Przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o ułatwieniu dostępu do wymiaru sprawiedliwości w stosunkach międzynarodowych, sporządzonej w Hadze dnia 25 października 1980 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.18.87

Akt jednorazowy

Wersja od: 25 lutego 1995 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 20 października 1994 r.

w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o ułatwieniu dostępu do wymiaru sprawiedliwości w stosunkach międzynarodowych, sporządzonej w Hadze dnia 25 października 1980 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 32 Konwencji o ułatwieniu dostępu do wymiaru sprawiedliwości w stosunkach międzynarodowych, sporządzonej w Hadze dnia 25 października 1980 r., złożony został Ministerstwu Spraw Zagranicznych Królestwa Holandii, jako depozytariuszowi powyższej konwencji, dnia 10 sierpnia 1992 r. dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do tej konwencji.

Zgodnie z artykułem 34 wymienionej konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 listopada 1992 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1. Zgodnie z artykułem 34 konwencji weszła ona w życie dnia 1 maja 1988 r.

2. Następujące państwa stały się stronami konwencji, składając dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia w niżej podanych datach:

Francja 22 grudnia 1982 r.

Szwecja 15 stycznia 1987 r.

Hiszpania 8 lutego 1988 r.

Finlandia 13 czerwca 1988 r.

Jugosławia 12 lipca 1988 r.

Holandia

(dla Królestwa w Europie) 2 marca 1992 r.

Oświadczenia o ciągłości

zgłosiły następujące państwa:

Słowenia 8 czerwca 1992 r.

Chorwacja 5 kwietnia 1993 r.

Bośnia i Hercegowina 23 sierpnia 1993 r.

Była Jugosłowiańska

Republika Macedonii 20 września 1993 r.

3. Podczas składania dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oraz w terminach późniejszych złożone zostały podane niżej zastrzeżenia i oświadczenia:

FRANCJA

Zastrzeżenia i oświadczenia:

Zgodnie z postanowieniami artykułu 28 ustęp 1 Francja zastrzega sobie prawo do wyłączenia stosowania artykułu 1 konwencji w odniesieniu do osób, które nie są obywatelami jakiegokolwiek z umawiających się państw, ale które mają miejsce stałego pobytu w umawiającym się państwie innym niż państwo składające zastrzeżenie lub które miały miejsce stałego pobytu w takim państwie, o ile nie ma wzajemności traktowania między państwem składającym zastrzeżenie a państwem, którego obywatelem jest osoba wnioskująca o pomoc sądową.

Zgodnie z postanowieniami artykułu 29 i w myśl artykułu 3, Ministerstwo Sprawiedliwości reprezentowane przez Biuro Międzynarodowej Pomocy Sądowej przy Dyrekcji do Spraw Cywilnych i Pieczęci zostało wyznaczone jako organ centralny, właściwy do przyjmowania wniosków o pomoc sądową i nadawania im biegu.

Zgodnie z postanowieniami artykułu 29 i w myśl artykułu 4, Ministerstwo Sprawiedliwości reprezentowane przez Biuro Międzynarodowej Pomocy Sądowej przy Dyrekcji do Spraw Cywilnych i Pieczęci zostało wyznaczone jako organ przesyłający, właściwy do przekazywania wniosków o pomoc sądową.

Zgodnie z postanowieniami artykułu 29 i w myśl artykułu 16 ustęp 1, Ministerstwo Sprawiedliwości reprezentowane przez Biuro Międzynarodowej Pomocy Sądowej przy Dyrekcji do Spraw Cywilnych i Pieczęci wyznaczone zostało jako organ przesyłający, właściwy do przekazywania wniosków o wykonanie orzeczeń, o których mowa w artykule 15.

Zgodnie z postanowieniami artykułu 29 i w myśl artykułu 16 ustęp 2, Ministerstwo Sprawiedliwości reprezentowane przez Biuro Międzynarodowej Pomocy Sądowej przy Dyrekcji do Spraw Cywilnych i Pieczęci wyznaczone zostało jako organ centralny właściwy do przyjmowania wniosków o wykonanie orzeczeń, o których mowa w artykule 15.

Zgodnie z postanowieniami artykułu 28 ustęp 2 i w myśl artykułu 7 ustęp 2, Ministerstwo będzie rozpatrywało tylko te wnioski, które będą sporządzone w języku francuskim albo do których dołączone zostanie tłumaczenie na ten język.

Zgodnie z postanowieniami artykułu 33 Rząd oświadcza, że konwencja będzie miała zastosowanie do całości terytorium Republiki Francuskiej.

SZWECJA

Zastrzeżenie i oświadczenia:

1) Pomoc sądowa przewidziana w artykule 13 ustęp 2 nie będzie mogła być uzyskana w Szwecji (artykuł 28 ustęp 2b).

2) Dokumenty przekazywane organowi centralnemu mogą być sporządzone w języku duńskim lub norweskim albo tłumaczone na te języki (artykuł 24).

3) Ministerstwo Spraw Zagranicznych zostało wyznaczone jako organ centralny, zgodnie z artykułem 3, oraz jako organ przesyłający, zgodnie z artykułami 4 i 16 (artykuł 29).

HISZPANIA

Oświadczenia:

a) Zgodnie z artykułami 3, 4 i 16 Hiszpania oświadcza, że organem centralnym i przekazującym jest Generalny Sekretarz Techniczny Ministerstwa Sprawiedliwości.

b) Zgodnie z artykułem 5 Hiszpania oświadcza, że będzie można przekazać wniosek drogą konsularną.

FINLANDIA

Finlandia wyznaczyła Ministerstwo Sprawiedliwości jako organ, o którym mowa w artykułach 3, 4 i 16 konwencji.

HOLANDIA

Zastrzeżenie:

Artykuł 13 ustęp 2 nie będzie miał zastosowania do Królestwa w Europie.

Oświadczenia:

1) Dokumenty przekazywane do organu centralnego Królestwa w Europie mogą być, niezależnie od języków wymienionych w artykułach 7 i 17 konwencji, również sporządzone w języku niemieckim lub mogą być tłumaczone na ten język.

2) Rząd Holandii wyznaczył jako organ centralny, wymieniony w artykułach 3 i 16 ustęp 2 konwencji, Biuro Pomocy Sądowej w okręgu prawnym Sądu Sprawiedliwości Hagi (het bureau van consultatie in het arrondissement s Gravenhage).

3) Rząd Holandii wyznaczył jako organ wymieniony w artykułach 4 i 16 ustęp 1 konwencji Biuro Pomocy Sądowej w okręgu prawnym każdego Sądu Sprawiedliwości (de bureaus van consultatie in alle arrondissementen).

SŁOWENIA

Oświadczenie:

Rząd Republiki Słowenii wyznacza Ministerstwo Sprawiedliwości i Administracji Republiki Słowenii jako właściwą władzę dla celów określonych w artykułach 3, 4 i 16 konwencji.

CHORWACJA

Oświadczenie:

Ministerstwo Sprawiedliwości i Administracji Republiki Chorwacji jest organem centralnym wyznaczonym do przyjmowania wniosków zgodnie z artykułem 3 konwencji i przesyłania wniosków do innych krajów, zgodnie z artykułem 4 konwencji.

BOŚNIA I HERCEGOWINA

Ministerstwo Sprawiedliwości i Administracji Republiki Bośni i Hercegowiny wyznaczone zostało jako organ wymieniony w artykułach 3, 4 i 16 konwencji.

4. Równocześnie podaje się do wiadomości, że w Rzeczypospolitej Polskiej organem centralnym wyznaczone zostało Ministerstwo Sprawiedliwości dla celów określonych w artykułach 3 i 16, a organami przesyłającymi wyznaczeni zostali prezesi sądów wojewódzkich, zgodnie z artykułami 4 i 16 konwencji.

5. Ponadto informuje się, że w ciągu 12 miesięcy od daty zawiadomienia umawiających się państw przez depozytariusza o przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do powyższej konwencji żadne umawiające się państwo nie zgłosiło sprzeciwu wobec uczestnictwa w niej Polski, zgodnie z artykułem 32 konwencji.

6. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych.