Regulamin Komitetów Likwidacyjnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.107.704

Akt utracił moc

Wersja od: 22 listopada 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZESA GŁÓWNEGO URZĘDU LIKWIDACYJNEGO

z dnia 22 listopada 1920 r.

w przedmiocie regulaminu Komitetów Likwidacyjnych.

Art.  1.

W wykonaniu ustawy z dn. 15 lipca 1920 r. (Dz. Ust. 1920 r. № 70, poz. 467) tworzą się dwa Komitety Likwidacyjne, jeden z siedzibą w Warszawie i drugi w Poznaniu.

Art.  2.

Przewodniczącym Komitetu Likwidacyjnego w Warszawie jest Prezes Głównego Urzędu Likwidacyjnego, w Poznaniu - Komisarz Głównego Urzędu Likwidacyjnego. Zastępców przewodniczących komitetów likwidacyjnych wyznacza Prezes Głównego Urzędu Likwidacyjnego.

Art.  3.

W skład Komitetu Likwidacyjnego w Warszawie wchodzą: delegat Ministerstwa Spraw Zagranicznych, delegat Prokuratorji Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej lub ich zastępcy, oraz w każdym danym wypadku delegat lub jego zastępca Ministerstwa, do właściwości którego należy likwidowany majątek, prawo lub interes, oraz delegat lub jego zastępca Głównego Urzędu Ziemskiego, o ile objekt likwidacji stanowi nieruchomość ziemska.

Delegatów swoich oraz ich zastępców Ministrowie, względnie Prezesowie, wyznaczają do Komitetu Likwidacyjnego, jako stałych członków tegoż Komitetu, zgóry przesyłając zawiadomienie ze wskazaniem imienia i nazwiska delegata i zastępcy Prezesowi Głównego Urzędu Likwidacyjnego.

Art.  4.

W skład Komitetu Likwidacyjnego w Poznaniu wchodzą: delegat Ministerstwa Spraw Zagranicznych, delegat Prokuratorji Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej lub ich zastępcy, oraz w każdym danym wypadku delegat lub zastępca Ministerstwa, do właściwości którego należy likwidowany majątek, prawo lub interes, w dziedzinach podległych ogólnym władzom centralnym. Delegatów i zastępców mianuje odpowiednie Ministerstwo, jako stałego członku Komitetu Likwidacyjnego.

W dziedzinach niepodległych ogólnym władzom centralnym wchodzi delegat lub zastępca odpowiedniego departamentu Ministerstwa b. Dzielnicy Pruskiej, mianowany przez Ministra b. Dzielnicy Pruskiej w charakterze stałego członka Komitetu Likwidacyjnego.

We wszystkich sprawach, dotyczących likwidacji nieruchomości ziemskich do Komitetu Likwidacyjnego, wchodzi delegat względnie zastępca Głównego Urzędu Ziemskiego wyznaczeni przez Prezesa tegoż Urzędu.

Art.  5.

Komitety Likwidacyjne nie posiadają osobnej kancelarji; sprawy są załatwiane przez personel Głównego Urzędu Likwidacyjnego, względnie Poznańskiego Komisarjatu Głównego Urzędu Likwidacyjnego.

Art.  6.

Sprawami Komitetu Likwidacyjnego kieruje przewodniczący Komitetu - względnie jego zastępca, on też wyznacza terminy posiedzeń nadzwyczajnych Komitetu Likwidacyjnego oraz porządek obrad.

Art.  7.

Komitet Likwidacyjny, w wypadkach, kiedy to uzna za potrzebne ma prawo powoływać rzeczoznawców, określając wynagrodzenie ich w myśl art. 8 niniejszego regulaminu.

Art.  8.

Żądanie wynagrodzenia ze strony rzeczoznawców winno być zgłoszone jednocześnie ze złożeniem opinji ich Komitetowi; Likwidacyjnemu.

Komitet Likwidacyjny określa wysokość wynagrodzenia rzeczoznawców, jakoteż stanowi o zwrocie kosztów podróży w wypadkach, gdy rzeczoznawcy delegowani są poza obręb miejscowości, w której mieszkają.

Art.  9.

