Rozdział 3a - Rządowe instrumenty stabilizacji finansowej - Rekapitalizacja niektórych instytucji oraz rządowe instrumenty stabilizacji finansowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.505 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 4 kwietnia 2024 r.

Rozdział  3a

Rządowe instrumenty stabilizacji finansowej

1. 
W razie wystąpienia kryzysu systemowego, w celu zapobieżenia likwidacji podmiotu objętego postępowaniem przymusowej restrukturyzacji, Bankowy Fundusz Gwarancyjny, po uzyskaniu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego oraz zgody ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, może zastosować rządowe instrumenty stabilizacji finansowej, jeżeli zastosowanie instrumentów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, nie byłoby wystarczające do:
1)
uniknięcia znacznych negatywnych skutków dla stabilności finansowej lub
2)
ochrony interesu publicznego, w przypadku gdy podmiot, o którym mowa w art. 2a ust. 2, otrzymał wcześniej nadzwyczajne wsparcie płynności od Narodowego Banku Polskiego, lub
3)
ochrony interesu publicznego, jeżeli publiczne wsparcie kapitałowe z instrumentu wsparcia kapitałowego zostało wcześniej udzielone podmiotowi, o którym mowa w art. 2a ust. 2 - w odniesieniu do instrumentu tymczasowej własności publicznej.
2. 
Zastosowanie rządowych instrumentów stabilizacji finansowej może nastąpić wyłącznie:
1)
gdy wobec podmiotu, o którym mowa w art. 2a ust. 2, wydano uprzednio decyzję o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji, oraz
2)
gdy w celu pokrycia strat lub podniesienia funduszy własnych podmiotu, o którym mowa w art. 2a ust. 2, dokonano umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych lub umorzenia lub konwersji zobowiązań, w wysokości co najmniej 8% zobowiązań ogółem powiększonych o fundusze własne, określonych na podstawie oszacowania, o którym mowa w art. 137 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, lub w inny sposób akcjonariusze oraz wierzyciele przekazali wkład na poczet pokrycia strat i dokapitalizowania tego podmiotu.
3. 
Bankowy Fundusz Gwarancyjny występuje z wnioskiem o zgodę na zastosowanie rządowych instrumentów stabilizacji finansowej do ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. Bankowy Fundusz Gwarancyjny przekazuje kopię wniosku Prezesowi Rady Ministrów oraz ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych.
4. 
Bankowy Fundusz Gwarancyjny wydaje decyzję w sprawie zastosowania rządowego instrumentu stabilizacji finansowej. Bankowy Fundusz Gwarancyjny przekazuje kopię tej decyzji Prezesowi Rady Ministrów, ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych oraz ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych.
5. 
W zakresie nieuregulowanym w ustawie do decyzji, o której mowa w ust. 4:
1)
stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 8 i 9, art. 103 ust. 1, 3, 4 i 5, art. 104-106 i art. 109 ust. 1-5 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji;
2)
stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803), z wyjątkiem przepisów art. 9, art. 10, art. 13, art. 31, art. 35 § 2-5, art. 36-38, art. 391, art. 48, art. 49, art. 61 § 4, art. 66a, art. 73, art. 78, art. 79, art. 81, art. 89-96, art. 105 § 2, art. 106, art. 109 i art. 127-140 tej ustawy.
6. 
(uchylony).
7. 
Doręczenie decyzji, o której mowa w ust. 4, stanowi dokonanie zawiadomienia, o którym mowa w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz w art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
8. 
Na wniosek ministra właściwego do spraw instytucji finansowych Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej wydaje opinię prawną w przedmiocie wskazanego w tym wniosku istotnego zagadnienia prawnego związanego z zastosowaniem rządowego instrumentu stabilizacji finansowej. Wydanie opinii prawnej albo odmowa jej wydania następuje w terminie 14 dni od dnia doręczenia wniosku, chyba że w uzgodnieniu z Prezesem Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej ustalono inny termin, nie krótszy niż 4 dni robocze od dnia doręczenia wniosku.
9. 
Minister właściwy do spraw instytucji finansowych wydaje zgodę albo odmawia wydania zgody po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 3, oraz opinii, o której mowa w ust. 8, o ile wystąpił o jej wydanie.
1. 
Zastosowanie publicznego wsparcia kapitałowego polega na objęciu lub nabyciu instrumentów w kapitale podstawowym Tier I lub instrumentów dodatkowych w kapitale Tier I, lub instrumentów w kapitale Tier II.
2. 
(uchylony).
3. 
Podmioty objęte instrumentem publicznego wsparcia kapitałowego powinny być zarządzane w sposób zapewniający pokrycie z uzyskanych przychodów kosztów działalności oraz zobowiązań.
3a. 
Bankowy Fundusz Gwarancyjny podejmuje uchwałę, zgodnie z art. 113 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, o emisji instrumentów, o których mowa w ust. 1, po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 19a ust. 4.
3b. 
Minister właściwy do spraw aktywów państwowych po otrzymaniu decyzji, o której mowa w art. 19a ust. 4, i uchwały Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, o której mowa w ust. 3a, składa niezwłocznie, w imieniu Skarbu Państwa, oświadczenie woli o objęciu lub nabyciu instrumentów, o których mowa w ust. 1.
4. 
Organ sprawujący nadzór właścicielski nad podmiotem obejmującym lub nabywającym instrumenty, o których mowa w ust. 1, po ustaniu okoliczności, o których mowa w art. 19a ust. 1, zbywa te instrumenty, gdy pozwalają na to warunki rynkowe i finansowe. Zbycie może nastąpić wyłącznie na rzecz podmiotów innych niż wskazane w art. 19c ust. 1.
5. 
Organ sprawujący nadzór właścicielski nad podmiotem obejmującym lub nabywającym instrumenty, o których mowa w ust. 1, przed zbyciem, o którym mowa w ust. 4, zasięga opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego, ministra właściwego do spraw instytucji finansowych i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.
1. 
Zastosowanie instrumentu tymczasowej własności publicznej polega na przeniesieniu całości praw udziałowych podmiotu, o którym w mowa w art. 2a ust. 2 (przeniesienie praw udziałowych), na rzecz:
1)
państwowej osoby prawnej;
2)
spółki, w której Skarb Państwa ma pozycję dominującą;
3)
spółki prawa handlowego, w której podmiotami dominującymi są podmioty wskazane w pkt 1 lub 2.
2. 
Skarb Państwa albo państwowa osoba prawna ma pozycję dominującą, w przypadku gdy:
1)
dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik albo użytkownik, bądź w zarządzie innej spółki kapitałowej (spółki zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub
2)
jest uprawniony do powoływania lub odwoływania większości członków zarządu innej spółki kapitałowej (spółki zależnej) albo spółdzielni (spółdzielni zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub
3)
jest uprawniony do powoływania lub odwoływania większości członków rady nadzorczej innej spółki kapitałowej (spółki zależnej) albo spółdzielni (spółdzielni zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub
4)
członkowie zarządu stanowią więcej niż połowę członków zarządu innej spółki kapitałowej (spółki zależnej) albo spółdzielni (spółdzielni zależnej), lub
5)
dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów w spółce osobowej zależnej albo na walnym zgromadzeniu spółdzielni zależnej, także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub
6)
wywiera decydujący wpływ na działalność spółki (spółki zależnej) albo spółdzielni (spółdzielni zależnej).
3. 
W przypadku zastosowania instrumentów, o których mowa w ust. 1 i art. 19b ust. 1, przepisów art. 9, art. 22-22d, art. 25 i art. 138 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe nie stosuje się.
4. 
W przypadku zastosowania instrumentu, o którym mowa w ust. 1, do podmiotu przejmującego prawa udziałowe nie stosuje się przepisów art. 17 oraz art. 38-41 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym.
1. 
Przeniesienia praw udziałowych dokonuje Bankowy Fundusz Gwarancyjny w drodze decyzji. Przeniesienie praw udziałowych następuje z chwilą doręczenia decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego podmiotowi, o którym mowa w art. 2a ust. 2. Decyzja określa podmiot lub podmioty przejmujące prawa udziałowe, prawa udziałowe podlegające przeniesieniu oraz sposób wykonywania praw z przenoszonych praw udziałowych.
