Przystąpienie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do Powszechnej konwencji o prawie autorskim i protokołów nr 1 i nr 2, sporządzonych w Paryżu dnia 24 lipca 1971 r., oraz do Powszechnej konwencji o prawie autorskim i protokołu nr 1, sporządzonych w Genewie dnia 6 września 1552 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.8.29

Akt jednorazowy
Wersja od: 30 marca 1978 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 20 stycznia 1978 r.
w sprawie przystąpienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do Powszechnej konwencji o prawie autorskim i protokołów nr 1 i nr 2, sporządzonych w Paryżu dnia 24 lipca 1971 r., oraz do Powszechnej konwencji o prawie autorskim i protokołu nr 1, sporządzonych w Genewie dnia 6 września 1952 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem VIII ustęp 3 Powszechnej konwencji o prawie autorskim, sporządzonej w Paryżu dnia 24 lipca 1971 r., został złożony Dyrektorowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla Wychowania, Nauki i Kultury dnia 9 grudnia 1976 r. dokument przystąpienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do wymienionej konwencji i do protokołów nr 1 i nr 2, sporządzonych w Paryżu dnia 24 lipca 1971 r.
Wymieniona konwencja oraz protokoły nr 1 i nr 2 weszły w życie w stosunku do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dnia 9 marca 1977 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa stały się stronami powyższej konwencji, składając dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub przystąpienia w niżej podanych datach:

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii

i Północnej Irlandii dnia 19 maja 1972 r.,

z rozciągnięciem na:

Hongkong dnia 2 maja 1973 r.,

Brytyjskie Wyspy Dziewicze,

Gibraltar, Grenadę, Wyspę

Man, St. Helena, St. Lucia,

St. Vincent i Seszele dnia 6 września 1973 r.,

Francja dnia 11 września 1972 r.,

Węgierska Republika Ludowa dnia 15 września 1972 r.,

Stany Zjednoczone Ameryki dnia 18 września 1972 r.,

z rozciągnięciem na:

Guam, strefę Kanału Panamskiego, Puerto Rico i Wyspy Dziewicze

Kamerun dnia 1 lutego 1973 r.,

Algieria dnia 28 maja 1973 r.,

Dnia 11 czerwca 1976 r. Algieria złożyła oświadczenie, że pragnie skorzystać ze wszystkich wyjątków przewidzianych w artykułach V ter i V quater Konwencji "wydanych na korzyść rozwijających się krajów w dziedzinie ochrony prawa tłumaczenia i reprodukcji dzieł literackich, artystycznych i naukowych chronionych przez prawo autorskie i odnoszących się do obowiązkowej licencji na korzyść tych krajów";

Szwecja dnia 27 czerwca 1973 r.,

Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii dnia 3 lipca 1973 r.,

Republika Federalna Niemiec dnia 18 października 1973 r.,

Kenia dnia 4 stycznia 1974 r.,

Senegal dnia 9 kwietnia 1974 r.,

Hiszpania dnia 10 kwietnia 1974 r.,

Norwegia dnia 7 maja 1974 r.,

Monako dnia 13 września 1974 r.,

Ludowa Republika Bułgarii dnia 7 marca 1975 r.,

Tunezja dnia 10 marca 1975 r.,

Bangladesz dnia 5 maja 1975 r.,

Meksyk dnia 31 lipca 1975 r.,

Brazylia dnia 11 września 1975 r.,

Maroko dnia 28 października 1975 r.,

Kolumbia dnia 18 marca 1976 r.,

Wspólnota Bahamów dnia 27 września 1976 r.,

Japonia dnia 21 lipca 1977 r.

Równocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa złożyły swoje dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub przystąpienia do protokołu nr 1:

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii

i Północnej Irlandii dnia 19 maja 1972 r.,

z rozciągnięciem na:

Hongkong dnia 2 maja 1973 r.,

Brytyjskie Wyspy Dziewicze,

Gibraltar, Grenadę, Wyspę Man,

St. Helena, St. Lucia, St. Vincent

i Seszele dnia 6 września 1973 r.,

Francja dnia 11 września 1972 r.,

Stany Zjednoczone Ameryki dnia 18 września 1972 r.,

z rozciągnięciem na:

