Ratyfikacja przez Polskę Konwencji o ruchu drogowym, Protokołu w sprawie znaków i sygnałów drogowych, podpisanych w Genewie dnia 19 września 1949 r., oraz Porozumień uzupełniających z 1950 r. i z 1955 r.
Dz.U.1959.54.324
Akt jednorazowyOŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 5 maja 1959 r.
w sprawie ratyfikacji przez Polskę Konwencji o ruchu drogowym Protokołu w sprawie znaków i sygnałów drogowych, podpisanych w Genewie dnia 19 września 1949 r., oraz Porozumień uzupełniających z 1950 r. i z 1955 r.
artykułem 2 (2) Porozumienia Europejskiego uzupełniającego Konwencję o ruchu drogowym i Protokół w sprawie znaków i sygnałów drogowych, które zostały podpisane w Genewie dnia 19 września 1949 r., podpisanego w Genewie dnia 16 września 1950 r., oraz
artykułem 2 Porozumienia w sprawie znakowania robót na drogach, wnoszącego zmianę do Porozumienia Europejskiego z dnia 16 września 1950 r., uzupełniającego Konwencję z 1949 r. o ruchu drogowym i Protokół z 1949 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych, podpisanego w Genewie dnia 16 grudnia 1955 r.,
złożone zostały Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych dnia 29 października 1958 r. polskie dokumenty ratyfikacyjne wyżej wymienionych aktów międzynarodowych.
Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące kraje złożyły swoje dokumenty ratyfikacyjne bądź akcesyjne Konwencji o ruchu drogowym:
wraz z terytoriami, za których stosunki międzynarodowe Stany Zjednoczone są odpowiedzialne.
Francja dnia 15 września 1950 r.
W notyfikacjach otrzymanych dnia 29 października 1952 r. oraz dnia 19 stycznia 1953 r. Rząd Francuski powiadomił, że zgodnie z artykułem 28 Konwencji postanowił rozszerzyć stosowanie Konwencji na wszystkie francuskie Terytoria Zamorskie, na Togo i na Kamerun pod mandatem francuskim oraz na Księstwo Andorra.
Czechosłowacja dnia 3 listopada 1950 r.
z wyłączeniem Załącznika 2 ze stosowania Konwencji, zgodnie z art. 2 paragraf 1 Konwencji.
Monako dnia 3 sierpnia 1951 r.
Zgodnie z Załącznikiem 6 rozdział IV (b) Rząd Księstwa Monako oświadcza, że nie zezwoli na używanie więcej niż jednej przyczepy za pojazdem ciągnącym, a żadnej przyczepy za pojazdem członowym.
Grecja dnia 1 lipca 1952 r.
Unia Południowo-Afrykańska dnia 9 lipca 1952 r.
W swoim dokumencie ratyfikacyjnym Rząd Unii Południowo-Afrykańskiej, zgodnie z artykułem 2 paragraf 1 Konwencji, wyłącza Załączniki 1 i 2 ze stosowania Konwencji oraz deklaruje, zgodnie z artykułem 28, że postanowienia Konwencji będą takie miały zastosowanie do terytorium Południowo-Zachodniej Afryki.
Szwecja dnia 25 lutego 1952 r.
z wyłączeniem Załącznika 1 ze stosowania Konwencji, zgodnie z artykułem 2 paragraf 1 Konwencji.
Filipiny dnia 15 września 1952 r.
z wyłączeniem Załącznika 1 ze stosowania Konwencji, zgodnie z artykułem 2 paragraf 1 Konwencji.
Holandia dnia 19 września 1952 r
z wyłączeniem Załącznika 2 ze stosowania Konwencji, zgodnie z artykułem 2 paragraf 1 Konwencji.
W notyfikacjach otrzymanych dnia 14 stycznia 1955 r. i dnia 9 maja 1957 r. Rząd Holandii powiadomił, że zgodnie z artykułem 28 Konwencji postanowił rozszerzyć stosowanie Konwencji na Surinam i Nową Gwineę Holenderską oraz na Antyle Holenderskie.
Zgodnie z artykułem 2 paragraf 1 notyfikacja wyłącza Załączniki 1 i 2 ze stosowania Konwencji do Nowej Gwinei Holenderskiej i do Antyl Holenderskich.
Kuba dnia 1 października 1952 r.
Luksemburg dnia 17 października 1952 r.
Włochy dnia 15 grudnia 1952 r.
Watykan dnia 5 października 1953 r.
Viet-Nam dnia 2 listopada 1953 r.
Syria dnia 11 grudnia 1953 r.
Belgia dnia 23 kwietnia 1954 r.
włączając terytorium Kongo Belgijskiego i Terytorium Powiernicze Ruanda Urundi.
Australia dnia 7 grudnia 1954 r.
z wyłączeniem Załączników 1 i 2 ze stosowania Konwencji, zgodnie z artykułem 2 paragraf 1 Konwencji.
Izrael dnia 6 stycznia 1955 r.
z wyłączeniem Załącznika 1 ze stosowania Konwencji, zgodnie z artykułem 2 paragraf 1 Konwencji.
Austria dnia 2 listopada 1955 r.
Portugalia dnia 28 grudnia 1955 r.
Zgodnie z Załącznikiem 6 część IV (b) Rząd Portugalii oświadczył, ze nie zezwoli na używanie więcej niż jednej przyczepy za pojazdem ciągnącym, a żadnej przyczepy za pojazdem członowym i że nie zezwoli na używanie pojazdów członowych do przewozu pasażerów.
W notyfikacji otrzymanej dnia 19 stycznia 1956 r. Rząd Portugalii powiadomił, że będzie stosował Konwencję z wyżej wymienionym zastrzeżeniem do wszystkich Terytoriów zamorskich, wyłączając Macao.
Turcja dnia 17 stycznia 1956 r.
Dania dnia 3 lutego 1956 r.
z wyłączeniem Załącznika 1 ze stosowania Konwencji, zgodnie z artykułem 2 paragraf 1 Konwencji.
Kambodża dnia 14 marca 1956 r.
Jugosławia dnia 8 października 1956 r.
Maroko dnia 7 listopada 1956 r.
Norwegia dnia 11 kwietnia 1957 r.
z wyłączeniem Załącznika 1 ze stosowania Konwencji, zgodnie z artykułem 2 paragraf 1 Konwencji.
Egipt dnia 28 maja 1957 r.
Wielka Brytania dnia 8 lipca 1957 r.
Dokument ratyfikacyjny zawiera następujące zastrzeżenia i deklaracje: