Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich w sprawach cywilnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.114.941

Akt utracił moc

Wersja od: 23 grudnia 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 15 grudnia 1932 r.

Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich w sprawach cywilnych.

Na podstawie art. 78 prawa o ustroju sądów powszechnych z dnia 6 lutego 1928 r. (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 102, poz. 863) oraz art. IX przepisów wprowadzających prawo o sądowem postępowaniu egzekucyjnem (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 93, poz. 804) zarządzam co następuje:

Rozdział  I.

Przepisy wstępne.

§ 1. Regulamin niniejszy obejmuje czynności sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich w sprawach cywilnych w postępowaniu, unormowanem kodeksem postępowania cywilnego (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 112, poz. 934).

§ 2. Skróty, użyte w regulaminie niniejszymi oznaczają:

1) "u. s. p." - prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 102, poz. 863);

2) "k. p. c." - kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 112, poz. 934);

3) "przep. wprow. k. p. c." - przepisy wprowadzające kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. R P. z 1930 r. Nr. 83, poz. 652 i z 1932 r. Nr. 93, poz. 802);

4) "przep. wprow. pr. egz." - przepisy wprowadzające prawo o sądowem postępowaniu egzekucyjnem (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 93, poz. 804);

5) "przep. o k. s." - przepisy o kosztach sądowych (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 93, poz. 805);

6) "reg. og." - regulamin ogólny wewnętrznego urzędowania sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich z dnia 1 grudnia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 110, poz. 905).

Powołane w regulaminie niniejszym bez bliższego określenia: artykuły odnoszą się do k. p. c., paragrafy zaś - do regulaminu niniejszego.

Rozdział  II.

Czynności sądu.

§ 3. Sprawdzenie z urzędu wartości, przedmiotu sporu należy podjąć wówczas, gdy może to wpłynąć na skład lub właściwość sądu albo na pobranie opłat w sumie wyższej.

Środkiem do sprawdzenia jest dochodzenie, którego sposób przeprowadzenia zależy od okoliczności konkretnego przypadku. Nie jest wyłączone zastosowanie środków dowodowych, wskazanych w kodeksie postępowania cywilnego, bez obowiązku wszakże zachowania formalności, przepisanych w postępowaniu dowodowem.

Przeprowadzenie dochodzenia w celu ustalenia wartości sporu (art. 22 § 1) można powierzyć jednemu z sędziów lub właściwemu sądowi grodzkiemu.

§ 4. Protokół o zgłoszeniu powództwa lub innego wniosku w sądzie grodzkim (art. 384 § 1) podpisuje zgłaszający, sędzia i protokolant.

§ 5. Cudzoziemcowi sąd może przyznać prawo ubogich dopiero po stwierdzeniu, iż w państwie, do którego należy strona, prawo to jest przyznawane obywatelom polskim (art. 115). Celem stwierdzenia tego faktu sąd może zażądać dowodu od strony, albo też zwrócić się o informacje bezpośrednio do Ministerstwa Sprawiedliwości.

§ 6. Na kuratora strony nieobecnej lub nie mającej zdolności procesowej (art. 68, 157, 192 § 2, 556 § 2, 557 § 2 i 660) sąd w miarę możności wyznacza osobę, obeznaną ze stanem rzeczy; w tym celu sąd może w razie potrzeby zwrócić się o wskazanie odpowiedniej osoby do władz państwowych lub samorządowych. Kuratorem może być również wyznaczony adwokat.

§ 7. Postanowienie co do potrzeby ustanowienia adwokata dla strony ubogiej w sprawie. "W której zastępstwo adwokackie nie obowiązuje (art. 116 p. 3), sąd wydaje na posiedzeniu niejawnem.

§ 8. O przymusowe sprowadzenie świadka (art. 301 § 1) sąd zwraca się do władzy policyjnej lub gminnej.

O sprowadzenie osoby, podlegającej sądownictwu wojskowemu, oraz o wykonanie w stosunku do niej aresztu lub przymusu osobistego art. 302 § 2 i 825) sąd zwraca się do przełożonej władzy wojskowej, a jeżeli władza ta jest nieznana, - do najbliższej komendy miejscowej.

§ 9. Na żądanie biegłego sąd (sędzia wyznaczony, sąd wezwany) może zarządzić przesianie mu akt, jeżeli okoliczności sprawy tego wymagają.

§ 10. Na posiedzeniu niejawnem protokółów w poszczególnych sprawach się nie prowadzi; prowadzi się natomiast dziennik posiedzenia, do którego wpisuje się:

1) datę oraz godzinę rozpoczęcia i zaniknięcia posiedzenia;

2) listę obecności składu sądzącego z wymienieniem również nazwisk uczestniczącego w posiedzeniu prokuratora i protokolanta;

3) wykaz spraw objętych wokandą;

4) wniosek prokuratora, jeżeli był obecny;

5) zaznaczenie, które sprawy zostały rozstrzygnięte (wyrok, postanowienie), a które odroczone, na jaki termin i z jakiego powodu.

§ 11. Wzmiankę, zastępującą protokół przy wydaniu wyroku zaocznego (art. 174 § 2), umieszcza się nad sentencją wyroku - ręcznie lub zapomocą pieczątki. Podpisuje ją przewodniczący oraz protokolant.

§ 12. Protokół powinien być spisany przy wyroku zaocznym, jeżeli powód się stawił i złożył oświadczenia, mające wpływ na wynik sprawy (art. 175 § 1 p. 2 i 3).

Protokół będzie również spisany, jeżeli zachodzi po stronie pozwanych współuczestnictwo niejednolite, a niektórzy z pozwanych stawili się (art. 362).

§ 13. Przed zamknięciem rozprawy, bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia, kończącego postępowanie w instancji, przewodniczący powinien umożliwić stronom zgłoszenie we właściwym czasie wniosku o zasądzenie kosztów.

§ 14. W protokóle posiedzenia zaznacza się, czy wyrok lub postanowienie zostało ogłoszone, czy ogłoszenie odroczono i na jaki dzień, czy wydany został wyrok wstępny, albo częściowy, czy też rozstrzygający o całem żądaniu pozwu (wyrok końcowy).

§ 15. Z przebiegu narady i głosowania protokółu się nie spisuje.

§ 16. Aplikant sądowy, pełniący obowiązki protokolanta, może być obecny przy naradzie, jeżeli przewodniczący nie zarządzi inaczej.

§ 17. Sędzia - sprawozdawca, który został przegłosowany, chociażby nie zgłosił zdania odrębnego, nie może być zmuszony do sporządzenia uzasadnienia.

§ 18. Uzasadnienie orzeczenia pisze się po sentencji; podpisuje je skład sądzący.

Uzasadnienie może być napisane na tym samym arkuszu, na którym jest napisana sentencja.

§ 19. Zdania odrębnego (art. 347 § 2) nie ogłasza się, lecz tylko dołącza się do akt.

Stronom wolno odczytywać zdanie odrębne i robić z niego odpisy; uwierzytelnionych odpisów zdania odrębnego nie wydaje się.

§ 20. O sprostowaniu wyroku przez sąd z urzędu (art. 369 § 1) strony powinny być zawiadomione przez doręczenie im odpisu postanowienia sądu.

§ 21. W postępowaniu nakazowem (art. 458 i nast.), jeżeli strona wraz z pozwem złoży należycie przez nią przygotowany nakaz zapłaty, sąd może z tego skorzystać po dodaniu koniecznych uzupełnień (wpisanie daty, położenie podpisu i t. p.).

Za przygotowanie projektu stronie nie przyznaje się kosztów.

§ 22. Orzeczenie sądu drugiej instancji, uchylające wyrok w całości w trybie art. 408 § 2, zapada w formie postanowienia.

§ 23. Sąd nadaje klauzulę egzekucyjną w formie następującej: "W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Dnia ...... 19...... r. Sąd (Grodzki, Okręgowy, Apelacyjny) w ...... zaleca i rozkazuje wszystkim urzędom i osobom, których to dotyczyć może, aby postanowienia tytułu niniejszego wykonały oraz, gdy o to prawnie wezwane będą, udzieliły pomocy".

Jeżeli klauzulę umieszcza się na wyroku, opuszcza się wyrazy: "W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej".

§ 24. Klauzulę egzekucyjną, gdy tytułem jest orzeczenie sądu powszechnego lub szczególnego albo ugoda, zawarta przed temi sądami, w przypadkach, przewidzianych w art. 535 § 1, umieszcza się wprost na tytule.

W razie odmowy udzielenia klauzuli sędzia wyda postanowienie.

Nadanie klauzuli może nastąpić na żądanie, zgłoszone ustnie lub na piśmie.

§ 25. W przypadkach, przewidzianych w art. 535 § 2, sędzia wydaje postanowienie na wniosku wierzyciela.