Guam, strefę Kanału Panamskiego, Puerto Rico i Wyspy Dziewicze

Szwecja dnia 27 czerwca 1973 r.,

Republika Federalna Niemiec dnia 18 października 1973 r.,

Kenia dnia 4 stycznia 1974 r.,

Senegal dnia 9 kwietnia 1974 r.,

Norwegia dnia 13 sierpnia 1974 r.,

Monako dnia 13 września 1974 r.,

Hiszpania dnia 16 października 1974 r.,

Tunezja dnia 10 marca 1975 r.,

Bangladesz dnia 5 maja 1975 r.,

Brazylia dnia 11 września 1975 r.,

Maroko dnia 28 października 1975 r.,

Japonia dnia 21 lipca 1977 r.,

do protokołu nr 2:

Zjednoczone Królestwo

Wielkiej Brytanii

i Północnej Irlandii dnia 19 maja 1972 r.,

z rozciągnięciem na:

Hongkong dnia 2 maja 1973 r.,

Brytyjskie Wyspy Dziewicze,

Gibraltar, Grenadę, Wyspę Man,

St. Helena, St. Lucia, St. Vincent

i Seszele dnia 6 września 1973 r.,

Francja dnia 11 września 1972 r.,

Węgierska Republika Ludowa dnia 15 września 1972 r.,

Stany Zjednoczone Ameryki dnia 18 września 1972 r.,

z rozciągnięciem na:

Guam, strefę Kanału Panamskiego, Puerto Rico i Wyspy Dziewicze

Szwecja dnia 27 czerwca 1973 r.,

Republika Federalna Niemiec dnia 18 października 1973 r.,

Kenia dnia 4 stycznia 1974 r.,

Senegal dnia 9 kwietnia 1974 r.,

Hiszpania dnia 10 kwietnia 1974 r.,

Norwegia dnia 13 sierpnia 1974 r.,

Monako dnia 13 września 1974 r.,

Tunezja dnia 10 marca 1975 r.,

Bangladesz dnia 5 maja 1975 r.,

Brazylia dnia 11 września 1975 r.,

Maroko dnia 28 października 1975 r.,

Japonia dnia 21 lipca 1977 r.

Ponadto podaje się do wiadomości, że zgodnie z artykułem IX ustęp 3 konwencji z dnia 24 lipca 1971 r. przystąpienie do niej przez Polską Rzeczpospolitą Ludową w dniu 9 grudnia 1976 r. stanowi jednocześnie przystąpienie do Powszechnej konwencji o prawie autorskim, sporządzonej w Genewie dnia 6 września 1952 r., która weszła w życie dnia 16 września 1955 r.

Następujące państwa złożyły dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub przystąpienia do konwencji z 1952 r. albo stały się jej stronami na podstawie artykułu IX ustęp 3 konwencji z 1971 r.:

Andora dnia 31 grudnia 1952 r. (data złożenia dokumentu ratyfikacyjnego przez zwierzchnika hiszpańskiego),

dnia 22 stycznia 1953 r. (data złożenia dokumentu ratyfikacyjnego przez zwierzchnika francuskiego),

Kambodża dnia 3 sierpnia 1953 r.,

Pakistan dnia 28 kwietnia 1954 r.,

Laos dnia 19 sierpnia 1954 r.,

Haiti dnia 1 września 1954 r.,

Hiszpania dnia 27 października 1954 r.,

Stany Zjednoczone Ameryki dnia 6 grudnia 1954 r.,

z rozciągnięciem na:

Alaskę, Wyspy Hawajskie,

strefę Kanału Panamskiego, Puerto Rico

i Wyspy Dziewicze, Guam dnia 17 maja 1957 r.,

Kostaryka dnia 7 grudnia 1954 r.,

Chile dnia 18 stycznia 1955 r.,

Izrael dnia 6 kwietnia 1955 r.,

Republika Federalna Niemiec dnia 3 czerwca 1955 r.,

Monako dnia 16 czerwca 1955 r.,

Watykan dnia 5 lipca 1955 r.,

Luksemburg dnia 15 lipca 1955 r.,

Francja dnia 14 października 1955 r.,

z rozciągnięciem na:

departamenty Algierii, Gwadelupy,

Martyniki, Gujany

i Reunion dnia 16 listopada 1955 r.,

Szwajcaria dnia 30 grudnia 1955 r.,

Japonia dnia 28 stycznia 1956 r.,

Liberia dnia 27 kwietnia 1956 r.,

Islandia dnia 18 września 1956 r.,

Portugalia dnia 25 września 1956 r.,

Włochy dnia 24 października 1956 r.,

Meksyk dnia 12 lutego 1957 r.,

Ekwador dnia 5 marca 1957 r.,

Kuba dnia 18 marca 1957 r.,

Austria dnia 2 kwietnia 1957 r.,

Zjednoczone Królestwo

Wielkiej Brytanii

i Północnej Irlandii dnia 27 czerwca 1957 r.,

z rozciągnięciem na:

