Część 3 - POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE - Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego, Światowa Konwencja Pocztowa oraz Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych. Pekin.1999.09.15.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.123.1149

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2001 r.

CZĘŚĆ  TRZECIA

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  62

Obowiązek zapewnienia usługi paczek pocztowych

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 10 ustęp 1, kraje, które przed wejściem w życie niniejszej Konwencji nie były stronami Porozumienia o paczkach pocztowych, nie są zobowiązane zapewniać usługi paczek pocztowych.

Artykuł  63

Zobowiązania dotyczące środków karnych

1. Rządy krajów członkowskich zobowiązują się do podjęcia lub zaproponowania swym władzom ustawodawczym środków niezbędnych do:

1.1 karania za fałszowanie znaczków pocztowych, nawet wycofanych z obiegu, oraz międzynarodowych kuponów na odpowiedź;

1.2 karania za używanie lub wprowadzanie do obiegu:

1.2.1 sfałszowanych znaczków pocztowych (nawet wycofanych z obiegu) lub znaczków używanych, jak również podrobionych lub używanych już odcisków maszyn do frankowania albo nadruków pras drukarskich;

1.2.2 sfałszowanych międzynarodowych kuponów na odpowiedź;

1.3 zakazania i ścigania wszelkiej oszukańczej działalności w zakresie produkcji i wprowadzania do obiegu nalepek i stempli używanych w służbie pocztowej, sfałszowanych lub podrabianych w ten sposób, aby mogły być wzięte omyłkowo za nalepki i stemple wprowadzone do obiegu przez administrację pocztową jednego z krajów członkowskich;

1.4 zapobiegania umieszczaniu i w danym przypadku karania za umieszczenie w przesyłkach pocztowych narkotyków i substancji psychotropowych, jak również materiałów wybuchowych, łatwo palnych lub innych substancji niebezpiecznych, których umieszczenie w przesyłkach nie byłoby wyraźnie dozwolone przez Konwencję;

1.5 zapobiegania umieszczaniu i karania za umieszczenie w przesyłkach pocztowych przedmiotów o charakterze pedofilskim lub pornograficznym przedstawiających dzieci.

Artykuł  64

Tryb zatwierdzania propozycji dotyczących Konwencji i Regulaminów

1. W celu nabrania mocy prawnej propozycje przedłożone Kongresowi a dotyczące niniejszej Konwencji muszą uzyskać poparcie większości krajów członkowskich obecnych i głosujących. Co najmniej połowa krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie musi być obecna w czasie głosowania.

2. W celu nabrania mocy prawnej propozycje odnoszące się do Regulaminu poczty listowej i Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych muszą uzyskać poparcie większości członków Rady Eksploatacji Pocztowej (Rady do spraw Operacji Pocztowych).

3. W celu nabrania mocy prawnej propozycje zgłoszone między dwoma Kongresami a dotyczące niniejszej Konwencji i jej Protokołu końcowego muszą uzyskać:

3.1 dwie trzecie głosów, przy czym przynajmniej połowa krajów członkowskich Związku powinna odpowiedzieć na konsultacje, jeśli chodzi o zmiany;

3.2 większość głosów, jeśli chodzi o interpretację postanowień.

4. Pomimo postanowień przewidzianych w ustępie 3 punkt 1 każdy kraj członkowski, którego ustawodawstwo krajowe jest jeszcze niezgodne z proponowaną zmianą, ma prawo w terminie dziewięćdziesięciu dni, licząc od daty notyfikacji zmiany, powiadomić na piśmie Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego o niemożności przyjęcia tej zmiany.

Artykuł  65

Wejście w życie i okres obowiązywania Konwencji

1. Niniejsza Konwencja wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. i pozostanie w mocy aż do wejścia w życie Aktów następnego Kongresu.

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów krajów członkowskich podpisali niniejszą Konwencję w jednym egzemplarzu, który został złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia tej Konwencji będzie doręczona każdej stronie przez Rząd kraju, w którym odbył się Kongres.

Sporządzono w Pekinie dnia 15 września 1999 r.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY ŚWIATOWEJ KONWENCJI POCZTOWEJ

W chwili przystąpienia do podpisywania Światowej Konwencji Pocztowej, sporządzonej w dniu dzisiejszym, niżej podpisani Pełnomocnicy uzgodnili, co następuje:

Artykuł  I

Przynależność przesyłek pocztowych

1. Artykułu 3 nie stosuje się w krajach: Antigua i Barbuda, Australia, Bahrajn, Barbados, Belize, Botswana, Brunei Darussalam, Kanada, Hongkong (Chiny), Dominika, Egipt, Fidżi, Gambia, Ghana, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Terytoria Zamorskie zależne od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grenada, Gujana, Irlandia, Jamajka, Kenia, Kiribati, Kuwejt, Lesotho, Malezja, Malawi, Mauritius, Nauru, Nigeria, Nowa Zelandia, Uganda, Papua-Nowa Gwinea, Saint-Christopher i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Wyspy Salomona, Samoa Zachodnie, Seszele, Sierra Leone, Singapur, Królestwo Suazi, Tanzania, Trynidad i Tobago, Tuvalu, Vanuatu, Zambia i Zimbabwe.

2. Artykułu 3 nie stosuje się również do Danii, której ustawodawstwo nie zezwala na wycofanie lub zmianę adresu przesyłek listowych na życzenie nadawcy, gdy adresat został poinformowany o nadejściu przesyłki pod jego adresem.

Artykuł  II

Opłaty

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 7 ustęp 5 administracja pocztowa Kanady jest upoważniona do pobierania opłat pocztowych innych niż przewidziane w Regulaminach, jeśli takie opłaty są zgodne z ustawodawstwem tego kraju.

Artykuł  III

Wyjątki od zwolnienia od opłat pocztowych druków dla ociemniałych (cekogramów)

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 8 ustęp 4 administracje pocztowe Saint Vincent i Grenadyn oraz Turcji, które nie zwalniają druków dla ociemniałych (cekogramów) z opłat pocztowych w swoim obrocie krajowym, mogą pobierać opłaty pocztowe i opłaty za usługi specjalne, jednakże nie wyższe niż w ich obrocie krajowym.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 8 ustęp 4 administracje pocztowe Niemiec, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Austrii, Kanady, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Japonii oraz Szwajcarii mogą pobierać opłaty za usługi specjalne, stosowane w ich obrocie krajowym, w odniesieniu do druków dla ociemniałych (cekogramów).

Artykuł  IV

Usługi podstawowe

1. Pomimo postanowień artykułu 10 Australia nie zgadza się z rozszerzeniem usług podstawowych na paczki pocztowe.

Artykuł  V

Pakieciki

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 10 Konwencji administracja pocztowa Arabii Saudyjskiej ma prawo nie przyjmować pakiecików o masie większej niż 1 kilogram.

Artykuł  VI

Druki. Maksymalna masa

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 10 ustęp 4 punkt 2 administracje pocztowe Kanady oraz Irlandii są upoważnione do ograniczenia do 2 kilogramów maksymalnej masy druków w ruchu nadchodzącym i wychodzącym.

Artykuł  VII

Świadczenie usługi paczek pocztowych

1. Łotwa i Norwegia zastrzegają sobie prawo świadczenia usługi paczek pocztowych bądź zgodnie z postanowieniami Konwencji, bądź w przypadku paczek wychodzących i po zawarciu dwustronnego porozumienia, wykorzystując każdy inny sposób korzystniejszy dla ich klientów.

Artykuł  VIII

Paczki. Maksymalna masa

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 10 ustęp 6 administracja pocztowa Kanady upoważniona jest do ograniczenia do 30 kilogramów maksymalnej masy nadchodzących i wysyłanych paczek.

