§ 4. - Raport o zagrożeniach bezpieczeństwa narodowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2010.83.540

Akt utracił moc
Wersja od: 17 maja 2010 r.
§  4.
Raport cząstkowy jest dokumentem obejmującym:
1)
wskazanie najważniejszych zagrożeń i skutków ich wystąpienia przez stworzenie mapy ryzyka, o której mowa w art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, obejmującej wyszczególnienie rodzajów i charakterystyki zagrożeń:
a)
o istotnym wpływie na funkcjonowanie i możliwości rozwoju państwa, a w szczególności mogących mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i międzynarodowej pozycji oraz potencjału ekonomicznego i obronnego,
b)
których skutki mogą:
godzić w bezpieczeństwo państwa, jego porządek konstytucyjny, a w szczególności w suwerenność, niepodległość i nienaruszalność terytorium,
zagrozić życiu lub zdrowiu dużej liczby osób, mieniu w znacznych rozmiarach albo środowisku na znacznych obszarach,
oddziaływać, obok Rzeczypospolitej Polskiej, także na inne państwa,
dotyczyć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jej obywateli, mimo możliwego wystąpienia w innym państwie,
c)
występujących w rejonach napięć, konfliktów i kryzysów międzynarodowych, mających wpływ na bezpieczeństwo państwa lub których potrzeba monitorowania i eliminacji wynika z podpisanych umów i traktatów międzynarodowych,
d)
o charakterze terrorystycznym mogących doprowadzić do sytuacji kryzysowej;
2)
określenie celów strategicznych, w szczególności:
a)
wskazanie celów, jakie należy osiągnąć, aby zminimalizować możliwość wystąpienia zagrożenia lub jego skutków,
b)
hierarchizację celów według kryterium ważności lub wskazanie celów priorytetowych;
3)
wnioski zawierające hierarchicznie uporządkowaną listę przedsięwzięć niezbędnych do osiągnięcia celów strategicznych, a szczególnie tych, których realizacja wymaga działań wykraczających poza posiadane kompetencje;
4)
wskazanie sił i środków niezbędnych do osiągnięcia celów strategicznych;
5)
programowanie zadań w zakresie poprawy bezpieczeństwa państwa przez wskazywanie określonych regionalnych i lokalnych inicjatyw, w szczególności:
a)
wyszczególnienie programów krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych,
b)
wskazanie realizatorów programów:
rządowych,
samorządowych,
pozarządowych,
c)
sposoby finansowania programów,
d)
okresy trwania programów;
6)
określenie priorytetów w reagowaniu na określone zagrożenia, w tym ich wpływ na:
a)
zasady reagowania w przypadku wystąpienia zagrożenia,
b)
hierarchizację działań;
7)
inne informacje, które zdaniem wykonawcy mogą być przydatne przy tworzeniu Krajowego Planu Zarządzania Kryzysowego.