Rozdział 1 - Przepisy wspólne dla spraw cywilnych. - Regulamin czynności sądów wojewódzkich i powiatowych w sprawach cywilnych i karnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.37.325

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1985 r.

Rozdział  1.

Przepisy wspólne dla spraw cywilnych.

Oddział  1.

Czynności wstępne.

§  71.

1. Jeżeli pismo wszczynające postępowanie nie odpowiada warunkom formalnym, a z treści pisma wynika, że podlega ono odrzuceniu albo że sprawę należy przekazać innemu sądowi lub innemu organowi, przewodniczący wydziału wyznacza posiedzenie niejawne bez wzywania strony do usunięcia braków pisma, chyba że bez ich usunięcia nie można wydać postanowienia w przedmiocie odrzucenia pisma lub przekazania sprawy.

2. W wypadku określonym w ust. 1 nie zachodzi również potrzeba sprawdzenia wartości przedmiotu sprawy, chyba że od wartości tej zależy właściwość sądu. Nie wzywa się także do uiszczenia opłat sądowych ani nie rozpoznaje wniosku o przyznanie zwolnienia od kosztów sądowych, chyba że składający pismo wniósł środek odwoławczy od postanowienia o odrzuceniu pisma lub przekazaniu sprawy.

§ 72. Jeżeli sprawa należy do właściwości państwowego biura notarialnego, należy przekazać ją właściwemu biuru ze skutkami przewidzianymi w art. 200 Kpc.

§  73.

1. Jeżeli z treści pisma wszczynającego postępowanie wynika, że sprawa powinna być rozpoznana w innym trybie niż wskazany w tym piśmie, a rozpoznanie sprawy w trybie właściwym wymaga poprawienia lub uzupełnienia pisma, przewodniczący wydziału na podstawie art. 130 Kpc wzywa stronę do usunięcia braków pisma i zawiadamia ją o odmiennym zakwalifikowaniu pisma.

2. Jeżeli sprawa prowadzona jest w trybie niewłaściwym, rozpoznanie jej w trybie właściwym wymaga wydania przez sąd postanowienia.

§ 74. W sprawie o roszczenie majątkowe niepieniężne w razie niewskazania w piśmie wszczynającym postępowanie wartości przedmiotu sprawy, przewodniczący wydziału wzywa stronę do usunięcia tego braku na zasadach ogólnych (art. 130 Kpc), chyba że w sprawie tej należy pobrać wpis tymczasowy.

§ 75. Jeżeli przepisy niniejszego regulaminu nie stanowią inaczej, przy nadawaniu biegu pismom wszczynającym postępowanie przewodniczący wydziału powinien rozważyć, czy nie zachodzi potrzeba skierowania sprawy na posiedzenie niejawne w celu wydania postanowienia o sprawdzeniu wartości przedmiotu sprawy.

§ 76. Sprawdzenie wartości przedmiotu sprawy powinno nastąpić w każdym wypadku, w którym podana wartość nasuwa uzasadnione wątpliwości, a od wartości tej zależy właściwość sądu albo wysokość opłat sądowych.

§ 77. Sprawdzając wartość przedmiotu sprawy, sąd powinien przeprowadzić stosowne dochodzenie, a w razie potrzeby zasięgnąć również opinii biegłego. Dochodzenie można przeprowadzić także za pośrednictwem sądu powiatowego, w którego okręgu znajduje się przedmiot sprawy.

§ 78. W zarządzeniu o wezwaniu do usunięcia braków pisma przewodniczący wydziału powinien dokładnie wskazać wszystkie braki pisma oraz sposób ich usunięcia.

§ 79. Jeżeli pismo nie jest należycie opłacone, a ponadto wymaga poprawienia lub uzupełnienia, należy wezwanie do usunięcia braków pisma i uiszczenia opłat objąć jednym zarządzeniem.

