Art. 2. - Rewizja likwidacji serwitutów pastwiskowych w dobrach b. Komory arcyksiążęcej na Śląsku Cieszyńskim.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.59.373

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1933 r.

Art.  2. ²

1) Zadaniem rewizji wynagrodzenia (ekwiwalentu) za serwituty paszy szałaśniczej na obszarach, oznaczonych w art. 1, jest ustalenie dodatkowego wynagrodzenia w gotowiźnie na koszt majątków nieruchomych dawniej serwitutami obciążonych, czyli należących do tak zwanej Komory Cieszyńskiej, i przyznanie tego wynagrodzenia gospodarstwom rolnym, położonym na obszarze wymienionych gmin, które bądź w obecnym składzie i kształcie, bądź też w kształcie, jaki miały w r. 1852 przed podziałem na obecnie istniejące części, uczestniczyły w wynagrodzeniu (ekwiwalencie) za serwituty pastwiskowe.

2) Wynagrodzenie dodatkowe należy ustalić według następujących zasad:

a) dodatkowe wynagrodzenie wynosić ma 50% wartości pieniężnej wynagrodzenia (ekwiwalentu) wydzielonego pierwotnie dla poszczególnych uprawnionych gospodarstw włościańskich z poszczególnego szałasu - za zniesienie serwitutu pastwiskowego na zasadzie przepisów powołanego cesarskiego patentu z roku 1853;

b) wartość pierwotnego wynagrodzenia (ekwiwalentu) ustala się w wysokości, obliczonej przez b. austrjackie Komisje regulacji serwitutów we florenach austrjackich; sumę kapitałową we florenach austrjackich przerachowywa się na złote w danym przypadku według stosunku 1 floren austrjacki = 6 złotych;

c) obowiązek zapłaty dodatkowego wynagrodzenia ciąży na majątkach nieruchomych dawniej serwitutem obciążonych; wypłata nastąpić winna do rąk zrzeszenia spółek szałaśniczych, utworzonych z posiadaczy uprawnionych gospodarstw rolnych, których organizację ustali ustawa Sejmu Śląskiego;

d) w wyjątkowych przypadkach, a w szczególności, gdy to jest konieczne ze względu na racjonalną naprawę ustroju rolnego tak uprawnionych, jak i obciążonych gospodarstw, lub gdy uprawnione gospodarstwa z poszczególnego szałasu będą w drodze zamiany gruntów przeniesione na grunty, położone w nizinie - na zgodny wniosek obu stron dodatkowe wynagrodzenie może być przydzielone w naturze, w gruntach ornych lub w pastwiskach. Obszar przydzielonych gruntów ma być obliczany wedle ich wartości obecnej i wedle wysokości dodatkowego wynagrodzenia, ustalonego według powyższych zasad; przydział w naturze może nastąpić tylko jednorazowo na wszystkie uprawnione gospodarstwa z całego szałasu.

3) W przypadkach, w których wartość pierwotnego wynagrodzenia (p. b. cz. 2) nie była obliczana przez b. austrjackie Komisje regulacji serwitutów lub też akt obliczenia wysokości zaginął, wartość tę we florenach austrjackich ustali Serwitutowa Komisja Rewizyjna przez analogję w takiej wysokości i na tych samych zasadach, jaką ustalono dla innych wynagrodzeń, wydzielonych innym szałasom o tej samej lub zbliżonej strukturze i jakości gleby.

4) Wynagrodzenie dodatkowe w gotowiźnie, ciążące na Administracji Lasów Państwowych, jako następczyni b. Komory Cieszyńskiej, będzie uiszczone w trzech równych ratach, z których pierwsza płatna będzie bezzwłocznie po zorganizowaniu zrzeszenia spółek szałaśniczych, druga - po upływie kwartału, trzecia - po upływie pięciu kwartałów od dnia uiszczenia pierwszej raty.

² Art. 2:

- zmieniony przez art. 2 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 lutego 1928 r. (Dz.U.28.16.127) zmieniającej nin. ustawę z dniem 17 lutego 1928 r.

- zmieniony przez art. 1 rozp. z mocą ustawy z dnia 27 października 1933 r. (Dz.U.33.84.630) zmieniającej nin. ustawę z dniem 29 października 1933 r.