Ratyfikacja przez Polską Rzeczpospolitą Ludową Konwencji o opodatkowaniu pojazdów drogowych służących do prywatnego użytku w ruchu międzynarodowym, sporządzonej wraz z Protokołem podpisania w Genewie dnia 18 maja 1956 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1970.4.32

Akt jednorazowy

Wersja od: 12 marca 1970 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 5 stycznia 1970 r.

w sprawie ratyfikacji przez Polską Rzeczpospolitą Ludową Konwencji o opodatkowaniu pojazdów drogowych służących do prywatnego użytku w ruchu międzynarodowym, sporządzonej wraz z Protokołem podpisania w Genewie dnia 18 maja 1956 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z ustępem 4 artykułu 5 Konwencji o opodatkowaniu pojazdów drogowych służących do prywatnego użytku w ruchu międzynarodowym, sporządzonej wraz z Protokołem podpisania w Genewie dnia 18 maja 1956 r., złożony został Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych dnia 4 września 1969 r. dokument ratyfikacji przez Polską Rzeczpospolitą Ludową powyższej Konwencji i Protokołu wraz z następującym oświadczeniem:

Polska Rzeczpospolita Ludowa nie uważa się za związaną postanowieniami ustępów 2 i 3 artykułu 10 konwencji.

Zgodnie z ustępem 1 artykułu 6 konwencji weszła ona w życie dnia 18 sierpnia 1959 r., a w stosunku do Polski - zgodnie z ustępem 2 artykułu 6 konwencji - dnia 3 grudnia 1969 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa złożyły swoje dokumenty ratyfikacyjne lub przystąpienia do powyższej konwencji i protokołu albo podpisały tę konwencję i protokół bez zastrzeżenia ratyfikacji w niżej podanych datach:

Finlandia dnia 18 maja 1956 r.,

Szwecja dnia 16 stycznia 1958 r.,

Austria dnia 12 listopada 1958 r.,

Holandia dnia 20 kwietnia 1959 r.,

rozciągając jednocześnie postanowienia konwencji i Protokołu podpisania na następujące terytoria: Surinam, Antyle Holenderskie i Nową Gwineę Holenderską.

Francja dnia 20 maja 1959 r.,

Ghana dnia 18 sierpnia 1959 r.,

Kambodża dnia 22 września 1959 r.,

Jugosławia dnia 8 kwietnia 1960 r.,

Australia dnia 3 maja 1961 r.,

rozciągając postanowienia powyższej konwencji na następujące terytoria: Papua i Terytorium Powiernicze Nowej Gwinei.

Niemiecka Republika Federalna dnia 7 lipca 1961 r.,

Irlandia dnia 31 maja 1962 r.,

Czechosłowacja dnia 2 lipca 1962 r.

z oświadczeniem, iż zgodnie z ustępem 2 artykułu 11 konwencji Czechosłowacka Republika Socjalistyczna nie uważa się za związaną postanowieniami artykułu 10 konwencji.

Zjednoczone Królestwo

Wielkiej Brytanii i

Północnej Irlandii dnia 15 stycznia 1963 r.,

rozciągając postanowienia powyższej konwencji na następujące terytoria: Jersey, Guernsey, Alderney i wyspa Man dnia 15 stycznia 1963 r.; Falklandy i Gibraltar dnia 6 czerwca 1963 r.; Seszele i Wyspy Dziewicze dnia 18 lipca 1963 r.; wyspy Saint Lucia i Montserrat dnia 26 lipca 1963 r.; wyspa Saint Vincent, Brunei, Zanzibar i Gujana Brytyjska dnia 8 listopada 1963 r.; Mauritius dnia 6 maja 1964 r.

Luksemburg dnia 28 maja 1965 r.,

Norwegia dnia 9 lipca 1965 r.,

Malta dnia 22 listopada 1966 r.,

Rumunia dnia 10 lipca 1967 r.

z zastrzeżeniem, iż Socjalistyczna Republika Rumunii nie uważa się za związaną postanowieniami ustępów 2 i 3 artykułu 10 konwencji, Socjalistyczna Republika Rumunii uważa, iż spór odnośnie do interpretacji lub stosowania konwencji może być poddany arbitrażowi tylko za zgodą wszystkich stron w sporze.

Dania dnia 9 lutego 1968 r.