§ 80. W skierowanym do strony wezwaniu o usunięcie braków pisma należy zamieścić pełny tekst zarządzenia przewodniczącego wydziału ze wskazaniem terminu wykonania i pouczeniem o skutkach niewykonania zarządzenia. Jeżeli ze względu na rozmiar zarządzenia jego treści nie da się zamieścić w formularzu wezwania, należy do wezwania dołączyć odpis zarządzenia i powołać się na nie w tekście wezwania.

§ 81. W wypadku gdy pomimo wezwania pismo nie zostało w zakreślonym terminie poprawione lub uzupełnione, jednakże wskutek tego nie może otrzymać prawidłowego biegu tylko co do niektórych żądań, przewodniczący wydziału nadaje bieg pismu w części, co do której nie zachodzą przeszkody formalne. Zwrotu pozostałej części pisma dokonuje się przez doręczenie stronie odpisu zarządzenia.

§ 82. 7 (skreślony).

§ 83. Jeżeli strona domagająca się zwolnienia od kosztów sądowych nie przedstawiła zaświadczenia organu administracji państwowej o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, przewodniczący wydziału wyznacza jej odpowiedni termin do złożenia tego zaświadczenia, bez rygoru z art. 130 Kpc.

Oddział  2.

Przygotowanie posiedzenia.

§  84.

1. Jeżeli w sprawie zachodzi potrzeba przeprowadzenia odpowiednich dochodzeń, w szczególności co do stosunków osobistych i majątkowych stron, przewodniczący posiedzenia jeszcze przed posiedzeniem zwraca się do właściwych państwowych lub społecznych jednostek organizacyjnych o nadesłanie odpowiednich informacji.

2. O informacje dotyczące stanu rodzinnego i majątkowego stron oraz miejsca ich pracy należy zwracać się do właściwego do spraw zdrowia i opieki społecznej organu prezydium miejskiej (dzielnicowej, osiedlowej, gromadzkiej) rady narodowej, a o informacje dotyczące wysokości wynagrodzenia stron - bezpośrednio do ich zakładu pracy.

3. Termin posiedzenia powinien być tak wyznaczony, aby żądana informacja mogła nadejść przed tym terminem.

§ 85. Jeżeli strony powołały dowód z akt innej sprawy, przewodniczący posiedzenia zarządza dołączenie akt jeszcze przed terminem posiedzenia i w razie potrzeby zwraca się do właściwego organu o ich nadesłanie.

§ 86. Jeżeli strona nie dołączyła do pisma procesowego dokumentów zgłoszonych jako dowód, przewodniczący posiedzenia wzywa stronę do złożenia odpisów tych dokumentów, a na żądanie strony przeciwnej - ich oryginałów. O złożeniu oryginałów dokumentów zawiadamia się stronę żądającą ich złożenia.

§ 87. Jeżeli z mocy ustawy lub zarządzenia przewodniczącego posiedzenia pozwany ma obowiązek wnieść odpowiedź na pozew, termin pierwszego posiedzenia powinien być wyznaczony w sposób umożliwiający należyte przygotowanie odpowiedzi na pozew.

§ 88. Poza wypadkami wskazanymi w ustawie przewodniczący posiedzenia zarządza wezwanie stron do osobistego stawienia się na posiedzeniu, jeżeli zachodzi potrzeba ich przesłuchania albo gdy istnieją możliwości zawarcia ugody. Przy wzywaniu strony na posiedzenie należy wskazać cel wezwania oraz że osobiste stawienie się strony jest obowiązkowe.

§ 89. 8 W wezwaniu określonym w art. 472 Kpc należy podać wszystkie dane i pouczenia, jak w wezwaniu dokonywanym na zasadach ogólnych. O dokonaniu wezwania sporządza się wzmiankę w aktach sprawy.

§ 90. W sprawie o rozwód termin pierwszej rozprawy powinien być wyznaczony w taki sposób, aby okres dzielący posiedzenie pojednawcze od rozprawy pozwalał małżonkom na ponowne przemyślenie sprawy.

Oddział  3.

Udział prokuratora oraz organizacji społecznych ludu pracującego.

§  91.

