Rejony produkcji oraz wyznaczenie i podział wewnętrznego kontyngentu cukru na okres kampanijny 1936/37.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.92.587

Akt utracił moc

Wersja od: 31 lipca 1937 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 16 grudnia 1935 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami: Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Przemysłu i Handlu o rejonach produkcji oraz o wyznaczeniu i podziale wewnętrznego kontyngentu cukru na okres kampanijny 1936/37. ^*

Na podstawie art. 8 i 20 ust. (4) i (5) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 grudnia 1935 r. o regulowaniu gospodarki cukrowej i buraczanej (Dz. U. R. P. Nr. 88, poz. 548) zarządza się co następuje:

§  1.

(1) Wyznacza się na czas od dnia 1 października 1936 r. do dnia 30 września 1937 r. ogólny kontyngent wewnętrzny w ilości 3.358.697 q cukru białego.

(2) Z ilości, wskazanej w ust. (1), rezerwuje się do osobnego podziału pomiędzy wymienione i niewymienione w załączniku do rozporządzenia niniejszego rejony produkcji i cukrownie według uznania Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Ministrem Przemysłu i Handlu ilość 90.000 q cukru białego. Podział ten nastąpi w drodze osobnego rozporządzenia.

§  2.

(1) Ustala się rejony produkcji oraz zalicza się cukrownie do poszczególnych rejonów według załącznika do rozporządzenia niniejszego.

(2) W sposób podany w tymże załączniku rozdziela się pomiędzy rejony produkcji ogólny kontyngent-wewnętrzny, wymieniony w § 1 ust. (1), po potrąceniu z tego kontyngentu ilości, o której mowa w ust, (2) tego paragrafu, a także rozdziela się prowizorycznie kontyngenty rejonowe pomiędzy cukrownie.

§ 3. Na czas od 1 października 1936 r. do dnia 30 września 1937 r. określa się wysokość zapasów cukru, który cukrownie obowiązane będą zatrzymywać w swych magazynach na 4% ilości kontyngentów wewnętrznych poszczególnych cukrowni.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

Rejon	L. p.	Cukrownia	Kontyngent wewnętrzny rejonu w q	Prowizoryczny przydział kontyngentu wewnętrznego cukrowni w q
I			281.561
	1	Opalenica		138.206
	2	Szamotuły		64.083
	3	Kościan		79.272
II			155.049
	4	Gostyń		77.363
	5	Miejska Górka		77.686
III			123.213
	6	Zduny		46.347
	7	Witaszyce		76.866
IV			180.755
	8	Środa		58.373
	9	Września		74.086
	10	Gniezno		48.296
V			483.096
	11	Żnin		59.228
	12	Kujawy		86.072
	13	Tuczno		51.162
	14	Wierzchosławice		49.358
	15	Mątwy		85.318
	16	Kruszwica		78.915
	17	Nakło		72.443
VI			40.000
	18	Świecie		40.000
VII			57.930
	19	Pelplin		57.930
VIII			218.228
	20	Chełmża		145.921
	21	Mełno		35.290
	22	Unisław		37.017
IX			40.000
	23	Ostrowite		40.000
X			136.442
	24	Dobre		47.051
	25	Brześć Kujawski		89.391
XI			40.000
	26	Chełmica		40.000
XII			41.254
	27	Gosławice		41.254
XIII			55.197
	28	Zbiersk		55.197
XIV			40.000
	29	Wieluń		40.000
XV			156.499
	30	Ostrowy		51.911
	31	Łanięta		22.640
	32	Dobrzelin		58.676
	33	Irena		23.272
XVI			40.000
	34	Leśmierz		40.000
XVII			110.750
	35	Borowiczki		47.264
	36	Mała Wieś		36.433
	37	Izabelin		27.003
XVIII			58.212
	38	Ciechanów		35.606
	39	Krasiniec		22.606
XIX			93.600
	40	Michałów		29.909
	41	Józefów		39.408
	42	Guzów		24.283
XX			40.000
	43	Sokołów		40.000
XXI			40.000
	44	Chybie		40.000
XXII			41.664
	45	Łubna		41.664
XXIII			40.000
	46	Włostów		40.000
XXIV			40.000
	47	Częstocice		40.000
xxv			129.329
	48	Opole		25.129
	49	Garbów		31.061
	50	Lublin		73.139
XXVI			47.341
	51	Rejowiec		47.341
XXVII			40.000
	52	Klemensów		40.000
XXVIII			40.000
	53	Wożuczyn		40.000
XXIX			65.907
	54	Strzyżów		65.907
xxx			231.453
	55	Przeworsk		88.792
	56	Chodorów		89.653
	57	Horodenka		53.008
XXXI			85.217
	58	Szpanów		41.651
	59	Karwice - Ozierany		43.566
XXXII			76.000
	60	Babino - Tomachowo		43.000
	61	Korzec		33.000
		Razem	3.268.697	3.268.697

^* Z dniem 31 lipca 1937 r. ustalony nin. rozporządzeniem na okres kampanijny 1936/37 zapas cukru, który cukrownie obowiązane są zatrzymywać w swych magazynach, podwyższa się o 7% ilości kontyngentów wewnętrznych poszczególnych cukrowni w tymże okresie, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 23 lipca 1937 r. wydanego w porozumieniu z Ministrami Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Przemysłu i Handlu o podwyższeniu zapasu cukru na okres kampanijny 1936/37 (Dz.U.37.58.461).