Art. 13. - RFN-Polska. Umowa o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r. Berlin.2003.07.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.244.2451

Akt obowiązujący

Wersja od: 4 września 2004 r.

Artykuł  13

(do artykułu 21 Konwencji)

1. Podczas tranzytu wezwana Umawiająca się Strona przetrzymuje w areszcie osobę jej przekazaną.

2. Podczas tranzytu żadna z Umawiających się Stron nie będzie zarządzać działań dotyczących ścigania karnego ani wykonania wyroku wobec osoby wydawanej przez drugą Umawiającą się Stronę do państwa trzeciego, z powodu czynów popełnionych przed tranzytem, bez zgody Umawiającej się Strony dokonującej wydania.

3. Jeżeli osoba wydawana przez państwo trzecie - jednej z Umawiających się Stron ma być przewieziona drogą lotniczą przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony, bez międzylądowania na terytorium tej Umawiającej się Strony, wówczas zawiadomienie Umawiającej się Strony, przez której terytorium ma się odbyć przelot, nie jest konieczne, jeżeli osoba ta nie posiada obywatelstwa tej Strony, a przestępstwo, z powodu którego dokonuje się wydania, nie jest przestępstwem politycznym ani przestępstwem wojskowym w rozumieniu artykułów 3 i 4 Konwencji.

4. W sprawach tranzytu i przewozu drogą lotniczą wymiana pism odbywa się między Ministerstwem Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej i Federalnym Ministerstwem Sprawiedliwości Republiki Federalnej Niemiec.