Art. 7. - RFN-Polska. Umowa o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. Berlin.2003.07.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.193.1978

Akt obowiązujący

Wersja od: 3 września 2004 r.

Artykuł  7

(do artykułów 11 i 12 Konwencji)

1. Jeżeli wezwana Umawiająca się Strona wyrazi zgodę na obecność przy podejmowaniu czynności pomocy prawnej osoby pozbawionej wolności na terytorium wzywającej Umawiającej się Strony, to zobowiązana jest ona do przetrzymywania tej osoby w areszcie przez cały czas jej pobytu na swym terytorium, a po zakończeniu czynności pomocy prawnej - do niezwłocznego przekazania jej z powrotem wzywającej Umawiającej się Stronie, o ile nie żąda ona jej zwolnienia.

2. Przekazanie na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony na podstawie ustępu 1 może nastąpić jedynie za zgodą zainteresowanej osoby. Nie dotyczy to wypadków, gdy osoba taka jest oskarżona w postępowaniu, do którego odnosi się wniosek o udzielenie pomocy prawnej, i gdy obecność tej osoby jest niezbędna do podjęcia czynności pomocy prawnej.

3. Jeżeli państwo trzecie wyrazi zgodę na obecność przy podejmowaniu czynności pomocy prawnej osoby pozbawionej wolności na terytorium jednej z Umawiających się Stron, to do tranzytu tej osoby przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony stosuje się odpowiednio artykuł 11 ustępy 2 i 3 Konwencji.

4. W wypadkach wymienionych w ustępach 1 i 3 stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 12 Konwencji.