Artykuł  IX

Maksymalne limity dla przesyłek z podaną wartością

1. Szwecja zastrzega sobie prawo ograniczenia wartości zawartości przesyłek poleconych i listowych przesyłek z podaną wartością, jak również paczek z podaną wartością lub bez podanej wartości przeznaczonych do Szwecji, zgodnie z maksymalnymi limitami podanymi w poniższej tablicy:

1°	Nadchodzące przesyłki listowe
		Maksymalna wartość handlowa zawartości	Maksymalna wartość deklarowana	Maksymalne odszkodowanie
	Przesyłki polecone	500 SDR (DTS)	-	30 SDR (DTS) [worki M: 150 SDR (DTS)]
	Przesyłki z podaną wartością	4.000 SDR (DTS)	4.000 SDR (DTS)	4.000 SDR (DTS)
2°	Nadchodzące paczki
	Paczki bez podanej wartości	4.500 SDR (DTS)	-	40 SDR (DTS) za paczkę + 4,50 SDR (DTS) za kilogram
	Paczki z podaną wartością	4.500 SDR (DTS)	4.500 SDR (DTS)	4.500 SDR (DTS)

Ograniczenia tego nie można obejść poprzez złożenie częściowej deklaracji wartości przekraczającej 4.000 SDR (DTS) (dla przesyłek listowych) i 4.500 SDR (DTS) (dla paczek pocztowych). Żadne inne ograniczenie nie jest narzucone, jeśli chodzi o rodzaj zawartości przesyłek poleconych i przesyłek z podaną wartością. Przesyłki, których wartość przekracza te limity, będą zwracane do urzędu nadania.

Artykuł  X

Potwierdzenie odbioru

1. Administracja pocztowa Kanady ma prawo nie stosować postanowień artykułu 18 w odniesieniu do paczek, ze względu na to, że nie oferuje usługi potwierdzenia odbioru dla paczek w swoim obrocie krajowym.

Artykuł  XI

Usługa międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 21 ustęp 1 administracja pocztowa Wietnamu nie przyjmuje obowiązku zapewnienia usługi zwrotu przesyłek CCRI (IBRS).

Artykuł  XII

Zakazy (poczta listowa)

1. Wyjątkowo administracje pocztowe Libanu i Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej nie przyjmują przesyłek poleconych zawierających monety lub banknoty, lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, lub czeki podróżne, lub platynę, złoto albo srebro, w wyrobach lub nie, kamienie szlachetne, klejnoty i inne przedmioty wartościowe. Nie są one zobowiązane do ścisłego przestrzegania postanowień Regulaminu poczty listowej w odniesieniu do odpowiedzialności w przypadkach ograbienia lub uszkodzenia przesyłek poleconych bądź gdy przesyłki zawierają przedmioty wykonane ze szkła lub przedmioty łamliwe.

2. Wyjątkowo administracje pocztowe Arabii Saudyjskiej, Boliwii, Chińskiej Republiki Ludowej, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hongkongu, Iraku, Nepalu, Pakistanu, Sudanu oraz Wietnamu, nie przyjmują przesyłek poleconych zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, w wyrobach lub nie, kamienie szlachetne, klejnoty i inne przedmioty wartościowe.

3. Administracja pocztowa Myanmaru zastrzega sobie prawo nieprzyjmowania przesyłek z podaną wartością zawierających wartościowe przedmioty wymienione w artykule 25 ustęp 5, ponieważ ustawodawstwo krajowe nie zezwala na przyjęcie takich przesyłek.

4. Administracja pocztowa Nepalu nie przyjmuje przesyłek poleconych lub z podaną wartością zawierających walutę lub monety, z wyjątkiem przypadków, gdy zawarto specjalne porozumienie w tej sprawie.

5. Administracja pocztowa Uzbekistanu nie przyjmuje przesyłek poleconych lub przesyłek z podaną wartością zawierających monety, banknoty, czeki, znaczki pocztowe lub walutę obcą i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia bądź uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

6. Administracja pocztowa Iranu nie przyjmuje przesyłek zawierających przedmioty niezgodne z religią islamską.

7. Administracja pocztowa Filipin zastrzega sobie prawo nieprzyjmowania przesyłek listowych (zwykłych, poleconych lub z podaną wartością) zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, w wyrobach lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe.

8. Administracja pocztowa Australii nie przyjmuje żadnej przesyłki pocztowej zawierającej sztabki metali lub banknoty. Ponadto nie przyjmuje ona przesyłek poleconych przeznaczonych do Australii ani przesyłek wysyłanych w tranzycie otwartym, zawierających przedmioty wartościowe, takie jak klejnoty, metale szlachetne, kamienie szlachetne lub półszlachetne, papiery wartościowe, monety lub inne formy zbywalnych instrumentów finansowych. Uchyla się ona od wszelkiej odpowiedzialności, jeśli chodzi o przesyłki nadane z naruszeniem niniejszego zastrzeżenia.

9. Administracja pocztowa Chińskiej Republiki Ludowej, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hongkongu, nie przyjmuje przesyłek z podaną wartością zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela lub czeki podróżne, zgodnie z jej wewnętrznymi przepisami.

10. Administracje pocztowe Łotwy i Mongolii zastrzegają sobie prawo nieprzyjmowania przesyłek zwykłych, poleconych lub z podaną wartością zawierających monety, banknoty, wartości na okaziciela i czeki podróżne, ze względu na to, że ich krajowe przepisy sprzeciwiają się temu.

11. Administracja pocztowa Brazylii zastrzega sobie prawo nieprzyjmowania przesyłek zwykłych, poleconych lub z podaną wartością zawierających monety, będące w obiegu banknoty i jakiekolwiek walory płatne na okaziciela.

12. Administracja pocztowa Wietnamu zastrzega sobie prawo nieprzyjmowania listów zawierających przedmioty i towary.

Artykuł  XIII

Zakazy (paczki pocztowe)

1. Administracje pocztowe Kanady, Myanmaru i Zambii mają prawo nie przyjmować paczek z podaną wartością, zawierających wartościowe przedmioty wymienione w artykule 25 ustęp 5 punkt 2, ze względu na to, że ich krajowe przepisy sprzeciwiają się temu.

2. Wyjątkowo administracje pocztowe Libanu i Sudanu nie przyjmują paczek zawierających monety, banknoty lub jakiekolwiek walory na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, w wyrobach lub nie, kamienie szlachetne i inne przedmioty wartościowe albo takich, które zawierają płyny i składniki łatwo przechodzące w stan płynny, albo przedmioty ze szkła lub podobne, albo przedmioty łamliwe. Nie są one związane odnoszącymi się do tego postanowieniami Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych.

3. Administracja pocztowa Brazylii ma prawo nie przyjmować paczek z podaną wartością zawierających monety i będące w obiegu banknoty, jak również jakiekolwiek walory na okaziciela, ze względu na to, że jej krajowe przepisy sprzeciwiają się temu.

4. Administracja pocztowa Ghany ma prawo nie przyjmować paczek z podaną wartością zawierających monety i banknoty będące w obiegu, ze względu na to, że jej krajowe przepisy sprzeciwiają się temu.

5. Poza przedmiotami podanymi w artykule 25 administracja pocztowa Arabii Saudyjskiej nie przyjmuje paczek zawierających monety, banknoty lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, w wyrobach lub nie, kamienie szlachetne, klejnoty i inne przedmioty wartościowe. Nie przyjmuje także paczek zawierających wszelkiego rodzaju lekarstwa, chyba że towarzyszy im recepta lekarska pochodząca od kompetentnej władzy oficjalnej, produkty przeznaczone do gaszenia ognia, płynne substancje chemiczne lub przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

6. Poza przedmiotami podanymi w artykule 25 administracja pocztowa Omanu nie przyjmuje paczek zawierających:

6.1 wszelkiego rodzaju lekarstwa, chyba że towarzyszy im recepta lekarska pochodząca od kompetentnej władzy oficjalnej;

6.2 produkty przeznaczone do gaszenia ognia i płynne substancje chemiczne;

6.3 przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

7. Poza przedmiotami podanymi w artykule 25 administracja pocztowa Iranu nie przyjmuje paczek zawierających przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

8. Administracja pocztowa Filipin ma prawo nie przyjmować paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, w wyrobach lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe, albo takich, które zawierają płyny i składniki łatwo przechodzące w stan płynny albo przedmioty ze szkła lub podobne, albo przedmioty łamliwe.

9. Administracja pocztowa Australii nie przyjmuje żadnej przesyłki pocztowej zawierającej sztabki metali lub banknoty.

10. Administracja pocztowa Chińskiej Republiki Ludowej nie przyjmuje paczek zwykłych zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, w wyrobach lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe. Poza tym, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hongkongu, nie są także przyjmowane paczki z podaną wartością zawierające monety, walutę, walory płatne na okaziciela lub czeki podróżne.

11. Administracja pocztowa Mongolii zastrzega sobie prawo nieprzyjmowania, zgodnie z jej krajowymi przepisami, paczek zawierających monety, banknoty, walory na okaziciela i czeki podróżne.

12. Administracja pocztowa Łotwy nie przyjmuje paczek zwykłych ani paczek z podaną wartością zawierających monety, banknoty, jakiekolwiek walory (czeki) na okaziciela lub waluty obce i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia dotyczącego takich przesyłek.

Artykuł  XIV

Przedmioty podlegające opłatom celnym

1. Powołując się na postanowienia artykułu 25, administracje pocztowe następujących krajów nie przyjmują przesyłek z podaną wartością zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym: Bangladesz i Salwador.

2. Powołując się na postanowienia artykułu 25, administracje pocztowe następujących krajów nie przyjmują listów zwykłych i poleconych zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym: Afganistan, Albania, Azerbejdżan, Białoruś, Kambodża, Chile, Kolumbia, Kuba, Salwador, Estonia, Włochy, Łotwa, Nepal, Uzbekistan, Peru, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, San Marino, Turkmenistan, Ukraina i Wenezuela.

3. Powołując się na postanowienia artykułu 25, administracje pocztowe następujących krajów nie przyjmują listów zwykłych zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym: Benin, Burkina Faso, Wybrzeże Kości Słoniowej, Dżibuti, Mali, Mauretania i Wietnam.

4. Pomimo postanowień przewidzianych w ustępach od 1 do 3 w każdym przypadku przyjmuje się przesyłki z zawartością surowicy, szczepionek, jak również przesyłki z trudno dostępnymi, pilnie potrzebnymi lekarstwami.

Artykuł  XV

Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu

1. Postanowienia artykułu 29 nie mają zastosowania do następujących krajów: Antigua i Barbuda, Bahamy, Bahrajn, Barbados, Belize, Botswana, Brunei Darussalam, Kanada, Hongkong (Chiny), Dominika, Fidżi, Gambia, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Terytoria Zamorskie zależne od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grenada, Gujana, Irak, Irlandia, Jamajka, Kenia, Kiribati, Kuwejt, Lesotho, Malezja, Malawi, Myanmar, Nauru, Nigeria, Nowa Zelandia, Uganda, Papua-Nowa Gwinea, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Saint Christopher i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Wyspy Salomona, Samoa Zachodnie, Seszele, Sierra Leone, Singapur, Królestwo Suazi, Tanzania, Trynidad i Tobago, Tuvalu, Vanuatu i Zambia; ich przepisy nie zezwalają na wycofanie z obiegu lub zmianę adresu przesyłek listowych na życzenie nadawcy.

2. Postanowienia artykułu 29 odnoszą się do Australii o tyle, o ile są one zgodne z ustawodawstwem tego kraju.

3. W odstępstwie od postanowień artykułu 29 ustęp 4 Salwador, Panama, Filipiny i Wenezuela mają prawo nie zwracać paczek po złożeniu przez adresata żądania dokonania ich odprawy celnej, ze względu na to, że ich ustawodawstwo celne sprzeciwia się temu.

Artykuł  XVI

Reklamacje

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 30 ustęp 4 administracje pocztowe Arabii Saudyjskiej, Republiki Zielonego Przylądka, Egiptu, Gabonu, Terytoriów Zamorskich zależnych od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grecji, Iranu, Mongolii, Myanmaru, Filipin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Sudanu, Syrii, Czadu, Ukrainy oraz Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za reklamacje dotyczące przesyłek listowych.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 30 ustęp 4 administracje pocztowe Argentyny, Austrii, Słowacji i Czech zastrzegają sobie prawo pobierania opłaty specjalnej w przypadkach, gdy po ukończeniu postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego na skutek złożonej reklamacji okazuje się, że reklamacja była nieuzasadniona.

3. Administracje pocztowe Afganistanu, Arabii Saudyjskiej, Republiki Zielonego Przylądka, Konga, Egiptu, Gabonu, Iranu, Mongolii, Myanmaru, Sudanu, Surinamu, Syrii, Ukrainy i Zambii zastrzegają sobie prawo do pobierania od swoich klientów opłaty za reklamacje paczek.

Artykuł  XVII

Opłata za przedstawienie do kontroli celnej

1. Administracja pocztowa Gabonu zastrzega sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za przedstawienie do kontroli celnej.

2. Administracje pocztowe Konga i Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za przedstawienie paczek do kontroli celnej.

Artykuł  XVIII

Odpowiedzialność administracji pocztowych

1. Administracje pocztowe Bangladeszu, Beninu, Burkina Faso, Konga, Wybrzeża Kości Słoniowej, Dżibuti, Indii, Libanu, Madagaskaru, Mali, Mauretanii, Nepalu, Nigru, Senegalu, Togo oraz Turcji są upoważnione do niestosowania artykułu 34 ustęp 1 punkt 1.1 w odniesieniu do odpowiedzialności w przypadku ograbienia lub uszkodzenia przesyłek poleconych.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 34 ustęp 1 pkt 1.1 i artykułu 35 ustęp 1 administracje pocztowe Chile, Chińskiej Republiki Ludowej, Kolumbii oraz Egiptu są odpowiedzialne tylko za zaginięcie, całkowite ograbienie lub całkowite uszkodzenie zawartości przesyłek poleconych.

3. W odstępstwie od postanowień artykułu 34 administracje pocztowe Arabii Saudyjskiej i Egiptu nie ponoszą odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia przesyłek zawierających przedmioty wymienione w artykule 25 ustęp 5.

4. Administracje pocztowe Indii i Nepalu mają prawo nie stosować postanowień artykułu 34 ustęp 1 punkt 1.1 w odniesieniu do odpowiedzialności w przypadku ograbienia lub uszkodzenia zwykłych paczek pocztowych.

Artykuł  XIX

Odszkodowanie

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 34 niżej wymienione administracje pocztowe mają prawo nie wypłacać odszkodowania za zagubione, ograbione lub uszkodzone w ich służbie paczki bez podanej wartości: Stany Zjednoczone Ameryki, Angola, Antigua i Barbuda, Australia, Bahamy, Bangladesz, Barbados, Belize, Boliwia, Botswana, Brunei Darussalam, Kanada, Dominikana, Dominika, Salwador, Fidżi, Gambia, te z Terytoriów Zamorskich zależnych od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, których krajowe przepisy sprzeciwiają się temu, Grenada, Gwatemala, Gujana, Kiribati, Lesotho, Malawi, Malta, Mauritius, Nauru, Nigeria, Papua-Nowa Gwinea, Filipiny, Saint Christopher i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Wyspy Salomona, Seszele, Sierra Leone, Królestwo Suazi, Trynidad i Tobago, Zambia i Zimbabwe.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 34 administracje pocztowe Arabii Saudyjskiej, Argentyny, Austrii, Brazylii, Chile, Grecji, Kenii, Łotwy, Meksyku, Omanu, Uzbekistanu, Kataru, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Rumunii, Turcji, Ukrainy i Wietnamu mają prawo nie wypłacać odszkodowania za zagubione, ograbione lub uszkodzone w ich służbie paczki bez podanej wartości krajom, które nie płacą takiego odszkodowania zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu.

3. W odstępstwie od postanowień artykułu 34 ustęp 8 Stany Zjednoczone Ameryki mają prawo utrzymać prawo nadawcy do odszkodowania za paczki z podaną wartością po doręczeniu adresatowi, z wyjątkiem przypadku, gdy nadawca zrzeka się swego prawa na rzecz adresata.

