Regulamin procesowy, obowiązujący w sporach, wytoczonych przed sędzią rozjemcą, ustanowionym na zasadzie konwencji polsko-francuskiej z dnia 6 lutego 1922 r. dotyczącej majątków, praw i udziałów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.92.721

Akt utracił moc

Wersja od: 29 grudnia 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH

z dnia 13 grudnia 1930 r.

o regulaminie procesowym, obowiązującym w sporach, wytoczonych przed sędzią rozjemcą, ustanowionym na zasadzie konwencji polsko - francuskiej z dnia 6 lutego 1922 r. dotyczącej majątków, praw i udziałów.

Na mocy art. 3 ustawy z dnia 12 maja 1922 r. (Dz. U. R. P. z 1922 r. Nr. 71, poz. 634) w przedmiocie ratyfikacji konwencji bilateralnej polsko-francuskiej, podpisanej w Paryżu dnia 6 lutego 1922 r., zarządzam co następuje:

§ 1. W sporach wytaczanych przed sędzią rozjemcą, ustanowionym na zasadzie konwencji polsko-francuskiej z dnia 6 lutego 1922 r., dotyczącej majątków, praw i udziałów (Dz. U. R. P. z 1924 r. Nr. 16, poz. 149), strony winny stosować się do przepisów regulaminu procesowego, wydanego przez sędziego rozjemcę dnia 29 czerwca 1925 r. i stanowiącego załącznik do rozporządzenia niniejszego.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

REGULAMIN PROCESOWY

wydany przez sędziego rozjemcę mianowanego przez Rząd Republiki Francuskiej i Rząd Rzeczypospolitej Polskiej dla rozstrzygania ewentualnych sporów w zakresie interpretacji konwencji dotyczącej majątków, praw i udziałów, zawartej przez dwa Rządy dn. 6 lutego 1922 r.

1.

Wszelki spór będzie przedstawiony sędziemu rozjemcy na piśmie, podaniem, zawierającem opisanie stanu faktycznego, uzasadniającego je, wraz z wywodem prawnym i konkluzjami.

Podanie to winno być zredagowane w jeżyku francuskim.

Winno ono być przesłane sędziemu rozjemcy. Kopja podania wraz z dokumentami, przedstawionemi celem jego poparcia, winna być przesłana stronie pozwanej.

2.

W terminie miesięcznym od daty przedstawienia podania strona pozwana winna przedstawić na piśmie swą odpowiedź, zawierającą opisanie stanu faktycznego i wywodu prawnego konkluzjami, które mogą być wzajemne.

Postanowienia zawarte w alinéa 2, 3 i 4 artykułu poprzedniego stosują się do odpowiedzi.

3.

Strona powodowa może przedstawić replikę, a strona pozwana może przedstawić duplikę w terminach i w formie przewidzianej w artykułach poprzednich.

4.

Po wymianie konkluzji sędzia rozjemca ustali, o ile uzna za potrzebne, datę w której odbędzie się rozprawa.

Strony mają prawo dać się zastąpić przez pełnomocników i doradców oraz korzystać z ich pomocy.

5.

Sędzia rozjemca będzie mógł w każdym stanie sprawy zarządzić dowód ze świadków lub ekspertyzę.

Zarządzenia dochodzeń i ekspertyzy winny określać fakty, które mają być stwierdzone przez świadków i pytania, na które mają odpowiedzieć eksperci; powinny one zawierać zasady postępowania, obowiązujące strony.

6.

Sędzia rozjemca może, bądź z urzędu, bądź na żądanie jednej ze stron przedłużać terminy ustalone przez niniejszy regulamin.

7.

Sędzia rozjemca wyda orzeczenie w formie, jaką uzna za stosowną.

W każdym stanie sprawy będzie on mógł zarządzić środki zabezpieczające, jeżeli środki te będą mu się wydawały potrzebne lub wskazane.

Orzeczenia i zarządzenia sędziego rozjemcy będą notyfikowane stronom i komunikowane Rządowi Republiki Francuskiej i Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej.

8.

Wszelkie wypadki nieprzewidziane niniejszym regulaminem będą rozstrzygane przez sędziego rozjemcę.

Amsterdam, dnia 29 czerwca 1925 roku.