Przyznawanie koncesjonowanym sprzedawcom wyrobów tytoniowych kredytu na pobór tych wyrobów oraz częściowa zmiana rozporządzenia z dnia 20 czerwca 1927 r. o organizacji i zakresie działania izb skarbowych i podległych izbom urzędów skarbowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.90.790

Akt utracił moc
Wersja od: 20 lutego 1929 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 29 września 1928 r.
o przyznawaniu koncesjonowanym sprzedawcom wyrobów tytoniowych kredytu na pobór tych wyrobów oraz o częściowej zmianie rozporządzenia z dnia 29 czerwca 1927 r. o organizacji i zakresie działania izb skarbowych i podległych izbom urzędów skarbowych.

Na podstawie art. 13 i 62 ustawy o monopolu tytoniowym z dnia 1 czerwca 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr. 47, poz. 409) oraz art. 12, 13 i 15 ustawy z dnia 31 lipca 1919 r. o tymczasowej organizacji władz i urzędów skarbowych (Dz. U. R. P. Nr. 65, poz. 391) zarządzam co następuje:
Izby skarbowe oraz wydział skarbowy Śląskiego urzędu wojewódzkiego mogą udzielać na prośbą koncesjonowanym sprzedawcom wyrobów tytoniowych, przydzielonym z poborem bezpośrednio do państwowych magazynów lub do państwowych fabryk wyrobów tytoniowych, bezprocentowego kredytu na pobór tychże wyrobów wedle zasad poniżej ustalonych.
1)
Kredyt (§ 1) musi być zabezpieczony już to:
a)
ewikcją hipoteczną, już to
b)
pożyczkami państwowemi lub innemi papierami wartościowemi, posiadającemi pupilarną pewność według norm ogólnie obowiązujących, albo
c)
gwarancjami instytucyj bankowych lub osób finansowo silnych.
2)
Na przyjęcie innego rodzaju zabezpieczenia może zezwolić Minister Skarbu na wniosek Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego.
3)
Do orzekania, czy można przyjąć zabezpieczenie ofiarowane w papierach wartościowych lub gwarancjach, o których mowa w ustępie 1 lit. c) powołane jest Ministerstwo Skarbu, - o możliwości zaś przyjęcia zabezpieczenia hipotecznego orzekają władze, wyszczególnione w § 1.
4)
W wypadkach wątpliwości prawnych, nasuwających się przy zabezpieczeniach hipotecznych, sprawę wyjaśnia Prokuratorja Generalna Rzeczypospolitej Polskiej, względnie jej oddział terytorjalnie właściwy.
Koncesjonariusz, któremu przyznano kredyt, korzysta zeń w ten sposób, że pobrawszy wyroby tytoniowe do pełnej wysokości kredytu - może w miarę całkowitego lub częściowego jego spłacenia-pobierać towar dalej na kredyt, najwyżej jednak za kwotę, jaką wpłacił na całkowite lub częściowe umorzenie kredytu.
Co do swej wysokości kredyt ograniczony jest:
a)
wartością przyjętego zabezpieczenia (§ 2),
b)
normą, ustalaną dla maksymalnej wysokości kredytu w zależności od obrotów przedsiębiorstwa.
1)
Jako normę, o której mowa w poprzednim paragrafie (lit. b) ustala się wartość połowy przeciętnego miesięcznego poboru wyrobów tytoniowych przedsiębiorstwa, korzystającego z kredytu.
2)
Wartość poboru ustala się według ceny fakturowej, t. j. z potrąconym rabatem.
1)
Kredyt może być każdego czasu bez podania powodów odwołany przez władze wymienione w § 1 lub przez Dyrekcję Polskiego Monopolu Tytoniowego.
2)
Przy odwołaniu kredytu władza wyznaczy kredytarjuszowi odpowiedni, niedłuższy niż trzytygodniowy termin do spłacenia sum pokredytowanych, a w razie niedotrzymania tego terminu przystąpi bezzwłocznie do przymusowego ściągnięcia zaległości kredytowej przez realizację zabezpieczenia.
3)
Od niespłaconych w tym terminie kredytów będą pobierane odsetki zwłoki w wysokości 2% w stosunku miesięcznym, przyczem. każdy rozpoczęty miesiąc liczy się jako pełny.
Formę i sposób udzielania kredytu po myśli niniejszego rozporządzenia unormuje Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego.

Aż do czasu przyznania koncesjonariuszowi nowego kredytu na zasadach niniejszego rozporządzenia korzystać on może z kredytu na dawnych warunkach, o ile zabezpieczenie na to pozwala, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 1929 r.

Postanowienia §§ 42 i 66 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 20 czerwca 1927 r. o organizacji i zakresie działania izb skarbowych i podległych izbom urzędów skarbowych (Dz. U. R. P. Nr. 66, poz. 588) ulegają następującym zmianom:
1)
punkt 10 § 42 tego rozporządzenia otrzymuje brzmienie:

"10) przyznawanie w ramach obowiązujących przepisów kredytów wszelkich podatków pośrednich i należności monopolowych ponad 5.000 zł., niezależnie zaś od sumy - kredytów koncesjonowanym sprzedawcom wyrobów tytoniowych i prowadzenie ewidencji udzielonych kredytów przy ścisłem przestrzeganiu zasad należytego zabezpieczenia Skarbu Państwa."

2)
punkt 11 § 66 tegoż rozporządzenia otrzymuje brzmienie:

"11) przyznawanie za przepisanem zabezpieczeniem w ramach obowiązujących przepisów kredytów podatków pośrednich i należności monopolowych do wysokości 5.000 zł, z wyjątkiem kredytów koncesjonowanym sprzedawcom wyrobów tytoniowych na pobór tychże wyrobów, przyznawanie których to kredytów należy do kompetencji władz skarbowych drugiej instancji".

Rozporządzenie niniejsze w chodzi w życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie tracą moc obowiązującą rozporządzenia: z dnia 22 listopada 1923 r. (Dz. U. R. P. Nr. 124, poz. 1006), z dnia 21 lutego 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 20, poz. 219) i z dnia 2 lipca 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 64, poz. 569) - z zastrzeżeniami wynikającemi z § 7 niniejszego rozporządzenia.
1 § 7 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1928 r. (Dz.U.29.10.81) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 1929 r.