Wyspę Man, Fidżi, Gibraltar,

Sarawak dnia 29 listopada 1961 r.,

Zanzibar, Bermudy,

Borneo Północne dnia 4 lutego 1963 r.,

Bahama,

Wyspy Dziewicze dnia 26 kwietnia 1963 r.,

Wyspy Falklandzkie,

Kenię, St. Helena dnia 29 października 1963 r.,

Seszele dnia 29 października 1963 r.,

Mauritius dnia 6 października 1964 r.,

Beczuanę, Montserrat,

St. Lucia dnia 15 lutego 1966 r.,

Grenadę dnia 15 lutego 1966 r.,

Kajmany dnia 11 marca 1966 r.,

Gujanę Brytyjską dnia 15 marca 1966 r.,

Honduras Brytyjski dnia 19 lipca 1966 r.,

St. Vincent dnia 10 sierpnia 1967 r.,

Hongkong dnia 2 maja 1973 r.,

Indie dnia 21 października 1957 r.,

Argentyna dnia 13 listopada 1957 r.,

Irlandia dnia 20 października 1958 r.,

Liechtenstein dnia 22 października 1958 r.,

Liban dnia 17 lipca 1959 r.,

Czechosłowacka Republika Socjalistyczna dnia 6 października 1959 r.,

Brazylia dnia 13 października 1959 r.,

Belgia dnia 31 maja 1960 r.,

Szwecja dnia 1 kwietnia 1961 r.,

Nikaragua dnia 16 maja 1961 r.,

Dania dnia 9 listopada 1961 r.,

Nigeria dnia 14 listopada 1961 r.,

Paragwaj dnia 11 grudnia 1961 r.,

Kanada dnia 10 maja 1962 r.,

Ghana dnia 22 maja 1962 r.,

Panama dnia 17 lipca 1962 r.,

Norwegia dnia 23 października 1962 r.,

Finlandia dnia 16 stycznia 1963 r.,

Grecja dnia 24 maja 1963 r.,

Peru dnia 16 lipca 1963 r.,

Nowa Zelandia dnia 11 czerwca 1964 r.,

z rozciągnięciem na:

Wyspy Cooka (łącznie z Niué) i Wyspy Tokelau

Gwatemala dnia 28 lipca 1964 r.,

Zambia dnia 1 marca 1965 r.,

Malawi dnia 26 lipca 1965 r.,

Socjalistyczna Federacyjna

Republika Jugosławii dnia 11 lutego 1966 r.,

Kenia dnia 7 czerwca 1966 r.,

Wenezuela dnia 30 czerwca 1966 r.,

Holandia dnia 22 marca 1967 r.,

ze stwierdzeniem, że przystąpienie dotyczy "Królestwa w Europie",

Malta dnia 19 sierpnia 1968 r.,

Australia dnia 1 lutego 1969 r.,

Tunezja dnia 19 marca 1969 r.,

Mauritius dnia 20 sierpnia 1970 r.,

z oświadczeniem, że uważa się za związany postanowieniami konwencji z 1952 r.

od dnia 12 marca 1968 r.,

Węgierska Republika

Ludowa dnia 23 października 1970 r.,

Fidżi - notyfikacja o sukcesji dnia 13 grudnia 1971 r.,

Maroko dnia 8 lutego 1972 r.,

Kamerun dnia 1 lutego 1973 r.,

Związek Socjalistycznych

Republik Radzieckich dnia 27 lutego 1973 r.,

Algieria dnia 28 maja 1973 r.,

Niemiecka Republika

Demokratyczna dnia 5 lipca 1973 r.,

Senegal dnia 9 kwietnia 1974 r.,

Ludowa Republika Bułgarii dnia 7 marca 1975 r.,

Bangladesz dnia 5 maja 1975 r.,

Kolumbia dnia 18 marca 1976 r.,

Wspólnota Bahamów - notyfikacja

o sukcesji dnia 13 lipca 1976 r.

