Przystąpienie Polski i szeregu innych Państw do konwencji z dnia 19 marca 1931 r. w sprawie jednolitej ustawy o czekach i o złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych powyższej konwencji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.26.182

Akt jednorazowy
Wersja od: 6 kwietnia 1937 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 18 marca 1937 r.
o przystąpieniu Polski i szeregu innych Państw do konwencji z dnia 19 marca 1931 r. w sprawie jednolitej ustawy o czekach i o złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych powyższej konwencji.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że w wykonaniu postanowień art. V. konwencji, w sprawie jednolitej ustawy o czekach, podpisanej wraz z protokołem i dwoma załącznikami w Genewie dnia 19 marca 1931 r., zostało zgłoszone Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów dnia 19 grudnia 1936 r. w imieniu Rządu Polskiego przystąpienie do tej konwencji i protokołu, z zastrzeżeniami z art. 3, 4, 5, 8, 9, 14 ust. 1, 15, 16, ust. 1, p. a, 16 ust. 2, 17, 23, 24, 25, 26, 28, 29 i 30 Załącznika II do wspomnianej konwencji.
Jednocześnie podaje się do wiadomości, zgodnie z komunikatem Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, że:
a)
w wykonaniu postanowień art. IV wspomnianej konwencji zostały złożone Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów dokumenty ratyfikacyjne powyższej konwencji i protokołu w imieniu Rządów niżej wymienionych Państw w datach następujących:
Daniadnia 27 lipca 1932 r.
Zobowiązanie Rządu Królewskiego wprowadzenia w Danii ustawy jednolitej stanowiącej Załącznik I do niniejszej konwencji uzależnione jest od zastrzeżeń przewidzianych w art.: 4, 6, 9, 14 ust. 1, 16a), 18, 25, 26, 27 i 29 Załącznika II do powyższej konwencji.
Przez przyjęcie niniejszej konwencji Rząd Królewski nie zamierza przyjąć żadnego zobowiązania w stosunku do Grenlandii
Norwegiadnia 27 lipca 1932 r.
Ratyfikacja nastąpiła z zastrzeżeniami wymienionymi w art.: 4, 6, 9, 14, ust. 1, 16a) i 18 Załącznika II do powyższej konwencji i Królewski Rząd Norwegii zastrzega sobie zarazem możność skorzystania z prawa przyznanego Wysokim Układającym się Stronom przez art.: 25, 26, 27 i 29 tego Załącznika, co do normowania ustawodawczego spraw tam wymienionych.
Szwecjadnia 27 lipca 1932 r.
Ratyfikacja nastąpiła z zastrzeżeniami wymienionymi w art.: 4, 6, 9, 14 ust. 1, 16a) i 18 Załącznika II do konwencji i, poza tym, Królewski Rząd Szwedzki skorzystał z prawa przyznanego Wysokim Układającym się Stronom przez art.: 25, 26 i 29 tego Załącznika, co do normowania ustawodawczego spraw tam wymienionych.
Szwajcariadnia 26 sierpnia 1932 r.
Ratyfikacja nastąpiła z zastrzeżeniami z art.: 2, 4, 8, 15, 16 ust. 2, 19, 24, 25, 26, 27, 29 i 30 Załącznika II.
Ratyfikacja wywrze skutki dopiero po przyjęciu ustawy o rewizji tytułów XXIV do XXXIII Kodeksu Związkowego o zobowiązaniach lub, w danym wypadku - ustawy specjalnej w przedmiocie weksli trasowanych i własnych oraz czeków.
Finlandiadnia 31 sierpnia 1932 r.
Ratyfikacja nastąpiła z zastrzeżeniami wymienionymi w art. 4, 6, 9, 14 ust. 1, 16a) 18 i 27 Załącznika II do tej konwencji. Poza tym Finlandia skorzystała z prawa przyznanego Wysokim Układającym się Stronom przez art.: 25, 26 i 29 tego Załącznika, co do normowania ustawodawczego spraw tam wymienionych.
Monakodnia 9 lutego 1933 r.
Japoniadnia 25 sierpnia 1933 r.
Ratyfikacja nastąpiła z zastrzeżeniem korzystania z postanowień wymienionych w Załączniku II do tej konwencji, przez stosowanie ustępu 2, art. pierwszego.
Włochydnia 31 sierpnia 1933 r.
Zgodnie z art. 1 tej konwencji, Królewski Rząd Włoski oświadcza, że będzie korzystał z możliwości przewidzianych w art.: 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 14, 16 ust. 2, 19, 20, 21 ust. 2, 23, 25, 26. 29 i 30 Załącznika II.
Odpowiednikiem instytucji, o których jest mowa w art. 15 Załącznika II do tej konwencji, we Włoszech są jedynie "Izby Rozrachunkowe" (Stanze di Compensazione).
*) Rzesza Niemieckadnia 3 października 1933 r.
Ratyfikacja nastąpiła z zastrzeżeniami przewidzianymi w art.: 6, 14, 15, 16 ust. 2, 18, 23, 24, 25, 26 i 29 Załącznika II konwencji.
*) Holandia, za Królestwo w Europiednia 2 kwietnia 1934 r.
Ratyfikacja nastąpiła z zastrzeżeniami wymienionymi w Załączniku II konwencji.
*) Grecjadnia 1 czerwca 1934 r.
Na warunkach niżej wymienionych:

*) Wszystkie Strony w niniejszej konwencji zgodziły się uważać jako ważny dokument ratyfikacyjny, który Państwo to złożyło po dacie ustalonej w konwencji. Jednakże Rząd Japoński jest zdania, że taka ratyfikacja ma charakter przystąpienia.

Rząd Grecki nie skorzysta z zastrzeżeń z art.: 1, 2, 5 do 8, 10 do 14, 16 ust. pierwszy, litery a i b, 18 ust. pierwszy, 19 do 22, 24, 26 ust. 2 - Załącznika II.
Rząd Grecki skorzysta z następujących zastrzeżeń przewidzianych w Załączniku II:
1)
zastrzeżenie z art. 3:

ust. 3 art. 2 ustawy jednolitej zostaje zmieniony na: "czek bez oznaczenia miejsca płatności uważa się za płatny w miejscu wystawienia".

2)
Zastrzeżenie z art. 4:

następujący ustęp dodany został do art. 3: "czek wystawiony i płatny w Grecji nie jest ważny o ile nie został wystawiony na instytucję bankową, lub na instytucję posiadającą osobowość prawną według ustawodawstwa greckiego zajmującą się czynnościami bankowymi."

3)
Zastrzeżenie z art. 9:

następujące postanowienie zostało dodane, do ust. 3 art. 6 ustawy jednolitej: "lecz w tym wyjątkowym przypadku zakazane jest wystawianie czeku na okaziciela."

4)
Zastrzeżenie z art. 15:

następujący ustęp zostaje dodany do art. 31 ustawy jednolitej:

"Dekret Prezydenta, spowodowany przez ministrów Sprawiedliwości oraz Gospodarki Krajowej, określi, które z instytucji w Grecji winny być uważane za izby rozrachunkowe."

5)
Zastrzeżenie z ust. 2, art. 16:

ustalono, że: "w ustawie greckiej zostaną zamieszczone postanowienia, dotyczące zagubienia i kradzieży czeków."

6)
Zastrzeżenie z art. 17:

na końcu art. 36 dodano ustęp następujący: "W okolicznościach wyjątkowych, mających związek z kursem waluty greckiej, skutki klauzuli przewidzianej w ust. 3 niniejszego artykułu mogą być, co się tyczy czeków płatnych w Grecji, uchylone w każdym wypadku przez ustawy specjalne. To samo postanowienie może być stosowane również do czeków wystawionych w Grecji."

7)
Zastrzeżenie z art. 23:

do Nr 2, art. 45 ustawy jednolitej dodano: "które, co się tyczy czeków wystawionych i płatnych w Grecji, są liczone w każdym przypadku według obowiązującej w Grecji ustawowej stopy procentowej". Tak samo, do Nr 2 art. 46 ustawy jednolitej - dodano: "~z zachowaniem przypadku specjalnego z Nr 2 poprzedniego artykułu".

8)
Zastrzeżenie z art. 25:

do ustawy krajowej dodano następujący artykuł: "Co się tyczy bądź utraty prawa przez okaziciela, bądź przedawnienia prawa do zwrotnego poszukiwania utrzyma się, przeciwko wystawcy, lub indosantowi, skarga z tytułu niesłusznego zbogacenia. Ta skarga ulega przedawnieniu z upływem trzech lat, licząc od daty wystawienia czeku."

9)
Zastrzeżenie z ust. pierwszego, art. 26:

sformułowano następujące postanowienie: "Przyczyny przerywania i zawieszania przedawnień niniejszej ustawy są normowane przez postanowienia o przedawnieniu i b przedawnieniu krótkoterminowym".

10)
Zastrzeżenie z art. 27:

sformułowano następujący osobny artykuł: "Ustawowymi dniami świątecznymi są, w rozumieniu niniejszej ustawy, wszystkie niedziele oraz każdy pełny dzień wypoczynkowy w urzędach publicznych."

11)
Zastrzeżenie z art. 28, jak również z art. 29.
12)
Zastrzeżenie z art. 30.
*) Portugalia dnia8 czerwca 1934 r.
z zastrzeżeniem, że postanowienia konwencji nie będą stosowane do portugalskiego obszaru kolonialnego.
*) W. M. Gdańsk (za pośrednictwem Polski)dnia 24 czerwca 1935 r.
ratyfikacja nastąpiła z zastrzeżeniami przewidzianymi w art. 6, 14, 15, 16 ust. 2, 18, 23, 24, 25, 26 i 29 Załącznika II do tej konwencji.
b)
w wykonaniu art. V rzeczonej konwencji zostały zgłoszone Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów w imieniu Rządów niżej wymienionych państw przystąpienia do tej konwencji i protokołu w datach następujących:
Nikaraguadnia 16 marca 1932 r.
Rząd Holenderski za:
Indie Holenderskie i Curaçaodnia 30 września 1932 r.
z zastrzeżeniami wymienionymi w Załączniku II konwencji,
Francjadnia 27 kwietnia 1936 r.
oświadcza, że będzie korzystała z art.: 1, 2, 4, 5, 6, 9, 11, 12, 13, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 23, 25, 26, 27, 28, 29, 30 i 31 Załącznika II do tej konwencji.
Rząd Holenderski za:
Surinamdnia 7 sierpnia 1936 r.
z zastrzeżeniami wymienionymi w Załączniku II konwencji.
______

*) Wszystkie Strony w niniejszej konwencji zgodziły się uważać jako ważny dokument ratyfikacyjny, który Państwo to złożyło po dacie ustalonej w konwencji. Jednakże Rząd Japoński jest zdania, że taka ratyfikacja ma charakter przystąpienia.