1. Poza szczególnymi wypadkami wskazanymi w ustawie prokuratora należy zawiadamiać o sprawie wówczas, gdy wymaga tego ochrona praworządności, praw obywateli, interesu społecznego lub własności społecznej.

2. W zawiadomieniu należy podać zwięźle stan sprawy. W miarę potrzeby należy wraz z zawiadomieniem przesłać prokuratorowi akta sprawy.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy prokurator zwrócił się do sądu o zawiadamianie go o wszystkich sprawach określonego rodzaju.

§  92.

1. Zawiadomienia skierowane do prokuratora doręcza się prokuratorowi wojewódzkiemu lub powiatowemu w zależności od tego, czy postępowanie w sprawie toczy się przed sądem wojewódzkim, czy powiatowym.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio przy doręczaniu prokuratorowi innych pism sądowych.

§  93.

1. Osobie, na której rzecz prokurator wytoczył powództwo, doręcza się niezwłocznie odpis pozwu, a jeżeli termin pierwszego posiedzenia został już wyznaczony - również pisemną informację o wyznaczeniu terminu posiedzenia. Jednocześnie należy pouczyć tę osobę, że służy jej prawo wstąpienia do sprawy w każdym jej stanie w charakterze powoda i że o skorzystaniu z tego prawa powinna zawiadomić sąd przez złożenie odpowiedniego pisma albo oświadczenia do protokołu.

2. Przepis ust. l stosuje się odpowiednio w razie wytworzenia powództwa na rzecz oznaczonej osoby przez organizację społeczną ludu pracującego.

§ 94. Za pogląd organizacji społecznej ludu pracującego uważa się uchwałę, podjętą w sposób wymagany przez statut tej organizacji, lub pisemne oświadczenie jej należycie umocowanych organów. W razie potrzeby dodatkowego wyjaśnienia tego poglądu sąd udziela głosu obecnej na posiedzeniu osobie uprawnionej do działania w imieniu tej organizacji.

Oddział  4.

Strony.

§  95.

1. W razie stwierdzenia, że nie występują w procesie wszystkie osoby, których łączny udział jest konieczny (art. 195 Kpc), lub że nie wszyscy zainteresowani w sprawie są uczestnikami postępowania nieprocesowego (art. 510 Kpc), należy zażądać od powoda lub wnioskodawcy informacji o osobach nie biorących udziału i o ich adresach oraz zażądać odpisów pism procesowych i załączników dla każdej z tych osób, chyba że informacje te lub odpisy znajdują się już w aktach sprawy.

2. 9 Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie konieczności zawiadomienia o toczącym się procesie osoby wskazanej przez powoda (art. 196 Kpc) albo wezwania do udziału w sprawie osoby, która powinna lub mogła być pozwana (art. 194 § 1 i 3 Kpc), i to także wówczas, gdy to wezwanie ma być dokonane z urzędu (art. 194 § 4 i art. 477 Kpc). W tym ostatnim wypadku, w razie niezłożenia przez powoda odpisów pism i załączników, przewodniczący posiedzenia zarządza sporządzenie tych odpisów przez sekretariat.

§  96.

1. W przedmiocie zawiadomienia o toczącym się procesie oraz wezwania do udziału w sprawie, w tym także w razie nieuwzględnienia wniosku o zawiadomienie lub wezwanie, sąd wydaje postanowienie.

2. Osobie zawiadomionej o toczącym się procesie oraz wezwanej do udziału w sprawie doręcza się odpisy pism wymienionych w § 95 wraz z odpisem postanowienia (ust. 1). Osobie zawiadomionej, która przystąpiła do sprawy, oraz osobie wezwanej dokonuje się również wszelkich dalszych doręczeń w sprawie.

§ 97. Jeżeli w miejsce jednej z dotychczasowych stron wstąpiła osoba zawiadomiona (art. 196 § 2 Kpc) lub wezwana (art. 194 § 2 Kpc), przewodniczący posiedzenia zarządza dokonywanie tej osobie dalszych doręczeń dla danej strony.