4. Jeżeli Stany Zjednoczone Ameryki występują jako administracja pocztowa pośrednicząca, mają prawo nie wypłacać odszkodowania innym administracjom w przypadku zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia paczek z podaną wartością przesyłanych w tranzycie otwartym lub wysyłanych w odsyłkach zamkniętych.

5. W odstępstwie od postanowień artykułu 34 administracja pocztowa Wietnamu ma prawo nie wypłacać odszkodowania za zagubione lub uszkodzone przesyłki polecone i paczki zawierające pieniądze, wartości na okaziciela, czeki podróżne, jak również złoto, srebro i kamienie szlachetne.

6. Pomimo postanowień artykułu 34 Kanada ma prawo, wobec paczek zwykłych, nie wypłacać odszkodowania, nie odpowiadać za zaginięcie, ograbienie lub całkowite albo częściowe uszkodzenie i nie zwracać nadawcy uiszczonych opłat i należności.

Artykuł  XX

Wyjątki od zasady odpowiedzialności

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 34 Arabia Saudyjska, Boliwia, Egipt, Irak, Filipiny, Demokratyczna Republika Konga, Sudan, Turcja i Jemen mają prawo nie wypłacać żadnego odszkodowania za uszkodzenie paczek pochodzących ze wszystkich krajów, a które są do nich przeznaczone, zawierających płyny i substancje łatwo przechodzące w stan płynny, przedmioty ze szkła i artykuły łatwo tłukące się lub psujące się.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 34 Arabia Saudyjska i Sudan mają prawo nie wypłacać odszkodowania za paczki zawierające przedmioty zakazane wymienione w artykule 25 ustęp 5.

Artykuł  XXI

Nieponoszenie odpowiedzialności przez administracje pocztowe

1. Administracja pocztowa Boliwii nie jest zobowiązana do przestrzegania artykułu 35 ustęp 1 w odniesieniu do utrzymania odpowiedzialności w przypadkach ograbienia lub uszkodzenia przesyłek poleconych.

2. Administracja pocztowa Nepalu ma prawo nie stosować postanowień artykułu 35 ustęp 1 punkt 4, jeśli chodzi o paczki.

Artykuł  XXII

Wypłata odszkodowania

1. Administracje pocztowe Bangladeszu, Boliwii, Gwinei, Nepalu oraz Nigerii nie są zobowiązane do przestrzegania artykułu 37 ustęp 3, jeśli chodzi o załatwienie ostatecznie sprawy w ciągu dwóch miesięcy lub poinformowanie administracji kraju nadania lub przeznaczenia, zależnie od okoliczności, że przesyłka listowa została zatrzymana, skonfiskowana lub zniszczona przez kompetentne władze ze względu na jej zawartość lub że została zajęta na mocy ustawodawstwa krajowego.

2. Administracje pocztowe Arabii Saudyjskiej, Konga, Dżibuti, Libanu oraz Madagaskaru nie są zobowiązane do przestrzegania artykułu 37 ustęp 3, jeśli chodzi o załatwienie ostatecznie reklamacji dotyczącej przesyłki listowej w ciągu dwóch miesięcy. Ponadto nie zgadzają się na zaspokojenie roszczeń osoby uprawnionej na ich rachunek przez inną administrację po upływie wyżej wymienionego terminu.

3. Administracje pocztowe Angoli, Arabii Saudyjskiej, Gwinei i Libanu nie są zobowiązane do stosowania postanowień artykułu 37 ustęp 3, jeśli chodzi o załatwienie ostatecznie reklamacji dotyczącej paczki w ciągu dwóch miesięcy. Ponadto nie zgadzają się na zaspokojenie roszczeń osoby uprawnionej na ich rachunek przez inną administrację po upływie wyżej wymienionego terminu.

4. Administracje pocztowe Nigru i Tajlandii nie są zobowiązane do przestrzegania postanowień artykułu 37 ustęp 3, jeśli chodzi o załatwienie ostatecznie reklamacji w terminie trzydziestu dni, która zostanie im przesłana faksem. Ponadto nie zgadzają się, aby inna administracja wypłaciła odszkodowanie osobie uprawnionej w ich imieniu po upływie wyżej wymienionego terminu.

5. Pomimo postanowień artykułu 37 ustęp 3 Stany Zjednoczone Ameryki i Malezja zastrzegają sobie prawo załatwiania ostatecznie reklamacji w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia ich przedstawienia, bez względu na wykorzystywane środki do ich przesyłania.

Artykuł  XXIII

Nadawanie za granicą przesyłek listowych

1. Administracje pocztowe Stanów Zjednoczonych Ameryki, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Grecji zastrzegają sobie prawo pobierania opłaty odpowiadającej kosztom opracowania od każdej z administracji pocztowej, która na mocy artykułu 43 ustęp 4 zwraca im przesyłki, początkowo niewysłane przez ich służby jako przesyłki pocztowe.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 43 ustęp 4 administracja pocztowa Kanady zastrzega sobie prawo do pobierania od administracji kraju nadania opłaty pozwalającej co najmniej pokryć koszty powstałe przy opracowaniu takich przesyłek.

3. Artykuł 43 ustęp 4 upoważnia administrację kraju przeznaczenia do żądania od administracji kraju nadania odpowiedniej zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadawanych za granicą w dużych ilościach. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo do ograniczenia takiej opłaty do kwoty odpowiadającej taryfie krajowej stosowanej dla porównywalnych przesyłek w kraju przeznaczenia.

4. Artykuł 43 ustęp 4 upoważnia administrację pocztową kraju przeznaczenia do żądania od administracji kraju nadania odpowiedniej zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadawanych za granicą w dużych ilościach. Następujące kraje zastrzegają sobie prawo do ograniczenia opłat do limitów ustalonych w Regulaminie dla przesyłek masowych: Stany Zjednoczone Ameryki, Australia, Bahamy, Barbados, Brunei Darussalam, Chińska Republika Ludowa, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Terytoria Zamorskie zależne od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grenada, Gujana, Indie, Malezja, Nepal, Nowa Zelandia, Holandia, Antyle Holenderskie i Aruba, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Singapur, Sri Lanka, Surinam i Tajlandia.

5. Pomimo zastrzeżeń przedstawionych w ustępie 4 następujące kraje zastrzegają sobie prawo do stosowania w pełni artykułu 43 Konwencji w odniesieniu do przesyłek otrzymywanych z krajów członkowskich Związku: Niemcy, Arabia Saudyjska, Argentyna, Benin, Brazylia, Burkina Faso, Kamerun, Cypr, Wybrzeże Kości Słoniowej, Egipt, Francja, Grecja, Gwinea, Izrael, Włochy, Japonia, Jordania, Liban, Mali, Maroko, Mauretania, Monako, Portugalia, Senegal, Syria i Togo.

6. W celu stosowania postanowień artykułu 43 ustęp 4 administracja pocztowa Niemiec zastrzega sobie prawo żądania od administracji pocztowej kraju nadania przesyłek opłaty w kwocie równej tej, jaką otrzymałaby od administracji pocztowej kraju, w którym znajduje się siedziba nadawcy.

Artykuł  XXIV

Opłaty końcowe (koszty końcowe)

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 49 ustęp 1 punkt 3 i artykułu 51 ustęp 1 punkt 3 administracje pocztowe Arabii Saudyjskiej, Egiptu, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Kuwejtu, Łotwy, Omanu, Kataru, Syrii i Wietnamu nie są zobowiązane płacić dodatkowej opłaty za doręczenie przesyłek poleconych wysyłanych z ich krajów.

2. Pomimo postanowień artykułu 49 ustęp 1 punkt 3 i artykułu 51 ustęp 1 punkt 3 administracje pocztowe Dżibuti, Ghany, Indii, Nepalu i Jemenu nie są zobowiązane płacić dodatkowej opłaty za doręczenie przesyłek poleconych i listowych przesyłek z podaną wartością wysyłanych z ich krajów.