Komitet Likwidacyjny ustala zasady, na których opiera szacunek majątków, praw i interesów, podlegających likwidacji i stosownie do tych zasad rzeczoznawcy, uwzględniając ewentualnie ocenę przedłożoną przez wywłaszczonego, a popartą odpowiedniemi dowodami, taksują dany majątek, prawo lub interes.

Art.  10.

Ostateczne określenie wartości likwidowanego majątku, prawa lub interesu, na zasadzie posiadanych w tym względzie danych, należy do kompetencji Komitetu Likwidacyjnego.

Art.  11.

Pierwsze posiedzenie organizacyjne Komitetów Likwidacyjnych w Warszawie i Poznaniu odbywa się na wezwanie przewodniczącego względnie jego zastępcy, z udziałem delegatów stałych lub ich zastępców wszystkich Ministerstw, Prokuratorji Generalnej oraz Głównego Urzędu Ziemskiego, względnie departamentów, Ministerstwa b. Dzielnicy Pruskiej.

Art.  12.

Na pierwszem posiedzeniu Komitet Likwidacyjny ustala terminy posiedzeń Komitetu Likwidacyjnego, sposoby prowadzenia spraw, określa terminy, w których poszczególne Ministerstwa mają dać odpowiedzi, - wymagane w myśl art. 15 niniejszego regulaminu.

Art.  13.

Do zakresu działania Komitetu Likwidacyjnego należy:

1) kwalifikowanie do likwidacji majątków, praw i interesów, podległych likwidacji na mocy postanowień traktatu pokoju, podpisanego w Wersalu dnia 28. VI. 1919 r.: a) zarejestrowanych w myśl ustawy z dnia 4.III. 1920 r. "o rejestracji i zabezpieczeniu majątków niemieckich"; b) będących w ewidencji poszczególnych Ministerstw lub Urzędów; c) będących w ewidencji Komitetu Likwidacyjnego.

2) decyzja o sposobach prowadzenia likwidacji w myśl art. 2 ustawy z dn. 15. VII. 1920 r.

3) przeprowadzenie likwidacji majątków, praw i interesów,

4) zwalnianie majątków, praw i interesów od likwidacji, oraz

5) wydawanie wszelkich zarządzań związanych z likwidacją.

Uchwałę swą co do sposobu przeprowadzenia likwidacji Komitet Likwidacyjny władny jest zmieniać dowolnie w toku postępowania aż do wydania uchwały zatwierdzającej zbycie, względnie do wydania uchwały o przejściu prawa własności na Państwo.

Art.  14.

Komitet Likwidacyjny decyduje, jakie majątki, prawa lub interesy, zakwalifikowane do likwidacji, mają być zbyte przez właścicieli w drodze dobrowolnej umowy, jakie z nich mają być zatrzymane na rzecz Państwa i jakie wreszcie podlegają likwidacji w drodze zarządzenia sprzedaży przymusowej, na zasadach przepisów dodatkowych w myśl art. 13 ustawy z dn. 15. VII. 1920 r.

Art.  15.

Dla powzięcia ostatecznej decyzji o sposobie likwidacji w myśl poprzedniego artykułu, Komitety Likwidacyjne, na jednem z pierwszych swych posiedzeń segregują posiadany, a wyszczególniony w art. 13 p. 1 niniejszego regulaminu materjał dla przesłania do właściwych Ministerstw i Głównego Urzędu Ziemskiego w myśl art. 11 ustawy z dn. 4. III 1920 r. Dz. P. № 25 poz. 153 (o rejestracji i zabezpieczeniu majątków niemieckich) wg. kompetencji.

Jednocześnie z przesłaniem aktów Komitet Likwidacyjny wyznacza dla Ministerstw, Głównego Urzędu Ziemskiego względnie Departamentów terminy, w których te mają /głosić do Komitetu Likwidacyjnego za zwrotem akt sprawy, wnioski swe co do sposobów likwidacji oraz warunków, jakim winien odpowiadać nowonabywca w razie postawienia wniosku o zakwalifikowaniu rnajątku, prawa lub interesu, do zlikwidowania w drodze zbycia przez właściciela.

