RFN-Polska. Umowa o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. Berlin.2003.07.17.
Dz.U.2004.193.1978
Akt obowiązującyUMOWA
podpisana w Berlinie 17 lipca 2004 r.
między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r.,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 17 lipca 2003 r. została podpisana w Berlinie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., w następującym brzmieniu:
UMOWA
między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r.
Rzeczpospolita Polska i Republika Federalna Niemiec,
zwane dalej "Umawiającymi się Stronami",
pragnąc uzupełnić w stosunkach między dwoma Umawiającymi się Stronami Europejską konwencję o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., w brzmieniu określonym przez Protokół dodatkowy do Konwencji z dnia 17 marca 1978 r., zwaną dalej "Konwencją", oraz ułatwić stosowanie zawartych w niej zasad,
uzgodniły, co następuje:
Uzupełnienie uregulowań Konwencji
Uzupełnienie uregulowań Konwencji
(do artykułu 1 Konwencji)
Pomoc prawna jest udzielana także w postępowaniach w sprawach o czyny, których ściganie należy w chwili wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pomocy prawnej do właściwości organów sądowych wzywającej Umawiającej się Strony i należałoby na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony do właściwości organów sądowych lub administracyjnych.
(do artykułu 1 Konwencji)
Konwencję i niniejszą Umowę stosuje się także:
(do artykułów 3 i 5 Konwencji)
Nie jest wymagane przedstawienie postanowienia lub oświadczenia, o których mowa w ustępie 1 zdanie 2.
(do artykułu 4 Konwencji)
Zezwala się przedstawicielom organów uczestniczącym w postępowaniu karnym i innym osobom uczestniczącym w postępowaniu oraz ich pełnomocnikom, z zastrzeżeniem artykułu 2 Konwencji, na wniosek wzywającej Umawiającej się Strony na obecność przy podejmowaniu czynności pomocy prawnej na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony. Mogą oni wnosić o zadanie uzupełniających pytań lub o zastosowanie środków. Do tych osób ma zastosowanie ochrona przewidziana w artykule 12 Konwencji.
(do artykułu 7 Konwencji)
(do artykułu 10 Konwencji)
Artykuł 10 ustępy 2 i 3 Konwencji stosuje się we wszystkich wypadkach wezwania świadka lub biegłego. Z wnioskiem o przyznanie zaliczki może wystąpić także świadek lub biegły.
(do artykułów 11 i 12 Konwencji)
(do artykułu 13 Konwencji)
(do artykułu 14 Konwencji)
We wniosku o doręczenie oznacza się przy danych o przedmiocie i podstawie wniosku także rodzaj pisma, jakie ma być doręczone, oraz pozycję adresata w postępowaniu.
(do artykułu 15 Konwencji)
(do artykułu 16 Konwencji)
(do artykułu 20 Konwencji)
(do artykułu 21 Konwencji)
(do artykułu 22 Konwencji)
Informacje z rejestru skazanych są wymieniane co najmniej raz na kwartał pomiędzy Ministerstwem Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej a Federalnym Centralnym Rejestrem Karnym Republiki Federalnej Niemiec.
(do artykułu 22 Konwencji)
Organy obu Umawiających się Stron informują się wzajemnie o tym, że sąd jednej Umawiającej się Strony orzekł prawomocnie zakaz prowadzenia pojazdów na terytorium tej Umawiającej się Strony przez obywatela drugiej Umawiającej się Strony, którego prawo jazdy zostało wydane na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Takie zawiadomienia będą przekazywane przez właściwe organy sądowe jednej Umawiającej się Strony do właściwych organów administracyjnych drugiej Umawiającej się Strony. Takimi organami administracyjnymi są: w Rzeczypospolitej Polskiej - Ministerstwo Infrastruktury, a w Republice Federalnej Niemiec - Federalny Urząd do Spraw Ruchu Pojazdów Mechanicznych.
Szczególne formy współpracy
Szczególne formy współpracy
Kontrola i utrwalanie informacji w telekomunikacji
Współpraca w postępowaniach przygotowawczych
Ochrona danych osobowych
Ochrona danych osobowych
Definicja
Dane osobowe, zwane dalej "danymi", oznaczają każdą informację o określonej lub możliwej do określenia osobie fizycznej.
Określenie celu korzystania z danych
Postanowienia dodatkowe
Oprócz przepisów prawnych obowiązujących każdą z Umawiających się Stron obowiązują dodatkowo następujące postanowienia:
Przetwarzanie danych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony
Postanowienia ogólne i końcowe
Postanowienia ogólne i końcowe
Ochrona tajemnicy
Jeżeli na podstawie Konwencji lub niniejszej Umowy mają być przekazane dane, które według prawa przekazującej Umawiającej się Strony podlegają obowiązkowi zachowania tajemnicy i zostały w ten sposób oznaczone, przekazanie tych danych może zostać uzależnione od zapewnienia przestrzegania tego obowiązku przez Stronę otrzymującą.
Status prawny funkcjonariuszy w zakresie prawa karnego
Funkcjonariusze jednej Umawiającej się Strony, którzy zgodnie z niniejszą Umową podejmują działania na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, są, w odniesieniu do przestępstw popełnionych przez nich lub wobec nich, zrównani z funkcjonariuszami drugiej Umawiającej się Strony.
Odpowiedzialność w zakresie prawa cywilnego
Zmiana organów
Spotkania przedstawicieli Umawiających się Stron
Ministerstwo Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej i Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Federalnej Niemiec będą bezpośrednio uzgadniać, w razie potrzeby, spotkania swoich przedstawicieli w celu zapewnienia jednolitego wykonywania Konwencji i niniejszej Umowy oraz w celu usuwania trudności mogących pojawić się podczas ich wykonywania. Jeżeli omawiane sprawy objęte będą właściwością innych organów, wówczas będą one zapraszane do uczestniczenia w spotkaniach.
Wypowiedzenie Konwencji
Jeżeli jedna z Umawiających się Stron wypowie Konwencję, to wypowiedzenie staje się skuteczne w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec po upływie dwóch lat od daty otrzymania przez Sekretarza Generalnego Rady Europy notyfikacji o wypowiedzeniu.
Wejście w życie i wygaśnięcie Umowy
SPORZĄDZONO w Berlinie dnia 17 lipca 2003 r., w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.
Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
- będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 19 maja 2004 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (3)
Podstawa prawna liczba obiektów na liście: (1)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (2)
- Moc obowiązująca Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., podpisanej w Berlinie dnia 17 lipca 2003 r.
- Ratyfikacja Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r.