§ 98. W wypadku gdy strona przypozwała osobę trzecią należy, niezależnie od doręczenia tej osobie odpisu pisma wniesionego przez stronę (art. 84 Kpc), zawiadomić ją o terminie najbliższego posiedzenia. Dalszych doręczeń tej osobie dokonuje się tylko w razie przystąpienia jej do strony w charakterze interwenienta ubocznego.

Oddział  5.

Doręczenia.

§ 99. Wezwanie strony do stawienia się osobiście na posiedzenie należy doręczyć bezpośrednio stronie również w wypadku, gdy ustanowiła ona pełnomocnika.

§ 100. Jeżeli w sprawie występuje kilku pełnomocników danej strony, należy przed zarządzeniem doręczenia pisma jednemu z nich (art. 141 § 3 Kpc) sprawdzić, czy strona w treści pełnomocnictwa lub w inny sposób nie wskazała, któremu z pełnomocników należy dokonywać doręczeń.

§  101.

1. W razie niedoręczenia pozwanemu lub uczestnikowi postępowania pisma wszczynającego postępowanie, należy wezwać powoda lub wnioskodawcę do wskazania sądowi właściwego adresu i w tym celu wyznaczyć mu odpowiedni termin.

2. 10 Po bezskutecznym upływie tego terminu postępowanie może być zawieszone do czasu wskazania właściwego adresu lub złożenia wniosku o ustanowienie kuratora, chyba że kuratora należy ustanowić z urzędu. Jednakże w sprawach o roszczenia alimentacyjne, o ustalenie ojcostwa i związane z tym roszczenia przewodniczący posiedzenia przed zawieszeniem postępowania przeprowadza odpowiednie dochodzenie w celu ustalenia właściwego adresu.

§ 102. Kuratorem strony, której miejsce pobytu nie jest znane albo która nie ma zdolności procesowej ani przedstawiciela ustawowego lub organu powołanego do jej reprezentowania, sąd albo przewodniczący posiedzenia powinien w miarę możności ustanowić osobę obeznaną ze stanem spraw strony. O wskazanie kandydata na kuratora można zwrócić się do odpowiednich organów.

Oddział  6.

Protokoły.

§  103.

1. Jeżeli na posiedzeniu niejawnym nie wydano orzeczenia, sporządza się notatkę urzędową ze wskazaniem daty posiedzenia i jego przedmiotu.

2. Jeżeli na posiedzeniu niejawnym wysłuchano określone osoby lub dokonano innych czynności sądowych, należy sporządzić protokół, choćby na posiedzeniu tym wydane zostało orzeczenie.

§  104.

1. Protokół posiedzenia powinien zawierać wzmiankę o tym, że strony były nakłaniane do ugody oraz która z nich sprzeciwiła się pojednaniu i z jakich powodów, a także, w razie potrzeby, że udzielono stronom pouczeń i wskazówek.

2. W protokole należy również odnotować przeprowadzenie dowodu z akt innej sprawy.

3. Wszelkie poprawki i uzupełnienia treści protokołu należy omówić w końcowej części protokołu przed jego podpisaniem albo w osobnej uwadze podpisanej przez protokolanta i przewodniczącego posiedzenia.

§ 105. Wzmiankę zastępującą protokół przy wydaniu wyroku zaocznego (art. 157 § 2 Kpc) umieszcza się nad sentencją wyroku. Wzmianka obejmuje: datę rozprawy, dane co do obecności powoda, stwierdzenie, że pozwany nie stawił się mimo należytego powiadomienia go o terminie posiedzenia, nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności i nie składał wyjaśnień albo że mimo stawienia się nie brał udziału w sprawie, oraz dane dotyczące ogłoszenia wyroku. Wzmiankę podpisują przewodniczący posiedzenia i protokolant.

§ 106. Przewodniczący posiedzenia zarządza spisanie protokołu, gdy wyrok zaoczny dotyczy tylko niektórych z kilku pozwanych, inni zaś pozwani stawili się, jak również gdy powód złożył oświadczenia istotne dla sprawy albo gdy na posiedzeniu były dokonane czynności, wchodzące w zakres postępowania dowodowego.

