Przypadki, w których wyjątkowo jest dopuszczalne zatrudnianie młodocianych, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej, oraz osób nie mających 15 lat, które ukończyły szkołę podstawową.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.62.291

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1996 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ

z dnia 29 maja 1996 r.

w sprawie przypadków, w których wyjątkowo jest dopuszczalne zatrudnianie młodocianych, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej, oraz osób nie mających 15 lat, które ukończyły szkołę podstawową.

Na podstawie art. 191 § 5 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Młodociany, który nie ukończył szkoły podstawowej, może być, na wniosek jego ustawowego przedstawiciela, zatrudniony w celu przyuczenia do wykonywania określonej pracy, pod warunkiem przedstawienia orzeczenia lekarza uprawnionego na podstawie odrębnych przepisów do przeprowadzenia badań profilaktycznych pracowników, stwierdzającego brak przeciwwskazań do podjęcia takiej pracy młodocianego, jeżeli:

1) nie podlega on obowiązkowi szkolnemu lub uzyskał zwolnienie kuratora oświaty od spełniania tego obowiązku,

2) ukończył 15 lat, podlega obowiązkowi szkolnemu i uzyskał:

a) zezwolenie dyrektora szkoły podstawowej, w której obwodzie mieszka, na spełnianie obowiązku szkolnego poza szkołą albo

c) skierowanie dyrektora szkoły podstawowej, w której obwodzie mieszka, do klasy przysposabiającej do pracy zawodowej.

2. Młodociany, który nie ukończył szkoły podstawowej, może być zatrudniony w celu przyuczenia do wykonywania określonej pracy:

1) u pracodawcy lub

2) w ramach Ochotniczych Hufców Pracy.

§ 2. Z młodocianym, który ukończył przyuczenie do wykonywania określonej pracy, może być zawarta umowa o pracę, chociaż nie ukończył on szkoły podstawowej - jeżeli nie podlega obowiązkowi szkolnemu.

§ 3. Młodociany, który ukończył 15 lat, a nie ukończył piątej klasy szkoły podstawowej i nie został zwolniony od spełniania obowiązku szkolnego, może być zatrudniony w celu przyuczenia do wykonywania określonej pracy wyłącznie na podstawie zezwolenia właściwego kuratora oświaty, wydanego na podstawie przedłożonego przez młodocianego orzeczenia lekarza, o którym mowa w § 1 ust. 1, oraz opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej.

§ 4. Pracodawca zatrudniający młodocianego, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2 i w § 3, na jego wniosek lub na wniosek jego przedstawiciela ustawowego, obowiązany jest umożliwić młodocianemu uzupełnienie wykształcenia podstawowego.

§  5.

1. Z osobą w wieku powyżej 14 lat, a przed ukończeniem 15 lat, która ukończyła szkołę podstawową, może być, na wniosek jej przedstawiciela ustawowego, zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.

2. Przygotowanie zawodowe osób, o których mowa w ust. 1, może odbywać się wyłącznie poprzez naukę zawodu.

§ 6. Osoba, o której mowa w § 5 ust. 1, może być zatrudniona w celu nauki zawodu pod warunkiem przedstawienia pracodawcy:

1) zgody jej przedstawiciela ustawowego na to zatrudnienie,

2) pozytywnej opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej,

3) orzeczenia lekarza, o którym mowa w § 1 ust. 1, stwierdzającego brak przeciwwskazań do podjęcia przez młodocianego nauki w określonym zawodzie.

§ 7. Tracą moc:

1) rozporządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 21 października 1974 r. w sprawie zatrudniania osób, które nie ukończyły 15 lat, oraz zwalniania młodocianych od odbywania przygotowania zawodowego i od obowiązku dokształcania się (Dz. U. Nr 43, poz. 260).

2) rozporządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 16 lipca 1979 r. w sprawie zatrudniania młodocianych, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej (Dz. U. Nr 16, poz. 103).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 2 czerwca 1996 r.