Oddział 6 - Protokoły. - Regulamin czynności sądów wojewódzkich i powiatowych w sprawach cywilnych i karnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.37.325

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1985 r.

Oddział  6.

Protokoły.

§  103.

1. Jeżeli na posiedzeniu niejawnym nie wydano orzeczenia, sporządza się notatkę urzędową ze wskazaniem daty posiedzenia i jego przedmiotu.

2. Jeżeli na posiedzeniu niejawnym wysłuchano określone osoby lub dokonano innych czynności sądowych, należy sporządzić protokół, choćby na posiedzeniu tym wydane zostało orzeczenie.

§  104.

1. Protokół posiedzenia powinien zawierać wzmiankę o tym, że strony były nakłaniane do ugody oraz która z nich sprzeciwiła się pojednaniu i z jakich powodów, a także, w razie potrzeby, że udzielono stronom pouczeń i wskazówek.

2. W protokole należy również odnotować przeprowadzenie dowodu z akt innej sprawy.

3. Wszelkie poprawki i uzupełnienia treści protokołu należy omówić w końcowej części protokołu przed jego podpisaniem albo w osobnej uwadze podpisanej przez protokolanta i przewodniczącego posiedzenia.

§ 105. Wzmiankę zastępującą protokół przy wydaniu wyroku zaocznego (art. 157 § 2 Kpc) umieszcza się nad sentencją wyroku. Wzmianka obejmuje: datę rozprawy, dane co do obecności powoda, stwierdzenie, że pozwany nie stawił się mimo należytego powiadomienia go o terminie posiedzenia, nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności i nie składał wyjaśnień albo że mimo stawienia się nie brał udziału w sprawie, oraz dane dotyczące ogłoszenia wyroku. Wzmiankę podpisują przewodniczący posiedzenia i protokolant.

§ 106. Przewodniczący posiedzenia zarządza spisanie protokołu, gdy wyrok zaoczny dotyczy tylko niektórych z kilku pozwanych, inni zaś pozwani stawili się, jak również gdy powód złożył oświadczenia istotne dla sprawy albo gdy na posiedzeniu były dokonane czynności, wchodzące w zakres postępowania dowodowego.

§ 107. Jeżeli po przesłuchaniu stron, które nie wyjaśniło dostatecznie faktów, sąd przesłuchał ponownie jedną ze stron po uprzednim odebraniu od niej przyrzeczenia, a strona potwierdziła w całości swe poprzednie zeznania, ponowne zaprotokołowanie złożonych zeznań nie jest konieczne. Można wówczas ograniczyć się do zaznaczenia w protokole, że strona w całości potwierdziła swoje poprzednie zeznanie. Jeżeli ponowne zeznanie strony zawiera tylko niewielkie zmiany w stosunku do poprzedniego zeznania, można ograniczyć się do zaprotokołowania tylko zmienionej części zeznań z zaznaczeniem, że w pozostałej części strona powtórzyła zeznania poprzednie.