Na podstawie tego postanowienia, jeżeli wniosek został uwzględniony, umieszcza się klauzulę na tytule, albo, gdy brak na nim miejsca, na doszytej do tytułu karcie, przyczem początek klauzuli powinien być umieszczony na samym tytule.

Postanowienie powinno zawierać szczegóły, wskazane w art. 535 § 2.

Naprz.: 1) "Aleksander N. winien uiścić Antoniemu R. sumę złotych ...... gr ...... z ....... procentami od dnia ...... 19...... r. do daty uiszczenia oraz tytułem kosztów klauzuli zł ...... gr ...... ".

2) "Aleksander N. winien wydać Antoniemu R, list zastawny Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego wartości nominalnej 3.000 zł z kuponami, poczynając od płatnego 1 czerwca 1930 r., oznaczony Nr ...... Serji ...... " a nadto uiścić tytułem kosztów klauzuli zł ...... gr ......".

§ 26. W tytule wykonawczym wymierna się osobę, której został wydany.

Jeżeli wypadnie wydać kilka tytułów wykonawczych, należy je oznaczyć kolejnemi numerami.

§ 27. Do klauzul używa się druków albo odpowiednich pieczątek.

§ 28. W sądach grodzkich, w których jest kilka oddziałów, sprawy egzekucyjne, toczące się według przepisów o egzekucji z nieruchomości, mogą być ześrodkowane w jednym z oddziałów (art. 52 § 3 u. s. p.).

§ 29. Postanowienia sędzino, wydane w loku licytacji na podstawie art. 712, wpisuje się do protokółu licytacji.

§ 30. Postanowienie co do przybicia (art. 713) sędzia sporządza w aktach, założonych stosownie do § 95.

§ 31. Przybicie na podstawie art. 710 § 3 może nastąpić nie wcześniej, niż po upływie tygodnia od daty spełzłej licytacji.

§ 32. Rękojmia, przypadająca od nabywcy w przypadku, wskazanym w art. 692 § 2, będzie ściągnięta na podstawie postanowienia.

§ 33. Sąd, w którego okręgu odbyła się licytacja nieruchomości w sprawie, przekazanej z innego okręgu (art. 676 § 2), po uprawomocnieniu się postanowienia o przysądzeniu przesyła akta sądowi właściwemu i przelewa do depozytu tego sądu sumy, złożone tytułem ceny nabycia.

§ 34. Uiszczenie przez nabywcę całej ceny nabycia w gotowiźnie powinno być zaznaczone w postanowieniu o przysądzeniu własności nieruchomości (art. 729 § 2).

§ 35. Odsetki od sum, umieszczonych na oprocentowanie (art. 547 § 2), użyte będą przedewszystkiem na pokrycie kosztów, związanych z umieszczeniem sumy depozytowej.

Pozatem odsetki wypłacone będą, komu z prawa należy.

§ 36. Umieszczenia sumy depozytowej na oprocentowanie należy odmówić, jeżeli spodziewana z odsetek kwota nie wystarczy na pokrycie kosztów umieszczenia albo nieznacznie je przewyższy.

§ 37. Umieszczenie sumy depozytowej na oprocentowanie odbywa się przez odpowiednie zlej cenie kasie, w której suma depozytowa znajduje się.

§ 38. Jeżeli zgłoszony został wniosek o wydanie zarządzenia tymczasowego w czasie, gdy sprawa się toczy w Sądzie Najwyższym (art. 841 § 2), sąd pierwszej instancji w razie potrzeby może zażądać akt wprost od Sądu Najwyższego.

Rozdział  III.

Czynności przewodniczącego.

§ 39. Zarządzenie przewodniczącego, aby strona usunęła braki formalne pisma albo uiściła należne opłaty (art. 141), może być oznajmione stronie ustnie przez sekretarza; oznajmienie musi być stwierdzona odpowiednia wzmianką pod zarządzeniem, podpisaną przez stronę ze wskazaniem daty.

§ 40. Przewodniczący powinien zbadać, czy pozew nie podlega odrzuceniu w myśl art. 213, i w razie wątpliwości skierować sprawę na posiedzenie niejawne.

§ 41. Zwalniając stronę od obowiązku obrania miejsca zamieszkania w siedzibie sądu (art. 145 § 1), przewodniczący czyni o tem odpowiednią dekretację w aktach i zarządzi zawiadomienie o tem strony interesowanej.

§ 42. Jeżeli sąd orzekający zleci przeprowadzenie dowodu sądowi wezwanemu, przewodniczący zarządzi przesłanie temu sądowi stosownie do okoliczności bądź całych akt, bądź tylko odpisu odpowiedniego postanowienia sądu orzekającego (art. 252 § 1).

Sądowi zagranicznemu przesyła się w zasadzie tylko odpis postanowienia (art. 252 § 2).

§ 43. Wypłatę zaliczki świadkowi lub biegłemu (art. 303 § 1 i 313 § 2) przewodniczący może zarządzić tylko na rachunek sum, złożonych na ten cel przez strony.

§ 44. W celu ustalenia miejsca i czasu przesłuchania Prezydenta Rzeczypospolitej (art. 287) przewodniczący zwraca się z pismem, do Kancelarji Cywilnej.

§ 45. Pisma, skierowane do urzędów państwowych i samorządowych, które nie uczestniczą w procesie, podpisuje przewodniczący lub zastępujący go sędzia.

§ 46. W postępowaniu nakazowem do czynności, wskazanych w art. 464 § 3, przewodniczący przystąpi dopiero po uiszczeniu przez powoda należnej drugiej połowy wpisu (art. 24 przep. o. k. s.).

§ 47. Po nadejściu akt z sądu pierwszej instancji ze skargą apelacyjną lub zażaleniem przewodniczący w sądzie drugiej instancji przedewszystkiem zbada, czy nie zachodzi potrzeba wydania przez sąd postanowienia w myśl art. 399.

§ 48. Przewodniczący w sądzie drugiej instancji może w miarę potrzeby zarządzić, aby wszyscy członkowie składu sądzącego zapoznali się z aktami sprawy przed rozprawą.

§ 49. Przewodniczący w sądzie drugiej instancji wydaje zarządzenia co do nadania biegu skardze kasacyjnej i przedstawienia jej Sądowi Najwyższemu.

Nie dotyczy to przypadków, wskazanych w art. 429 § 1 k. p. c. oraz w art. 11 przep. o k. s.

Rozdział  IV.

Doręczenia i obwieszczenia.

§ 50. Wezwania i zawiadomienia w toku postępowania sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden doręcza się adresatowi, drugi zaś z pokwitowaniem adresata zwraca się sądowi i dołącza do akt jako dowód doręczenia.

Na pierwszym egzemplarzu, przeznaczonym dla adresata, na stronie odwrotnej umieszcza się w razie potrzeby odpowiedni wyciąg z przepisów procesowych. Na odwrotnej stronie egzemplarza drugiego umieszcza się wskazówki dla organu doręczającego.

Nie dotyczy to wezwań, doręczanych przez pocztę.

§ 51. Pisma procesowe, adresowane do szeregowych w czynnej służbie wojskowej, w policji i w straży granicznej przesyła się bezpośrednio przełożonej władzy adresata, władza zaś ta po doręczeniu zwraca dowód doręczenia sądowi.

§ 52. Władzą przełożoną jest w stosunku do wojskowych w czynnej służbie dowództwo, komenda, szefostwo, kierownictwo formacji wojskowej (pułku, samodzielnego oddziału lub pododdziału, szkoły, zakładu), do której wojskowy należy służbowo.

§ 53. Jeżeli wojskowy jest czasowo przydzielony (przeniesiony) do innej formacji, aniżeli ta, do której należy służbowo, należy o doręczenie zwracać się do dowództwa formacji, w której adresat faktycznie pozostaje.

Jeżeli oddział jest odłączony na dłuższy okres czasu od swojej formacji (detaszowany bataljon, kompanja), należy o doręczenie zwracać się do dowództwa odłączonego oddziału.

§ 54. Wojskowym w służbie czynnej, pozostającym na urlopie, nie przekraczającym sześciu miesięcy, pisma procesowe należy doręczać w zasadzie za pośrednictwem dowództwa formacji, do której wciskowy należy służbowo.

W razach jednak nagłych można doręczyć według zasad ogólnych.

Wojskowym, będącym na urlopie dłuższym, doręcza się pisma procesowe według zasad ogólnych.

§ 55. Wezwania dla szeregowych policji państwowej oraz straży granicznej doręcza się za pośrednictwem ich władzy przełożonej (komendant, komisarz).

§ 56. Doręczając pismo procesowe zastępczo (nie do rąk adresata), doręczający powinien zbadać, czy osoba, której doręcza, nie jest przeciwnikiem procesowym adresata.

§ 57. Doręczenie zastępcze nie będzie stosowane do urzędów państwowych i samorządowych (art. 154).

§ 58. W przypadku doręczenia stronie pisma w sekretariacie (art. 156) urzędnik sekretarjatu powinien się przekonać o tożsamości osoby, odbierającej pismo.

§ 59. Jeżeli opłata za doręczenie nie została uiszczona zgóry, należy zlecić organowi doręczającemu pobranie jej od strony przy doręczeniu.

Stosuje się to zwłaszcza w przypadku, gdy z powodu nieuiszczenia opłat pismo podlega zwrotowi (art. 141).

§ 60. Obwieszczenie o ustanowieniu kuratora (art. 157 § 2) umieszcza się w budynku sądu, gdzie sprawa się toczy, i w urzędzie gminnym miejscowości, idzie ostatnio adresat przebywał albo gdzie ma majątek, w braku zaś tych podstaw - w urzędzie gminnym tej miejscowości, w której znajduje się sąd.

Rozdział  V.

Sprawy z udziałem prokuratora.

§ 61. W przypadkach, gdy ustawa wymaga wysłuchania wniosku prokuratora, akta sprawy powinny mu być przesiane przynajmniej na tydzień przed terminem, wyznaczonym do rozpoznania sprawy.

Prokurator zwraca akta po trzech dniach.

Rozdział  VI.

Sekretarjat.

§ 62. Oprócz czynności, wskazanych w regulaminie ogólnym, sekretarz w sprawach cywilnych:

1) podpisuje wezwania i zawiadomienia, skierowane do stron, świadków i biegłych oraz do osób trzecich, od których wymaga się złożenia dokumentu lub okazania przedmiotu oględzin;

2) wydaje za swoim podpisem wypisy i odpisy (art. 354 k. p. c., art. VII i XXII przep. wprow. k. p. c.), oraz z zezwolenia przewodniczącego - zaświadczenia na podstawie akt i ksiąg;

3) wykonywa zlecenia sądu i przewodniczącego w zakresie kompetencji sekretarjatu;

4) doręcza pisma stronom, zgłaszającym się do sekretarjatu (art. 156);

5) przedstawia i referuje przewodniczącemu nadchodzące pisma;

6) przechowuje pieczęć i wyciska ją na dokumentach, wychodzących z sądu stosownie do § 189 reg. og., w szczególności na wypisach, odpisach, zaświadczeniach, klauzulach wykonalności;

7) prowadzi terminarz posiedzeń;

8) przedstawia przewodniczącemu w czasie właściwym pisma, które maja być zwrócone (art. 141 § 2. 396 § 1), oraz akta spraw, podlegających umorzeniu z urzędu (art. 204);

9) czuwa nad ściąganiem grzywien, wymierzanych w toku postępowania;

10) na zlecenie kierownika sądu spełnia czynności egzekucyjne (art. 520).

§ 63. O wykonaniu zarządzenia przewodniczącego lub sędziego sekretarjat czyni wzmiankę w aktach (pod odpowiednią dekretacją), przytaczając datę wykonania.

Rozdział  VII.

Księgi biurowe.

§ 64. Repertorja dają wyjaśnienie o czynnościach sądu w każdej sprawie, służą do badań statystycznych i stanowią podstawę oznaczenia, układu i przechowywania akt.

Do repertorjów powinny być wnoszone zwięzłe adnotacje, dotyczące przebiegu sprawy. Adnotacje należy wnosić niezwłocznie po każdej dokonanej czynności.

§ 65. W sądzie grodzkim prowadzi się repertoria następujące:

1) "C" - dla spraw, rozpoznawanych w trybie postępowania ogólnego, oraz skarg o uchylenie wyroku sądu polubownego (art. 505);

2) "N" - dla spraw, wytaczanych w trybie postępowania nakazowego i upominawczego;

3) "E" - dla spraw egzekucyjnych, nie wyłączając skarg na czynności komornika;

4) "Cps" - dla spraw pomocy prawnej;

5) "Kl" - dla spraw o nadanie klauzuli wykonalności (art. 529 § 3 i 4);

6) "Co" - dla spraw, wytaczanych w związku z postępowaniem w sądach polubownych (art. 485, 488 - 492, 500, 502), dla zarządzeń tymczasowych (art. 841 § 1), dla spraw o zabezpieczenie dowodów (art. 331), spraw wszczętych w trybie art. 392, wniosków o przyznanie prawa ubogich (art. 113), oraz wszelkich spraw, dla których niema odrębnych repertorjów; wszakże wniosków o przyznanie prawa ubogich, zgłoszonych w myśl art. 113 § 2, nie wpisuje się do repertorjum, lecz o przesłaniu wniosku właściwemu sądowi czyni się wzmiankę w wykazie pism wysyłanych (§ 95 reg. og.).

§ 66. W sądzie okręgowym prowadzi się repertorja następujące:

1) "C" - dla spraw, rozpoznawanych w trybie postępowania ogólnego, oraz skarg o uchylenie wyroku sądu polubownego (art. 505);

2) "N" - dla spraw, wytaczanych w trybie postępowania nakazowego;

3) ,.Kl" - dla spraw o nadanie klauzuli wykonalności (art. 529 § 4 i 5);

4) "Ca" - dla spraw z apelacji od orzeczeń sądów grodzkich;

5) "Cz" - dla spraw z zażaleń na orzeczenia sądów grodzkich;

6) "Co" - dla spraw, wytaczanych w związku z postępowaniem w sądach polubownych (art. 485, 488 - 492, 500 502) dla zarządzeń tymczasowych (art. 841 § 1), dla wniosków o przyznanie prawa ubogich (art. 113) oraz wszelkich spraw, dla których niema odrębnych repertorjów.

§ 67. W sądzie apelacyjnym prowadzi się repertorja następujące:

1) "CA" - dla spraw z apelacji od orzeczeń sądów okręgowych;

2) "CZ" - dla spraw z zażaleń na orzeczenia sądów okręgowych.

§ 68. Do każdego repertorjum prowadzić należy skorowidz alfabetyczny według nazwisk stron. Kierownik sądu może zarządzić, aby skorowidze prowadzone były łącznie do kilku repertorjów.

§ 69. Do repertorjum "Kl" nie wciąga się spraw, w których tytułem egzekucyjnym jest orzeczenie sądu powszechnego lub ugoda, zawarta przed tym sądem.

§ 70. Do repertorjum "E" wpisuje się sprawy, dotyczące egzekucji, wszczęte na wniosek strony oraz na skutek pisma komornika.

§ 71. Sprawy o wyznaczenie sądu na podstawie art. 49 § 1 w sądzie apelacyjnym wciąga się do repertorjum "CZ".

§ 72. Numer porządkowy sprawy, wpisanej omyłkowo do repertorjum, należy przekreślić czerwonym atramentem (przekreślenie sprawy), nie zmieniając, dalszej numeracji, chyba że sprawa skreślona jest ostatnia w kolei wpisów.

Inne wpisy, dokonane niewłaściwie lub omyłkowo, należy przekreślić i wciągnąć wpis właściwy.

§ 73. Wpisy, które mają być wciągnięte do ksiąg biurowych na podstawie orzeczenia sądu lub zarządzenia przewodniczącego albo sędziego, sekretariat wnosi niezwłocznie po otrzymaniu akt sprawy.

§ 74. Dane, które mają być wpisane do repertorjum, a dla których niema odpowiedniej rubryki, wpisuje się do rubryki "Uwagi".

W tej samej rubryce czyni się wzmiankę o dołączeniu akt do innej sprawy oraz o założeniu akt z powodu rozłączenia roszczeń.

§ 75. Jeżeli w danym sądzie, przeniesiono sprawę do innego repertorjum lub wpisano ponownie do repertorium, nad nową datą wejścia należy umieścić w nawiasie datę, pod którą sprawa była pierwotnie wpisana.

§ 76. Załatwienie sprawy należy zaznaczyć we właściwem repertorjum przez zakreślenie (L) numeru porządkowego ołówkiem kolorowym.

Należy to uczynić, gdy wydany został wyrok końcowy albo postanowienie kończące postępowanie, bądź gdy przeniesiono sprawę do innego repertorjum lub dołączono ją do innej sprawy, jak również gdy sprawę przesłano do Sądu Najwyższego.

§ 77. W sprawach nakazowych i upominawczych zakreślenie nastąpi po upływie terminu do wniesienia zarzutów lub sprzeciwu, a w razie ich wniesienia - po zakończeniu postępowania.

§ 78. Jeżeli zapadł wyrok zaoczny, zakreślenie nastąpi po upływie terminu do wniesienia sprzeciwu, a gdy sprzeciw wniesiono - po zakończeniu postępowania.

§ 79. W sprawie o tymczasowe zarządzenie (art. 841) zakreślenie nastąpi po dołączeniu jej do akt z wytoczonego powództwa, a jeżeli powództwa nie wytoczono, - po uchyleniu zarządzenia tymczasowego.

