Rozdział 3 - Biurowość i sekretarjaty. Forma orzeczeń, zarządzeń, poleceń i pism. - Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich w sprawach karnych.
Dz.U.1929.42.352
Akt utracił mocRozdział III.
Biurowość i sekretarjaty.
Biurowość i sekretarjaty.
Przepis powyższy stosuje się również w postępowaniu przed sądem grodzkim w tych samych wypadkach, w jakich w postępowaniu przed sądem okręgowym prezes wydaje zarządzenia poza rozprawą.
Uzasadnienie należy umieścić na końcu orzeczenia; w postanowieniach, zawierających krótkie uzasadnienie, można od tej zasady odstąpić.
W postanowieniach nie należy wymieniać nazwisk sędziów i prokuratora; należy zaznaczyć, że postanowienie sąd wydał po wysłuchaniu wniosku prokuratora.
Wyciąg z protokułu wspólnego.
Sąd okręgowy w ...... w sprawie ....... na posiedzeniu niejawnem dnia ...... po wysłuchaniu wniosku prokuratora postanawia:
(przytoczyć tekst z rubryki 4 lub z załącznika - § 76)
Przewodniczący: ...... wr. Protokulant: .......... wr.
Za zgodność: Sekretarz.
Pismo opatrzone będzie nie datą sporządzenia, lecz datą podpisania pisma wysyłanego.
Wezwania i dowody doręczenia, notatki i pisma mniejszej doniosłości można sporządzać ołówkiem kopjowym (chemicznym) i przez kalkę.
To samo dotyczy pism wymienionych w § 209.
Sprawowanie czynności sekretarjatu u sędziego śledczego oraz czynności biura podawczo-wykonawczego u sędziego śledczego zamiejscowego należy powierzyć osobom wymienionym w art. 262 u. s. p. i w § 217 reg. og.
Pisma, odnoszące się do sprawy zapisanej już do repertorjum, sekretarjat, zaopatrzywszy sygnaturą, przedstawia sędziemu wraz z aktami.
Wpisy, które powinny być dokonane na podstawie rozprawy lub w związku z postanowieniem wydanem poza rozprawą, należy uskutecznić następnego dnia po posiedzeniu.
W ten sam sposób porozumiewać się można z wójtami i sołtysami.
Kierownik sądu lub sędzia, któremu dany sekretarjat bezpośrednio podlega (§ 204 reg. og.), może zarządzić, aby niektóre lub pewnego rodzaju protokuły, spisywane przez sekretarjat bez udziału sędziego, sporządzano dopiero po uprzedniem porozumieniu się z sędzią.
Sędzia może wziąć udział w każdej czynności, z której przebiegu sporządza się protokuł.
Polecenia te mogą być wydawane w poszczególnych sprawach lub obejmować pewne kategorje czynności.
Pozatem stosuje się § 312 reg. og.
Wezwania i pisma w sprawach niecierpiących zwłoki należy oznaczyć stemplem "pilne".
Pisma tajne lub poufne należy oznaczyć odpowiednim stemplem ("tajne", "poufne"), wyciśniętym na piśmie oraz na zamkniętej kopercie.
W braku stempli oznaczenia powyższe uskutecznia się kolorowym atramentem lub ołówkiem.
Jeżeli w tej samej sprawie jest kilka orzeczeń lub zarządzeń z tej samej daty, sekretarjat oznaczy je w aktach kolejnemi numerami rzymskiemi i numery te uwidoczni na dowodzie doręczenia (np. 14/5-30 Kg. 293/30-III).
Akta toczących się śledztw i dochodzeń przechowuje się pod zamknięciem.
W miarę potrzeby można tak samo postąpić, gdy akta wciągnięte do terminarza przechowywane są osobno (§ 223).
W pierwszej części listy wpisani będą adwokaci, w drugiej - obrońcy nie będący adwokatami z oznaczeniem zakresu upoważnienia do obrony (art. 14 - 17 przep. wprow. k. p. k.).
Nie wpisuje się na tę listę profesorów i docentów prawa.
O wpisaniu na listę obrońców w myśl art. 15 § 2 przep. wprow. k. p. k. lub wykreśleniu z niej, sekretarjat sądu okręgowego zawiadomi sekretarjaty właściwego sądu apelacyjnego i grodzkiego.
Przedmioty w ten sposób przechowane należy umieścić w kopercie doszytej do akt i w miarę potrzeby zapieczętowanej, z oznaczeniem na niej jej zawartości. Otwierający zapieczętowaną kopertę winien ją ponownie zapieczętować, zaznaczyć datę otwarcia i położyć swój podpis.
Jeżeli stan broni palnej lub nabojów przed wyładowaniem może mieć znaczenie dla sprawy, należy uprzednio postarać się o to, aby drogą oględzin, w miarą potrzeby z udziałem biegłego, stwierdzono okoliczności ważne dla postępowania.
Co do ich przechowania (art. 152) należy porozumieć się z najbliższą władzą wojskową.
Przepis niniejszy nie dotyczy nieznacznej ilości nabojów do ręcznej broni palnej, jeżeli ich przechowanie w sądzie nie grozi wybuchem.
W razie wątpliwości, jakie środki ostrożności powinny być zachowane, należy porozumieć się z osobami fachowemi.
Gdy kasa sądowa jest nieczynna, przedmioty powyższe może przyjąć sędzia za pokwitowaniem, obowiązany jest jednak najpóźniej najbliższego dnia powszedniego złożyć je do kasy sądowej.
W tych wypadkach należy odpowiednio stosować przepisy niniejszego regulaminu, odnoszące się do przechowywania przedmiotów pozostających w rozporządzeniu sądu.
Opakowanie przedmiotu oraz przymocowanie kartki należy w wypadkach ważniejszych zabezpieczyć pieczęcią sądową.
Pokwitowanie koloru czerwonego należy dołączyć do akt sprawy.
Przedmiot należy wydać urzędnikowi sekretarjatu na pisemne polecenie sędziego.
Odbiór i zwrot przedmiotu uskutecznia się za pokwitowaniem.
W sądzie apelacyjnym kontrolę przeprowadza się w terminach określonych przez prezesa.
To samo dotyczy również podań o przywrócenie praw i zatarcie skazania (art. 614 - 617).
Tomy akt (§ 235 reg. og.) należy oznaczać kolejnemi liczbami rzymskiemi.
Na przedniej stronie okładki akt należy po lewej stronie u góry i u dołu umieścić sygnaturę sprawy.
Jeżeli w sprawie niema już aresztowanego, należy stempel przekreślić, a pasek czerwony zastąpić paskiem koloru okładki.
W razie uchylenia zawieszenia, należy powyższe oznaczenie skreślić.
Można także nałożyć nową okładkę.
Na okładce wypełnić należy jedynie rubrykę "w sprawie", wpisując imię i nazwisko oskarżonego (lub inne oznaczenie, gdy sprawca jest nieznany), z boku zaś wycisnąć stempel:
Akta sędziego śledczego rej. ...... w ....... Sygn. .......
Akta śledcze sądu grodzkiego w ....... Sygn. .......
Pozatem stosuje się § 225 reg. og.
Przepis § 220 ust. ost. ma tu zastosowanie.
Akta dochodzenia prokuratorskiego (art. 245 § 2, 281 § 2) wszywa się do akt sądowych wraz z dotychczasową okładką.
Karta przeglądowa może być wydrukowana na odwrotnej stronie pierwszej karty okładki.
W karcie przeglądowej (rubryka 5) zaznacza się, co z akt wyłączono i gdzie przekazano.
Akta dochodzenia z ponumerowanemi kartami wpisuje się pod jednym numerem porządkowym karty przeglądowej.
Wykaz należy wszyć zaraz po karcie przeglądowej, nie numerując go. Wykazu nie prowadzi się, gdy akta nie są zeszyte (§ 258).
Jeżeli dla poszczególnych spraw łącznych powstały osobne akta, należy je złączyć i prowadzić pod sygnaturą jednej z tych spraw; sygnaturę innych spraw należy zaznaczyć na okładce czerwonym atramentem.
Włączone akta spraw poszczególnych wpisuje się pod jednym numerem porządkowym karty przeglądowej oraz po połączeniu odpowiednio numeruje, przekreślając poprzednią numerację.
Przedmioty wzięte na przechowanie sądowe w sprawach, dla których powstały akta osobne, należy wpisać do wykazu przedmiotów (§ 261) tej sprawy, pod której sygnaturą ma być prowadzone dalsze postępowanie.
W razie odmowy przyjęcia środka odwoławczego (art. 471, 489 § 2), nie zwraca się pisma zawierającego środek odwoławczy, lecz zachowuje się je w aktach.
Sąd wyższej instancji zwraca również akta sprawy w myśl § 229 reg. og. w razie zawieszenia postępowania.
Kopertę otwierać może jedynie sąd, który wydał opinję, oraz sądy i władze współdziałające przy ułaskawieniu.
Możliwe jest jednak używanie w następnych latach tego samego tomu pod warunkiem, że prowadzenie repertorjum lub księgi rozpocznie się w roku następnym nową numeracją.
To samo stosuje się do innych ksiąg tylko wówczas, gdy szczególny przepis tak stanowi; pozatem używać można w ciągu roku luźnych arkuszy, przechowywanych w tymczasowej okładce, które będą oprawione w jedną całość po upływie roku.
Jeżeli dany tom obejmuje okres kilkuletni, należy to uwidocznić na okładce.
Jeżeli sprawę w danym sądzie przeniesiono do innego repertorjum lub wpisano ponownie do repertorjum, nad nową datą wejścia umieścić należy w nawiasie datę, pod którą sprawa była pierwotnie wpisana.
Jeżeli w danej sprawie jest kilku oskarżonych, których nie można pomieścić w odnośnej rubryce repertorjum, należy zająć następną rubrykę poprzeczną.
W rybryce "uwagi" należy uwidocznić czerwonym atramentem łączność, podając sygnaturę sprawy, z którą dane akta złączono.
Inne wpisy, dokonane niewłaściwie lub omyłkowo, należy przekreślić i uskutecznić wpis właściwy.
W rubrykach 819 repertorjum "K" i "Kad" należy umieszczać pionową kreskę.
Wypełnianie powyższych rubryk w repertorjum "K" i "Kad" jest zbędne, gdy w danym wydziale lub sekcji wszystkie sprawy są rozpoznawane w postępowaniu zwyczajnem lub uproszczonem; na okładce repertorjum należy wówczas zaznaczyć "sprawy rozpoznawane w postępowaniu zwyczajnem" lub "sprawy rozpoznawane w postępowaniu uproszczonem".
Przy uskutecznianiu wpisów w repertorjach oraz skorowidzach należy odpowiedzialnego traktować tak jak oskarżonego.
W razie uchylenia aresztu, kreskę należy skreślić.
Czas trwania postępowania obliczyć, należy zarówno od daty wejścia, jak i daty wejścia umieszczonej w nawiasie (§ 271 ust. 2).
To samo stosuje się do repertorjum "Kz", jeżeli na postanowienie sądu okręgowego jako drugiej instancji wniesiono dalsze zażalenie do sądu apelacyjnego (art. 448).
W razie udzielenia przerwy, należy poszczególne okresy odbywania kary dopiero po jej całkowitem odbyciu uwidocznić odpowiednio w rubrykach w 35 i 36.
Sprawy, w których śledztwa nie wszczęto, otrzymują - niezależnie od ogólnej numeracji porządkowej - osobną numerację, którą uwidocznić należy przez zaznaczenie odpowiedniego numeru czerwonym atramentem nad ogólnym numerem porządkowym.
Do repertorjum "Kps" należą również sprawy o zastosowanie środków zapobiegających uchylaniu się od sądu w toku dochodzenia, jak również sprawy, wynikające z zastosowania art. 150, 153 § 2, 160, 171 § 2, 244 § 2, 251 - 253, 256 § 2 zdanie ostatnie.
Do rzeczonego repertorjum wciąga się również wnioski o zatwierdzenie zajada druku, złożone sądowi grodzkiemu (art. 84 prawa prasowego).
Jeżeli jest kilku oskarżonych, należy nazwisko i imię każdego z nich wciągnąć osobno do skorowidza.
Jeżeli oznaczenie sprawy nie może nastąpić w sposób powyżej podany, należy sprawę wciągnąć do skorowidza pod literą "X" z krótkiem oznaczeniem istoty zdarzenia (nprz. - znalezienie trupa dziecka w miejscowości A i t. p.).
Przy wyznaczaniu rozprawy może sędzia jednocześnie wypełnić rubryki 1 - 5.
