Rewizja likwidacji serwitutów pastwiskowych w dobrach b. Komory arcyksiążęcej na Śląsku Cieszyńskim.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.59.373

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1933 r.

USTAWA

z dnia 21 czerwca 1921 r.

w przedmiocie rewizji likwidacji serwitutów pastwiskowych w dobrach b. Komory arcyksiążęcej na Śląsku Cieszyńskim.

Art.  1. ¹

Wynagrodzenie (ekwiwalent) za serwituty paszy szałaśniczej, wydzielone na obszarze cieszyńskiej części województwa, śląskiego na mocy ugod zawartych po dniu 31 grudnia 1852 r. w przedmiocie serwitutów, oraz na mocy orzeczeń Komisyj Serwitutowych, wydanych na zasadzie patentu cesarskiego z dnia 5 lipca 1853 r. (Dz. u. p. austr. Nr. 130) ulega rewizji na następujących obszarach leśnych (t. zw. szałasach):

A. w gminie katastralnej Wisła:

a) Skalnity i Uhlory, b) Smrekowiec, c) Mały Soszów oddział Kobyla, d) Koziniec, e) Zielony, f) Cinków, g) Czerny i Barania, h) Wielki Soszów, i) Mały Soszów, j) Mały Stożek, k) Wielka Czantorja II część, l) Wielki Stożek;

B. w gminie katastralnej Brenna:

a) Stary Groń, b) Grabowa, c) Skałka, d) Równica, e) Stołówka, f) Cisowa, g) Kotarz, h) Orłowa, i) Węgierski, j) Malinka;

C. w gminie katastralnej Ustroń:

a) Mała Czantorja, b) Równica oddział Beskidek, c) Orłowa i oddział Wyrch Jastrzębi, d) Wielka Czantorja I część;

D. w gminie katastralnej Istebna: a) Wielka Skałka, b) Dupny;

E. w gminie katastralnej Koniaków: Rżawka.

Art.  2. ²

1) Zadaniem rewizji wynagrodzenia (ekwiwalentu) za serwituty paszy szałaśniczej na obszarach, oznaczonych w art. 1, jest ustalenie dodatkowego wynagrodzenia w gotowiźnie na koszt majątków nieruchomych dawniej serwitutami obciążonych, czyli należących do tak zwanej Komory Cieszyńskiej, i przyznanie tego wynagrodzenia gospodarstwom rolnym, położonym na obszarze wymienionych gmin, które bądź w obecnym składzie i kształcie, bądź też w kształcie, jaki miały w r. 1852 przed podziałem na obecnie istniejące części, uczestniczyły w wynagrodzeniu (ekwiwalencie) za serwituty pastwiskowe.

2) Wynagrodzenie dodatkowe należy ustalić według następujących zasad:

a) dodatkowe wynagrodzenie wynosić ma 50% wartości pieniężnej wynagrodzenia (ekwiwalentu) wydzielonego pierwotnie dla poszczególnych uprawnionych gospodarstw włościańskich z poszczególnego szałasu - za zniesienie serwitutu pastwiskowego na zasadzie przepisów powołanego cesarskiego patentu z roku 1853;

b) wartość pierwotnego wynagrodzenia (ekwiwalentu) ustala się w wysokości, obliczonej przez b. austrjackie Komisje regulacji serwitutów we florenach austrjackich; sumę kapitałową we florenach austrjackich przerachowywa się na złote w danym przypadku według stosunku 1 floren austrjacki = 6 złotych;

c) obowiązek zapłaty dodatkowego wynagrodzenia ciąży na majątkach nieruchomych dawniej serwitutem obciążonych; wypłata nastąpić winna do rąk zrzeszenia spółek szałaśniczych, utworzonych z posiadaczy uprawnionych gospodarstw rolnych, których organizację ustali ustawa Sejmu Śląskiego;

d) w wyjątkowych przypadkach, a w szczególności, gdy to jest konieczne ze względu na racjonalną naprawę ustroju rolnego tak uprawnionych, jak i obciążonych gospodarstw, lub gdy uprawnione gospodarstwa z poszczególnego szałasu będą w drodze zamiany gruntów przeniesione na grunty, położone w nizinie - na zgodny wniosek obu stron dodatkowe wynagrodzenie może być przydzielone w naturze, w gruntach ornych lub w pastwiskach. Obszar przydzielonych gruntów ma być obliczany wedle ich wartości obecnej i wedle wysokości dodatkowego wynagrodzenia, ustalonego według powyższych zasad; przydział w naturze może nastąpić tylko jednorazowo na wszystkie uprawnione gospodarstwa z całego szałasu.

3) W przypadkach, w których wartość pierwotnego wynagrodzenia (p. b. cz. 2) nie była obliczana przez b. austrjackie Komisje regulacji serwitutów lub też akt obliczenia wysokości zaginął, wartość tę we florenach austrjackich ustali Serwitutowa Komisja Rewizyjna przez analogję w takiej wysokości i na tych samych zasadach, jaką ustalono dla innych wynagrodzeń, wydzielonych innym szałasom o tej samej lub zbliżonej strukturze i jakości gleby.

4) Wynagrodzenie dodatkowe w gotowiźnie, ciążące na Administracji Lasów Państwowych, jako następczyni b. Komory Cieszyńskiej, będzie uiszczone w trzech równych ratach, z których pierwsza płatna będzie bezzwłocznie po zorganizowaniu zrzeszenia spółek szałaśniczych, druga - po upływie kwartału, trzecia - po upływie pięciu kwartałów od dnia uiszczenia pierwszej raty.

Art.  3. ³

1) Wynagrodzenie dodatkowe będzie współwłasnością uprawnionych szałaśników, czyli obecnych właścicieli gospodarstw lub części gospodarstw, które uczestniczyły w pierwotnych wynagrodzeniach za serwituty, a to w takich częściach, w jakich pierwotne ich udziały w wynagrodzeniu (ekwiwalencie) były wpisane w księgach hipotecznych, względnie w odpowiednich częściach, o ile pierwotne gospodarstwa uprawnione uległy podziałowi. Udziały współwłasności dodatkowego wynagrodzenia będą przez czas trwania współwłasności nieoddzielną przynależnością gospodarstw, którym je przydzielono. Zniesienie tej współwłasności nastąpić może jedynie za zezwoleniem właściwej władzy administracyjnej.

2) Zarząd współwłasnych kapitałów, powstałych z dodatkowych wynagrodzeń, sprawować będzie zrzeszenie spółek szałaśniczych. Przeznaczeniem tego kapitału jest polepszenie wspólnych pastwisk górskich, podniesienie hodowli owiec i bydła oraz poziomu gospodarstw szałaśniczych.

3) Dodatkowe wynagrodzenie, przydzielone w gruntach, położonych w nizinach, nie podlega przepisom cz. 1 i 2 - i przydzielone będzie poszczególnym gospodarstwom bezpośrednio.

Art.  4. ⁴

Komisja, złożona z delegata Ministra Reform Rolnych jako przewodniczącego, i z trzech członków, a mianowicie z przedstawiciel i Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Ministerstwa Sprawiedliwość i oraz Towarzystwa Rolniczego w Księstwie Cieszyńskiem ustali, kto i w jakich rozmiarach jest uprawniony, i wyznaczy dodatkowe wynagrodzenie w myśl art. 2.

Na wniosek przewodniczącego Komisji, sąd zanotuje wdrożenie postępowania na kartach A wykazów hipotecznych, obejmujących grunty, uprawnione do dodatkowego wynagrodzenia, z tym skutkiem, że zmiany własności, powstałe po dniu adnotacji, pozostają bez wpływu na bieg postępowania, prowadzonego wedle niniejszej ustawy, a bez uszczerbku dla ważności aktów, powodujących te zmiany.

Od orzeczenia komisji przysługuje prawo odwołania się w terminie 30 dni od dnia następnego po doręczeniu decyzji do Głównej Komisji Ziemskiej.

Art.  5.

Prawomocne orzeczenie komisji stanowi tytuł wpisu hipotecznego. Wykonanie orzeczenia należy do Okręgowego Urzędu Ziemskiego.

Art.  6. ⁵

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Wykonanie jej porucza się Ministrowi Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych oraz Ministrem Sprawiedliwości.

¹ Art. 1 zmieniony przez art. 1 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 lutego 1928 r. (Dz.U.28.16.127) zmieniającej nin. ustawę z dniem 17 lutego 1928 r.

² Art. 2:

- zmieniony przez art. 2 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 lutego 1928 r. (Dz.U.28.16.127) zmieniającej nin. ustawę z dniem 17 lutego 1928 r.

- zmieniony przez art. 1 rozp. z mocą ustawy z dnia 27 października 1933 r. (Dz.U.33.84.630) zmieniającej nin. ustawę z dniem 29 października 1933 r.

³ Art. 3 zmieniony przez art. 3 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 lutego 1928 r. (Dz.U.28.16.127) zmieniającej nin. ustawę z dniem 17 lutego 1928 r.

⁴ Art. 4 zmieniony przez art. 4 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 lutego 1928 r. (Dz.U.28.16.127) zmieniającej nin. ustawę z dniem 17 lutego 1928 r.

⁵ Art. 6 zmieniony przez art. 4 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 lutego 1928 r. (Dz.U.28.16.127) zmieniającej nin. ustawę z dniem 17 lutego 1928 r.