Radcowie do spraw handlu zagranicznego Polski.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.102.886

Akt utracił moc
Wersja od: 24 listopada 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 17 listopada 1927 r.
o radcach do spraw handlu zagranicznego Polski.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. № 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Przy Ministerstwie Przemysłu i Handlu ustanawia się radców do spraw handlu zagranicznego Polski.

Zadaniem radców do spraw handlu zagranicznego jest informowanie Ministerstwa Przemysłu i Handlu w sprawach handlowo-przemysłowych oraz współdziałanie przy organizowaniu wzajemnej wymiany handlowej pomiędzy Polską a zagranicą.

Ponadto radcowie do spraw handlu zagranicznego, osiadli zagranicą, informują polskich przedstawicieli dyplomatycznych i konsularnych oraz radców handlowych o wszystkich kwestjach, dotyczących przemysły, handlu i finansów danego kraju, które mogą interesować sfery gospodarcze polskie i przyczynić się do znalezienia korzystnych źródeł surowców i rynków zbytu dla wytwórczości polskiej.

Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu, wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych, określi szczegółowo zakres działania radców do spraw handlu zagranicznego.

Radcami do spraw handlu zagranicznego mogą być mianowani obywatele polscy lub obcy, osiadli w Polsce lub zagranicą, o ile posiadają wybitną znajomość spraw handlu zagranicznego lub osobiście przyczynili się do rozwoju polskiego eksportu.

Radców do spraw handlu zagranicznego mianuje Minister Przemysłu i Handlu po porozumieniu się z Ministrem Spraw Zagranicznych.

Radcowie do spraw handlu zagranicznego pełnią swe funkcje bezpłatnie.

Ilość radców do spraw handlu zagranicznego określa Minister Przemysłu i Handlu po porozumieniu się z Ministrem Spraw Zagranicznych na okres trzechletni.

Radcami do spraw handlu zagranicznego mogą zostać osoby, które:

1)
wykonywają w Polsce lub zagranicą zawód kupca, przemysłowca lub inny w dziedzinie pozostającej w związku z handlem zagranicznym Polski, w szczególności w charakterze szefów przedsiębiorstw, dyrektorów, kierowników, wspólników lub też przedstawicieli firm przemysłowych, handlowych, lub wreszcie zakładów kredytowych, które współpracują w eksporcie;
2)
nie odpowiadają warunkom poprzedniego ustępu, o ile dokonały misji oficjalnej zagranicą szczególnie owocnej dla polskiego eksportu lub też w inny sposób szczególnie się przyczyniły do jego rozwoju.

Radcowie do spraw handlu zagranicznego mianowani są na lat 5. Po upływie tego okresu czasu mogą być mianowani ponownie.

Radcami do spraw handlu zagranicznego nie mogą być mianowane osoby:

1)
nie posiadające pełni praw obywatelskich,
2)
skazane za przestępstwo z chęci zysku,
3)
niewypłacalne lub podlegające postępowaniu konkursowemu.

Tytuł radcy do spraw handlu zagranicznego tracą z mocy samego prawa:

1)
osoby, które zostały skazane prawomocnie za przestępstwo lub na karę, z któremi połączona jest utrata urzędów publicznych;
2)
osoby skazane prawomocnie za przestępstwo z chęci zysku;
3)
szefowie, wspólnicy, dyrektorzy, kierownicy i inni przedstawiciele przedsiębiorstw, co do których otwarto postępowanie upadłościowe.

Minister Przemysłu i Handlu po porozumieniu się z Ministrem Spraw Zagranicznych może zwolnić radców, którzy:

1)
nie pełnią już funkcyj, które były podstawą do ich nominacji,
2)
nadużyły tytułu radcy do spraw handlu zagranicznego w celach zarobkowych,
3)
w ciągu co najmniej jednego roku nie wypełniały obowiązków, określonych niniejszem rozporządzeniem, i nie stosowały się do wskazówek, instrukcyj i zleceń Ministra Przemysłu i Handlu w zakresie niniejszego rozporządzenia.

Radcowie do spraw handlu zagranicznego, osiadli zagranicą, podlegają w zakresie swej działalności polskim przedstawicielom dyplomatycznym i konsularnym.

Stosunek ten określi instrukcja, wydana przez Ministrów Przemysłu i Handlu oraz Spraw Zagranicznych.

Radcom do spraw handlu zagranicznego, spełniającym swe funkcje przez lat dziesięć bez przerwy w sposób szczególnie dla rozwoju eksportu polskiego korzystny i wykazujący w swej działalności wydatną inicjatywę i gorliwość, może być nadany tytuł radców honorowych do spraw handlu zagranicznego Polski.

Tytuł radcy honorowego nadaje Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Przemysłu i Handlu, postawiony po porozumieniu się z Ministrem Spraw Zagranicznych.

Tytuł ten jest dożywotny.

Radcowie honorowi pełnią rolę informatorów i doradców Ministra Przemysłu i Handlu w sprawach, dotyczących rozwoju przemysłu i handlu polskiego.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.