3. Pomimo zastrzeżeń zgłoszonych przez kraje do artykułu 49 ustęp 1 punkt 3 i do artykułu 51 ustęp 1 punkt 3 administracja pocztowa Australii nie będzie wymagać podpisu w chwili doręczania przesyłek poleconych, za które niezapłacona jest dodatkowa opłata.

4. Wobec krajów, które zgłosiły zastrzeżenia do zobowiązań wynikających z artykułu 49 ustęp 1 punkt 3 i artykułu 51 ustęp 1 punkt 3, które przewidują dodatkową opłatę za przesyłki polecone i z podaną wartością, Stany Zjednoczone Ameryki zastrzegają sobie prawo traktowania takich przesyłek jak przesyłek zwykłych i niewypłacania odszkodowania za zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek, które mogły mieć miejsce w ich służbach.

5. Pomimo zastrzeżeń zgłoszonych w artykule XXIV Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Terytoria Zamorskie zależne od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzegają sobie prawo stosowania całkowicie postanowień zatwierdzonych przez Kongres w Pekinie dotyczących pobierania dodatkowej opłaty za doręczenie przesyłek poleconych i listowych przesyłek z podaną wartością w ich obrocie z innymi krajami.

6. Pomimo zastrzeżeń zgłoszonych w artykule XXIV ustęp 1 i 2 kraje członkowskie, których nazwy są dalej podane, zastrzegają sobie prawo stosowania, we wzajemnym obrocie z krajami sygnatariuszami tych zastrzeżeń, dodatkowej opłaty za doręczenie przesyłek poleconych przyjętej przez Kongres w Pekinie: Afryka Południowa, Austria, Bahamy, Barbados, Belize, Benin, Boliwia, Brazylia, Bułgaria, Burkina Faso, Kamerun, Kanada, Republika Zielonego Przylądka, Chile, Kostaryka, Wybrzeże Kości Słoniowej, Kuba, Dominikana, Dominika, Egipt, Salwador, Hiszpania, Estonia, Finlandia, Francja, Gabon, Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Terytoria Zamorskie zależne od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grecja, Grenada, Gwatemala, Gujana, Haiti, Honduras, Islandia, Włochy, Jamajka, Japonia, Liechtenstein, Malezja, Mali, Maroko, Mauretania, Meksyk, Mołdowa, Nikaragua, Holandia, Peru, Polska, Saint Christopher i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Senegal, Singapur, Słowacja, Sudan, Szwecja, Szwajcaria, Surinam, Czechy, Trynidad i Tobago, Tunezja, Urugwaj i Wenezuela.

7. W rezolucji C 46/1999 Kongres zobowiązuje Radę Eksploatacji Pocztowej (Radę do spraw Operacji Pocztowych) do ustalenia do 2002 r. formuły zamiany taryf wewnętrznych i/lub kosztów administracji pocztowych na stawki opłat końcowych (kosztów końcowych) i do określenia ostatecznych procentów taryf wewnętrznych stosowanych w latach 2004 i 2005. W przypadku gdy polecenie to nie zostałoby wykonane w wymaganym czasie, Niemcy zastrzegają sobie prawo określenia przez samych siebie tych procentów na lata 2004 i 2005, na mocy postanowień artykułu 48 ustęp 3, zgodnie z zasadami wymienionymi w tym artykule.

8. W rezolucji C 46/1999 Kongres zobowiązuje Radę Eksploatacji Pocztowej (Radę do spraw Operacji Pocztowych) do ustalenia do 2002 r. formuły zamiany taryf lub kosztów wewnętrznych administracji pocztowych na stawki opłat końcowych (kosztów końcowych) i do określenia ostatecznych procentów taryf wewnętrznych stosowanych w latach 2004 i 2005. Pomimo postanowień artykułu XXIV ustęp 7, w którym jeden kraj sam zastrzega sobie prawo określenia tych procentów na lata 2004 i 2005 na mocy postanowień artykułu 48 ustęp 3, w przypadku gdyby Rada Eksploatacji Pocztowej (Rada do spraw Operacji Pocztowych) nie wykonała polecenia rezolucji C 46/1999 w wymaganym czasie, Stany Zjednoczone Ameryki, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Holandia zastrzegają sobie prawo dalszego stosowania stawek opłat kosztowych (kosztów końcowych) opartych na metodzie i procentach zamiany taryf wewnętrznych na stawki opłat końcowych (kosztów końcowych) obowiązujących w latach od 2001 do 2003, chyba że zawarte zostałoby uzgodnienie przewidujące zastosowanie innych stawek opłat końcowych (kosztów końcowych), zgodnie z wzajemnym porozumieniem, lub Rada Eksploatacji Pocztowej (Rada do spraw Operacji Pocztowych) określiłaby nowe procenty taryf wewnętrznych do zastosowania w latach 2004 i 2005.

9. Administracja pocztowa Niemiec zastrzega sobie prawo do administrowania przez samą siebie środkami finansowymi wpłaconymi na Fundusz finansowania poprawy jakości usług w krajach rozwijających się, zgodnie z postanowieniami artykułu 50 ustęp 1 punkt 1.1, do chwili, gdy zostaną wprowadzone zasady i kryteria ustanowione przez Radę Eksploatacji Pocztowej (Radę do spraw Operacji Pocztowych) na temat systemu zarządzania i finansowania tego Funduszu oraz procedur funkcjonowania.

10. Stany Zjednoczone Ameryki popierają system opłat końcowych (kosztów końcowych) taki, jaki opisano w artykułach od 47 do 51. Jednak, jeśli chodzi o wymianę z członkami Światowej Organizacji Handlu, Stany Zjednoczone Ameryki zastrzegają sobie prawo stosowania tych umów dotyczących opłat końcowych (kosztów końcowych) zgodnie z postanowieniami, które zostaną przyjęte w czasie przyszłych negocjacji związanych z Ogólnym porozumieniem o handlu usługami.

11. Pomimo zastrzeżeń zgłoszonych w artykule XXIV kraje członkowskie, których nazwy są dalej podane, zastrzegają sobie prawo stosowania, we wzajemnym obrocie z krajami sygnatariuszami tych zastrzeżeń i w całości, postanowień przyjętych przez Kongres w Pekinie w zakresie opłat końcowych (kosztów końcowych): Afryka Południowa, Austria, Bahamy, Barbados, Belize, Benin, Boliwia, Brazylia, Bułgaria, Burkina Faso, Kamerun, Kanada, Chile, Kongo, Kostaryka, Wybrzeże Kości Słoniowej, Kuba, Dominikana, Dominika, Egipt, Salwador, Ekwador, Hiszpania, Estonia, Finlandia, Francja, Gabon, Grecja, Grenada, Gwatemala, Gujana, Haiti, Honduras, Włochy, Jamajka, Kenia, Liechtenstein, Mali, Maroko, Mauretania, Meksyk, Mołdowa, Nikaragua, Holandia, Peru, Polska, Portugalia, Saint Christopher i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Senegal, Słowacja, Sudan, Szwecja, Szwajcaria, Surinam, Czechy, Trynidad i Tobago, Tunezja, Urugwaj i Wenezuela.

Artykuł  XXV

Opłaty za przewóz lotniczy na liniach wewnętrznych

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 53 ustęp 3 administracje pocztowe Arabii Saudyjskiej, Bahamów, Republiki Zielonego Przylądka, Konga, Kuby, Dominikany, Salwadoru, Ekwadoru, Gabonu, Grecji, Gwatemali, Gujany, Hondurasu, Mongolii, Nepalu, Papui-Nowej Gwinei, Peru, Filipin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Wysp Salomona oraz Vanuatu zastrzegają sobie prawo do pobierania opłat za przewóz lotniczy odsyłek międzynarodowych na terenie ich krajów.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 53 ustęp 3 administracja pocztowa Myanmaru zastrzega sobie prawo do pobierania opłat za przewóz międzynarodowych odsyłek na terenie kraju, niezależnie od tego, czy są one kierowane drogą lotniczą, czy nie.