Wnioski swe co do likwidacji poszczególnych majątków, praw tub interesów właściwe Ministerstwo przekazuje Komitetowi Likwidacyjnemu, po uprzedniem porozumieniu się z Ministerstwem Skarbu. Na posiedzeniu organizacyjnem Komitet Likwidacyjny oznaczy termin, w jakim Ministerstwo Skarbu będzie winno zgłosić swą odpowiedź.

Przy wniosku o zatrzymaniu przedmiotu na rzecz Państwa winne być otwarte w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu odpowiednie kredyty, o czem odnośne Ministerstwo względnie Główny Urząd Ziemski zawiadamia Komitet Likwidacyjny jednocześnie za zgłoszeniem wniosku o zatrzymaniu objektu na rzecz Państwa.

Art.  16.

Po otrzymaniu w oznaczonym terminie akt odnośnych spraw, oraz wniosków w myśl poprzedniego artykułu Komitet Likwidacyjny poweźmie decyzję o sposobie przeprowadzenia likwidacji majątku, prawa lub interesu, o czem ogłasza w Monitorze Polskim, względnie Dzienniku Urzędowym Ministerstwa b. Dzielnicy Pruskiej (imię i nazwisko właściciela, przedmiot i sposób likwidacji) oraz zawiadamia likwidowanego w trybie i terminie, które określi rozporządzenie wykonawcze do ustawy z dn. 15. VII. 1920 r.

Art.  17.

W wypadkach nieotrzymania w terminie wyznaczonym w myśl art. 15 niniejszego regulaminu, danych wymaganych przepisami tegoż art. regulaminu, Komitet Likwidacyjny władny jest na wniosek przewodniczącego powziąć decyzję co do sposobu likwidacji uważając, iż niezgłoszenie przez odnośne Ministerstwo względnie departament odpowiednich danych, pozostawia Komitetowi Likwidacyjnemu w danym wypadku wolną ręką.

Art.  18.

W wypadkach likwidacji drogą zbycia majątku przez właściciela Komitet Likwidacyjna stwierdza, że umowa zbycia odpowiada warunkom postawionym przez Komitet Likwidacyjny w myśl art. 7 ustawy z dn. 15. VII. 1920 r. poczem dopiero umowa nabywa mocy obowiązującej lub stwierdza, że warunki przepisane nie zostały dokonane i wtenczas umowa staje się nieważną.":

Art.  19.

Komitet Likwidacyjny w wypadkach zatrzymania majątku, prawa lub interesu na rzecz Państwa, oznacza wartość jego przy udziale rzeczoznawców, uwzględniając uzasadnione zgłoszenia właściciela likwidowanego majątku.

Art.  20.

Dla prawomocności uchwał Komitetu Likwidacyjnego niezbędną jest obecność, trzech członków Komitetu, w tej liczbie przewodniczącego lub jego zastępcy i przedstawiciela właściwego Ministerstwa.

Art.  21.

Decyzje Komitetu Likwidacyjnego zapadają zwyczajną większością głosów, przy równości głosów, przeważa głos przewodniczącego.

Jeżeli przy głosowaniu o wysokości sum pieniężnych, na jakie ustalić wypada wartość przedmiotu lub wartość obciążającego prawa rzeczowego, zdania są rozbieżne, należy: a) jeżeli 2 z 4 głosów wypada na jedną sumę, a na 2 inne sumy po 1 głosie - uznać za miarodajną sumę, która uzyskała 2 głosy, b) o ile głosowanie dało A różne sumy, miarodajną będzie ta z dwóch środkowych sum, która jest najbliższą sumy, za którą głosował przewodniczący.

Art.  22.

Wszelkie postanowienia i uchwały Komitetu Likwidacyjnego winne być zapisywane do specjalnej księgi protokułów, odpowiednio uwierzytelnionej i są podpisane przez przewodniczącego i wszystkich głosujących członków Komitetu Likwidacyjnego.

Sprostowanie

W № 107 Dziennika Ustaw poz. 704, w nagłówku rozporządzenia Prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego w przedmiocie regulaminu Komitetów Likwidacyjnych opuszczono: "(uchwalonego przez Radę Ministrów w dniu 28 października 1920 r.)".