Dział 4 - POSTĘPOWANIE W SPRAWACH REJESTROWYCH - Rejestr okrętowy i postępowanie rejestrowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.47.400

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 marca 2003 r.

DZIAŁ  IV

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH REJESTROWYCH

Rozdział  1

Postępowanie

§  36.

1. W sprawach rejestrowych izby morskie rozpoznają sprawy na posiedzeniu niejawnym w składzie jednoosobowym. Przewodniczący izby morskiej może skierować sprawę na posiedzenie jawne i wyznaczyć rozprawę.

2. Postępowanie rejestrowe prowadzi przewodniczący izby morskiej.

3. Wszystkie czynności zastrzeżone dla przewodniczącego izby morskiej może wykonywać wiceprzewodniczący izby morskiej.

§ 37. Zgłoszenia i wnioski o wpis do rejestru przyjmuje oraz potwierdza datę ich wpływu sekretarz.

§  38.

1. Jeżeli wykreślenie statku z rejestru stałego lub statku w budowie z rejestru statków w budowie uzależnione jest od zgody wierzyciela hipotecznego, izba morska wzywa wierzyciela do złożenia oświadczenia, czy wyraża zgodę na wykreślenie.

2. Jeżeli wierzyciel hipoteczny odmówi zgody, izba morska wyda postanowienie o odmowie wykreślenia statku lub statku w budowie z rejestru.

§ 39. Zainteresowany w sprawie obowiązany jest, na żądanie izby morskiej, udzielić niezbędnych wyjaśnień oraz udostępnić posiadane dokumenty dotyczące sprawy.

§  40.

1. Orzeczenia izby morskiej w sprawach rejestrowych zapadają w formie postanowień.

2. W postanowieniu zarządzającym wpis do rejestru izba morska ustala treść wpisu.

3. Postanowienia w przedmiocie wpisów izba doręcza z urzędu wszystkim uczestnikom postępowania, jednakże nie doręcza postanowienia uczestnikowi, który zrzekł się doręczenia.

4. Postanowień wydanych zgodnie ze zgłoszeniem lub wnioskiem, bez sprzeciwu innych uczestników, izba morska nie uzasadnia.

§  41.

1. Postanowienia izby morskiej są natychmiast wykonalne, chyba że izba uzależni wykonalność od uprawomocnienia się postanowienia, z zastrzeżeniem przepisu § 64 ust. 3.

2. Nie podlegają natychmiastowej wykonalności postanowienia w przedmiocie:

1) wpisu zmiany właściciela statku;

2) wpisu dotyczącego hipoteki morskiej;

3) wykreślenia ograniczenia w rozporządzaniu statkiem;

4) kosztów postępowania rejestrowego;

5) grzywny.

3. W razie wydania postanowienia w przedmiocie określonym w ust. 2, izba morska zarządzi wpis odpowiedniej wzmianki do rejestru, a po uprawomocnieniu się postanowienia - zarządzi dokonanie wpisu.

§ 42. O dokonaniu wpisu zawiadamia się niezwłocznie wszystkich uczestników postępowania oraz urząd morski właściwy dla portu macierzystego statku.

Rozdział  2

Dokumenty rejestrowe

§  43.

1. Certyfikat okrętowy stały powinien zawierać treść wszystkich aktualnych wpisów zamieszczonych w dziale pierwszym i drugim księgi rejestrowej oraz stwierdzenie, że statek ma polską przynależność.

2. Certyfikat okrętowy tymczasowy powinien zawierać wszystkie aktualne wpisy zamieszczone w księdze rejestrowej oraz stwierdzenie, że statek uzyskał czasowo polską przynależność.

3. Certyfikat statku w budowie powinien zawierać treść wszystkich aktualnych wpisów zamieszczonych w dziale pierwszym księgi rejestrowej.

4. Wzory certyfikatu okrętowego stałego, tymczasowego oraz statku w budowie określają załączniki nr 4-6 do rozporządzenia.

§  44.

1. Wyciągi z rejestru wydaje się zainteresowanym.

2. Wyciąg z rejestru powinien zawierać treść wszystkich aktualnych wpisów dotyczących przedmiotu określonego w nagłówku wyciągu. W wyciągu należy zaświadczyć, że dalszych wpisów w tym przedmiocie w rejestrze nie ma.