3. W odstępstwie od postanowień artykułu 53 ustęp 3 administracja pocztowa Bangladeszu zastrzega sobie prawo do pobierania opłat za przewóz międzynarodowych odsyłek na terenie kraju, niezależnie od tego, czy odsyłki te są, czy też nie są kierowane drogą lotniczą i jaka jest przebyta odległość.

4. W odstępstwie od postanowień artykułu 53 ustęp 4 i artykułu 53 ustęp 5 administracje pocztowe Stanów Zjednoczonych Ameryki, Kanady, Iranu oraz Turcji są upoważnione do pobrania, w formie ujednoliconych stawek, poniesionych kosztów za wewnętrzny transport lotniczy przesyłek otrzymywanych od wszystkich administracji pocztowych, z którymi stosują one rozliczanie opłat końcowych (kosztów końcowych) powiązane z kosztami lub taryfami krajowymi.

5. Tytułem wzajemności administracja pocztowa Omanu ma prawo pobierać od administracji pocztowych wymienionych w powyższych ustępach od 1 do 3 dodatkowe opłaty związane z przewozem lotniczym wewnątrz jej kraju za odsyłki listowe pochodzące z tych administracji, bez względu na to, czy kierowanie takich odsyłek odbywa się drogą lotniczą, czy też inną drogą.

Artykuł  XXVI

Wyjątkowe końcowe udziały lądowe

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 56 administracja pocztowa Afganistanu zastrzega sobie prawo pobierania 7,50 SDR (DTS) jako dodatkowego wyjątkowego końcowego udziału lądowego za paczkę.

Artykuł  XXVII

Taryfy specjalne

1. Administracje pocztowe Stanów Zjednoczonych, Belgii i Norwegii mają prawo do pobierania za paczki lotnicze udziałów lądowych wyższych niż za paczki lądowo-morskie.

2. Administracja pocztowa Libanu ma prawo do pobierania za paczki o masie do 1 kilograma opłaty stosowanej za paczki o masie od 1 do 3 kilogramów.

3. Administracja pocztowa Panamy ma prawo do pobierania 0,20 SDR (DTS) za kilogram za przesyłane w tranzycie paczki lądowo-morskie przewożone drogą lotniczą (S.A.L.).

Na dowód czego niżej wymienieni Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który będzie miał tę samą moc i to samo znaczenie, jak w przypadku, gdyby jego postanowienia zostały włączone do tekstu samej Konwencji, i podpisali go w jednym egzemplarzu, który jest złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Jedna kopia będzie dostarczona każdej Stronie przez Rząd kraju, w którym odbył się Kongres.

Sporządzono w Pekinie dnia 15 września 1999 r.

Przekład

POROZUMIENIE DOTYCZĄCE POCZTOWYCH USŁUG PŁATNICZYCH

Spis treści

Rozdział I. Postanowienia wstępne

Art.

1. Przedmiot Porozumienia

2. Różne oferowane produkty

Rozdział II. Składanie zleceń

3. Wystawianie dokumentów płatniczych i przyjmowanie zleceń wypłaty (waluta, przeliczanie, kwota)

4. Opłaty

Rozdział III. Przekazywanie zleceń

5. Sposoby wymiany

Rozdział IV. Postępowanie w kraju wypłaty, reklamacje

6. Wypłaty

7. Reklamacje

8. Odpowiedzialność

Rozdział V. Rozliczenia, rachunki łącznikowe

9. Wynagradzanie administracji wypłacającej

10. Relacje finansowe między uczestniczącymi w Porozumieniu administracjami

Rozdział VI. Postczek

11. Funkcjonowanie postczeków

Rozdział VII. Sieć POSTNET

12. Warunki przystępowania i uczestnictwa

Rozdział VIII. Przesyłki za pobraniem

13. Definicja usługi

Rozdział IX. Postanowienia różne

14. Żądanie otwarcia bieżącego rachunku pocztowego za granicą

Rozdział X. Postanowienia końcowe

15. Postanowienia końcowe

POROZUMIENIE DOTYCZĄCE POCZTOWYCH USŁUG PŁATNICZYCH

Niżej podpisani Pełnomocnicy Rządów krajów członkowskich Związku, mając na uwadze przepis artykułu 22 ustęp 4 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 r., przyjęli za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem postanowień artykułu 25 ustęp 4 wymienionej Konstytucji następujące Porozumienie:

Rozdział  I

Postanowienia wstępne

Artykuł  1

Przedmiot Porozumienia

1. Niniejsze Porozumienie reguluje wszystkie świadczenia dotyczące przekazywania pocztowych środków płatniczych. Umawiające się kraje ustalają na zasadzie wzajemnego porozumienia produkty niniejszego Porozumienia, które postanawiają wprowadzić w swoich wzajemnych stosunkach.

2. Organizacje niepocztowe mogą uczestniczyć, za pośrednictwem administracji pocztowej, w usłudze czeków pocztowych lub w działaniach polegających na zarządzaniu siecią przekazywania pocztowych środków płatniczych, w wymianach normowanych niniejszym Porozumieniem. W tym celu powinny one dokonać uzgodnień z administracją pocztową swojego kraju, aby zapewnić całkowite przestrzeganie klauzul Porozumienia i w ramach tego Porozumienia korzystanie z przysługujących im praw oraz wypełnianie swoich obowiązków tak jak organizacje pocztowe określone w tym Porozumieniu. Administracja pocztowa ich kraju pełni rolę pośrednika w ich stosunkach z administracjami pocztowymi innych umawiających się krajów i z Biurem Międzynarodowym.

Artykuł  2

Różne oferowane produkty

1. Przekaz

1.1 Nadawca wpłaca pieniądze w okienku urzędu pocztowego lub zleca obciążenie jego bieżącego rachunku pocztowego i żąda wypłacenia odbiorcy kwoty gotówką.

1.2 Nadawca wpłaca pieniądze w okienku pocztowym i żąda, by zostały wpłacone na bieżące konto pocztowe odbiorcy lub na innego rodzaju konto zarządzane przez administracje.

2. Przelew

2.1 Właściciel bieżącego rachunku pocztowego żąda, na zasadzie odpisu ze swojego konta, wpisania kwoty na dobro bieżącego rachunku pocztowego, innych rodzajów rachunków prowadzonych przez administracje lub na bieżące konto bankowe odbiorcy, za pośrednictwem administracji pocztowej kraju przeznaczenia.

3. Postczek

3.1 Postczek jest dokumentem międzynarodowym, który może być wystawiony przez posiadaczy bieżących rachunków pocztowych i wypłacany a vista w urzędach pocztowych krajów uczestniczących w usłudze.

3.2 Postczek może także być przekazany do wypłaty osobie trzeciej, po porozumieniu między umawiającymi się administracjami.

4. Pobieranie pieniędzy z sieci bankomatów POSTNET.

4.1 Instytucje finansowe, pocztowe lub nie, które przystępują do sieci POSTNET, mogą oferować swoim właścicielom kart możliwość pobierania pieniędzy z bankomatów sieci POSTNET.

5. Inne świadczenia

5.1 Administracje pocztowe mogą umówić się, dwustronnie lub wielostronnie, w sprawie wprowadzenia innych świadczeń, których warunki realizacji są ustalane między zainteresowanymi administracjami.

Rozdział  II

Składanie zleceń

Artykuł  3

Wystawianie dokumentów płatniczych i przyjmowanie zleceń wypłaty (waluta, przeliczanie, kwota)

1. Z wyjątkiem specjalnego porozumienia, kwota dokumentów płatniczych i zleceń wyrażana jest w walucie kraju wypłaty.

2. Administracja wystawienia ustala kurs przeliczenia swojej waluty na walutę kraju wypłaty.

3. Kwota transferu pieniędzy jest nieograniczona, z wyjątkiem decyzji podjętych przez określone (zainteresowane) administracje.

4. Administracja wystawienia ma całkowitą swobodę w określaniu (doborze) dokumentów i sposobu przekazywania przekazów i zleceń płatniczych, z wyjątkiem przypadku, gdy te są przekazywane drogą pocztową. W takim razie należy stosować formularze przewidziane w Regulaminie.