§ 80. W sprawach egzekucyjnych, toczących się według przepisów o egzekucji z nieruchomości, zakreślenie nastąpi po ukończeniu postępowania w sądzie albo po otrzymaniu zawiadomienia komornika o umorzeniu egzekucji. W innych sprawach, związanych z egzekucją, zakreślenie nastąpi po ukończeniu postępowania w sądzie.

§ 81. Jeżeli sąd drugiej instancji w myśl art. 399 zwrócił akta sądowi pierwszej instancji celem uczynienia zadość wymaganiom formalnym, a następnie sprawa ponownie będzie przedstawiona sądowi drugiej instancji, sprawy tej nie wciąga się nanowo do repertorjum, tylko obok daty pierwotnego wejścia akt wpisuje się datę nadejścia ponownego.

§ 82. Jeżeli wskutek skargi kasacyjnej orzeczenie sądu drugiej instancji uchylono i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania, sprawę należy wpisać do właściwego repertorjum nanowo z powołaniem poprzedniej sygnatury; nową sygnaturę należy zaznaczyć pod dawną.

§ 83. W razie wznowienia sprawy (art. 442) należy wciągnąć ją nanowo do właściwego repertorjum.

Do akt nowozałożonych dołącza się akta poprzedniego postępowania.

§ 84. Po skończonym roku sekretarz zamyka repertorja, zaznaczając na ostatniej karcie liczbę pozycyj, mieszczących się w repertorjum.

§ 85. Sekretarz po zamknięciu repertorjum wpisuje na początku repertorjum na rok następny w kolejności chronologicznej numery spraw niezałatwionych z ostatnich pięciu lat; sprawy dawniejsze przenosi się do nowego repertorjum na stronice początkowe, pozostawiając dawną numerację.

Po załatwieniu sprawy, zaległej z ostatnich pięciu lat, należy przekreślić odpowiedni numer niezależnie od wpisów, dokonanych we właściwem miejscu repertorjum, gdzie sprawa jest zapisana.

§ 86. W sądach apelacyjnych, okręgowych i grodzkich prowadzi się terminarz rozpraw do zapisywania spraw, wyznaczonych na posiedzenia sądowe.

§ 87. W sądzie apelacyjnym i okręgowym kierownik sądu może zarządzić prowadzenie kontroli wezwań, doręczanych przez woźnych.

W sądach tych oraz w sądzie grodzkim prowadzi się księgę grzywien, wymierzanych w toku postępowania, oraz innych należności, przypadających do ściągnięcia.

§ 88. W sądzie grodzkim prowadzi się; 1) wykaz osób, na które włożony był obowiązek złożenia przysięgi wyjawienia majątku (art. 621 § 1), oraz 2) wykaz zajętych nieruchomości niehipotekowanych (art. 656 § 2).

Do wykazów prowadzi się skorowidze alfabetyczne: do pierwszego według nazwisk dłużników, do drugiego według nazwisk dłużników i nazw nieruchomości.

§ 89. Jeżeli na. dłużnika włożony został ponownie obowiązek złożenia przysięgi, nowej pozycji nie wciąga się do wykazu, lecz pod pozycją pierwotną wpisuje się odpowiednie dane.

Wszakże nową pozycję należy wciągnąć, jeżeli obowiązek złożenia przysięgi włożony został po upływie lat pięciu od daty wpisu pierwotnego.

§ 90. Postanowienie sądu, zobowiązujące dłużnika do złożenia przysięgi, wciąga się niezwłocznie do wykazu.

W razie uchylenia postanowienia całą pozycję przekreśla się naukos.

§ 91. Księgi biurowe należy prowadzić według wzorów, załączonych do rozporządzenia niniejszego.

Rozdział  VIII.

Prowadzenie akt.

§ 92. Na wezwaniach, zawiadomieniach i dowodach doręczenia oraz na orzeczeniach i protokółach powinna być umieszczona sygnatura akt.

§ 93. W razie rozłączenia roszczeń, objętych jednym pozwem, i przekazania ich do oddzielnego postępowania dla każdego postępowania zakłada się oddzielne akta, które wciąga się do właściwego repertorjum. Do założonych akt dołącza się uwierzytelnione przez sekretarza sądu odpisy poprzednich pism ze sprawy głównej. Opłaty z tem związane pobiera się w terminie, wyznaczonym przez przewodniczącego, od strony pozywającej.

§ 94. W razie wydania zarządzenia tymczasowego (art. 841) akta dołącza się do akt z powództwa, wytoczonego w terminie wyznaczonym (art. 840).

