Rodzaje instalacji, dla których prowadzący mogą ubiegać się o ustalenie programu dostosowawczego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.80.731

Akt utracił moc
Wersja od: 10 maja 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŚRODOWISKA 1
z dnia 8 kwietnia 2003 r.
w sprawie rodzajów instalacji, dla których prowadzący mogą ubiegać się o ustalenie programu dostosowawczego

Na podstawie art. 425 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm. 2 ) zarządza się, co następuje:
1.
Określa się rodzaje instalacji, dla których prowadzący mogą ubiegać się o ustalenie programu dostosowawczego.
2.
Rodzaje instalacji, o których mowa w ust. 1, są określone w załączniku do rozporządzenia.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK

RODZAJE INSTALACJI, DLA KTÓRYCH PROWADZĄCY MOGĄ UBIEGAĆ SIĘ O USTALENIE PROGRAMU DOSTOSOWAWCZEGO

1. W przemyśle energetycznym do spalania paliw o mocy nominalnej nie niższej niż 300 MWt.

2. W hutnictwie i przemyśle metalurgicznym:

1) do prażenia lub spiekania rudy żelaza o przerobie nie mniej niż 500.000 ton rudy żelaza rocznie lub do prażenia lub spiekania innych rud metali, w tym rudy siarczkowej;

2) do pierwotnego lub wtórnego wytopu surówki żelaza lub stali surowej, w tym do ciągłego odlewania stali, o zdolności produkcyjnej ponad 2,5 tony wytopu na godzinę;

3) do obróbki metali żelaznych:

a) poprzez walcowanie na gorąco, o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton stali surowej na godzinę,

b) kuźnie z młotami o energii przekraczającej 50 kJ na młot, gdzie stosowana łączna moc cieplna przekracza 20 MW,

c) do nakładania powłok metalicznych z wsadem ponad 2 tony stali surowej na godzinę;

4) do odlewania metali żelaznych o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton wytopu na dobę;

5) do produkcji metali nieżelaznych z rud metali, kocentratów lub produktów z odzysku w wyniku procesów metalurgicznych, chemicznych lub elektrolitycznych;

6) do wtórnego wytopu metali nieżelaznych lub ich stopów, w tym oczyszczania lub przetwarzania metali z odzysku, o zdolności produkcyjnej powyżej 4 ton wytopu na dobę dla ołowiu lub kadmu lub powyżej 20 ton wytopu na dobę dla pozostałych metali, z wyłączeniem metali szlachetnych;

7) do powierzchniowej obróbki metali lub tworzyw sztucznych z zastosowaniem procesów elektrolitycznych lub chemicznych, gdzie całkowita objętość wanien procesowych przekracza 30 m3.

3. W przemyśle mineralnym:

1) do produkcji klinkieru cementowego w piecach obrotowych o zdolności produkcyjnej ponad 500 ton na dobę lub wapna w piecach o zdolności produkcyjnej ponad 50 ton na dobę;

2) do przetwarzania azbestu lub do wytwarzania lub przetwarzania produktów zawierających azbest;

3) piece koksownicze.

4. W przemyśle chemicznym:

1) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, podstawowych produktów lub półproduktów chemii organicznej;

2) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, podstawowych produktów lub półproduktów chemii nieorganicznej;

3) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, nawozów sztucznych na bazie fosforu, azotu lub potasu;

4) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, środków ochrony roślin lub produktów biobójczych;

5) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych lub biologicznych, podstawowych produktów farmaceutycznych;

6) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, materiałów wybuchowych;

7) do rafinacji ropy naftowej lub gazu, z wyjątkiem instalacji do wytwarzania wyłącznie smarów z ropy naftowej;

8) do zgazowania lub upłynniania węgla lub łupku bitumicznego w ilości nie niższej niż 500 ton na dobę.

5. W gospodarce odpadami:

1) do odzysku lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, odpadów niebezpiecznych, o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę;

2) do termicznego przekształcania odpadów komunalnych, o zdolności przetwarzania ponad 3 tony na godzinę;

3) do unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, odpadów innych niż niebezpieczne, o zdolności przetwarzania ponad 50 ton na dobę, z wyłączeniem instalacji spalających gaz wysypiskowy, słomę lub odpady z mechanicznej obróbki drewna, instalacji do unieszkodliwiania odpadów z rolnictwa, sadownictwa, upraw hydroponicznych, rybołówstwa, leśnictwa, łowiectwa oraz przetwórstwa żywności lub odpadów z autoklawowania;

4) do składowania odpadów, z wyłączeniem odpadów obojętnych, o zdolności przyjmowania ponad 20 ton odpadów na dobę.

6. Inne:

1) do produkcji:

a) masy włóknistej z drewna lub innych materiałów włóknistych,

b) papieru lub tektury, o zdolności produkcyjnej nie niższej niż 200 ton na dobę;

2) do chowu lub hodowli drobiu lub świń w liczbie nie niższej niż 240 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP) i więcej niż:

a) 40.000 stanowisk dla drobiu,

b) 2.000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg,

c) 750 stanowisk dla macior;

3) do powierzchniowej obróbki substancji, przedmiotów lub produktów z wykorzystaniem rozpuszczalników organicznych, o zużyciu rozpuszczalnika ponad 150 kg na godzinę lub ponad 200 ton rocznie.

1 Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej - środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 85, poz. 766).
2 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957 oraz z 2003 r. Nr 46, poz. 392 i Nr 80, poz. 717 i 721.