§ 2. - Roczne nagrody z zakładowego funduszu nagród w uspołecznionych zakładach pracy nie będących państwowymi jednostkami organizacyjnymi oraz niektóre wynagrodzenia i świadczenia za czas efektywnie przepracowany, stanowiące podstawę ustalania wysokości nagrody.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.5.29

Akt utracił moc
Wersja od: 25 lutego 1986 r.
§  2.
Do podstawy ustalenia wysokości rocznej nagrody z zakładowego funduszu nagród dla pracownika, niezależnie od wynagrodzenia określonego w art. 10 ust. 1 ustawy, zalicza się:
1)
zasiłek chorobowy lub wynagrodzenie wypłacane w czasie trwania stosunku pracy z tytułu niezdolności do pracy pracownika powstałej wskutek:
a)
wypadku przy pracy,
b)
wypadku w drodze do pracy lub z pracy,
c)
choroby zawodowej,
d)
leczenia w szpitalu lub sanatorium, łącznie z okresem nieprzerwanej niezdolności do pracy następującym bezpośrednio po okresie leczenia w szpitalu lub sanatorium,
e)
choroby przypadającej w okresie ciąży,
f)
choroby lub wypadku, które spowodowały przejście pracownika na rentę inwalidzką lub świadczenie rehabilitacyjne,
g)
chorób oznaczonych numerami statystycznymi 010-018, 137 oraz 140-208,
2)
zasiłek macierzyński,
3)
zasiłek wyrównawczy,
4)
wynagrodzenie za czas efektywnie nie przepracowany:
a)
w związku ze zwolnieniem od pracy na podstawie przepisów o zwolnieniu od pracy, jeżeli przepisy te przewidują wypłatę wynagrodzenia za czas tych zwolnień, oraz na podstawie przepisów o kierowaniu pracowników uspołecznionych zakładów pracy do szkół dla pracujących i na studia dla pracujących w szkołach wyższych, a także w celu podnoszenia kwalifikacji w formach pozaszkolnych,
b)
w związku z pełnieniem dyżuru w zakładzie pracy,
5)
wynagrodzenie za wykonywanie dodatkowych czynności nie wchodzących w zakres obowiązków wynikających z umowy o pracę lub innego aktu, na którego podstawie został nawiązany stosunek pracy,
6)
wynagrodzenie za okres odbywania ćwiczeń wojskowych, krótkotrwałego przeszkolenia wojskowego, ćwiczeń w obronie cywilnej oraz w jednostkach przewidzianych do militaryzacji,
7)
ekwiwalent za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy, przysługujący:
a)
pracownikom odchodzącym na emeryturę,
b)
pracownikom odchodzącym na rentę inwalidzką,
c)
pracownikom, którym przyznano świadczenie rehabilitacyjne,

a także ekwiwalent za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy przysługujący z tytułu śmierci pracownika.