§ 95. W sprawach egzekucyjnych, toczących się według przepisów o egzekucji z nieruchomości, w sądzie grodzkim zakłada się akta po otrzymaniu bądź od strony bądź od komornika pierwszego pisma, dotyczącego egzekucji.

Do tych akt dołącza się wszelkie następne pisma aż do ukończenia egzekucji.

§ 96. Sąd wezwany po wykonaniu zlecenia akta swoje przesyła sądowi wzywającemu. Akta te dołącza się do akt sądu wzywającego.

To samo stosuje się w przypadku zażądania pomocy przez sąd polubowny.

§ 97. Orzeczenia, protokóły i inne pisma należy pisać czytelnie i z takim odstępem (marginesem), aby po wszyciu całkowita treść mogła być odczytana bez trudu.

§ 98. Jeżeli wykonanie zarządzenia tymczasowego uzależnione jest od złożenia przez wierzyciela kaucji (art. 844 § 3), tytuł wykonawczy będzie mu wydany dopiero po złożeniu kaucji.

§ 99. Dokumenty prywatne, będące dowodem roszczenia, złożone przez strony, sekretarz oddaje na przechowanie do kasy sądowej, a jeżeli nie jest to możliwe - wszywa się je do akt w kopercie zamkniętej i opieczętowanej. Na kopercie należy umieścić napis, stwierdzający jej zawartość.

W kasie sądowej prowadzi się księgę dokumentów prywatnych, złożonych przez strony.

§ 100. Po przyjęciu dokumentu skarbnik czyni o tem wzmiankę w aktach sprawy w słowach: "Przyjęto na przechowanie w kasie ...... (ilość) dokument ...... i wciągnięto do księgi pod pozycją ......".

W razie zwrotu dokumentu skarbnik w tychże aktach obok poprzedniej wzmianki zaznacza: "Przyjęt ... dokument ... zwrócono dnia 19 ...... r.".

§ 101. W toku postępowania wolno wydać stronie złożony przez nią dokument na zarządzenie przewodniczącego pod warunkiem złożenia odpisu, jeżeli prawo inaczej nie stanowi.

Po ukończeniu postępowania sekretarz, wydając stronie złożony (§ 99) przez nią dokument, powinien na nim wymienić, z jakich akt dokument wydano, oraz zaznaczyć, iż na jego podstawie zapadło orzeczenie sądu.

§ 102. W karcie przeglądowej nie wpisuje się dowodów doręczenia, chyba że przewodniczący zarządzi inaczej; dowody te powinny być jednak wszyte i ponumerowane.

§ 103. Akta odsyła się do archiwum, gdy postępowanie w instancjach jest zakończone.

§ 104. Pisma sądowe należy sporządzać według wzorów, podanych w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości.

Rozdział  IX.

Przepisy przejściowe i końcowe.

§ 105. Sąd na posiedzeniu niejawnem wyznacza termin roczny, w ciągu którego strony powinny złożyć akta w sprawie, toczącej się według przepisów francuskiej procedury cywilnej (art. XL przep. wprow. k. p. c.).

§ 106. Jeżeli po wejściu w życie k. p. c. podjęte zostanie postępowanie, które było zawieszone (przerwane lub spoczywało) w pierwszej instancji przed la datą, sprawę należy wciągnąć nanowo do właściwego repertorjum (art. XXXVII przep. wprow k. p. c.).

§ 107. Sprawy, toczące się według przepisów procedury francuskiej, wciąga się nanowo do właściwego repertorjum.

§ 108. Regulamin niniejszy wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1933 r.

Jednocześnie tracą moc wszelkie przepisy w zakresie, unormowanym regulaminem niniejszym.

Księgi, przewidziane w regulaminie niniejszym, należy wprowadzić najpóźniej z dniem 1 stycznia 1934 r., do tego zaś czasu będą używane księgi dotychczasowe po wprowadzeniu do nich zmian, wynikających z regulaminu niniejszego.

Księgi, dotyczące postępowania nakazowego, upominawczego i egzekucyjnego oraz nadawania klauzul wykonalności, w miejscowościach, w których według dotychczasowych ustaw procesowych nie było odpowiednich przepisów, należy prowadzić od dnia 1 stycznia 1933 r.

Aż do wyczerpania zapasu należy korzystać z druków dotychczasowych, wprowadzając w nich odpowiednie zmiany.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIKI

Wzór do § 10 reg. cyw.

DZIENNIK

grafika