Rozdział 3 - - Postanowienia końcowe - Rada Europy-Polska. Konwencja Rady Europy o koprodukcji filmowej (poprawiona). Rotterdam.2007.01.30.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2019.1913

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 października 2017 r.

Rozdział  III

- Postanowienia końcowe

- Skutki Konwencji

1. 
Konwencja niniejsza zastępuje, w odniesieniu do państw, które są Stronami, Europejską konwencję o koprodukcji filmowej, otwartą do podpisu 2 października 1992 roku.
2. 
W stosunkach między Stroną niniejszej Konwencji a stroną Konwencji z 1992 roku, która nie ratyfikowała niniejszej Konwencji, Konwencja z 1992 roku nadal obowiązuje.

- Monitorowanie Konwencji oraz zmiany w załącznikach I i II

1. 
Zarząd Europejskiego Funduszu Wspierania Koprodukcji i Rozpowszechniania Utworów Kinematograficznych i Audiowizualnych "Eurimages" jest odpowiedzialny za monitorowanie niniejszej Konwencji.
2. 
Każda ze Stron niniejszej Konwencji, która nie jest członkiem "Eurimages", może być reprezentowana w Zarządzie "Eurimages" podczas wykonywania zadań określonych w niniejszej Konwencji i posiada w nim jeden głos.
3. 
W celu promowania skutecznego stosowania Konwencji, Zarząd "Eurimages" może:
a.
zaproponować ułatwienia wymiany doświadczeń i dobrych praktyk między Stronami;
b.
wyrazić opinię o każdej sprawie dotyczącej stosowania i wdrażania niniejszej Konwencji oraz opracować konkretne zalecenia dla Stron na ten temat.
4. 
W celu zaktualizowania postanowień z załączników I i II niniejszej Konwencji, tak aby zapewnić ich nieprzerwaną przydatność dla powszechnych praktyk w przemyśle filmowym, zmiany mogą zostać zaproponowane przez każdą ze Stron, Komitet Ministrów lub Zarząd Europejskiego Funduszu Wspierania Koprodukcji i Rozpowszechniania Utworów Kinematograficznych i Audiowizualnych "Eurimages". Propozycje te zostaną przekazane Stronom przez Sekretarza Generalnego Rady Europy.
5. 
Po konsultacji ze Stronami, Komitet Ministrów może przyjąć zmianę proponowaną zgodnie z ustępem 4, większością głosów przewidzianą w artykule 20 litera d Statutu Rady Europy. Zmiana wejdzie w życie po upływie okresu jednego roku od dnia, w którym została ona przekazana Stronom. W tym okresie, każda ze Stron może powiadomić Sekretarza Generalnego o sprzeciwie wobec wejścia w życie tej zmiany w odniesieniu do niej.
6. 
Jeżeli jedna trzecia Stron powiadomi Sekretarza Generalnego Rady Europy o sprzeciwie wobec wejścia w życie zmiany, zmiana ta nie wejdzie w życie.
7. 
Jeśli mniej niż jedna trzecia Stron powiadomi o sprzeciwie, zmiana wejdzie w życie w odniesieniu do Stron, które nie zgłosiły sprzeciwu.
8. 
Gdy zmiana weszła w życie zgodnie z ustępami 5 i 7 niniejszego artykułu, a jedna ze Stron zgłosiła sprzeciw do niej, to zmiana ta wejdzie w życie dla tej Strony w pierwszym dniu miesiąca następującego po dniu, w którym Strona ta powiadomiła Sekretarza Generalnego Rady Europy o przyjęciu tej zmiany. Strona, która zgłosiła sprzeciw, może go wycofać w dowolnym czasie w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy.
9. 
Jeśli Komitet Ministrów przyjął zmianę, państwo lub Unia Europejska nie mogą wyrazić swojej zgody na związanie się niniejszą Konwencją, nie przyjmując jednocześnie tej zmiany.

- Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie

1. 
Konwencja niniejsza jest otwarta do podpisu przez państwa członkowskie Rady Europy oraz przez inne państwa będące Stronami Europejskiej konwencji kulturalnej, które mogą wyrazić swoją zgodę na związanie się nią przez:
a.
podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; lub
b.
podpisanie z zastrzeżeniem późniejszej ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym nastąpi ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie.
2. 
Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia są składane Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

- Wejście w życie

1. 
Konwencja wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym trzy państwa, w tym co najmniej dwa państwa członkowskie Rady Europy, wyraziły zgodę na związanie się tą Konwencją, zgodnie z postanowieniami artykułu 18.
2. 
W odniesieniu do państwa-sygnatariusza, które później wyrazi zgodę na związanie się Konwencją, Konwencja wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia podpisania lub złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.

- Przystąpienie państw nieczłonkowskich

1. 
Po wejściu w życie niniejszej Konwencji, Komitet Ministrów Rady Europy może, po konsultacji ze Stronami, zaprosić każde państwo niebędące członkiem Rady Europy, jak również Unię Europejską, do przystąpienia do niniejszej Konwencji na mocy decyzji podjętej większością głosów przewidzianą w artykule 20 litera d Statutu Rady Europy i przy jednomyślności przedstawicieli państw będących Stronami, uprawnionych do zasiadania w Komitecie Ministrów.
2. 
W odniesieniu do każdego przystępującego państwa lub Unii Europejskiej, w przypadku ich przystąpienia, Konwencja wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu przystąpienia Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

- Klauzula terytorialna

1. 
Każde państwo może, w chwili podpisania lub złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, wskazać terytorium lub terytoria, do którego lub do których niniejsza Konwencja będzie miała zastosowanie.
2. 
Każda ze Stron może w dowolnym późniejszym terminie, w drodze deklaracji złożonej Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, rozszerzyć stosowanie niniejszej Konwencji na każde inne terytorium wskazane w deklaracji. W odniesieniu do tego terytorium Konwencja wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania deklaracji przez Sekretarza Generalnego.
3. 
Deklaracja złożona na podstawie dwóch poprzednich ustępów będzie mogła być odwołana, w odniesieniu do każdego terytorium wskazanego w tej deklaracji, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego. Odwołanie będzie skuteczne z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

- Zastrzeżenia

1. 
Każde państwo może, w chwili podpisania lub złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, oświadczyć, że postanowienia artykułu 2 ustęp 4 nie będą miały zastosowania do jego dwustronnych stosunków koprodukcyjnych z jedną lub kilkoma Stronami. Ponadto, może zastrzec sobie prawo do ustalenia maksymalnego wkładu, innego niż ten określony w artykule 9 ustęp 1 litera a. Nie dopuszcza się żadnego innego zastrzeżenia.
2. 
Każda ze Stron, która zgłosiła zastrzeżenie na podstawie poprzedniego ustępu, może je wycofać w całości lub w części, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy. Wycofanie będzie skuteczne z dniem otrzymania takiej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

- Wypowiedzenie

1. 
Każda ze Stron może w dowolnym czasie wypowiedzieć niniejszą Konwencję w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy.
2. 
Takie wypowiedzenie będzie skuteczne z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

- Notyfikacje

Sekretarz Generalny Rady Europy powiadamia państwa członkowskie Rady Europy, jak również Unię Europejską i każde państwo, które przystąpiło do niniejszej Konwencji lub zostało zaproszone do przystąpienia do niej, o:

a.
każdym podpisaniu;
b.
złożeniu każdego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia;
c.
każdej dacie wejścia w życie niniejszej Konwencji, zgodnie z jej artykułami 19, 20 i 21;
d.
każdym zastrzeżeniu i wycofaniu zastrzeżenia zgłoszonym na mocy artykułu 22;
e.
każdej deklaracji złożonej zgodnie z artykułem 5 ustęp 5;
f.
każdym wypowiedzeniu notyfikowanym zgodnie z artykułem 23;
g.
każdym innym akcie, notyfikacji lub informacji dotyczącej niniejszej Konwencji.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Rotterdamie, w dniu 30 stycznia 2017 roku, w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który będzie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu z państw, o których mowa w artykule 18 ustęp 1, a także Unii Europejskiej i każdemu państwu zaproszonemu do przystąpienia do niniejszej Konwencji.