Zgodnie z ustępem 2 lit. c) protokołu nr 1 załączonego do Powszechnej konwencji o prawie autorskim z 1971 r. Polska Rzeczpospolita Ludowa, składając w dniu 9 grudnia 1976 r. dokument przystąpienia do tej konwencji i protokołu nr 1, stała się również stroną protokołu nr 1 załączonego do Powszechnej konwencji o prawie autorskim z 1952 r.

Następujące państwa złożyły dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub przystąpienia do protokołu nr 1 z 1952 r. albo stały się jego stronami na podstawie ustępu 2 lit. c) protokołu nr 1 z 1971 r.:

Andora dnia 22 stycznia 1953 r. (data złożenia dokumentu ratyfikacyjnego przez zwierzchnika francuskiego),

Kambodża dnia 3 sierpnia 1953 r.,

Pakistan dnia 28 kwietnia 1954 r.,

Laos dnia 19 sierpnia 1954 r.,

Haiti dnia 1 września 1954 r.,

Stany Zjednoczone Ameryki dnia 6 grudnia 1954 r.,

Kostaryka dnia 7 grudnia 1954 r.,

Izrael dnia 6 kwietnia 1955 r.,

Republika Federalna Niemiec dnia 3 czerwca 1955 r.,

Monako dnia 16 czerwca 1955 r.,

Watykan dnia 5 lipca 1955 r.,

Luksemburg dnia 15 lipca 1955 r.,

Francja dnia 14 października 1955 r.,

Szwajcaria dnia 30 grudnia 1955 r.,

Japonia dnia 28 stycznia 1956 r.,

Liberia dnia 27 kwietnia 1956 r.,

Portugalia dnia 25 września 1956 r.,

Ekwador dnia 5 marca 1957 r.,

Kuba dnia 18 marca 1957 r.,

Austria dnia 2 kwietnia 1957 r.,

Zjednoczone Królestwo

Wielkiej Brytanii

i Północnej Irlandii dnia 27 czerwca 1957 r.,

z rozciągnięciem na:

Hongkong dnia 2 maja 1973 r.,

Indie dnia 21 października 1957 r.,

Argentyna dnia 13 listopada 1957 r.,

Irlandia dnia 20 października 1958 r.,

Liechtenstein dnia 22 października 1958 r.,

Liban dnia 17 lipca 1959 r.,

Brazylia dnia 13 października 1959 r.,

Belgia dnia 31 maja 1960 r.,

Szwecja dnia 1 kwietnia 1961 r.,

Nikaragua dnia 16 maja 1961 r.,

Dania dnia 9 listopada 961 r.,

Paragwaj dnia 11 grudnia 1961 r.,

Ghana dnia 22 maja 1962 r.,

Panama dnia 17 lipca 1962 r.,

Norwegia dnia 23 października 1962 r.,

Finlandia dnia 16 stycznia 1963 r.,

Grecja dnia 24 maja 1963 r.,

Nowa Zelandia dnia 11 czerwca 1964 r.,

Gwatemala dnia 28 lipca 1964 r.,

Socjalistyczna Federacyjna

Republika Jugosławii dnia 11 lutego 1966 r.,

Kenia dnia 7 czerwca 1966 r.,

Wenezuela dnia 30 czerwca 1966 r.,

Włochy dnia 19 grudnia 1966 r.,

Holandia dnia 22 marca 1967 r.,

ze stwierdzeniem, że ratyfikacja dotyczy "Królestwa w Europie",

Tunezja dnia 19 marca 1969 r.,

Australia dnia 24 lipca 1969 r.,

Mauritius dnia 20 sierpnia 1970 r.,

z oświadczeniem, że uważa się za związany protokołem nr 1 do konwencji z 1952 r. od dnia 12 marca 1968 r.,

Maroko dnia 8 lutego 1972 r.,

Senegal dnia 9 kwietnia 974 r.,

Bangladesz dnia 5 maja 1975 r.

Zgodnie z artykułem IX ustępy 1 i 2 konwencji z dnia 24 lipca 1971 r. weszła ona w życie w stosunku do pierwszych dwunastu państw dnia 10 lipca 1974 r., natomiast w stosunku do pozostałych państw konwencja weszła w życie po upływie trzech miesięcy od złożenia przez te państwa dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia lub przystąpienia.

Protokoły nr 1 i nr 2 załączone do konwencji z 1971 r. weszły w życie również dnia 10 lipca 1974 r.