Ratyfikacja przez Rzeczpospolitą Polską Europejskiej konwencji o zniesieniu wymogu legalizacji dokumentów sporządzonych przez przedstawicieli dyplomatycznych lub urzędników konsularnych, sporządzonej w Londynie dnia 7 czerwca 1968 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.76.382

Akt jednorazowy

Wersja od: 5 lipca 1995 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 31 stycznia 1995 r.

w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Europejskiej konwencji o zniesieniu wymogu legalizacji dokumentów sporządzonych przez przedstawicieli dyplomatycznych lub urzędników konsularnych, sporządzonej w Londynie dnia 7 czerwca 1968 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z art. 6 ust. 1 Europejskiej konwencji o zniesieniu wymogu legalizacji dokumentów sporządzonych przez przedstawicieli dyplomatycznych lub urzędników konsularnych, sporządzonej w Strasburgu dnia 7 czerwca 1968 r., został złożony dnia 11 stycznia 1995 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jako depozytariuszowi powyższej konwencji, dokument ratyfikacyjny wymienionej konwencji przez Rzeczpospolitą Polską.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 wchodzi ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 12 kwietnia 1995 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1. Zgodnie z art. 6 ust. 2 weszła ona w życie dnia 14 sierpnia 1970 r. Do dnia 15 grudnia 1994 r. następujące państwa stały się jej stronami, składając dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia w niżej podanych datach:

Austria 9 kwietnia 1973 r.

Cypr 16 kwietnia 1969 r.

Francja 13 maja 1970 r.

Republika Federalna Niemiec 18 czerwca 1971 r.

Grecja 22 lutego 1979 r.

Włochy 18 października 1971 r.

Liechtenstein 6 listopada 1972 r.

Luksemburg 30 marca 1979 r.

Holandia 9 lipca 1970 r.

Norwegia 19 czerwca 1981 r.

Portugalia 13 grudnia 1982 r.

Hiszpania 10 czerwca 1982 r.

Szwecja 27 września 1973 r.

Szwajcaria 19 sierpnia 1970 r.

Turcja 22 czerwca 1987 r.

Wielka Brytania 24 września 1969 r.

2. Następujące państwa złożyły poniższe oświadczenia:

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC

Oświadczenie zawarte w piśmie Stałego Przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec z dnia 18 czerwca 1971 r., skierowanym do Sekretarza Generalnego Rady Europy przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych w dniu 18 czerwca 1971 r.

Terytorium, do którego konwencja będzie miała zastosowanie, rozciąga się również na Berlin Zachodni.

Oświadczenie zawarte w piśmie Stałego Przedstawiciela z dnia 18 czerwca 1971 r., wręczonym Sekretarzowi Generalnemu w trakcie składania dokumentów ratyfikacyjnych tego samego dnia

Mam zaszczyt zakomunikować sposób weryfikacji autentyczności dokumentów niemieckich, dokonywanej przez Republikę Federalną Niemiec (art. 4 ust. 2): Weryfikacja autentyczności dokumentu wystawionego przez przedstawiciela dyplomatycznego lub urzędnika konsularnego jest dokonywana przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych w Bonn. Wystąpienie państwa-strony konwencji o weryfikację sądową lub administracyjną może być kierowane do Federalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych za pośrednictwem przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego tego państwa, posiadającego swoją siedzibę w Republice Federalnej Niemiec. Wystąpienia te powinny być zredagowane w języku niemieckim lub posiadać tłumaczenie na język niemiecki.

HOLANDIA

Oświadczenie zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym złożonym w dniu 9 lipca 1970 r.

Europejska konwencja o zniesieniu wymogu legalizacji dokumentów sporządzonych przez przedstawicieli dyplomatycznych lub urzędników konsularnych będzie miała zastosowanie w Królestwie Holandii w Europie, na Antylach Holenderskich i Arubie.

Oświadczenie zamieszczone w piśmie Stałego Przedstawiciela Holandii z dnia 24 grudnia 1985 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym w dniu 3 stycznia 1986 r.

Wyspa Aruba, która w chwili obecnej nadal stanowi część Antyli Holenderskich, uzyska w dniu 1 stycznia 1986 r. autonomię wewnętrzną jako kraj w ramach Królestwa Holandii. W konsekwencji, od tego czasu Królestwo nie będzie się już składać z dwóch krajów, tj. Holandii (Królestwa w Europie) i Antyli Holenderskich (położonych w regionie Karaibów), lecz składać się będzie z trzech krajów, tj. dwóch wyżej wymienionych oraz z kraju Aruby. Zmiany, jakie zajdą w dniu 1 stycznia 1986 r., dotyczą wyłącznie przesunięć w wewnętrznych stosunkach konstytucyjnych w ramach Królestwa Holandii, a Królestwo jako takie pozostanie podmiotem prawa międzynarodowego, z którym zawierane są umowy. Wspomniane zmiany nie będą miały wpływu w zakresie prawa międzynarodowego na umowy zawarte przez Królestwo, mające już zastosowanie do Antyli Holenderskich, włączywszy Arubę. Umowy te pozostaną w mocy wobec Aruby w jej nowym charakterze jako kraju w ramach Królestwa. Umowy te od stycznia 1986 r. w zakresie dotyczącym Królestwa Holandii będą mieć zastosowanie do Antyli Holenderskich i Aruby.

WIELKA BRYTANIA

Oświadczenie zamieszczone w piśmie Stałego Przedstawiciela Zjednoczonego Królestwa z dnia 24 września 1969 r., wręczonym tego samego dnia Sekretarzowi Generalnemu w trakcie składania dokumentu ratyfikacyjnego

Jestem zobowiązany oświadczyć w imieniu Zjednoczonego Królestwa, iż zgodnie z art. 8 ust. 2 zastosowanie konwencji rozciąga się na wyspę Man.

Oświadczenie zamieszczone w piśmie Stałego Przedstawiciela Zjednoczonego Królestwa z dnia 9 września 1971 r., zarejestrowanym tego samego dnia w Sekretariacie Generalnym

Działając z polecenia Głównego Sekretarza Stanu Jej Królewskiej Mości do Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Brytyjskiej oraz zgodnie z art. 8 ust. 2 konwencji, oświadczam, iż wymieniona wyżej konwencja będzie miała zastosowanie do wysp Jersey i Guernsey.

3. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych.