Rejonizacja hodowli koni poszczególnych ras i typów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.24.168

Akt utracił moc

Wersja od: 28 kwietnia 1949 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I REFORM ROLNYCH

z dnia 2 kwietnia 1949 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej w sprawie rejonizacji hodowli koni poszczególnych ras i typów.

Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 13 marca 1934 r. o nadzorze nad hodowlą koni (Dz. U. R. P. z 1946 r. Nr 23, poz. 154) zarządza się, co następuje:

§ 1. Obszar Państwa dzieli się na następujące okręgi hodowli koni:

1) okręg południowo-wschodni - lekkiego konia szlachetnego, obejmujący województwa: krakowskie, lubelskie, rzeszowskie oraz powiaty: bielski, cieszyński i pszczyński województwa śląskiego, iłżecki, jędrzejowski, kielecki, opatowski, pińczowski, sandomierski, buski i włoszczowski województwa kieleckiego;

2) okręg centralny - szlachetnego konia poznańskiego, obejmujący województwo poznańskie oraz powiaty: bytowski, człuchowski, miastecki, słupski, szczecinecki, wałecki i złotowski województwa szczecińskiego; gdyński, kartuski, kościerski, lęborski i morski województwa gdańskiego; brodnicki, bydgoski, chojnicki, lipnowski, nowomiejski, aleksandrowski, rypiński, sępoleński, szubiński, świecki, tucholski, włocławski i wyrzyski województwa pomorskiego; ciechanowski, działdowski, gostyniński, grójecki, makowski, mławski, ostrołęcki, ostrowski, płocki, płoński, przasnyski, pułtuski, radzymiński, sierpecki i węgrowski województwa warszawskiego; łomżyński i wysoko mazowiecki województwa białostockiego; konecki, kutnowski, łaski, łęczycki, opoczyński, piotrkowski, radomszczański, rawski, sieradzki i wieluński województwa łódzkiego; częstochowski i radomski województwa kieleckiego; głogowski, górowski, kożuchowski, lubiński, milicki, namysłowski, oleśnicki, szprotawski, sycowski, trzebnicki, wołowski, żagański i żarski województwa wrocławskiego;

3) okręg dwukierunkowy konia szlachetnego i zimnokrwistego, obejmujący województwo śląskie z wyjątkiem powiatów: bielskiego, cieszyńskiego i pszczyńskiego; województwo wrocławskie z wyjątkiem powiatów: głogowskiego, górowskiego, kożuchowskiego, lubińskiego, milickiego, namysłowskiego, oleśnickiego, szprotawskiego, sycowskiego, trzebnickiego, wołowskiego, żagańskiego i żarskiego; województwo szczecińskie z wyjątkiem powiatów: bytowskiego, człuchowskiego, miasteckiego, słupskiego, szczecineckiego, wałeckiego i złotowskiego; województwo gdańskie z wyjątkiem powiatów: gdyńskiego, kartuskiego, kościerskiego, lęborskiego i morskiego; powiaty: chełmiński, grudziądzki, inowrocławski, toruński i wąbrzeski województwa pomorskiego; całe województwo olsztyńskie; województwo białostockie z wyjątkiem powiatów: łomżyńskiego i wysoko mazowieckiego; powiaty: grodzisko-mazowiecki, garwoliński, miński, siedlecki, sochaczewski, sokołowski i warszawski województwa warszawskiego; powiaty brzeziński, łowicki, łódzki i skierniewicki województwa łódzkiego; powiat kozienicki województwa kieleckiego.

§ 2. Dla poszczególnych, wymienionych w § 1, okręgów hodowli koni uznaje się konie niżej określonych ras i typów za odpowiednie do hodowli:

1) dla okręgu południowo-wschodniego - lekkiego konia szlachetnego: konie czystej i półkrwi arabskiej, pełnej i półkrwi angielskiej, czystej i półkrwi anglo-arabskiej, konie ras węgierskich półkrwi i ich pochodne (z wyjątkiem noniusów), konie rasy lippizańskiej, gorącokrwiste konie pospolite krajowe, koniki, mierzyny i hucuły, przy czym do najodpowiedniejszych do hodowli należą: konie półkrwi arabskiej i anglo-arabskiej, szlachetne konie ras węgierskich i ich pochodne, a w szczególności Shagya i Furioso;

2) dla okręgu centralnego - szlachetnego konia poznańskiego: konie czystej i półkrwi arabskiej, pełnej i półkrwi angielskiej oraz czystej i półkrwi anglo-arabskiej, konie ras: trakeńskiej, wschodnio-pruskiej i beberbeckiej oraz konie poznańskie i gorącokrwiste typów pospolitych, przy czym do najodpowiedniejszych do hodowli należą konie: poznańskie, trakeńskie i wschodnio-pruskie;

3) dla okręgów dwukierunkowego konia szlachetnego i zimnokrwistego - konie ras i typów:

a) dla kierunku konia szlachetnego: konie wymienione w pkt 2, przy czym dla województwa olsztyńskiego za najodpowiedniejsze do hodowli uznaje się konie trakeńskie i wschodnio-pruskie, a dla województwa śląskiego i wrocławskiego konie oldenburskie;

b) dla kierunku konia zimnokrwistego: konie ras ciężkich pociągowych; francuskich, niemieckich, brabansońskiej pinzgauerskiej (noryckiej) - wszystkie wagi do 750 kg, döle i północno-szwedzkiej (gudbrandsdalskiej) oraz ich pochodne, przy czym dla województw białostockiego i olsztyńskiego za najodpowiedniejsze do hodowli uznaje się konie rasy döle i północno-szwedzkiej (gudbrandsdalskiej).

§ 3. Rasy i typy, nie wymienione w § 2 jako odpowiednie dla poszczególnych okręgów hodowlanych, uznaje się dla tych okręgów za nieodpowiednie pod względem hodowlanym.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Równocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 20 lipca 1936 r., wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych o uznaniu pewnych ras i typów koni za nieodpowiednie pod względem hodowlanym dla niektórych obszarów Państwa (Dz. U. R. P. Nr 61, poz. 449).