Radcy do spraw handlu zagranicznego Polski.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.74.585

Akt utracił moc

Wersja od: 31 października 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 12 sierpnia 1930 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych w sprawie radców do spraw handlu zagranicznego Polski.

Na podstawie art. 2 ust. 3 i art. 13 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 listopada 1927 r. o radcach do spraw handlu zagranicznego Polski (Dz. U. R. P. Nr. 102, poz. 886) zarządza się co następuje:

§ 1. Zakres działalności radców do spraw handlu zagranicznego Polski obejmuje:

a) współdziałanie z polskiemi przedsiębiorstwami eksportowemi i przedstawicielami firm polskich zagranicą w drodze udzielania im rad i wskazówek a także opinji o importerach zagranicznych tudzież informowania łych ostatnich o eksporcie polskim;

b) udzielanie informacyj na wszelkie zapytania Ministerstwa Przemysłu i Handlu i właściwych (§ 2) placówek zagranicznych polskich;

c) stałe informowanie o zagadnieniach ważnych z punktu widzenia rozwoju eksportu polskiego i wogóle stosunków handlowych z zagranicą, względnie z danym krajem, a więc o koniunkturze poszczególnych gałęzi i zbytu i produkcji, o technice i zwyczajach handlowych, sprawach transportu i ubezpieczenia towarów eksportowych, finansowania eksportu, o możliwościach zbytu i nawiązania bezpośredniego kontaktu handlowego i t. p.;

d) wykonywanie zleceń Ministerstwa Przemysłu i Handlu oraz właściwych (§ 2) polskich placówek zagranicznych we wszelkich poczynaniach, mających na celu ekspansję gospodarczą Polski.

§ 2. Radcowie do spraw handlu zagranicznego Polski podlegają Ministrowi Przemysłu i Handlu. Radcowie do spraw handlu zagranicznego Polski, osiadli zagranicą, podlegają w zakresie swej działalności również tej placówce zagranicznej polskiej, która wymieniona zostanie w dekrecie nominacyjnym radcy do spraw handlu zagranicznego Polski.

§ 3. Radców do spraw handlu zagranicznego Polski mianuje Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych, po wysłuchaniu opinji specjalnej komisji w składzie przedstawicieli Ministerstwa Przemysłu i Handlu, Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Państwowego Instytutu Eksportowego.

Minister Przemysłu i Handlu zwalnia radców do spraw handlu zagranicznego Polski w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych.

Właściwi według miejsc siedziby osiadłych zagranicą radców do spraw handlu zagranicznego polscy przedstawiciele dyplomatyczni i konsularni mają prawo tymczasowego zawieszania ich w czynnościach, związanych z tytułem radcy do spraw handlu zagranicznego Polski, o ile zajdą lufo ujawnią się okoliczności, przewidziane w art. art. 8 i 9 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 102, poz. 886). Decyzja o tymczasowem zawieszeniu radcy do spraw handlu zagranicznego Polski powinna być bezzwłocznie w drodze służbowej przedstawiona Ministrowi Przemysłu i Handlu, który w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych bądź zwolni radcę, bądź uchyli zawieszenie.

§ 4. Liczba radców do spraw handlu zagranicznego Polski nie może na najbliższy okres trzechletni przekraczać pięćdziesięciu radców zamieszkałych w Polsce i dwustu zamieszkałych zagranicą.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.