1a. 
W decyzji Bankowy Fundusz Gwarancyjny może również dokonać podwyższenia kapitału zakładowego podmiotu, o którym mowa w art. 2a ust. 2. W decyzji Bankowy Fundusz Gwarancyjny określa:
1)
sumę, o jaką kapitał zakładowy ma być podwyższony;
2)
liczbę, serię, numery oraz wartość nominalną nowo ustanowionych udziałów albo wyemitowanych akcji lub wartość, o którą następuje podwyższenie wartości nominalnej udziałów albo akcji już istniejących;
3)
czy akcje nowej emisji są imienne czy na okaziciela;
4)
podmiot lub podmioty, które obejmują akcje lub udziały w podwyższonym kapitale zakładowym;
5)
termin na opłacenie akcji lub udziałów, o których mowa w pkt 4, nie dłuższy niż 3 dni robocze od dnia doręczenia decyzji;
6)
że objęcie akcji lub udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym następuje z wyłączeniem prawa pierwszeństwa lub prawa poboru;
7)
cenę emisyjną nowych akcji albo udziałów;
8)
datę, od której nowe akcje lub udziały będą uczestniczyć w dywidendzie.
1b. 
Decyzja Bankowego Funduszu Gwarancyjnego zastępuje określone w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz statucie lub umowie spółki czynności związane z podwyższeniem kapitału zakładowego, przystąpieniem do spółki, objęciem udziałów lub akcji oraz zmianą statutu lub umowy spółki.
1c. 
Bankowy Fundusz Gwarancyjny, w celu ujawnienia w Krajowym Rejestrze Sądowym podwyższenia kapitału zakładowego podmiotu, o którym mowa w art. 2a ust. 2, po opłaceniu w całości akcji albo udziałów, niezwłocznie informuje o wydaniu decyzji właściwy sąd rejestrowy, przekazując mu odpis decyzji bez oszacowania i uzasadnienia, z uwzględnieniem obowiązku dochowania tajemnic, o których mowa w art. 320 ust. 2 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, art. 104 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz art. 147 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, spis nabywców udziałów lub akcji ze wskazaniem liczby udziałów lub akcji przypadających na każdego z nich oraz oświadczenie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, że wkłady na udziały lub akcje zostały wniesione. Przepisy art. 291 i art. 479 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych stosuje się odpowiednio.
1d. 
Dokumenty wymienione w ust. 1c stanowią podstawę wpisu podwyższenia kapitału zakładowego podmiotu, o którym mowa w art. 2a ust. 2, do Krajowego Rejestru Sądowego.
1e. 
Podwyższenie kapitału zakładowego podmiotu, o którym mowa w art. 2a ust. 2, następuje z chwilą doręczenia decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego temu podmiotowi.
2. 
Z dniem doręczenia decyzji podmiotowi, o którym mowa w art. 2a ust. 2, zostaje zakończona przymusowa restrukturyzacja.
3. 
Decyzja jest ostateczna i podlega natychmiastowemu wykonaniu.
4. 
Decyzję doręcza się podmiotowi przejmującemu prawa udziałowe oraz przekazuje się Zarządowi Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych albo podmiotowi prowadzącemu rejestr akcjonariuszy dla podmiotu objętego instrumentem tymczasowej własności publicznej. Kopię tej decyzji przekazuje się Prezesowi Rady Ministrów, ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych, ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych, Przewodniczącemu Komisji Nadzoru Finansowego i Prezesowi Narodowego Banku Polskiego.
4a. 
Przeniesienie praw udziałowych nie wymaga zgody właścicieli, dłużników ani wierzycieli podmiotu przejmującego prawa udziałowe.
4b. 
Komisja Nadzoru Finansowego, biorąc pod uwagę sytuację finansową podmiotu przejmującego prawa udziałowe, może udzielić zezwolenia temu podmiotowi na czasowe niespełnianie wymogu, o którym mowa w art. 55 ust. 4 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2536 oraz z 2023 r. poz. 1723).
5. 
W postępowaniu przed sądem administracyjnym przepisu art. 61 § 3 oraz art. 145 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, 1705 i 1860) nie stosuje się.