5. Dokumenty (przekazy) i zlecenia wypłat przekazywane drogą telekomunikacyjną podlegają postanowieniom Regulaminu telekomunikacji międzynarodowej.

Artykuł  4

Opłaty

1. Administracja wystawienia określa w dowolny sposób opłatę pobieraną w chwili wystawienia. Do tej opłaty głównej dodaje, ewentualnie, opłaty za usługi specjalne świadczone nadawcy.

2. Administracja wystawienia może, w porozumieniu z odpowiedzialną za wypłatę administracją, pobrać od nadawcy, na życzenie tego ostatniego, opłaty za usługi specjalne świadczone odbiorcy. Kwota tych opłat jest przekazywana administracji odpowiedzialnej za wypłatę.

3. Transfer wymienianych pieniędzy, za pośrednictwem kraju będącego stroną niniejszego Porozumienia, między krajem uczestniczącym w tym Porozumieniu i krajem w nim nieuczestniczącym, może podlegać, za sprawą administracji pośredniczącej, dodatkowej opłacie ustalonej przez tę administrację w zależności od kosztów wynikających z realizacji wykonywanych przez nią operacji. Kwota ta jest uzgadniana między zainteresowanymi administracjami i potrącana z kwoty przekazu. Jednakże opłata ta może być pobierana od nadawcy i przekazywana administracji kraju pośredniczącego, o ile zainteresowane administracje porozumiały się w tej sprawie.

4. Jeśli zgodnie z postanowieniami Regulaminu wymaga się kopii przekazów i jeśli nie popełniono żadnego błędu służbowego z tego tytułu, od nadawcy lub odbiorcy pobiera się opłatę ustaloną przez administrację, której zgłoszono takie życzenie, o ile taka opłata nie została już pobrana z tytułu zawiadomienia o wypłacie.

5. Zgodnie z warunkami określonymi w artykule 8 ustępy 2, 3.1 do 3.3 Konwencji zwolnione są z wszelkich opłat dokumenty, przekazy i polecenia płatności odnoszące się do przekazywania pocztowych środków płatniczych wymienianych między administracjami drogą pocztową.

Rozdział  III

Przekazywanie zleceń

Artykuł  5

Sposoby wymiany

1. Wymiana drogą pocztową odbywa się za pomocą formularzy przewidzianych w Regulaminie, bezpośrednio między urzędem wystawienia i urzędem wypłaty lub za pośrednictwem urzędów wymiany.

2. Wymiana drogą telekomunikacyjną odbywa się za pomocą przesyłki kierowanej bezpośrednio do urzędu wymiany, pod warunkiem że są przestrzegane wszystkie niezbędne środki zabezpieczające wymianę, ustalone na zasadzie umowy między zainteresowanymi administracjami.

3. Transfery środków mogą być zgłoszone krajowi wypłaty na taśmie magnetycznej lub na innym nośniku uzgodnionym między administracjami. Administracje wypłaty mają swobodę wyboru formularzy dokumentujących sumy do wypłaty gotówką odbiorcom.

4. Wszystkie transfery środków mogą odbywać się za pośrednictwem sieci elektronicznej, zgodnie ze szczególnymi zasadami przyjętymi przez zainteresowane administracje.

5. Administracje mogą umówić się co do stosowania innych sposobów wymiany niż przewidziane w artykule 5 ustępy 1 do 4.

Rozdział  IV

Postępowanie w kraju wypłaty, reklamacje

Artykuł  6

Wypłaty

1. W zasadzie odbiorcy powinna być wypłacona cała suma podana na przekazie. Opłaty specjalne mogą być pobrane, jeśli odbiorca życzy sobie dodatkowych usług specjalnych.

2. Ważność przekazów trwa:

2.1 w zasadzie do końca pierwszego miesiąca następującego po miesiącu wystawienia;

2.2 na podstawie porozumienia między zainteresowanymi administracjami, do końca trzeciego miesiąca następującego po miesiącu wystawienia.

3. Po upływie tych terminów przekazy wpływające do urzędów wypłaty są wypłacane jedynie, gdy są zaopatrzone w adnotację "visa pour date" (przedłużenie okresu ważności) dokonaną przez służbę wyznaczoną przez administrację nadania na życzenie urzędu wypłacającego. Przedłużenie okresu ważności nadaje przekazowi, począwszy od dnia, w którym zostało dokonane, nowy okres ważności równy temu, jaki miałby przekaz wystawiony właśnie w tym dniu. Przekazy wpływające do administracji wypłacającej zgodnie z postanowieniami artykułu 5 ustęp 3 nie mogą korzystać z przedłużenia okresu ważności.

4. Jeśli niewypłacenie przekazu przed upływem okresu ważności nie jest wynikiem błędu służbowego, można pobrać opłatę, zwaną "visa pour date" (opłatą za przedłużenie okresu ważności), która zostanie ustalona przez administrację wypłaty.

5. Wypłaty przekazów dokonuje się zgodnie z przepisami kraju wypłacającego.

Artykuł  7

Reklamacje

1. Stosuje się postanowienia artykułu 30 Konwencji.

Artykuł  8

Odpowiedzialność

1. Zasada i zakres odpowiedzialności.

1.1 Administracje są odpowiedzialne za kwoty wpłacone w okienkach lub potrącone z konta nadawcy aż do chwili prawidłowego wypłacenia przekazu lub wpłynięcia pieniędzy na konto odbiorcy.

1.2 Administracje są odpowiedzialne za wszelkie błędnie udzielone wskazówki, które spowodowały bądź niewypłacenie, bądź błędy w przekazywaniu pieniędzy. Odpowiedzialność dotyczy także błędów w przeliczaniu na inną walutę, jak też błędów transmisji.

1.3 Administracje są zwolnione z wszelkiej odpowiedzialności:

1.3.1 w przypadku opóźnienia w transmisji, wysyłaniu i wypłacaniu przekazów lub zleceń wypłat;

1.3.2 gdy z powodu zniszczenia dokumentów służbowych na skutek działania siły wyższej nie mogą udowodnić dokonania przekazania pieniędzy, chyba że dowiedziono w inny sposób, że taką odpowiedzialność ponoszą;

1.3.3 jeśli nadawca nie zgłosił żadnej reklamacji w terminie przewidzianym w artykule 30 ustęp 1 konwencji;

1.3.4 po upływie terminu przedawnienia w kraju nadania.

1.4 W razie zwrotu, bez względu na jego przyczynę, kwota zwracana nadawcy nie może przekraczać kwoty przez niego wpłaconej lub potrąconej z jego konta.

1.5 Administracje mogą uzgodnić między sobą, że będą stosowały szersze warunki odpowiedzialności zgodne z potrzebami ich wewnętrznych służb.

1.6 Warunki stosowania zasad odpowiedzialności, szczególnie kwestii związanych z ustaleniem odpowiedzialności, wypłat należnych sum, odwołań, terminów wypłat i postanowień dotyczących zwrotów sum administracji zgłaszającej reklamację, są określone w Regulaminie.

Rozdział  V

Rozliczenia, rachunki łącznikowe

Artykuł  9

Wynagradzanie administracji wypłacającej

1. Administracja wystawiająca przekaz przyznaje administracji wypłacającej, za każdy wypłacony przekaz, zapłatę, której wysokość określona jest w Regulaminie w zależności od średniej kwoty przekazów ujętych w tym samym rachunku miesięcznym.

2. Zamiast opłat przewidzianych w artykule 9 ustęp 1 administracje mogą uzgodnić inne stawki zapłaty lub ustalić zapłatę zryczałtowaną za każdą dokonaną wypłatę.

3. Za każdy przelew administracja przeznaczenia może żądać wpłacenia opłaty wejściowej. Ta opłata może być odliczona od rachunku nadawcy bądź pobrana od administracji wystawienia poprzez odpis z jej konta łącznikowego.