§ 107. Jeżeli po przesłuchaniu stron, które nie wyjaśniło dostatecznie faktów, sąd przesłuchał ponownie jedną ze stron po uprzednim odebraniu od niej przyrzeczenia, a strona potwierdziła w całości swe poprzednie zeznania, ponowne zaprotokołowanie złożonych zeznań nie jest konieczne. Można wówczas ograniczyć się do zaznaczenia w protokole, że strona w całości potwierdziła swoje poprzednie zeznanie. Jeżeli ponowne zeznanie strony zawiera tylko niewielkie zmiany w stosunku do poprzedniego zeznania, można ograniczyć się do zaprotokołowania tylko zmienionej części zeznań z zaznaczeniem, że w pozostałej części strona powtórzyła zeznania poprzednie.

Oddział  7.

Ogłoszenia sądowe.

§ 108. W zarządzeniu o dokonaniu ogłoszenia należy podać istotną treść ogłoszenia i sposób jego publikacji.

§  109.

1. Tekst ogłoszenia przesyła się administracji czasopisma po wpłaceniu przez stronę zaliczki na koszty ogłoszenia albo po złożeniu dowodu przekazania należności za ogłoszenie bezpośrednio do administracji czasopisma, chyba że strona jest zwolniona od obowiązku uiszczenia tych kosztów.

2. Pismo sądowe wraz z tekstem ogłoszenia można wydać stronie z zaznaczeniem, że koszty ogłoszenia wyłoży ta strona.

§ 110. W razie przekazania przez stronę należności za ogłoszenie bezpośrednio do administracji czasopisma, należy w aktach sprawy zachować dowód wpłaty. Przesyłając tekst ogłoszenia do administracji czasopisma, wskazuje się nadawcę należności, przekazaną sumę, urząd pocztowy oraz datę i numer nadania.

§ 111. Po otrzymaniu zawiadomienia o dokonaniu ogłoszenia należy zawiadomienie to dołączyć do akt sprawy. Jeżeli zawiadomienie dotyczy jednocześnie większej liczby spraw, należy dołączyć je do akt jednej ze spraw, a w aktach innych spraw zamieścić wzmiankę zawierającą nazwę czasopisma, jego numer i datę oraz sygnaturę akt, do których dołączono zawiadomienie.

§ 112. O dokonaniu ogłoszenia w budynku sądowym zamieszcza się w aktach sprawy wzmiankę obejmującą datę wywieszenia ogłoszenia, a gdy przepisy szczególne tego wymagają, również datę jego zdjęcia z tablicy ogłoszeń. Wzmiankę tę zamieszcza się na samym ogłoszeniu.

§ 113. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, ogłoszenia sądowe wywiesza się w lokalu prezydium rady narodowej właściwej ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania lub pobytu osoby nieobecnej, a w braku tej podstawy - w prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej właściwej ze względu na siedzibę sądu.

§ 114. Przepisy § 109-113 stosuje się odpowiednio w wypadku dokonywania ogłoszeń w inny sposób.

Oddział  8.

Posiedzenia.

§ 115. Wniosek pozwanego, który mimo doręczenia mu we właściwym terminie odpisu pozwu nie wniósł odpowiedzi na pozew, o wyznaczenie dodatkowego terminu do zajęcia stanowiska w sprawie na piśmie nie może stanowić wyłącznej podstawy do odroczenia posiedzenia.

§ 116. Jeżeli powód występuje w nieobecności pozwanego z nowym roszczeniem zamiast lub obok roszczenia pierwotnego (art. 193 § 3 i 444 Kpc), posiedzenie ulega odroczeniu.

§ 117. Jeżeli na posiedzeniu w danym dniu mogą być przeprowadzone w sprawie tylko niektóre z dopuszczonych dowodów, sąd powinien odroczyć posiedzenie dopiero po przeprowadzeniu tych dowodów, chyba że byłoby to oczywiście niecelowe.

