Regulamin zarobkowego przewozu osób i bagażu oraz najmu pojazdów w osobowym transporcie drogowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.56.282

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1985 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KOMUNIKACJI
z dnia 12 października 1962 r.
w sprawie regulaminu zarobkowego przewozu osób i bagażu oraz najmu pojazdów w osobowym transporcie drogowym.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej (Dz. U. Nr 53, poz. 297) zarządza się, co następuje:
(...).
(...).

ZAŁĄCZNIK 1

REGULAMIN ZAROBKOWEGO PRZEWOZU OSÓB I BAGAŻU ORAZ NAJMU POJAZDÓW W OSOBOWYM TRANSPORCIE DROGOWYM

§  1-28.
(...).

Dział  IV

Najem pojazdów.

§  29.
1.
Przy najmie pojazdu przedsiębiorstwo dostarcza najemcy za zapłatą podaną w taryfie pojazd przygotowany do wykonania przewozu organizowanego przez najemcę, prowadzony przez kierowcę pojazdu przedsiębiorstwa. Samochód osobowy może być dostarczony przez przedsiębiorstwo bez kierowcy.
2.
Przedsiębiorstwo może oddawać w najem:
1)
autobusy,
2)
samochody osobowe, z wyjątkiem taksówek (dorożek) samochodowych.
3.
O najem autobusu należy wystąpić do przedsiębiorstwa z pisemnym zamówieniem co najmniej na 24 godziny przed zamierzonym korzystaniem z autobusu.
4.
W zamówieniu najmu autobusu należy podać nazwę lub imię i nazwisko najemcy, adres najemcy, miejsce, dzień i godzinę podstawienia autobusu, łączny czas najmu w dniach lub godzinach, liczbę osób, do których przewiezienia ma służyć autobus, cel najmu, trasę jazdy, a także inne dane potrzebne do wykonania umowy, żądane przez przedsiębiorstwo.
5.
Przedsiębiorstwo może uwzględnić zamówienie najmu autobusu zgłoszone w terminie późniejszym niż określony w ust. 3 oraz zgłoszone w inny sposób niż określony w ust. 4; zamówienie zgłoszone inaczej niż pisemnie najemca powinien niezwłocznie potwierdzić pisemnie. W umowie określonej w § 4 mogą być ustalone inne terminy oraz inny sposób zgłaszania zamówień niż określone w ust. 3 i 4.
6.
Przedsiębiorstwo prowadzące transport publiczny autobusami może odmówić najmu autobusu, jeżeli nie posiada wolnego autobusu nie przeznaczonego do obsłużenia kursów autobusowych przewidzianych w rozkładzie jazdy i kursów dodatkowych.
7.
Przepisy ust. 3 i 5 stosuje się odpowiednio przy najmie samochodu osobowego bez kierowcy pojazdu przedsiębiorstwa, z tym że w zamówieniu najmu takiego pojazdu należy podać imię, nazwisko i kwalifikacje kierowcy, który ma prowadzić najęty samochód.
8.
Przy najmie samochodu osobowego prowadzonego przez kierowcę pojazdu przedsiębiorstwa nie stosuje się przepisów ust. 3-5; w tym przypadku zamówienie najmu pojazdu może być zgłoszone w dowolny sposób.
9.
Umowę najmu pojazdu określonego w ust. 3 i 7 uważa się za zawartą z chwilą potwierdzenia przez przedsiębiorstwo przyjęcia pisemnego zamówienia najmu pojazdu, a przy zamówieniu zgłoszonym inaczej niż pisemnie (ust. 5 i 8) - z chwilą wyrażenia zgodnej woli przez strony.
§  30.
1.
W razie odstąpienia przez najemcę od umowy najmu (§ 29 ust. 9) później niż w dniu poprzedzającym wykonanie usługi, przedsiębiorstwo może domagać się od najemcy odszkodowania w wysokości 10% należności określonej w umowie najmu. Takiego samego odszkodowania może domagać się od przedsiębiorstwa najemca w razie odstąpienia przez przedsiębiorstwo od umowy najmu po takim terminie. Przepisów tych nie stosuje się do umowy określonej w § 4, jeżeli umowa ta normuje inaczej odwoływanie zamówionych usług.
2.
Jeżeli przedsiębiorstwo nie może podstawić pojazdu o pojemności umówionej, obowiązane jest zawiadomić o tym najemcę nie później niż w dniu poprzedzającym wykonanie usługi i zawiadomić jednocześnie, jaki pojazd może podstawić zastępczo. W razie podstawienia przez przedsiębiorstwo bez uzgodnienia z najemcą pojazdu o większej niż umówiona pojemności przedsiębiorstwo nie może pobrać opłaty wyższej niż za podstawienie pojazdu zamówionego przez najemcę. Jeżeli przedsiębiorstwo podstawi bez uzgodnienia z najemcą pojazd o mniejszej pojemności, najemca może odmówić wykonania umowy i domagać się od przedsiębiorstwa odszkodowania w wysokości określonej w ust. 1.
3.
Najemca może w czasie trwania umowy najmu wydawać dodatkowe dyspozycje dotyczące przedłużenia trasy, czasu najmu itp. Przedsiębiorstwo obowiązane jest stosować się do tych dyspozycji, chyba że zachodzą okoliczności przewidziane w § 3 lub względy eksploatacyjne nie pozwalają wykonać dyspozycji; za wykonanie dodatkowych dyspozycji przedsiębiorstwo pobiera należności ustalone w taryfie.
§  31.
1.
Najemcy nie wolno używać najętego pojazdu do wykonania przewozu zarobkowego, chyba że jest do tego upoważniony na mocy szczególnych przepisów.
2.
W razie ujawnienia w czasie trwania umowy najmu, że najemca wykonuje najętym pojazdem przewóz zarobkowy, do którego nie jest uprawniony, przedsiębiorstwo powinno niezwłocznie odstąpić od umowy, a najemca obowiązany jest uiścić przedsiębiorstwu należność za najem pojazdu, tak jakby umowa najmu została wykonana w całości.
§  32.
(...).
1 Z dniem 1 lipca 1985 r. § 29-31 załącznika do nin. rozporządzenia zachowują moc, zgodnie z § 49 pkt 1 rozporządzenia z dnia 21 czerwca 1985 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy - Prawo przewozowe (Dz.U.85.29.128) - zob. też art. 88 ust 1 i 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U.84.53.272).