4. Przekazywanie pieniędzy dokonywane bezpłatnie nie daje podstaw do żadnej zapłaty.

5. Jeśli zainteresowane administracje zawarły między sobą porozumienie, przekazywanie funduszu pomocniczego zwolnionego od opłat przez administrację wystawienia może być zwolnione od zapłaty.

Artykuł  10

Relacje finansowe między uczestniczącymi w Porozumieniu administracjami

1. Administracje ustalają między sobą sposoby techniczne regulowania należności.

2. Bieżące konto łącznikowe

2.1 Jeśli administracje dysponują instytucją czeków pocztowych, każda z nich poleca otwarcie na jej nazwę w odpowiedniej administracji bieżącego konta łącznikowego, za pomocą którego są likwidowane wzajemne długi i należności wynikające z wymiany z tytułu usługi czeków pocztowych i, ewentualnie, przekazów oraz wszystkich innych operacji, jakie administracje postanowiły regulować w ten sposób.

2.2 Jeśli administracja wypłacająca nie dysponuje instytucją czeków pocztowych, bieżące konto łącznikowe może być otwarte przy innej instytucji finansowej.

2.3 W przypadku braku pokrycia na koncie łącznikowym, należne sumy podlegają oprocentowaniu, którego stawki są ustalone w Regulaminie.

3. Rachunek miesięczny

3.1 Administracja wypłacająca wystawia dla każdej administracji nadania rachunek miesięczny wypłaconych sum z tytułu przekazów pocztowych. Rachunki miesięczne włącza się, okresowo, do rachunku ogólnego, który stanowi podstawę do określenia salda.

3.2 Regulowanie rachunków może odbywać się również na podstawie rachunków miesięcznych, bez kompensat.

4. Żadne jednostronne zarządzenie, takie jak moratorium, zakaz transferu itp., nie może naruszać postanowień niniejszego artykułu ani wynikających z niego postanowień Regulaminu.

Rozdział  VI

Postczek

Artykuł  11

Funkcjonowanie postczeków

1. Wystawianie postczeków

1.1 Każda administracja może wystawiać postczeki swoim klientom właścicielom bieżących rachunków pocztowych.

1.2 Właścicielom bieżących rachunków pocztowych, którym wystawia się czeki, wydaje się także kartę gwarancyjną postczeku, która powinna być okazywana w chwili wypłaty.

1.3 Maksymalna gwarantowana kwota jest wydrukowana na odwrotnej stronie lub na załączniku. Wyrażona jest ona w walucie uzgodnionej między umawiającymi się krajami.

1.4 Z wyjątkiem szczególnego porozumienia z administracją wypłacającą, administracja wystawiająca dokument płatniczy określa kurs przeliczenia swojej waluty na walutę kraju wypłacającego.

1.5 Administracja wystawienia może pobierać opłatę od wystawcy postczeku.

1.6 W razie potrzeby administracja wystawienia określa termin ważności postczeku. Jest to wydrukowana na postczeku końcowa data ważności. W razie braku takiego nadruku termin ważności postczeku jest nieograniczony.

2. Wypłacanie

2.1 Kwota postczeku jest wypłacana odbiorcy w obowiązującej walucie kraju wypłaty.

2.2 Maksymalna kwota, która może być wypłacona za pośrednictwem postczeku, jest ustalana za obopólną zgodą umawiających się krajów.

3. Odpowiedzialność

3.1 Administracja kraju wypłacającego jest zwolniona z wszelkiej odpowiedzialności, jeśli może udowodnić, że wypłata została wykonana zgodnie z warunkami ustalonymi we właściwych artykułach Regulaminu dotyczących przedstawiania postczeków w okienku realizującym wypłatę i z warunkami ich wypłacania.

3.2 Administracja wystawiająca postczek nie ma obowiązku honorowania postczeków sfałszowanych lub podrobionych, które są jej zwracane po terminie przewidzianym we właściwym artykule Regulaminu dotyczącego zwrotu postczeków wypłaconych w służbie postczeków nadania.

4. Wynagradzanie administracji wypłacającej

4.1 Administracje, które wystawiają i wypłacają postczeki, ustalają dwustronnie kwotę zapłaty dla administracji wypłacającej.

Rozdział  VII

Sieć POSTNET

Artykuł  12

Warunki przystępowania i uczestnictwa

1. Przystąpienie do sieci wymaga podpisania konwencji POSTNET i uiszczenia opłaty wejściowej.

2. Warunki przystąpienia i uczestniczenia w usłudze są określone w konwencji POSTNET.

Rozdział  VIII

Przesyłki za pobraniem

Artykuł  13

Definicja usługi

1. Na podstawie porozumień dwustronnych przesyłki listowe zwykłe, polecone i z podaną wartością oraz zwykłe paczki pocztowe i paczki wartościowe mogą być wysyłane jako przesyłki za pobraniem.

2. Organizacja doręczająca przesyłkę przekazuje pieniądze pocztowej instytucji finansowej i domaga się wypłaty pieniędzy odbiorcy.

Rozdział  IX

Postanowienia różne

Artykuł  14

Żądanie otwarcia bieżącego rachunku pocztowego za granicą

1. W czasie otwierania bieżącego rachunku pocztowego za granicą i w ramach kontroli zwyczajowej dotyczącej wnioskodawcy otwarcia takiego rachunku pocztowe lub niepocztowe organizacje finansowe krajów będących stronami niniejszego Porozumienia uzgadniają dwustronne warunki wsparcia, jakiego będą sobie wzajemnie udzielać.

Rozdział  X

Postanowienia końcowe

Artykuł  15

Postanowienia końcowe

1. W razie potrzeby, na zasadzie analogii, we wszystkich sprawach nieunormowanych wyraźnie niniejszym Porozumieniem stosuje się postanowienia Konwencji.

2. Do niniejszego Porozumienia nie mają zastosowania postanowienia artykułu 4 Konstytucji.

3. Warunki przyjęcia propozycji dotyczących niniejszego Porozumienia.

3.1 Aby nabrać mocy wykonawczej, propozycje przedłożone Kongresowi, dotyczące niniejszego Porozumienia, powinny być zatwierdzone przez większość krajów członkowskich obecnych i głosujących, będących stronami Porozumienia. W czasie głosowania powinna być obecna co najmniej połowa krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie.

3.2 Aby nabrać mocy wykonawczej, propozycje dotyczące Regulaminu powinny być zatwierdzone przez większość członków Rady Eksploatacji Pocztowej będących stronami Porozumienia.

3.3 Aby nabrać mocy wykonawczej, propozycje wprowadzane między dwoma Kongresami i dotyczące niniejszego Porozumienia powinny otrzymać:

3.3.1 dwie trzecie głosów, przy czym co najmniej połowę krajów członkowskich będących stronami Porozumienia, które wzięły udział w konsultacji na temat wprowadzenia dodatkowych postanowień;

3.3.2 większość głosów, przy czym co najmniej połowę krajów członkowskich będących stronami Porozumienia, które wzięły udział w konsultacji na temat modyfikacji postanowień niniejszego porozumienia;

3.3.3 większość głosów, jeśli chodzi o interpretację postanowień niniejszego Porozumienia.

3.4 Pomimo postanowień przewidzianych w artykule 15 ustęp 3.3.1, każdy kraj członkowski, którego ustawodawstwo krajowe jest jeszcze niezgodne z proponowanym uzupełnieniem, ma prawo w terminie dziewięćdziesięciu dni, licząc od daty notyfikacji tego uzupełnienia, powiadomić na piśmie Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego o niemożności przyjęcia tego uzupełnienia.

4. Niniejsze Porozumienie wejdzie w życie 1 stycznia 2001 r. i pozostanie w mocy aż do wejścia w życie Aktów nowego Kongresu.

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów umawiających się krajów podpisali niniejsze Porozumienie w jednym egzemplarzu, który został zdeponowany u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia Porozumienia będzie przekazana każdej ze Stron przez Rząd kraju, w którym odbył się Kongres.

Sporządzono w Pekinie dnia 15 września 1999 r.