§  118.

1. Gdy strona nie wypowiedziała się co do okoliczności istotnej dla rozstrzygnięcia sprawy, przewodniczący posiedzenia w razie potrzeby zwraca jej na to uwagę ze wskazaniem skutków z art. 230 Kpc.

2. Jeżeli w sprawie występuje adwokat lub radca prawny, przewodniczący posiedzenia może wskazać na potrzebę wypowiedzenia się przez nich co do występujących w sprawie zagadnień prawnych.

§ 119. Jeżeli w sprawie o ustalenie ojcostwa pozwany wyraził na posiedzeniu gotowość uznania dziecka, sąd rozpoznający sprawę o ustalenie ojcostwa przyjmuje w trybie postępowania nieprocesowego oświadczenie o uznaniu oraz umarza postępowanie w sprawie w części, w której stało się ono bezprzedmiotowe. Odpis protokołu aktu uznania sąd przesyła właściwemu urzędowi stanu cywilnego i sądowi opiekuńczemu.

§ 120. Jeżeli orzeczenie zasądza należność, której ze względu na jej rodzaj przysługuje pierwszeństwo egzekucyjne (art. 1025 § 1 Kpc), sąd wymienia w sentencji orzeczenia przy oznaczaniu przedmiotu sprawy także rodzaj należności.

Oddział  9.

Czynności po wydaniu orzeczenia.

§ 121. W wypadku wniesienia zażalenia na postanowienie, przewodniczący posiedzenia, na którym zostało wydane zaskarżone postanowienie, a w razie istnienia przeszkody - inny sędzia powinien rozważyć, czy nie zachodzi potrzeba skierowania sprawy na posiedzenie niejawne w celu uchylenia tego postanowienia i rozpoznania sprawy na nowo.

§  122.

1. Sąd pierwszej instancji przedstawia sądowi rewizyjnemu akta sprawy z rewizją po dołączeniu do nich dowodu doręczenia odpisu rewizji stronie przeciwnej.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zażalenia, chyba że doręczenie odpisów zażalenia nie jest wymagane.

3. W razie wniesienia przez stronę przeciwną odpowiedzi na rewizję lub zażalenie do sądu pierwszej instancji, sąd ten przesyła ją niezwłocznie sądowi rewizyjnemu, który dokonuje doręczenia odpisu odpowiedzi na rewizję lub zażalenie stronie skarżącej.

§ 123. Jeżeli w myśl przepisów szczególnych odpis orzeczenia należy doręczyć z urzędu właściwemu organowi państwowemu, przewodniczący zarządzając doręczenie odpisu orzeczenia wskazuje nazwę i siedzibę tego organu.

Oddział  10.

Czynności w postępowaniu rewizyjnym.

§ 124. O uchyleniu orzeczenia na posiedzeniu niejawnym z powodu nieważności postępowania (art. 376 Kpc) sąd rewizyjny orzeka postanowieniem.

§ 125. Przed rozprawą powinna odbyć się narada wstępna, jeżeli w sprawie występują skomplikowane zagadnienia faktyczne lub prawne.

§ 126. Po wywołaniu sprawy i po sprawozdaniu sędziego sprawozdawcy przewodniczący posiedzenia udziela głosu stronom. Pierwsza zabiera głos strona, która złożyła środek odwoławczy. W razie złożenia środka odwoławczego przez obie strony kolejność zabierania przez nie głosu ustala przewodniczący. Każda ze stron przemawia tylko raz, chyba że przewodniczący uzna dalsze wywody za potrzebne.

§  127.

1. Jeżeli pozew ulega odrzuceniu albo zachodzi podstawa do umorzenia postępowania, sąd rewizyjny wydaje postanowienie o uchyleniu orzeczenia i odrzuceniu pozwu lub umorzeniu postępowania.

2. 11 Jeżeli w sprawie o roszczenia pracownika z zakresu prawa pracy do rozpoznania sprawy właściwy jest inny organ, sąd rewizyjny wydaje postanowienie o uchyleniu orzeczenia i przekazaniu sprawy temu organowi.

§ 128. W wypadku uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania innemu sądowi pierwszej instancji, sąd rewizyjny przesyłając akta temu sądowi przesyła równocześnie odpis swego orzeczenia sądowi, który wydał uchylone orzeczenie.

§  129.

1. Jeżeli sąd rewizyjny uchylił po rozprawie orzeczenie sądu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania z powodu nieważności postępowania, a rewizja była oparta również lub wyłącznie na innych podstawach - powinien wypowiedzieć się w uzasadnieniu swego orzeczenia także co do pozostałych podstaw rewizji oraz co do podstaw, które należy brać pod rozwagę z urzędu.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy uchylenie wyroku następuje w oparciu o jedną z kilku podstaw rewizyjnych, innych niż nieważność postępowania.

Oddział  11.

Inne czynności w postępowaniu cywilnym.

§  130.

1. Przy zobowiązaniu strony do dokonania czynności należy w postanowieniu lub zarządzeniu oznaczyć termin jej wykonania i wskazać skutki uchybienia tego terminu.

2. W razie nieuiszczenia przez stronę zaliczki na wydatki sąd oceni, czy okoliczności sprawy uzasadniają wyłożenie przez Skarb Państwa kwoty potrzebnej dla dokonania czynności połączonej z wydatkami.

§ 131. Jeżeli zarządzenie oględzin z udziałem biegłego nie jest celowe, a przed wydaniem opinii zachodzi potrzeba obejrzenia przez biegłego rzeczy znajdującej się w posiadaniu strony, należy w postanowieniu o dopuszczeniu dowodu z biegłego zobowiązać jednocześnie stronę do udostępnienia biegłemu rzeczy w czasie przez niego określonym.

§ 132. Jeżeli zachodzi potrzeba przechowania przedmiotu oględzin dostarczonego do sądu, stosuje się odpowiednio przepisy § 228-233.

§ 133. 12 W wypadku gdy cofnięcie pozwu lub środka zaskarżenia, zrzeczenie się roszczenia lub ograniczenie roszczenia albo zawarcie ugody byłoby niedopuszczalne (art. 184, 203 § 4, 223 § 2, 349 § 2, 393 § 2, 469 oraz art. 497 § 1 Kpc), sąd mimo złożenia przez stronę odpowiedniego oświadczenia kontynuuje postępowanie, o czym zawiadamia strony, a o przyczynach uznania tych czynności za niedopuszczalne wypowiada się w uzasadnieniu orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

§ 134. W razie przekazania sprawy przez sąd powiatowy sądowi wojewódzkiemu w trybie art. 18 Kpc, sąd wojewódzki powinien zawiadomić sąd powiatowy o sposobie rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego, przez przesłanie temu sądowi odpisu orzeczenia.

§ 135. Jeżeli z orzeczenia sądowego lub z ugody sądowej wynikają zmiany w osobie właściciela nieruchomości albo w zakresie obszaru i granic nieruchomości, odpis prawomocnego orzeczenia lub ugody sąd przesyła do właściwego do spraw geodezji organu prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej w celu uwidocznienia tych zmian w ewidencji gruntów.

§ 136. Jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że dane określone w wyciągu z ewidencji gruntów nie odpowiadają rzeczywistemu stanowi rzeczy, sąd zawiadamia o tej niezgodności organ wymieniony w § 135.

⁷ § 82 skreślony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 10 czerwca 1985 r. (Dz.U.85.28.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1985 r.

⁸ § 89 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 10 czerwca 1985 r. (Dz.U.85.28.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1985 r.

⁹ § 95 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 10 czerwca 1985 r. (Dz.U.85.28.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1985 r.

¹⁰ § 101 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 10 czerwca 1985 r. (Dz.U.85.28.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1985 r.

¹¹ § 127 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 10 czerwca 1985 r. (Dz.U.85.28.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1985 r.

¹² § 133 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 10 czerwca 1985 r. (Dz.U.85.28.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1985 r.