§ 45. Na wniosek zainteresowanego izba morska wydaje zaświadczenie, że nie złożono zgłoszenia lub wniosku o wpis bądź że określonych wpisów w rejestrze nie ma albo nie zostały złożone określone dokumenty.

§  46.

1. Certyfikat okrętowy i zaświadczenie, o którym mowa w § 45, oparte na treści rejestru okrętowego, podpisuje przewodniczący izby morskiej.

2. Wyciągi i odpisy uwierzytelnia swoim podpisem - zaznaczając miejsce i datę ich wystawienia - sekretarz.

3. Na certyfikacie okrętowym oraz uwierzytelnionych wyciągach i odpisach z rejestru okrętowego odciska się pieczęć izby morskiej.

§  47.

1. Certyfikat okrętowy doręcza się właścicielowi statku albo armatorowi za potwierdzeniem doręczenia.

2. Zwrot certyfikatu, w trybie art. 37 § 2 Kodeksu morskiego, izba morska potwierdza odpowiednim zaświadczeniem. Zwrócony certyfikat dołącza się do akt rejestrowych.

§  48.

1. Treść wpisów dokonanych w rejestrze okrętowym po wydaniu certyfikatu okrętowego należy niezwłocznie zamieścić w certyfikacie.

2. Treść wpisów zmienionych lub wykreślonych w rejestrze okrętowym przekreśla się w certyfikacie czerwoną linią i wpisuje nad lub pod przekreślonym tekstem treść nowego wpisu. Nowe wpisy podpisuje przewodniczący izby morskiej, zaznaczając datę wpisu do rejestru i datę wpisu do certyfikatu. Obok podpisu przewodniczącego odciska się pieczęć izby.

§  49.

1. W razie nabycia za granicą statku podlegającego obowiązkowi wpisu do polskiego rejestru okrętowego, zobowiązany do zgłoszenia statku do rejestru powinien zwrócić się do najbliższego polskiego urzędu konsularnego o wydanie dla statku świadectwa o banderze.

2. We wniosku o wydanie świadectwa o banderze należy podać nazwę polskiego portu, który ma być portem macierzystym statku.

3. Do wniosku należy dołączyć:

1) dokumenty stanowiące podstawę do uzyskania przez statek polskiej przynależności;

2) oryginał lub uwierzytelniony odpis świadectwa pomiarowego.

4. Przepis § 27 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§  50.

1. Świadectwo o banderze wystawia polski urząd konsularny według wzoru określonego w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

2. Dokumenty, o których mowa w § 49 ust. 3, urząd konsularny zwraca wnioskodawcy równocześnie z wydaniem świadectwa o banderze.

3. O wydaniu świadectwa o banderze urząd konsularny zawiadamia niezwłocznie właściwą izbę morską, przesyłając jej równocześnie odpis tego świadectwa.

§  51.

1. Statek, któremu wydano świadectwo o banderze, po przybyciu do polskiego portu podlega zgłoszeniu o wpis do rejestru okrętowego.

2. Izba morska, dokonując wpisu statku do rejestru, zatrzymuje oryginał świadectwa o banderze.

Rozdział  3

Opłaty rejestrowe

§ 52. W postępowaniu w sprawach rejestrowych ponosi się koszty postępowania rejestrowego, które obejmują opłaty rejestrowe oraz zwrot wydatków.

§ 53. W postępowaniu rejestrowym pobiera się następujące opłaty rejestrowe:

1) stałą;

2) stosunkową;

3) kancelaryjną.

§  54.

1. Opłatę stałą w wysokości 50 zł pobiera się od przyjęcia każdego zgłoszenia lub wniosku wszczynającego postępowanie albo samodzielną część postępowania, jeżeli zgłoszenie lub wniosek nie podlega opłacie stosunkowej, a także od przyjęcia wniosku o wykreślenie statku z rejestru stałego, wniosku o wykreślenie z tego rejestru hipoteki morskiej oraz zgłoszenia lub wniosku o wpis do rejestru ograniczenia w rozporządzaniu statkiem.

