Ratyfikacja przez Polskę Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych, sporządzonej w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r.
Dz.U.1965.37.233
Akt jednorazowyOŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 13 sierpnia 1965 r.
w sprawie ratyfikacji przez Polskę Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych, sporządzonej w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r.
Pakistan dnia 29 marca 1962 r.
Liberia dnia 15 maja 1962 r.
Ghana dnia 28 czerwca 1962 r.
Mauretania dnia 16 lipca 1962 r.
Sierra Leone dnia 13 sierpnia 1962 r.
Wybrzeże Kości Słoniowej dnia 1 października 1962 r.
Tanganika dnia 5 listopada 1962 r.
Laos dnia 3 grudnia 1962 r.
Niger dnia 5 grudnia 1962 r.
Kongo (Brazzaville) dnia 11 marca 1963 r.
Jugosławia dnia 1 kwietnia 1963 r.
Czechosłowacja dnia 24 maja 1963 r.
Jamajka dnia 5 czerwca 1963 r.
Madagaskar dnia 31 lipca 1963 r.
Kuba dnia 26 września 1963 r.
z następującym zastrzeżeniem:
"Rewolucyjny Rząd Kuby zgłasza wyraźne zastrzeżenie do postanowień artykułów 48 i 50 Konwencji, gdyż jego zdaniem z uwagi na charakter i treść Konwencji oraz na problematykę, jaką ona reguluje, wszystkie wolne i suwerenne Państwa mają prawo do uczestniczenia w niej; z tego względu Rewolucyjny Rząd Kuby popiera sprawę ułatwienia przystąpienia do Konwencji przez wszystkie kraje międzynarodowej społeczności bez różnicy wynikającej z wielkości terytorium państwowego, liczby ludności lub systemu społecznego, ekonomicznego i politycznego".
Gwatemala dnia 1 października 1963 r.
Argentyna dnia 10 października 1963 r.
Irak dnia 15 października 1963 r.
z zastrzeżeniem, że art. 37 ustęp 2 będzie stosowany na zasadzie wzajemności.
Szwajcaria dnia 30 października 1963 r.
Panama dnia 4 grudnia 1963 r.
Republika Dominikańska dnia 14 stycznia 1964 r.
Związek Socjalistycznych
Republik Radzieckich dnia 25 marca 1964 r.
z następującym zastrzeżeniem dotyczącym art. 11 ustęp 1:
"Zgodnie z zasadą równych praw Państw Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich uważa, że jakakolwiek różnica zdań odnosząca się do liczebności misji dyplomatycznej powinna być uregulowana w drodze porozumienia między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym".
i oświadczeniem dotyczącym artykułów 48 i 50:
"Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich uważa za niezbędne zwrócić uwagę na dyskryminacyjny charakter artykułów 48 i 50 Konwencji, w myśl których pewna ilość Państw jest pozbawiona możliwości przystąpienia do Konwencji. Konwencja obejmuje sprawy dotyczące interesów wszystkich Państw i dlatego powinna być otwarta do przystąpienia dla wszystkich Państw. Zgodnie z zasadą suwerennej równości żadne Państwo nie ma prawa zabraniać innym Państwom przystąpienia do tego rodzaju Konwencji".
Gabon dnia 2 kwietnia 1964 r.
Algieria dnia 14 kwietnia 1964 r.
Rwanda dnia 15 kwietnia 1964 r.
Watykan dnia 17 kwietnia 1964 r.
Liechtenstein dnia 8 maja 1964 r.
Białoruska Socjalistyczna
Republika Radziecka dnia 14 maja 1964 r.
z następującym zastrzeżeniem dotyczącym art. 11, ustęp 1:
"Zgodnie z zasadą równych praw Państw, Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka uważa, że jakakolwiek różnica zdań odnosząca się do liczebności misji dyplomatycznej powinna być uregulowana w drodze porozumienia między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym".
i oświadczeniem dotyczącym artykułów 48 i 50:
"Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka uważa za niezbędne zwrócić uwagę na dyskryminacyjny charakter artykułów 48 i 50 Konwencji, w myśl których pewna ilość Państw jest pozbawiona możliwości przystąpienia do Konwencji. Konwencja obejmuje sprawy dotyczące interesów wszystkich Państw i dlatego powinna być otwarta do przystąpienia dla wszystkich Państw. Zgodnie z zasadą suwerennej równości żadne Państwo nie ma prawa zabraniać innym Państwom przystąpienia do tego rodzaju Konwencji".
Japonia dnia 8 czerwca 1964 r.
Zjednoczona Republika Arabska dnia 9 czerwca 1964 r.
z następującym zastrzeżeniem:
"1. Art. 37 ustęp 2 nie będzie stosowany.
2. Rozumie się, że przystąpienie do niniejszej Konwencji nie oznacza w żaden sposób uznania Izraela przez Rząd Zjednoczonej Republiki Arabskiej. Ponadto, że nie zostaną nawiązane żadne stosunki traktatowe między Zjednoczoną Republiką Arabską a Izraelem".
Ukraińska Socjalistyczna
Republika Radziecka dnia 12 czerwca 1964 r.
z następującym zastrzeżeniem dotyczącym art. 11 ustęp 1:
"Zgodnie z zasadą równych praw Państw, Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka uważa, że jakakolwiek różnica zdań odnosząca się do liczebności misji dyplomatycznej powinna być uregulowana w drodze porozumienia między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym".
i oświadczeniem dotyczącym artykułów 48 i 50:
"Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka uważa za niezbędne zwrócić uwagę na dyskryminacyjny charakter artykułów 48 i 50 Konwencji, w myśl których pewna ilość Państw jest pozbawiona możliwości przystąpienia do Konwencji. Konwencja obejmuje sprawy dotyczące interesów wszystkich Państw i dlatego powinna być otwarta do przystąpienia dla wszystkich Państw. Zgodnie z zasadą suwerennej równości żadne Państwo nie ma prawa zabraniać innym Państwom przystąpienia do tego rodzaju Konwencji".
Zjednoczone Królestwo
Wielkiej Brytanii i Północnej
Irlandii dnia 1 września 1964 r.
Ekwador dnia 21 września 1964 r.
Przy złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego Rząd Ekwadoru wycofał zastrzeżenie do art. 37 ustępy 2, 3 i 4 Konwencji, uczynione przy podpisaniu Konwencji.
Kostaryka dnia 9 listopada 1964 r.
Niemiecka Republika Federalna dnia 11 listopada 1964 r.
Iran dnia 3 lutego 1965 r.
Wenezuela dnia 16 marca 1965 r.
z następującym zastrzeżeniem:
"Zgodnie z Konstytucją Wenezueli, wszyscy obywatele wenezuelscy są równi wobec prawa i żaden z nich nie może korzystać ze specjalnych przywilejów; z tego powodu Wenezuela czyni formalne zastrzeżenie do art. 38 Konwencji".
Brazylia dnia 25 marca 1965 r.
Uganda dnia 15 kwietnia 1965 r.
Malawi dnia 19 maja 1965 r.