6. 
W zakresie nieuregulowanym w ustawie do decyzji oraz do postępowania w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1:
1)
stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 8 i 9, art. 103 ust. 1, 3, 4 i 5, art. 104-106 i art. 109 ust. 1-5 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji;
2)
stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, z wyjątkiem przepisów art. 9, art. 10, art. 13, art. 31, art. 35 § 2-5, art. 36-38, art. 391, art. 48, art. 49, art. 61 § 4, art. 66a, art. 73, art. 78, art. 79, art. 81, art. 89-96, art. 105 § 2, art. 106, art. 109 i art. 127-140 tej ustawy.
1. 
W terminie określonym w decyzji, o której mowa w art. 19d ust. 1:
1)
wygasają uprawnienia Bankowego Funduszu Gwarancyjnego określone w art. 113 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji;
2)
podmiot przejmujący prawa udziałowe obejmuje zarząd majątkiem podmiotu objętego instrumentem tymczasowej własności publicznej;
3)
wygasają prokury i pełnomocnictwa udzielone przez podmiot objęty instrumentem tymczasowej własności publicznej.
2. 
Podmiot przejmujący prawa udziałowe ogłasza dwukrotnie w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim oraz w Monitorze Sądowym i Gospodarczym decyzję o przejęciu praw udziałowych podmiotu objętego instrumentem tymczasowej własności publicznej oraz wzywa wierzycieli tego podmiotu do zgłoszenia roszczeń w terminie miesiąca od dnia ostatniego ogłoszenia. Obowiązek ten nie dotyczy wierzycieli z tytułu rachunków bankowych.
1. 
Przeniesienie praw udziałowych nie wymaga zgody ich właściciela.
2. 
W przypadku gdy przedmiotem przeniesienia są zdematerializowane prawa udziałowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, podmiot prowadzący rachunek papierów wartościowych podmiotu, o którym w mowa w art. 2a ust. 2 tej ustawy, na którym są zapisane te prawa, po otrzymaniu z Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych informacji o decyzji, o której mowa w art. 19d ust. 1, dokonuje ich blokady na tym rachunku od dnia otrzymania decyzji do dnia realizacji dyspozycji przez podmiot prowadzący działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będący uczestnikiem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, za pośrednictwem którego dokonuje się przeniesienia zdematerializowanych praw udziałowych (podmiot pośredniczący).
3. 
Podmiot pośredniczący składa w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych dyspozycje przeniesienia akcji zdematerializowanych na konto depozytowe podmiotu pośredniczącego, zgodne co do formy, zakresu oraz sposobu i terminu ich składania zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
4. 
Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych w dniu realizacji dyspozycji dokonuje przeniesienia zdematerializowanych praw udziałowych na konto depozytowe podmiotu pośredniczącego.
5. 
Przeniesienie zdematerializowanych praw udziałowych następuje przez dokonanie, w dniu realizacji dyspozycji, zapisu tych akcji na rachunku papierów wartościowych podmiotu przejmującego prawa udziałowe w zamian za zapłatę ceny ustalonej zgodnie z ust. 8.
6. 
(uchylony).
6a. 
W przypadku gdy przedmiotem przeniesienia są prawa udziałowe zarejestrowane w rejestrze akcjonariuszy, podmiot prowadzący rejestr akcjonariuszy, po otrzymaniu od Bankowego Funduszu Gwarancyjnego decyzji, o której mowa w art. 19d ust. 1, dokonuje ich blokady w rejestrze akcjonariuszy od dnia otrzymania tej decyzji do dnia realizacji dyspozycji wpisu podmiotu przejmującego jako uprawnionego z tych praw udziałowych.
6b. 
Podmiot przejmujący składa do podmiotu prowadzącego rejestr akcjonariuszy dyspozycję wpisu swoich danych jako akcjonariusza podmiotu objętego instrumentem tymczasowej własności publicznej.
6c. 
Przeniesienie praw udziałowych, o których mowa w ust. 6a, następuje przez dokonanie wpisu do rejestru akcjonariuszy danych podmiotu przejmującego jako akcjonariusza podmiotu objętego instrumentem tymczasowej własności publicznej w zamian za zapłatę ceny ustalonej zgodnie z ust. 8.
