Rozdział 2 - Rekwizycje - RFN-Polska. Układ o dalszym ułatwieniu obrotu prawnego na podstawie Konwencji Haskiej z dnia 1 marca 1954 r. dotyczącej procedury cywilnej. Warszawa.1992.12.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.30.110

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 grudnia 1993 r.

ROZDZIAŁ  II

Rekwizycje

Artykuł  4

Pisma rekwizycyjne są wykonywane w obu Państwach przez sądy. Przekazuje się je bezpośrednio, a mianowicie:

w Rzeczypospolitej Polskiej - do prezesów sądów wojewódzkich

w Republice Federalnej Niemiec - do prezesów sądów (Landgericht lub Amtsgericht),

w których okręgu pismo rekwizycyjne powinno być wykonywane.

Artykuł  5

Do pism rekwizycyjnych dołącza się uwierzytelnione tłumaczenie na język organu wezwanego; tłumaczenie może być uwierzytelnione również przez tłumacza przysięgłego lub urzędowo dopuszczonego Państwa wzywającego. Organy mogą używać dla pisma rekwizycyjnego wzoru, który zostanie uzgodniony między ministerstwami sprawiedliwości obu Państw.

Artykuł  6

Wydatki związane z wykonaniem rekwizycji nie podlegają zwrotowi, z wyjątkiem należności zapłaconych biegłym, w tym również tłumaczom, które podlegają zwrotowi przez Państwo wzywające.

Artykuł  7

1. Postanowienia artykułów poprzedzających nie wykluczają uprawnienia obu Państw do wykonywania rekwizycji w zakresie przesłuchania własnych obywateli lub przedstawienia przez nich dokumentów bezpośrednio przez swych przedstawicieli dyplomatycznych lub konsularnych i bez stosowania przymusu. Obywatelstwo osoby, której dotyczy rekwizycja, określa się według prawa Państwa, w którym rekwizycja ma być wykonana. W wypadku osób posiadających obywatelstwo kilku państw pierwszeństwo ma obywatelstwo Państwa wezwanego.

2. W wezwaniu należy wyraźnie wskazać, że przy wykonaniu rekwizycji nie stosuje się przymusu.