Ratyfikacja konwencji między Austrją, Włochami, Polską, Rumunją, Królestwem Serbów, Chorwatów, Słoweńców i Czechosłowacją, dotyczącej uregulowania różnych kategoryj emerytur, które nie zostały uregulowane w konwencji rzymskiej z dnia 6 kwietnia 1922 r., podpisanej wraz z protokółem i deklaracjami dodatkowemi w Wiedniu dnia 30 listopada 1923 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.3.27

Akt jednorazowy
Wersja od: 17 stycznia 1929 r.

USTAWA
z dnia 19 grudnia 1928 r.
w sprawie ratyfikacji konwencji między Austrją, Włochami, Polską, Królestwem Serbów, Chorwatów, Słoweńców i Czechosłowacją, dotyczącej uregulowania różnych kategoryj emerytur, które nie zostały uregulowane w konwencji rzymskiej z dnia 6 kwietnia 1922 r., podpisanej wraz z protokółem i deklaracjami dodatkowemi w Wiedniu dnia 30 listopada 1923 r.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej ratyfikacji konwencji między Austrją, Włochami, Polską, Królestwem Serbów, Chorwatów, Słoweńców i Czechosłowacją, dotyczącej uregulowania różnych kategoryj emerytur dla b. funkcjonarjuszów państwowych i wojskowych austrjackich, które nie zostały uregulowane w konwencji rzymskiej z dnia 6 kwietnia 1922 r., podpisanej wraz z protokółem i deklaracjami dodatkowemi w Wiedniu dnia 30 listopada 1923 r.

Wykonanie ustawy niniejszej poleca się Ministrowi Spraw Zagranicznych, wykonanie zaś postanowień powyższej konwencji - Ministrowi Skarbu w porozumieniu z innymi właściwymi ministrami.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.