7. 
Podmiot, któremu przysługują uprawnienia zarządu, dokonuje przeniesienia praw udziałowych na podmiot przejmujący prawa udziałowe.
8. 
Do ustalenia ceny za przeniesienie praw udziałowych stosuje się oszacowanie, o którym mowa w art. 137 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, dokonane na zlecenie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. W przypadku zaistnienia istotnej zmiany Bankowy Fundusz Gwarancyjny zleca podmiotowi przygotowującemu oszacowanie dokonanie jego aktualizacji w części niezbędnej do zastosowania rządowych instrumentów stabilizacji finansowej.
9. 
Do dnia uiszczenia całej ceny przeniesienia dotychczasowym właścicielom praw udziałowych przysługują wszelkie uprawnienia z nich wynikające, z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.
1. 
W zakresie, w jakim umożliwiają to posiadane prawa udziałowe, podmiot przejmujący prawa udziałowe podmiotu objętego instrumentem tymczasowej własności publicznej jest obowiązany zarządzać nim w sposób zapewniający pokrycie z uzyskanych przychodów kosztów działalności oraz zobowiązań.
2. 
Podmiot przejmujący prawa udziałowe, po ustaniu okoliczności, o których mowa w art. 19a ust. 1, zbywa prawa udziałowe, jeżeli jest to uzasadnione warunkami rynkowymi i finansowymi. Organ sprawujący nadzór właścicielski nad tym podmiotem, w drodze decyzji, nakazuje podmiotowi przejmującemu prawa udziałowe zbycie tych praw.
3. 
Przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 2, organ sprawujący nadzór właścicielski zasięga opinii Prezesa Rady Ministrów, ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, ministra właściwego do spraw aktywów państwowych, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.
1. 
Informacje związane z zastosowaniem rządowych instrumentów stabilizacji finansowej mogą być udostępniane na podstawie przepisów o dostępie do informacji publicznej nie wcześniej niż po ustaniu okoliczności, o których mowa w art. 19a ust. 1.
2. 
Bankowy Fundusz Gwarancyjny, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw aktywów państwowych, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego i ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, udostępnia decyzję, o której mowa w art. 19a ust. 4, na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, o ile jej udostępnienie nie spowoduje negatywnych skutków dla stabilności finansowej lub ograniczenia albo uniemożliwienia skutecznego zastosowania rządowych instrumentów stabilizacji finansowej. Decyzję udostępnia się nie wcześniej niż po ustaniu okoliczności, o których mowa w art. 19a ust. 1.
3. 
Informacje uzyskane lub wytworzone w związku z zastosowaniem rządowych instrumentów stabilizacji finansowej, których nieuprawnione udzielenie, ujawnienie lub potwierdzenie mogłoby naruszyć chroniony prawem interes Skarbu Państwa, stanowią tajemnicę zawodową, o której mowa w art. 320 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.
1. 
Podmiot przejmujący może utworzyć fundusz w celu przejęcia i finansowania działalności podmiotu przejmowanego. Fundusz ulega rozwiązaniu po zbyciu praw udziałowych podmiotu przejmowanego i pokryciu jego zobowiązań.
2. 
W przypadku utworzenia funduszu wyodrębnia się plan finansowy funduszu w planie finansowym podmiotu przejmującego.
3. 
Księgi rachunkowe podmiotu przejmowanego są prowadzone odrębnie.
4. 
W celu doprecyzowania sposobu przejęcia i finansowania podmiotu przejmowanego, zgodnie z decyzją, o której mowa w art. 19d ust. 1, podmiot przejmujący może zawrzeć umowę w tym zakresie z Bankowym Funduszem Gwarancyjnym.
5. 
Brak umowy, o której mowa w ust. 4, nie wstrzymuje wykonania decyzji, o której mowa w art. 19d ust. 1.
6. 
Podmiot przejmujący nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania podmiotu przejmowanego oraz za działania podjęte w ramach zastosowania instrumentu tymczasowej własności publicznej, o którym mowa w art. 19c ust. 1.