Regulaminy zakładów opiekuńczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.100.867

Akt utracił moc

Wersja od: 25 marca 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 12 października 1927 r.

o regulaminach zakładów opiekuńczych.

Na podstawie art. 15 oraz ustępu trzeciego art. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 kwietnia 1927 r. o nadzorze i kontroli nad działalnością instytucyj opiekuńczych (Dz. U. R. P. № 40, poz. 354) zarządzam co następuje:

§ 1. Każdy istniejący w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zakład opiekuńczy, który podlega nadzorowi i kontroli w myśl art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 kwietnia 1927 r. o nadzorze i kontroli nad działalnością instytucyj opiekuńczych (Dz. U. R. P. № 40, poz. 354), winien w terminie trzymiesięcznym złożyć władzy nadzorczej I-ej instancji regulamin odpowiadający postanowieniom niniejszego rozporządzenia oraz odpis statutu instytucji, do której zakład należy.

Każdy nowopowstający zakład winien przed otwarciem złożyć władzy nadzorczej I-ej instancji swój regulamin oraz odpis statutu instytucji, do której zakład należy. O ile w ciągu miesiąca, licząc od dnia złożenia regulaminu, władza, powołana do jego zatwierdzenia, nie powiadomi zakładu o swej decyzji, zakład może być otwarty, przyczem aż do decyzji tejże władzy obowiązuje regulamin w tem brzmieniu, w jakiem złożono go do zatwierdzenia.

§ 2. 1 Władza nadzorcza I-ej instancji przesyła złożony regulamin zakładu opiekuńczego władzy nadzorczej II instancji do zatwierdzenia, załączając przytem swoją opinję oraz odpis statutu instytucji, do której zakład należy.

Regulamin zatwierdza władza nadzorcza I-ej instancji w następujących wypadkach:

a) gdy tą władzą jest wojewoda lub Komisarz Rządu m. st. Warszawy,

b) gdy ta władza jest jednocześnie władzą nadzorczą ostatniej instancji.

§ 3. Regulamin zakładu opiekuńczego winien zawierać przepisy, dotyczące:

1) kategorji osób, dla których zakład jest przeznaczony,

2) zadań zakładu i rodzaju udzielanej opieki z wyszczególnieniem dostarczanych środków,

3) maksymalnej ilości miejsc w zakładzie z zaznaczeniem minimalnej przestrzeni na jednego pensjonarjusza,

4) warunków oraz sposobu przyjmowania pensjonarjuszy ze wskazaniem wysokości opłaty, o ile jest pobierana,

5) warunków oraz sposobu zwalniania z zakładu,

6) wypadków, w których dopuszczalne jest usunięcie pensjonarjusza, sposobu usunięcia, oraz ustalenia zaopatrzenia na wypadek usunięcia ze wskazaniem sposobu dalszej opieki,

7) władz zakładu oraz ich praw i obowiązków,

8) etatów pracowników, należących do personelu zakładowego, z podaniem funkcyj, praw i obowiązków, wzajemnego ustosunkowania pracowników oraz zależności od władz zakładu,

9) przestrzegania higjeny zakładowej i osobistej,

10) ogólnych praw i obowiązków wszystkich pensjonariuszy zakładu, w szczególności zaś w zakresie zachowania się w zakładzie i poza nim, oraz utrzymywania porządku,

11) szczególnych obowiązków pensjonarjuszy, wynikających z podziału pensjonarjuszy na kategorje w zależności od wieku, stanu zdrowia, siły fizycznej, posiadanych wiadomości oraz rodzaju udzielanej opieki,

12) organizacji wewnętrznej zakładu dla celów porządkowych i wychowawczych,

13) ogólnego rozkładu dnia powszedniego i świątecznego ze wskazaniem maksymalnej liczby godzin pracy warsztatowej w ciągu dnia,

14) konsekwencyj, wynikających z niestosowania się do przepisów regulaminu,

15) zakazu stosowania względem pensjonarjuszy za przewinienia kar cielesnych bądź też represyj polegających na pozbawieniu przepisanego posiłku, snu, dobrego powietrza, światła i ciepła.

§ 4. O ile zakład czerpie zyski z pracy pensjonarjuszy, regulamin powinien określać warunki pracy, stawki płacy, sposoby wypłaty, oraz określać, w jakiej mierze pensjonarjusze mają prawo swobodnie rozporządzać swemi zarobkami.

§ 5. Przepisy regulaminu nie mogą być sprzeczne z przepisami prawa oraz ze statutem stowarzyszenia lub instytucji, do której zakład należy.

§ 6. Władze zakładu mają prawo wydawać przepisy, dotyczące poszczególnych przejawów życia zakładowego, które jednak nie mogą przekraczać ram regulaminu ogólnego ani pozostawać z nim w sprzeczności.

§ 7. Przepisy regulaminu dotyczące kwestyj, zawartych w punktach 9-14 § 3 i w§ 4 niniejszego rozporządzenia winny być obowiązkowo wywieszane w pomieszczeniach zakładowych na miejscach widocznych dla wiadomości ogółu pensjonarjuszy.

§ 8. Niewykonanie niniejszego rozporządzenia przez zakłady, instytucje, stowarzyszenia i związki pociągnie za sobą zastosowanie art. 11 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z d. 22 kwietnia 1927 r. o nadzorze i kontroli nad działalnością instytucyj opiekuńczych (Dz. U. R. P. № 40, poz. 354).

§ 9. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1928 r. i obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem województwa śląskiego.

¹ § 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 lutego 1930 r. (Dz.U.30.20.169) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 marca 1930 r.