Rozdział 1 - Rejestr odmian - Rejestr odmian, księga ochrony prawa do odmiany oraz kontrola materiału siewnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.12.97

Akt utracił moc

Wersja od: 4 grudnia 1992 r.

Rozdział  1

Rejestr odmian

§  1.

1. Artykuły powołane w rozporządzeniu oznaczają artykuły ustawy z dnia 10 października 1987 r. o nasiennictwie (Dz. U. Nr 31, poz. 166), zwanej dalej "ustawą".

2. Rośliny uprawne, których odmiany wpisuje się do rejestru odmian, zwanego dalej "rejestrem", określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Wpisanie mieszańca do rejestru wymaga zgody hodowców oryginalnych składników pierwotnych tego mieszańca, jeżeli korzystają oni w Polsce z ochrony wyłącznego prawa do tych składników.

§ 2. Warunkiem zgłoszenia odmiany do rejestru jest posiadanie materiału siewnego uzyskanego na końcu cyklu krzyżowań mieszańca lub właściwego dla odmiany nie będącej mieszańcem - w ilości określonej przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, zwany dalej "Centralnym Ośrodkiem".

§  3.

1. Wniosek o wpisanie do rejestru krajowej odmiany oryginalnej powinien zawierać imiona i nazwiska autorów oraz osób, które udzieliły pomocy przy wytwarzaniu tej odmiany, a także określa wyrażony w procentach ich udział w premii autorskiej i w pomocniczej premii autorskiej.

2. Wniosek o wpisanie do rejestru odmiany selekcjonowanej wymaga zgody hodowcy odmiany macierzystej, jeżeli jest ona wpisana do księgi ochrony wyłącznego prawa do odmiany, zwanej dalej "księgą". Za odmianę macierzystą uważa się taką odmianę, od której nie różni się właściwościami botanicznymi wytworzona z niej odmiana selekcjonowana.

§  4.

1. Wniosek o wpisanie do rejestru mieszańca nie wymaga zgłoszenia jego składników pierwotnych. Hodowca mieszańca może zastrzec tajność jego formuły.

2. Jeżeli kwalifikowany materiał siewny mieszańca ma być wytwarzany w Polsce, hodowca mieszańca powinien zgłosić do rejestru jego składniki pierwotne oraz ujawnić formułę mieszańca do wyłącznego użytku Centralnego Ośrodka i Inspekcji Nasiennej.

§ 5. Centralny Ośrodek ustala terminy zgłaszania do rejestru odmian poszczególnych roślin uprawnych.

§  6.

1. Do wniosku o wpisanie odmiany do rejestru należy dołączyć wyniki badań charakteryzujących jej wartość gospodarczą.

2. Centralny Ośrodek ustala wymagania dotyczące badań, o których mowa w ust. 1, z tym że okresy przeprowadzania doświadczeń polowych z odmianami oryginalnymi i miejscowymi nie mogą być krótsze od dwóch kolejnych lat.

3. Centralny Ośrodek może odstąpić od wymagań, o których mowa w ust. 2, jeżeli odmianę skreślono z rejestru na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 albo art. 12 ust. 2 ustawy, a odmiana została ponownie zgłoszona do rejestru jako selekcjonowana.

4. Centralny Ośrodek zawiadamia zgłaszającego odmianę o czasie trwania badań, ich zakresie, rozmiarach, rozmieszczeniu i metodyce.

§  7.

1. Hodowca oryginalnej odmiany, zgłaszając ją do rejestru, powinien w uzgodnieniu z Centralnym Ośrodkiem nadać odmianie tymczasową nazwę.

2. Odmianę selekcjonowaną zgłasza się pod nazwą odmiany macierzystej, a zagraniczną odmianę oryginalną - pod nazwą zarejestrowaną w innym państwie, chyba że jest to niezgodne z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy.

3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach nadanie tymczasowej nazwy odmianie zgłoszonej do rejestru nie wyklucza nadania jej przez hodowcę innych nazw do używania za granicą.

4. Po dwóch latach badań zgłaszający odmianę do rejestru powinien nadać jej nazwę, pod którą odmiana ma być wpisana do rejestru. Nazwa ta może być taka sama jak nazwa tymczasowa. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

5. Jeżeli Centralny Ośrodek zamierza wpisać odmianę do rejestru wcześniej niż po trzech latach badań, powinien zwrócić się do zgłaszającego odmianę o nadanie jej nazwy przed terminem, o którym mowa w ust. 4.

§ 8. Centralny Ośrodek umożliwia hodowcy odmiany przeprowadzanie lustracji jej badań oraz udziela informacji dotyczącej badań i udostępnia opracowane wyniki tych badań.

§ 9. Niedostarczenie materiału siewnego żądanego przez Centralny Ośrodek do badań w jednym roku stanowi podstawę do przedłużenia tych badań o jeden rok. Niedostarczenie materiału siewnego do badań w ciągu dwóch kolejnych lat może stanowić podstawę do odmowy wpisania odmiany do rejestru.

§ 10. W decyzji o wpisaniu do rejestru krajowej odmiany oryginalnej wymienia się autorów odmiany.

§ 11. Hodowca odmiany zgłoszonej lub wpisanej do rejestru przekazuje Centralnemu Ośrodkowi informacje o zgłoszeniach, wpisach, przedłużeniach wpisów i skreśleniach odmiany zgłoszonej lub wpisanej za granicą do rejestrów odmian albo odpowiednich list, katalogów lub wykazów odmian, a także o zmianach nazw tej odmiany.

§  12.

1. Informacje o zgłoszeniu i wpisaniu odmian do rejestru oraz o skreśleniu ich z rejestru ogłasza Centralny Ośrodek. Informacje obejmują:

1) daty zgłoszenia, wpisania, odmowy wpisania i skreślania odmian,

2) nazwy odmian oraz zmiany tych nazw,

3) imiona i nazwiska lub nazwy hodowców odmian, a także zmiany hodowców tych odmian,

4) imiona i nazwiska autorów krajowych odmian oryginalnych.

2. Centralny Ośrodek przesyła Centralnemu Inspektoratowi Inspekcji Nasiennej informacje o zgłoszeniu, wpisaniu, odmowie wpisania lub skreśleniu odmiany z rejestru bezpośrednio po podjęciu decyzji w tych sprawach. Jeżeli przyczyną odmowy wpisania odmiany do rejestru jest stwierdzenie, że wartością gospodarczą ustępuje ona wszystkim odmianom wpisanym do rejestru, Centralny Ośrodek powiadamia o tym Centralny Inspektorat Inspekcji Nasiennej.

§ 13. Tworzy się następujące komisje do spraw rejestracji odmian, zwane dalej "komisjami";

1) roślin zbożowych,

2) kukurydzy,

3) roślin strączkowych,

4) roślin motylkowatych drobnonasiennych i traw,

5) roślin korzeniowych,

6) ziemniaka,

7) roślin oleistych,

8) roślin włóknistych,

9) chmielu,

10) tytoniu,

11) roślin lekarskich i przyprawowych,

12) roślin warzywnych,

13) roślin ozdobnych,

14) drzew owocowych i roślin jagodowych,

§  14.

1. W skład każdej komisji powinno wchodzić nie więcej niż dwadzieścia osób - przedstawicieli:

1) nauki i praktyki z dziedzin związanych z oceną i użytkowaniem odmian,

2) przedsiębiorstw rolniczych, ogrodniczych, przemysłowych i handlowych oraz zrzeszeń i innych organizacji tych przedsiębiorstw,

3) związków producentów,

4) spółdzielni rolniczych , ogrodniczych i handlowych,

5) innych organizacji gospodarczych

- zainteresowanych użytkowaniem odmian danej rośliny lub grupy roślin uprawnych.

2. Kadencja komisji trwa pięć lat.

§  15.

1. Organizację prac komisji oraz terminowe dostarczenie materiałów dotyczących przedmiotu opinii komisji zapewnia Centralny Ośrodek.

2. Za udział w posiedzeniach przysługuje wynagrodzenie określone w odrębnych przepisach.

3. Koszty działalności komisji są pokrywane z Funduszu Nasiennictwa.