2. Opłatę określoną w ust. 1 pobiera się również od złożonych środków odwoławczych, z wyjątkiem tych, które dotyczą wymiaru opłaty.

§  55.

1. Opłatę stosunkową w wysokości 0,2% wartości statku pobiera się od przyjęcia zgłoszenia lub wniosku o wpis do rejestru stałego statku o pojemności brutto powyżej 1.000 jednostek.

2. Opłata, o której mowa w ust. 1, wynosi w odniesieniu do statków o pojemności poniżej 1.000 jednostek 0,1% wartości statku.

§ 56. Opłatę stosunkową w wysokości 1/20 opłaty określonej w § 60, lecz nie mniej niż 50 zł, pobiera się od przyjęcia wniosku o wpis statku do rejestru tymczasowego za każdy rok przyznanej statkowi czasowej polskiej przynależności. Odpowiednią część takiej opłaty pobiera się od przyznanej statkowi czasowej polskiej przynależności trwającej krócej niż rok.

§  57.

1. Opłatę stosunkową w wysokości 0,1% wartości wynagrodzenia uzgodnionego w umowie o budowę statku pobiera się od przyjęcia wniosku o wpis statku w budowie do rejestru statków w budowie.

2. Uiszczoną opłatę, o której mowa w ust. 1, zalicza się na poczet odpowiedniej opłaty należnej od przyjęcia zgłoszenia lub wniosku o wpis statku do rejestru stałego.

§ 58. Opłatę stosunkową w wysokości 0,01% wartości hipoteki morskiej, lecz nie mniej niż 50 zł, pobiera się od przyjęcia zgłoszenia lub wniosku o wpis tego prawa do rejestru stałego oraz wniosku o jego przeniesienie.

§ 59. Opłatę stosunkową w wysokości 0,01% wartości hipoteki morskiej, lecz nie mniej niż 50 zł, pobiera się od wniosku o wpis tego prawa do rejestru statków w budowie oraz o wpis przeniesienia tego prawa.

§ 60. Opłatę kancelaryjną pobiera się za wyciągi, odpisy, zaświadczenia oraz inne dokumenty, wydawane na podstawie rejestru okrętowego. Nie pobiera się opłaty za certyfikat okrętowy, z wyjątkiem, o którym mowa w § 61 ust. 2.

§  61.

1. Opłata kancelaryjna wynosi 5 złotych za jedną stronicę wydanego dokumentu. Jeżeli dla dokumentu nie ma ustalonego formularza, 25 wierszy tekstu liczy się za stronicę. Każdą rozpoczętą stronicę liczy się za całą.

2. Jeżeli dokument sporządzany jest w języku obcym albo zawiera tabelę, opłatę kancelaryjną pobiera się w podwójnej wysokości. W takiej samej wysokości pobiera się opłatę za certyfikat wydany w miejsce uszkodzonego lub utraconego.

§  62.

1. Do wydatków należą w szczególności:

1) diety i koszty podróży należne przewodniczącym i pracownikom izby w razie pełnienia przez nich czynności poza siedzibą izby;

2) należności świadków, biegłych i tłumaczy;

3) opłaty należne innym osobom i instytucjom;

4) koszty opłat telefonicznych i telegraficznych;

5) koszty ogłoszeń.

2. Przepisy dotyczące należności świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym mają odpowiednie zastosowanie w postępowaniu przed izbami morskimi.

§ 63. Izba morska może zażądać złożenia w oznaczonym terminie zaliczki na pokrycie wydatków, jeżeli wniesiono o podjęcie czynności połączonej z wydatkami.

§  64.

1. Jeżeli postępowanie toczy się z urzędu oraz gdy czynności izby podjęte wskutek zgłoszenia lub wniosku połączone są z wydatkami, izba morska orzeka o kosztach i zarządza ich ściągnięcie.

2. Na postanowienia i zarządzenia izby morskiej pierwszej instancji, dotyczące kosztów postępowania rejestrowego, służy zażalenie.

3. Prawomocne postanowienie w przedmiocie kosztów, zaopatrzone we wzmiankę przewodniczącego izby morskiej, iż podlega wykonaniu, stanowi podstawę egzekucji sądowej.