Art. 19a. - [Przesłanki zastosowania rządowych instrumentów stabilizacji finansowej wobec podmiotów objętych postępowaniem przymusowej restrukturyzacji] - Rekapitalizacja niektórych instytucji oraz rządowe instrumenty stabilizacji finansowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.505 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 4 kwietnia 2024 r.

Art.  19a.  [Przesłanki zastosowania rządowych instrumentów stabilizacji finansowej wobec podmiotów objętych postępowaniem przymusowej restrukturyzacji]

1. W razie wystąpienia kryzysu systemowego, w celu zapobieżenia likwidacji podmiotu objętego postępowaniem przymusowej restrukturyzacji, Bankowy Fundusz Gwarancyjny, po uzyskaniu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego oraz zgody ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, może zastosować rządowe instrumenty stabilizacji finansowej, jeżeli zastosowanie instrumentów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, nie byłoby wystarczające do:

1) uniknięcia znacznych negatywnych skutków dla stabilności finansowej lub

2) ochrony interesu publicznego, w przypadku gdy podmiot, o którym mowa w art. 2a ust. 2, otrzymał wcześniej nadzwyczajne wsparcie płynności od Narodowego Banku Polskiego, lub

3) ochrony interesu publicznego, jeżeli publiczne wsparcie kapitałowe z instrumentu wsparcia kapitałowego zostało wcześniej udzielone podmiotowi, o którym mowa w art. 2a ust. 2 - w odniesieniu do instrumentu tymczasowej własności publicznej.

2. Zastosowanie rządowych instrumentów stabilizacji finansowej może nastąpić wyłącznie:

1) gdy wobec podmiotu, o którym mowa w art. 2a ust. 2, wydano uprzednio decyzję o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji, oraz

2) gdy w celu pokrycia strat lub podniesienia funduszy własnych podmiotu, o którym mowa w art. 2a ust. 2, dokonano umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych lub umorzenia lub konwersji zobowiązań, w wysokości co najmniej 8% zobowiązań ogółem powiększonych o fundusze własne, określonych na podstawie oszacowania, o którym mowa w art. 137 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, lub w inny sposób akcjonariusze oraz wierzyciele przekazali wkład na poczet pokrycia strat i dokapitalizowania tego podmiotu.

3. Bankowy Fundusz Gwarancyjny występuje z wnioskiem o zgodę na zastosowanie rządowych instrumentów stabilizacji finansowej do ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. Bankowy Fundusz Gwarancyjny przekazuje kopię wniosku Prezesowi Rady Ministrów oraz ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych.

4. Bankowy Fundusz Gwarancyjny wydaje decyzję w sprawie zastosowania rządowego instrumentu stabilizacji finansowej. Bankowy Fundusz Gwarancyjny przekazuje kopię tej decyzji Prezesowi Rady Ministrów, ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych oraz ministrowi właściwemu do spraw aktywów państwowych.

5. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do decyzji, o której mowa w ust. 4:

1) stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 8 i 9, art. 103 ust. 1, 3, 4 i 5, art. 104-106 i art. 109 ust. 1-5 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji;

2) stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803), z wyjątkiem przepisów art. 9, art. 10, art. 13, art. 31, art. 35 § 2-5, art. 36-38, art. 39¹, art. 48, art. 49, art. 61 § 4, art. 66a, art. 73, art. 78, art. 79, art. 81, art. 89-96, art. 105 § 2, art. 106, art. 109 i art. 127-140 tej ustawy.

6. (uchylony).

7. Doręczenie decyzji, o której mowa w ust. 4, stanowi dokonanie zawiadomienia, o którym mowa w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz w art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

8. Na wniosek ministra właściwego do spraw instytucji finansowych Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej wydaje opinię prawną w przedmiocie wskazanego w tym wniosku istotnego zagadnienia prawnego związanego z zastosowaniem rządowego instrumentu stabilizacji finansowej. Wydanie opinii prawnej albo odmowa jej wydania następuje w terminie 14 dni od dnia doręczenia wniosku, chyba że w uzgodnieniu z Prezesem Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej ustalono inny termin, nie krótszy niż 4 dni robocze od dnia doręczenia wniosku.

9. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych wydaje zgodę albo odmawia wydania zgody po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 3, oraz opinii, o której mowa w ust. 8, o ile wystąpił o jej wydanie.