W rubryce "wynik rozprawy" zaznacza się tylko w skróceniu, czy zapadł wyrok, czy też rozprawę w inny sposób ukończono ("wyrok", "odroczono", "zawieszono" i t. p.).
Podobnież należy postąpić w razie odroczenia wydania sentencji (art. 365).
Rubrykę 5 należy wypełnić jedynie w miarę potrzeby, w szczególności w wydziałach (oddziałach), zatrudniających większą ilość sędziów.
Sędzia śledczy może prowadzić terminarz ogólny w miarę swego uznania.
W szczególności do rzeczonego terminarza wciąga się sprawy, w których należy czuwać nad końcem okresu zawieszenia kary stosownie do przepisu § 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 czerwca 1926 r. (Dz. Urzęd. Min. Spraw. Nr. 13, poz. 17) tudzież § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 stycznia 1928 r. (Dz. Urzęd. Min. Spraw. Nr. 3, poz. 5),
W miarę prowadzenia terminarza ogólnego przenosi się do niego z terminarza na dłuższe okresy te wpisy, które dotyczą terminów przypadających w danym roku.
Wykaz ten prowadzi sędzia; jeżeli poszczególny wpis poleci uskutecznić urzędnikowi sekretarjatu, winien sprawdzić, czy wpisu dokowano prawidłowo.
Do rzeczonego skorowidza należy również na polecenie sędziego grodzkiego wciągnąć skazanych, co do których nie można wykonać kary, zwłaszcza w wypadku, gdy miejsce ich pobytu jest nieznane; wpis nastąpi dopiero po zakreśleniu sprawy w repertorjum "Kg" (§ 324).
Kierownik sądu może zarządzić prowadzenie wspólnego skorowidza dla wszystkich lub niektórych wydziałów (oddziałów) sądu i sędziów śledczych.
Skorowidz poszukiwanych można założyć na okres dłuższy ponad rok.
Odpowiednie zarządzenia co do sposobu corocznej kontroli spraw wyda kierownik sądu, w którym prowadzi się wspólny skorowidz (§ 318 ust. 2).
Księgę można założyć na okres dłuższy ponad rok.
Dowód wysłania lub pokwitowanie przechowuje biuro podawczo - wykonawcze. Potwierdzenie odbioru może nastąpić także w rubryce 14 księgi.
Sprawę, w której jest kilku oskarżonych, uważa się za załatwioną w repertorjum, gdy załatwienie dotyczy wszystkich oskarżonych.
Zakreślenie, które nie było uzasadnione, należy usunąć.
Sprawę rozstrzygniętą wyrokiem zaocznym zakreśla się dopiero po odrzuceniu sprzeciwu lub upływie terminu do jego wniesienia.
Jeżeli nastąpi podjęcie postępowania, należy sprawę wpisać do repertorjum i skorowidza jak sprawę nową; czas trwania postępowania liczy się od daty nowego wpisu.
Gdyby następnie przystąpiono do wykonania kary, należy sprawę wpisać w myśl § 337 pkt. 2.
W rubryce "uwagi" należy uczynić wzmiankę o wznowieniu, powołując dawną sygnaturę sprawy.
W dawnem repertorjum należy również w "uwagach" uczynić wzmiankę o wznowieniu, powołując nową sygnaturę sprawy.
Uwidocznienie odbywa się przez wypisanie obok siebie w chronologicznej kolejności numerów spraw z oznaczeniem roku, przyczem pomija się sprawy załatwione, w których nie wykonano kary. Wpisy uskutecznia się nadal w dawnem repertorjum. W razie załatwienia sprawy należy odnośny numer przekreślić.
Przeniesienie polega na wpisie spraw w porządku chronologicznym z zachowaniem dawnych numerów, przyczem sprawy z poszczególnych lat należy oddzielić od siebie oznaczeniem roku. Przeniesienie stosuje się odpowiednio do spraw wpisanych do repertorjum "Kg", w których nie wykonano kary (§ 329). Sprawy te wpisać należy osobno pod oznaczeniem "kary niewykonane", przenosząc jedynie nazwiska tych oskarżonych, co do których kary nie wykonano, oraz wypełniając w repertorjum "Kg" jedynie rubryki 1 - 5 oraz rubryki odnoszące się do daty i treści orzeczenia ulegającego wykonaniu.
Prawidłowość dokonywanych wpisów należy sprawdzić wyrywkowo na podstawie poszczególnych akt.