Rozdział 5 - Przechowywanie dokumentacji medycznej - Rodzaje dokumentacji medycznej, sposób jej prowadzenia oraz szczegółowe warunki jej udostępniania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.3.13

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1994 r.

Rozdział  5

Przechowywanie dokumentacji medycznej

§ 44. Dokumentacja medyczna wewnętrzna jest przechowywana w zakładzie opieki zdrowotnej, w którym została sporządzona.

§ 45. Kierownik zakładu opieki zdrowotnej jest odpowiedzialny za stworzenie warunków organizacyjnych i technicznych przechowywania dokumentacji medycznej zapewniających jej poufność, zabezpieczających przed zniszczeniem lub zagubieniem oraz umożliwiających jej wykorzystanie bez zbędnej zwłoki.

§ 46. Sposób i miejsce przechowywania bieżącej dokumentacji medycznej wewnętrznej określają kierownicy poszczególnych jednostek organizacyjnych w porozumieniu z kierownikiem zakładu opieki zdrowotnej.

§ 47. Zakończoną dokumentację wewnętrzną indywidualną oraz zakończoną dokumentację zbiorczą przechowuje archiwum zakładu.

§ 48. Archiwum powinno posiadać odpowiednie warunki zabezpieczające dokumentację przed zniszczeniem i dostępem osób trzecich.

§  49.

1. Dokumentacja przechowywana w archiwum powinna być skatalogowana w oparciu o stały numer księgi głównej przyjęć i wypisów szpitala lub kartotekę pacjentów przychodni.

2. Do celów specjalnych, jak np. dydaktyczno-naukowych, statystycznych itp., można stosować inne sposoby katalogowania dokumentacji, jak np. w formie kartoteki prowadzonej według międzynarodowej klasyfikacji chorób, urazów i przyczyn zgonów, kartoteki naukowej itp. W każdym wypadku stosowany sposób katalogowania powinien umożliwiać szybkie korzystanie z dokumentacji w razie zaistniałej potrzeby.

§  50.

1. Archiwalna dokumentacja medyczna zakładu opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem ust. 2-4, powinna być przechowywana przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego poprzedzającego ten okres.

2. Księga główna przyjęć i wypisów oraz dokumentacja medyczna indywidualna wewnętrzna, w przypadku zgonu pacjenta na skutek uszkodzenia ciała lub otrucia, powinna być przechowywana przez okres 20 lat, licząc od końca roku kalendarzowego poprzedzającego ten okres.

3. Zdjęcia rentgenowskie, przechowywane poza dokumentacją medyczną indywidualną wewnętrzną, powinny być przechowywane przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego poprzedzającego ten okres.

4. Skierowania na badania lub zlecenie lekarza powinny być przechowywane przez okres dwóch lat, licząc od końca roku kalendarzowego poprzedzającego ten okres.

5. Dla celów naukowo-badawczych oraz gdy pozwalają na to warunki techniczne zakładu dokumentacja medyczna wewnętrzna może być przechowywana przez okresy dłuższe niż określone w ust. 1-4. Decyzję w tej sprawie podejmuje kierownik zakładu opieki zdrowotnej.

6. Po upływie okresów wymienionych w ust. 1-5 archiwalna dokumentacja medyczna, z zastrzeżeniem przepisów o archiwach państwowych, powinna zostać zniszczona w sposób uniemożliwiający identyfikację osoby, której dotyczy.

§  51.

1. W razie likwidacji zakładu dokumentacja archiwalna powinna być, z zastrzeżeniem ust. 2, przekazana do archiwum zakładu wskazanego przez organ, który dokonał rejestracji zlikwidowanego zakładu.

2. Jeżeli zadania zlikwidowanego zakładu przejmuje inny zakład opieki zdrowotnej, zakład ten przejmuje dokumentację medyczną bieżącą i archiwalną zakładu zlikwidowanego.