Art. 41. - [Wniosek dłużnika Agencji o umorzenie, rozłożenie na raty lub odroczenie płatności należności i wierzytelności] - Rezerwy strategiczne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2020.2051 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 19 listopada 2020 r.

Art.  41.  [Wniosek dłużnika Agencji o umorzenie, rozłożenie na raty lub odroczenie płatności należności i wierzytelności]

1. Na wniosek dłużnika należności i wierzytelności pieniężne Agencji, o których mowa w art. 40 ust. 1:

1) mogą być umarzane w części,

2) mogą zostać odroczone terminy spłaty całości lub części tych należności i wierzytelności,

3) mogą zostać rozłożone na raty płatności całości lub części tych należności i wierzytelności

- w przypadkach uzasadnionych względami społecznymi lub gospodarczymi, w szczególności możliwościami płatniczymi dłużnika oraz uzasadnionym interesem Skarbu Państwa.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:

1) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko i miejsce zamieszkania wnioskodawcy oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy;

2) kwotę należności lub wierzytelności, z wyodrębnieniem odsetek;

3) podanie przyczyny ubiegania się o umorzenie części zadłużenia, odroczenia lub rozłożenia na raty jego spłaty;

4) informację o aktualnej sytuacji majątkowej dłużnika;

5) informację, czy wnioskodawcy już umarzano należność lub wierzytelność Agencji, odraczano lub rozkładano na raty ich spłatę;

6) proponowane terminy i kwoty spłaty zadłużenia;

7) wskazanie źródeł finansowania spłaty zadłużenia.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć dokumenty potwierdzające dane i informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 7.

4. Organ, o którym mowa w art. 42 ust. 1, prowadzący postępowanie w sprawie umorzenia, odroczenia terminu płatności lub rozłożenia na raty spłat należności lub wierzytelności Agencji, może wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia informacji, o których mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

5. W przypadku niedotrzymania przez wnioskodawcę terminu, o którym mowa w ust. 4, wniosek nie podlega rozpatrzeniu i jest zwracany wnioskodawcy.