Rejestracja niektórych pracowników medycznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1979.6.29

Akt utracił moc

Wersja od: 23 lipca 1992 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 7 marca 1979 r.

w sprawie rejestracji niektórych pracowników medycznych. ^*

Na podstawie art. 28 ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. z 1948 r. Nr 55, poz. 434, z 1950 r. Nr 36, poz. 327, z 1951 r. Nr 1, poz. 2 i z 1955 r. Nr 11, poz. 67) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1 Przed rozpoczęciem wykonywania na terenie kraju zawodu lekarza, lekarza dentysty, farmaceuty, magistra analityki medycznej, pielęgniarki, felczera lub położnej osoby, które mają niezbędne kwalifikacje zawodowe i spełniają inne warunki określone w odrębnych przepisach, zobowiązane są do dokonania rejestracji swoich uprawnień zawodowych.

§  2.

1. Rejestracji uprawnień zawodowych dokonuje terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, właściwy ze względu na miejsce pierwszej zamierzonej pracy w danym zawodzie, zwany dalej "organem rejestracyjnym".

2. Dokumentem stwierdzającym dokonanie rejestracji jest zaświadczenie o prawie wykonywania zawodu, zwane dalej "zaświadczeniem".

§  3.

1. W celu dokonania rejestracji uprawnień zawodowych osoby, o których mowa w § 1, składają:

1) dokumenty stwierdzające posiadanie wymaganych kwalifikacji zawodowych oraz

2) oświadczenie pisemne, że nie zachodzą okoliczności, które w myśl obowiązujących przepisów stanowią przeszkodę do wykonywania zawodu.

2. Jeżeli dokument dotyczący posiadania wymaganych kwalifikacji zawodowych (ust. 1 pkt 1) został wydany przez zagraniczną jednostkę organizacyjną, należy ponadto przedstawić dowód przeprowadzenia nostryfikacji tego dokumentu w Polsce lub zaświadczenie wydane przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej, stwierdzające, że dokument jest równorzędny z dyplomem odpowiedniej polskiej szkoły wyższej lub innej.

§  4.

1. Zaświadczenie należy okazywać na żądanie zainteresowanych zakładów pracy, organów administracji państwowej oraz innych organów uprawnionych z mocy odrębnych przepisów.

2. W razie utraty zaświadczenia należy bezzwłocznie zawiadomić o tym organ rejestracyjny, który wydał zaświadczenie. Organ ten, po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania, wydaje duplikat utraconego zaświadczenia.

§ 5. W razie zmiany nazwiska wydaje się nowe zaświadczenie.

§  6.

1. Osoba, którą pozbawiono prawa wykonywania zawodu określonego w § 1, obowiązana jest niezwłocznie złożyć posiadane zaświadczenie terenowemu organowi administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, właściwemu ze względu na położenie zakładu pracy, w którym ostatnio była zatrudniona.

2. Jeżeli pozbawienie uprawnień zawodowych nastąpiło na czas określony, terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego po upływie tego okresu, na wniosek osoby zainteresowanej, wydaje jej zaświadczenie.

3. Jeżeli pozbawienie uprawnień zawodowych nastąpiło na czas nie określony, terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego przekazuje zaświadczenie organowi, który je wydał.

4. Jeżeli osobie pozbawionej prawa wykonywania zawodu na czas nie określony prawo to zostało przywrócone, może ona wystąpić do organu rejestracyjnego z uzasadnionym wnioskiem o ponowne wydanie zaświadczenia. W zaświadczeniu takim umieszcza się dodatkową adnotację "wznowione".

§ 7. 2 W zaświadczeniach wydawanych lekarzom, lekarzom dentystom, farmaceutom i magistrom analityki medycznej dokonuje się odpowiednich wpisów uzupełniających. Wpisów takich dokonują:

1) w związku z uzyskaniem przez lekarza uprawnień do samodzielnego wykonywania zawodu - kierownik zakładu, w którym lekarz ukończył wstępny staż pracy,

2) w związku z uzyskaniem stopnia naukowego, tytułu specjalisty lub odbyciem równorzędnego szkolenia specjalistycznego - właściwy ze względu na miejsce wykonywania zawodu terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego po przedstawieniu dowodu uzyskania stopnia naukowego, tytułu specjalisty lub odbycia szkolenia specjalistycznego,

3) w związku z zaprzestaniem wykonywania zawodu na obszarze danego województwa i podjęciem pracy zawodowej na obszarze innego województwa - oba właściwe miejscowo terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.

§ 8. 3 Zakłady pracy są zobowiązane do zgłaszania właściwemu terenowemu organowi administracji państwowej stopnia wojewódzkiego wszystkich wypadków nawiązania lub rozwiązania stosunku pracy z lekarzem, lekarzem dentystą, farmaceutą lub magistrem analityki medycznej.

§ 9. 4 Lekarz, lekarz dentysta, farmaceuta lub magister analityki medycznej, który ze względu na stan zdrowia lub inne okoliczności zaprzestaje wykonywania zawodu na czas nie określony lub na czas dłuższy niż 12 miesięcy, obowiązany jest zawiadomić o tym terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, właściwy ze względu na miejsce wykonywania zawodu.

§ 10. Pielęgniarka, położna lub felczer zobowiązani są do zawiadamiania organu rejestracyjnego o każdym wypadku zmiany zakładu pracy.

§ 11. Rejestr prowadzi się i zaświadczenia wydaje się według wzorów ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej.

§ 12. Rozporządzenia nie stosuje się do farmaceutów, którzy wykonują zawód poza jednostkami organizacyjnymi służby zdrowia.

§  13.

1. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 sierpnia 1951 r. w sprawie rejestracji fachowych pracowników służby zdrowia oraz zasad powoływania ich na stanowiska w zakładach społecznych służby zdrowia (Dz. U. z 1951 r. Nr 43, poz. 328 i z 1957 r. Nr 13, poz. 73).

2. Wydane na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, zaświadczenia uprawniające do wykonywania zawodu:

1) lekarza, lekarza dentysty lub farmaceuty - ulegają wymianie w okresie do dnia 31 grudnia 1979 r. na zaświadczenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu,

2) pielęgniarki, felczera i położnej - zachowują swą ważność.

§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

^* Z dniem 6 czerwca 1990 r. nin. rozporządzenie utraciło moc w stosunku do lekarzy i lekarzy dentystów, zgodnie z § 14 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 1990 r. w sprawie trybu postępowania w sprawach stwierdzania prawa wykonywania zawodu lekarza i prowadzenia rejestru lekarzy (Dz.U.90.32.194).

Z dniem 23 lipca 1992 r. nin. rozporządzenie utraciło moc w stosunku do pielęgniarek i położnych, zgodnie z § 14 rozporządzenia z dnia 17 czerwca 1992 r. w sprawie trybu postępowania dotyczącego stwierdzania prawa wykonywania zawodu pielęgniarki i zawodu położnej oraz sposobu prowadzenia rejestru pielęgniarek i rejestru położnych (Dz.U.92.52.248).

¹ § 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 12 października 1983 r. (Dz.U.83.58.265) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 października 1983 r.

² § 7 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 12 października 1983 r. (Dz.U.83.58.265) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 października 1983 r.

³ § 8 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 12 października 1983 r. (Dz.U.83.58.265) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 października 1983 r.

⁴ § 9 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 12 października 1983 r. (Dz.U.83.58.265) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 października 1983 r.