę rocznego narzutu obciążającego koszty działalności na utrzymanie zrzeszeń przedsiębiorstw i związków spółdzielczych nie będących centralnymi związkami w wysokości wyższej niż 110% kosztów narzutu poniesionych w roku poprzednim; nie dotyczy to narzutu z tytułu przystąpienia w danym roku do kolejnego zrzeszenia.

§ 3. Za straty nieuzasadnione uznaje się:

1) straty związane z likwidacją szkód pożarowych spowodowanych pożarami powstałymi w wyniku naruszenia przepisów o ochronie przeciwpożarowej, stwierdzonego przez właściwe organy,

2) kary umowne oraz inne kary i odszkodowania z tytułu:

a) obniżonej jakości dostaw, robót i usług,

b) przetrzymania i zniszczenia obcego taboru oraz urządzeń ładunkowych,

c) nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,

d) niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli, dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,

3) przedawnione wierzytelności pieniężne jednostek gospodarki uspołecznionej z tytułu należności wynikających ze stosunków cywilnoprawnych,

4) 1 równowartość nieodpłatnie przekazanych środków obrotowych, z wyjątkiem środków przekazanych na rzecz stowarzyszeń wyższej użyteczności, szkół, placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz na rzecz ofiar klęsk żywiołowych, jak również na rzecz zadań realizowanych w ramach czynów społecznych.

5) straty na sprzedaży wyrobów i robót budowlano-montażowych dokonywanej po cenach umownych i regulowanych na rzecz własnych inwestycji, działalności socjalnej lub działalności finansowanej z innych funduszów specjalnych,

6) odsetki od kredytów przeterminowanych.

§ 4. Minister Finansów określa zasady klasyfikacji i ewidencji księgowej kosztów i strat, o których mowa w § 2 i 3.

§ 5. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 listopada 1982 r. w sprawie kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 38, poz. 253).

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1984 r.

¹ § 3 pkt 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 13 kwietnia 1984 r. (Dz.U.84.26.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 maja 1984 r.